تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820631954
گوشه‌گیری گیاهی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
آزاده رزاق‌دوست در «سایه‌های عدن» رویکرد متفاوتی به گل در نقاشی داشته است گوشه‌گیری گیاهی آزاده رزاق‌دوست، نقاش جوانی است که در سال‌های اخیر، نمایشگاه‌های متعددی در قلب اروپا از جمله سوئیس، انگلستان، آلمان و اتریش برگزار کرده و این روزها مجموعه تازه نقاشی‌هایش را به گالری اثر آورده است.
«سایه های عدن» عنوان این نمایشگاه است که هر چند به لحاظ نگاه فرمی در ادامه و روند کارهای پیشین هنرمند است، اما حائز ویژگی های تازه و نوی تصویری است. او این بار گل ها و گیاهان را واضح تر و شفاف تر از همیشه روی بوم هایش بازتاب داده و هر چند رگه هایی از انتزاع بخصوص در برخی کارهایش دیده می شود، اما نمی توان کتمان کرد که آثارش فیگوراتیوتر از همیشه ظهور یافته است. روح لطیف رمانتیکی در هر یک از این آثار به چشم می خورد که به طور حتم از زن بودن نقاش نشات می گیرد و کنش نقاشانه او که سعی می کند رنگ ها را لطیف تر از متریال رنگ روغن روی بوم منتقل کند. طبیعت از سوژه های کلاسیک تاریخ نقاشی دنیا به حساب می آید و در همه دوران مختلف تقریبا همه نقاشان دنیا گل، گیاه و طبیعت را سوژه بوم های خود قرار داده اند اما این موضوع در هر زمانه ای دستخوش تغییرات مختلف شده و هر نقاشی بسته به این که در کدام دوران کار می کرده، روایت خودش را از این موضوع دارد. گیاهان در نقاشی های رزاق دوست گیاهانی به نسبت نحیف، رنجور و چه بسا تک افتاده به نظر می رسد که نقاش سعی می کند با غلتانیدن رنگ های معدودی که در مرز میان سرد و گرم هستند، فضای انتزاعی پیرامون هر یک از این گیاهان را غلیظ تر کند تا به تخیلگرایی تر شدن نقاشی هایش کمک کند. پالت رنگی او در خدمت محتوای آثارش است و به هیچ وجه قصد ندارد رنگ خاصی بر رنگ دیگر غلبه کند. این نقاش جوان در عین حال گیاهانی را نقاشی می کند که به نظر می رسد در زندگی امروزی ما انسان ها گیاهان شناخته شده تری هستند و شاید این گیاهان، گیاهان آپارتمانی هستند که از تنهایی آدم ها برمی آیند. گیاهانی که از منبع و ماخذ اصلی شان جنگل و فضاهای انبوه اینچنینی فاصله گرفته اند و در عزلت و گوشه نشینی رشد کرده اند که این موضوع نیز می تواند کنایه از زندگی انسان امروز باشد. رزاق دوست برای اکثر آثارش کادر کشیده و آنها را در یک قاب قرار داده و حتی در بعضی آثار آنها را در شبکه هایی از کادر قرار داده که این از فضای محدود پیرامون این گیاهان حکایت می کند. انگار آنها در قفس هستند و باید خودشان رشد و نموشان را در این قاب تعریف کنند. انگار از این قاب نمی توانند بیرون بزنند و این می تواند تعبیری از تعریف نقاش در ارتباط با موقعیت انسان امروز باشد. به همین دلیل می توان تاکید داشت گیاه به هر روی به دلیل جاندار بودنش نسبتی با انسان دارد و چون همیشه تناسبی با رشد دارد، می تواند با انسان مقایسه شود و در قاب قرار گرفتن همه این گیاهان می تواند کنایه از این باشد که گویی انسان ها در قاب محصورند. یکی از شاخصه های آثار رزاق دوست، شره های رنگ است که شاید در چند اثر آغازین این نمایشگاه کمتر دیده شود، اما وقتی از جلوی تابلوهای بیشتری عبور می کنیم، این شره های همیشگی رنگ را در کارهای او می بینیم که به یک امضای محو برای هنرمند تبدیل شده است. این شره های رنگ گویا رها و آزاد از بالای اثر به پایین سرازیر می شوند و خودشان به فضای تخیل آمیز کار علاوه می کنند. تعدادی از آثار این مجموعه خیلی محو است؛ گویی سایه های گیاهانی روی بوم کار شده که به لکه های رنگ شبیه ترند تا یک گیاه خاص. شاید نقاش در این آثار به هویت باختگی انسان معاصر اشاره می کند و شاید مقصودش تحلیل رفتن هویت انسانی است. رزاق دوست درباره انتخاب عنوان سایه های عدن برای مجموعه آثار تازه اش می گوید: این عنوان تقریبا پس از گذشت یک سال از پیدایش این آثار، روی مجموعه الصاق شد. پس از توجه به سایه ها و توهم چیزی مثل سایه که گویی هم هست و هم نیست و شکل گیری نقاشی هایی با سایه هایی از گیاهان که در تاریکی شب و با نور شمع، ماه و چراغ به وجود می آید، اندک اندک مجموعه ای جدید و دوره ای تازه شکل گرفت. روند خلق آثار و حال و هوای من در حین انجام کار ـ که در سکوت و فضایی بسیار امن و خالی از هیاهوی بیرون و اجتماع شکل می گرفت ـ مرا بیشتر به طبیعت و عمق درون نزدیک می کرد و عنوان سایه های عدن بر همین اساس شکل گرفت. رزاق دوست در این آثار گل هایی تبدار و ملول را به تصویر کشیده است؛ گویی آنها از بازتاب های اجتماعی نقاش این گونه برآمده اند. او در این باره می گوید: هنرمند نمی تواند نسبت به بازتاب های اجتماعی بی تفاوت باشد و در خلوت خود این بازتاب ها را به گونه ای شخصی دوباره تجربه می کند و در اینجا سایه که نمایانگر و تکرار دوباره واقعیتی در حال انجام است، حتما مضطرب و تبدار روی بوم نقش می بندد. در این دوره هم این نگاه مضطرب که در همه کارهای من تا به امروز وجود داشته است، حس می شود. شهریار وقفی پور منتقد هنری در بخش هایی از بروشور نمایشگاه سایه های عدن آورده است: «نقاشی های این مجموعه را می توان به شکلی فاضلانه با تابلوهای مائوی اندی وارهول قیاس کرد که تکرار عکسی واحد و محو شونده از یک الگو هستند یا به نحوی با حکم «نقاشی کردن از جهان خالی شده ابژه» لویناس توضیحشان داد یا می توانیم سادگی و غلبه موحش فضاهای خالی تابلوها را نوعی «نقاشی بی چیز» (به قیاس از «تئاتر بی چیز» گروتفسکی) بنامیم. این مجموعه تابلو ها تکرار جزئی (عمدتا برگ ها) از چند گل یا گیاه، در یک یا دو رنگ کمرنگ اند که اندک اندک روبه محوی می گذارند، محو شدنی که همان عنصر یا شکل بصری را نیز مبتلا می کند. گرد آمدن این مجموعه تابلوها کنار یکدیگر ضرباهنگی را شکل می دهد، البته نه به معنای معمول موسیقایی اش که ناظر به قاعده درونی نظام هنری این آثار است، بلکه به معنای شیوه ای که اجزای یک تابلو و همچنین کل تابلوهای مجموعه خود را به مخاطب تحمیل می کنند و به این صورت از واقعیت برکنده می شوند. سادگی و بی چیزی این تابلوها القاکننده نه نقصان یا کمبودی بلکه کامل شدگی و واحد بودنشان است. ضرباهنگ در اینجا گویای موقعیتی است که تابلو ها خود را به روی ما می گشایند، بدون آن که ما آنها را گشوده باشیم، حتی گویا همراه با گشودگی تابلوها به روی ما، ما نیز خود را به روی آنها می گشاییم. نمایشگاه نقاشی سایه های عدن تا دوم بهمن در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، روبه روی خانه هنرمندان، شماره 16 دایر است و علاقه مندان می توانند از این آثار یکشنبه تا پنجشنبه از ساعت 11 تا 20 و جمعه ها از ساعت 16 تا 20 دیدن کنند. سجاد روشنی / گروه فرهنگ و هنر
شنبه 28 دی 1392 8:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 185]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها