واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۲ - ۰۹:۱۶
![كاميار عابدي 787.jpg](http://media.isna.ir/content/787.jpg/2)
کامیار عابدی از انتشار دو کتاب تازه در ژاپن خبر داد که به ادبیات معاصر ایران میپردازند. این نویسنده و پژوهشگر به خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: از اواخر قرن بیستم در ژاپن توجه به ادبیات معاصر کشورهای دیگر بخصوص کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای جنوبی، از جمله ادبیات معاصر ایران، بیشتر از پیش شده است. در زمینه ادبیات معاصر جهان در اواسط و اواخر سال 2013 دو کتاب جالب توجه در این کشور منتشر شده است. او افزود: کتاب اول در 450 صفحه در قطع رحلی به ادبیات معاصر برخی کشورهای خاورمیانه، اسلامی و سرزمینهای مجاور آنها (با سرفصلهای بوسنی و هرزگوین، ترکیه، لبنان، فلسطین، اسراییل، مصر، گرجستان، ایران، سومالی، الجزایر و مراکش) میپردازد. این تألیف مفصل حاصل کار یک گروه از استادان، مترجمان و پژوهشگران ژاپنی زبانهای کشورهای مورد بحث در سالهای 2008 تا 2012 است. از کشور ما داستانها و شعرهایی از صادق هدایت (به قلم کی ایچیرو ایشیی)، بزرگ علوی (به قلم کی ایچیرو ایشیی)، احمد شاملو (به قلم کیمیه مائدا)، نادر نادرپور (به قلم ناهو ناکامورا)،فروغ فرخزاد (به قلم شوری سوزوکی) و شیوا ارسطویی (به قلم یوکو فوجیموتو) به ژبان ژاپنی ترجمه و تفسیر شده است. عابدی در ادامه گفت: کتاب دوم معرفی اجمالی 105 کتاب از بیش از 60 کشور از پنج قاره است که در حال حاضر در جهان خوانده میشوند. این کتاب در 272 صفحه در قطع رقعی عرضه شده است. پژوهشگران، مترجمان و استادان ژاپنی متخصص زبانها و فرهنگهای این کشورها، کتابهایی را هریک در یک صفحه به خوانندگان ژاپنی معرفی کردهاند. از کشور ما سه کتاب در این مجموعه حضور دارد: سنگ صبور نوشته صادق چوبک (معرفی آن به قلم یوکو فوجیموتو)، هشت کتاب سروده سهراب سپهری (معرفی آن به قلم ناهو ناکامورا) و چراغها را من خاموش میکنم نوشته زویا پیرزاد (معرفی آن به قلم یوکو فوجیموتو). او سپس در توضیحی اظهار کرد: انتشار این دو کتاب و کتابهای مشابه در ژاپن از چند نکته خبر میدهد: علاقه ژاپنیها به شناخت فرهنگ و ادبیات کشورهای مختلف جهان از طریق زبان خود این کشورها و نه زبانهای واسطه، اعتماد به نفس ژاپنیها در تفسیر و تحلیل محتوای اجتماعی و فرهنگی آثار کشورهای مختلف با توجه به شناخت و احاطه نسبت به زبان آن کشورها، رغبت و ابتکار ژاپنیها به تشکیل انجمنها، جلسهها یا کارگروههای منظم فصلی یا سالانه در بسیاری از زمینهها، از جمله در زمینه شناخت فرهنگ و ادبیات کشورهایی که برای مخاطب عمومی و به طبع ناشران اصلی و عمده این کشور جذابیت ندارد. عابدی همچنین گفت: درخور اشاره است که عنصر تداوم در اینگونه انجمنها، جلسهها و کارگروههای ادواری فصلی یا سالانه در نمونههایی که من دیده یا شنیدهام، بسیار چشمگیر است. به عنوان مثال، جلسه سالانه ایرانشناسان ژاپنی که در حدود ماه مارس هر سال برگزار میشود، از سال 1982 به طور مداوم در این کشور برگزار شده است. حتا زلزله و سونامی فوکوشیما (مارس 2012) هم نتوانست مانع از تشکیل این جلسه سالانه در چند هفته بعد شود. نکته دیگر که برای ما ایرانیها باید قابل توجه باشد، دوری ژاپنیها در این انجمنها، جلسهها و کارگروههای فصلی یا سالانه از موضوع ریاست و تشکیلات عریض و طویل است. تنها یکی دو نفر از علاقهمندان یا جوانترها اغلب به شکل نوبتی، نقش هماهنگکننده و اطلاعرسانی را در آنها ایفا میکنند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]