تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804564790
ايراني‌ها فراموش نشدني‌اند با گوردون واين، رئيس خانه تئاتر فرانكفورت
واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: ايراني‌ها فراموش نشدني‌اند با گوردون واين، رئيس خانه تئاتر فرانكفورت
گوردون واين، رئيس خانه تئاتر فرانكفورت است. او با تئاتر و براي تئاتر سفر مي‌كند و به كشورهاي مختلفي مي‌رود تا به تماشاي تئاتر آنها هم بنشيند. او 42 سال از عمرش را صرف تئاتر كرده و بيش از هر چيز به تئاتر كودك و نوجوان علاقه‌مند است.
چندي پيش او سفري هم به ايران داشت. با او درباره ايران و جاذبه هايي كه برايش دارد و همچنين تئاتر كودك و نوجوان ايران به گفت و گو نشستيم.
ايران را دوست داريد يا فقط به بهانه جشنواره هاي تئاتري كودك به اينجا سفر مي كنيد؟
سه سال پيش وقتي اولين دعوتنامه را براي داوري بين الملل از ايران دريافت كردم، اطرافيانم همه از من پرسيدند حالت خوب است؟ و همين كه متوجه شدند مي خواهم همسر و فرزندم را هم با خودم بياورم، گفتند ديگر معلوم است تو تب داري. تو مي داني شرايط اجتماعي آنجا چگونه است و همه رسانه ها مي گويند آنجا اوضاع و احوال خوبي ندارد. دخترم شانزده ساله و خيلي هم كنجكاو بود. او دوست داشت با وجود همه تعريف هاي بدي كه مي شنود، ايران را تجربه كند.
وقتي به ايران آمديم و برخوردهاي مختلف را ديديم متوجه شديم به يك دنياي ديگر آمده ايم. اول از همه مهمان نوازي ايراني ها بود كه مرا جلب كرد. گرمي و انرژي ايراني ها فراموش نشدني است. آدم ها بدون اين كه از همديگر احساس خجالت داشته باشند با همديگر و با ما با احترام برخورد مي كردند.
در نخستين سفر چه چيزهاي ديگري توجه شما را جلب كرد؟
ما در سفر به ايران به گنجينه هاي فرهنگي شما دسترسي داشتيم. آرامگاه باباطاهر يا تپه هاي هگمتانه و كليساهاي مسيحي كه در تپه هاي آن وجود دارد برايم خيلي جالب بود، من در ايران توانستم به كنيسه يهودي ها كه در آنجا عبادت مي كنند، بروم و حتي با خاخام يهودي ها صحبت كنم. من خيلي درباره قبول اقليت ها در اسلام شنيده بودم، اما آن را به اين صورت لمس نكرده بودم كه اين نمونه ها را ديدم و فهميدم چيزهايي كه ما مي شنيديم بيشتر غرض ورزي بوده و اخباري كه درباره ايران مي نويسند هيچ كدام درست نيست.
و از طرف ديگر به نظرم نوجوان ها و جوان هاي شما واقعا قابل تقدير هستند، چون معلومات عمومي بالايي دارند و اغلب مي توانند انگليسي صحبت كنند و از نظر چهره و صورت هم واقعا نسل زيبايي هستند.
حالا وقتي همكاران تان درباره ايران مي پرسند به آنها چه مي گوييد؟
وقتي بعد از اولين سفرم به ايران نزد آنها رفتم، مدام درباره اينجا سوال مي پرسيدند و من هر چيزي را بايد بارها تعريف مي كردم. ما به اين نتيجه رسيديم نقاط مشترك زيادي بين ما و مردم ايران وجود دارد كه برايمان غيرقابل باور بود، چون حتي فكرش را هم نمي كرديم اين همه نقطه اشتراك بين ما و شما وجود داشته باشد.
مدتي است روي همكاري هاي دوجانبه در سطوح بالاتر كار مي كنيم. موضوع اين است كه ما و دوستان ايراني مان دنبال موارد مشترك گشته، آنها را پيدا كرده و نقاط اختلاف را رها كرده ايم.
شاعران ايراني را مي شناسيد؟
داستان هاي هزار و يك شب را مي شناسم و شهرزاد را خيلي دوست دارم. همچنين بزرگ ترين فرزند خلف فرانكفورت «يوهان ولفگانگ گوته» در شرح «ديوان شرق» درباره حافظ نوشته و گفته ادبيات او اثر عميقي روي اشعارش داشته است. او تنها شاعر آلماني است كه به ادبيات ايران مشغول و احترام زيادي براي حافظ قائل بود. بنابراين حافظ را هم از طريق گوته مي شناسم و فكر مي كنم خيلي دوست داشتني بوده كه گوته را تا اين حد به خودش جلب كرده است.
برسيم به تئاتر كودك؛ چند سال است در اين زمينه فعاليت مي كنيد؟
تقريبا 42 سال است در زمينه تئاتر كودك فعاليت ميكنم.
چه شد تئاتر كودك را انتخاب كرديد؟
من ابتدا با نوجوانان و كودكان تئاتر خياباني كار مي كردم. در نوزده سالگي اولين تئاتر خياباني ام با موفقيت روبه رو شد و جايزه سراسري آلمان را برنده شدم. من در زمان تحصيل دانشگاهي ام ادبيات آلمان و رشته تئاتر را انتخاب كردم و مثل يك فارغ التحصيل معمولي كارمند يك سالن تئاتر شدم.
همان زمان به اين نتيجه رسيدم كار كردن با بچه ها و براي بچه ها و نوجوانان بيشتر به مذاق من سازگار است. بعد با گروه هاي تئاتري ارتباطات برقرار كردم و حدود 25 است رئيس خانه تئاتر فرانكفورت هستم.
خانه تئاتر فرانكفورت يك نهاد دولتي است؟
اين خانه تئاتر به هيچ نهادي وابسته نيست. نمايش هايي كه در آنجا به نمايش در مي آيد تحت هيچ شرايطي كنترل نمي شود و كارگردان ها به صورت دلخواه كارهايشان را اجرا مي كنند. خودم هم يك گروه هنري دارم كه تقريبا سيزده ساله شده است و از هنرمندان و متخصصاني كه به امور فني و هنري تئاتر آشنايي دارند در آن دعوت به كار كرده ام. اين گروه نمايشي در سطح شهر، روستا، محله ها، استان ها و حتي كشور آلمان تمام جايزه ها را از آن خود كرده است. همين طور در اكثر كشورهاي اروپايي كارهايمان را نمايش دادهايم. از اسلو تا يوگسلاوي، از زاگرب تا ايرلند و بسياري كشورهاي ديگر اجرا داشته ايم و امسال ما را به كشور هند هم دعوت كرده اند كه حتما مي رويم.
فكر مي كرديد با نمايش چه تاثيري مي توانيد روي دنياي كودكان بگذاريد؟
بستگي دارد بخواهم چه نمايشي كار كنم. اگر بخواهم يك كار سرگرمي انجام دهم، معلوم است كارهايي را انتخاب مي كنم كه سرگرم كننده باشد يا اگر بخواهم كارم حالت پرورشي و آموزشي داشته باشد راجع به نظافت و تميز كردن دندان ها كار مي كنم؛ اما هيچ يك از اينها كار من نيست.
پس كار شما چيست؟
مي خواهم به بچه ها نشان دهم با تئاتر و احساساتي كه به شما انتقال مي دهيم به چه چيزهاي بزرگي مي توانيم برسيم. خب حالا اول هنر را تعريف كنيم. معني هنر يك تعريف انساني است يعني اين كه ما بتوانيم تمام احساسات داخلي و تفكرات دروني مان را به زبان بياوريم. اين را ما زماني مي توانيم ارائه دهيم كه زيبايي را بشناسيم.
هنر زيبايي است كه در ادبيات، موسيقي و ديگر هنرها مي تواني آن را پيدا كني. وقتي مي خواهيم يك تئاتر خوب را نمايش دهيم بايد بتوانيم نيازهاي دروني بچه ها را بشناسيم و به سمت آنها حركت كنيم.
بچه ها وقتي يك تئاتر خوب مي بينند، احساسات آنها را دقيقا مثل آينه نشان مي دهد، حس خوبي پيدا مي كنند و با خود مي گويند پس بزرگسالان به ياد ما هستند و اين برايشان به معناي اين است كه ما مسائل و مشكلات آنها را متوجه شده ايم و به يادشان هستيم. درواقع، مهم ترين اتفاق اين است كه ارتباط بين تماشاچي و اجرا برقرار شود و اين هدفي است كه ما بايد به آن برسيم.
مثلا وقتي بچه ها از پاي يك برنامه تلويزيوني بلند مي شوند در صورت آنها هيچ تغييري نمي بينيم، چون تلويزيون به تنهايي نمي تواند آنها را اقناع كند، ولي اگر آنها از يك تئاتر خوب بر گردند روح شادابي در چهره آنها مشخص است. حتي اگر ما براي آنها موضوع سختي را كار كرده باشيم كه نياز به تفكر داشته باشد باز هم روحيه خوبي خواهند داشت.
شما چه زماني با تئاتر كودك و نوجوان ايران آشنا شديد و اين تئاتر را چگونه و در چه سطحي مي بينيد؟
سه بار در جشنواره كودك همدان شركت كرده ام. بار اول جزو داوران بين الملل بودم و آثار كشورهاي ديگر را -كه در اين جشنواره شركت كرده بودند- داوري كردم. در دوره دوم كه سال گذشته بود، فقط تئاتر ايران را ديدم و امسال فقط توانستم دو اجراي خارجي و يك كار مشترك ايران و ايتاليا را ببينم و بقيه زمانم را به ديدن تئاترهاي ايران پرداختم.
من متوجه شدم رشد كيفي كارهاي شما سال گذشته نسبت به دو سال گذشته و امسال نسبت به سال گذشته خيلي زياد بوده است. من سال گذشته به تعداد انگشت شمار و امسال خيلي بيشتر متوجه ارتقاي كيفي سطح تئاترهايي كه ديدم شدم و كارهاي كودك و نوجوان در ايران اگر مانند كارهايي باشد كه در جشنواره ديدم مي توان گفت در سطح استاندارد است.
ما هميشه فكر مي كنيم تئاتر كودك در ايران عقب مانده و رشد نكرده است.
آدم هميشه به خودش به نگاه انتقادي مي نگرد و به آنچه دارد قانع نمي شود. به نظر من تئاتر كودك و نوجوان ايران در سطح استاندارد است. حالا مي خواهم درباره موسيقي تئاتر مثالي بزنم؛ سه سال گذشته من در ايران بودم. در تمام كارهايي كه مي ديدم يا آهنگ غربي بود يا پلي بك مي كردند و افراد روي صحنه لب مي زدند يا اصلا چيزهايي بود كه به موضوع نمي خورد، ولي امسال موسيقي هاي زيادي در تئاترها ديدم كه توليد خودتان است و با آلات موسيقي خودتان ساخته شده است. اين نقطه مثبت و پيشرفت خيلي خوبي است كه آن را عملياتي كرده ايد منظور من نه تنها اجراي سنتي موسيقي، بلكه اجراي جديد آن است.
خيلي از گروه هايي كه در ايران كار مي كنند مانند برخي گروه هايي كه در كشور من هستند يك اشكال بزرگ دارند و آن اين كه نگاهشان به تئوري هاي آمريكاست و فراموش مي كنند خودشان همه چيز دارند و مي توانند خودشان كار كنند. اگر مي گوييد بايد اميد و پيشرفت داشته باشيم بايد روي پاي خودمان بايستيم و از توان خودمان استفاده كنيم. چون نتيجه مثبتش را امسال ديده ايم.
اگر به شما بگويم يك جمله اساسي درباره تئاتر بگوييد چه خواهيد گفت؟
تئاتر مشكلي ايجاد نمي كند، بلكه مشكل ها را نشان مي دهد.
زينب مرتضايي فرد / گروه فرهنگ و هنر
پنجشنبه 21 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[مشاهده در: www.fardanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها