محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799197463
اسباب‌بازی، رشد را تسهیل می‌کند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
گفت‌وگو با دکتر هوشنگ میرزایی، روان شناس کودک اسباب‌بازی، رشد را تسهیل می‌کند از زمان تولد کودک یکی از اصلی‌ترین چالش‌های خانواده‌ها انتخاب بوده و یکی از این انتخاب‌ها، انتخاب ابزار مناسب برای بازی است.
در مورد اسباب بازی ـ چه از نظر آموزشی و چه از نظر فرهنگی ـ بحث های مختلفی مطرح شده که شاید کمتر از زبان متخصصان در امور کودک بوده است. از سویی با رشد و رونق اسباب بازی ها و وسایل بازی در بازار مواجه هستیم که برخی تصور می کنند موجب رشد هوش و یادگیری بچه ها می شود و از سوی دیگر با واردات انواع این وسایل از کشورهای مختلف به یکی از نگرانی های همیشگی والدین در امور اخلاقی و فرهنگی تبدیل شده است. آنچه در ادامه می خوانید گفت وگویی است با دکتر هوشنگ میرزایی، روان شناس کودک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در مورد تأثیر اسباب بازی ها در رشد و شکل گیری شخصیت کودکان و همچنین کارکردهای فرهنگی و اخلاقی آنها در سنین مختلف. چه چیزی کودکان را جذب اسباب بازی ها می کند؟ فرآیند بازی سازی در کودک جزئی از رفتار فطری و غریزی اوست. همان طور که ما در مواجهه با مسائل غریزی، رفتاری فطری و طبیعی داریم، کودک هم در برابر بازی، رفتاری فطری و غریزی دارد. هر چیزی قابلیت تکرارپذیری از جنبه حرکتی و کلامی و شناختی داشته باشد و بچه بتواند به میل خود تغییراتی در آن ایجاد کند، می تواند به یک اسباب بازی تبدیل شود. در مورد بچه ها دوره های مختلفی داریم که براساس هر دوره بچه رویکردش به بازی و ابزار بازی و بازیسازی متفاوت است. شما نمی توانید دوره های مختلف کودکی را به طور عام ببینید. بچه یک ماهه اسباب بازی را بیشتر در جنبه های صوتی دنبال می کند و وقتی بچه توانایی گرفتن را پیدا می کند هر چیزی که بتواند بگیرد و رها کند و به طرف دهان ببرد، برایش ابزار بازی خواهد بود. پس الگوهای خاصی براساس مراحل رشد مغزی وجود دارد و هر چیزی که کودک بتواند برایش داستانپردازی کند، بگیرد و بندازد، تغییرش دهد و دگرگونش کند برایش جنبه بازی خواهد داشت و در هر دوره ای این متفاوت است و کاربردهای مختلفی پیدا می کند. آیا اسباب بازی ها در شکل گیری شخصیت بچه مؤثر هستند؟ در مورد بچه های زیر پنج سال ابزارها و اسباب بازی ها جنبه عام دارد و نباید جنبه تخصصی پیدا کند. اساسا در شکل گیری شخصیت و شغل بچه نقش اصلی ندارند. در این سنین باید ابزاری را در اختیار بچه قرار دهیم تا او براساس قدرت پردازش خودش آن حسجویی ها و شناخت های پایه و اولیه را پیدا کند. حالا شما امکانات تان در این حد است که چند تکه چوب، سنگ کوچک و فضایی خاکی شبیه یک باغچه را برای بازی در اختیار بچه قرار می دهید که ابزاری بسیار قدرتمند برای بچه های زیر پنج سال است. ما نباید تهاجم فرهنگی را در خود اسباب بازی ببینیم بلکه در نوع استفاده از آن باید فرهنگسازی کنیم و البته تولید داخلی را در اسباب بازی غنی کنیم برای پردازش شرایط روحی و جسمی و ذهنی بچه، گاهی هم ابزارهای تکنولوژیک و دیجیتال در اختیار او قرار می دهید، اما آن فرآیند در ذهن بچه عام است و بنابراین میزان مدرن و الکترونیک بودن ابزار، تأثیری در شخصیت او ندارد. در کل ابزارهایی که ما در اختیار بچه قرار می دهیم جزو ذات بشر نیست، تنها تسهیل کننده است. بسیاری از بچه هایی که امکانات کمتری دارند، قدرت یادگیری شان بیشتر است چون با ابزاری طبیعی تر و نزدیک به ذات خود کار کرده اند، اما خیلی از بچه ها که امکانات دارند و از ابتدا ابزاری پیشرفته در دستشان است قدرت یادگیری پایین تری دارند، لذا این گونه نیست که میزان پیشرفته بودن ابزار الزاما توانایی های بچه را افزایش دهد. تأثیر اسباب بازی ها در ابتدا عام است و بعدتر هم بیشتر ابزارهایی صرفا تسهیل کننده هستند. آنچه در شکل گیری شخصیت بچه ها موثر است، عوامل متعددی مثل رفتار والدین، محیط خانواده، ژنتیک، تغذیه و... است که اسباب بازی فقط در کنار آنها قرار می گیرد. آیا می شود از اسباب بازی ها به عنوان یک درمان استفاده کرد؟ بله، معمولا ما در ساختار کارکردی مان، چون بازی یک فرآیند ذاتی و طبیعی در رشد بچه است می توانیم در درمان برخی اختلالات از ابزارهای بازی استفاده کنیم. ما برای طیف های مختلف سنی و دوره های خاصی از درمان از بازی و وسایل بازی استفاده می کنیم. در مورد بیماری های جسمی و روانی هم اسباب بازی ها به عنوان درمان مطرح می شود. درباره تأثیرات فرهنگی اسباب بازی ها بخصوص اسباب بازی های غربی، حرف ها و نقدهای زیادی هست، از منظر شما تا چه حد این نقدها وارد است و چگونه باید با آثار مخرب احتمالی اسباب بازی ها مقابله کرد؟ این قضایا بیشتر به امور سیاسی و اقتصادی مربوط است. ببینید ما یا باید با ابزار جدید پیش برویم یا خیر. باید ببینیم ویژگی های فرهنگی ما چقدر قدرتمند است و قدرت آموزشی ما چقدر بالاست تا ابزاری را که وارد می کنیم در جهت امور فرهنگی خودمان استفاده شود. اگر چیزهایی که در ذات بشر است، عمومی ببینیم و پایه مشترک خلقت همه بدانیم، این را درک خواهیم کرد که باید یک فرهنگسازی قوی کرده و بانک ژنی و فرهنگی خود را تقویت کنیم، در این صورت هیچ چیزی برایمان خطرناک نخواهد بود. چون ما توانسته ایم با در نظر گرفتن پایه مشترک بشری و تقویت آموزه های فرهنگی خود، ابزارها و اسباب بازی های وارداتی را هم با فرهنگ خود هماهنگ کنیم. اگر فرهنگ درونی ما قوی باشد، آنگاه بچه ای که یک عروسکی دارد که پوشش آن با پوشش مرسوم فرهنگی ما تضاد دارد، خودش برای آن عروسک طلب لباس مناسب می کند و آن را شبیه فرهنگی می کند که در خانواده اش آموخته. اسباب بازی ها به خاطر آن به نظر ما جزئی از تهاجم فرهنگی به نظر می رسند که ما برایشان برنامه ریزی نکردیم، وگرنه گرایش بچه از آن جهت که ذاتی و غریزی است، به نوعی از اسباب بازی ها اجتناب ناپذیر است. ما نباید تهاجم فرهنگی را در خود اسباب بازی ببینیم بلکه در نوع استفاده از آن باید فرهنگسازی کنیم و البته تولید داخلی را در اسباب بازی غنی کنیم. ما باید در کنار انواع ابزار بازی نوعی برنامه فرهنگی و تولیدات فرهنگی مناسب و آموزنده داشته باشیم و این نوع استفاده فرهنگی موجب کنترل تهاجم فرهنگی هم می شود. فکر می کنید والدین به چه شکل باید استفاده از اسباب بازی را کنترل کنند. وقتی ما تبلت در اختیار بچه قرار می دهیم و او ساعت ها مشغول آن می شود و حتی به این وسیله اعتیاد پیدا می کند، یعنی ما شناخت کافی نسبت به نیازهای بچه نداریم و جایگزین مناسب برای او نمی توانیم پیدا کنیم. ما اینجا با محدود نکردن، نخریدن و اجازه ندادن موفق نمی شویم، چون اقشار زیادی در اطراف ما از آن استفاده می کنند و لذا بچه اگر در خانواده آنها را نبیند و نداشته باشد، ممکن است با خلاف و دروغ آن را پیدا کند و به آن ابزار برسد. پس خانواده ها به جای محدودیت باید فرهنگ استفاده را بر اساس میل خودشان، نیاز بچه و فرهنگ بالا ببرند و این فرهنگ از طریق آگاهی و شناخت است که ارتقا پیدا می کند؛ آگاهی نسبت به مراحل رشد بچه و میزان یادگیری و تأثیرپذیری او در هر سن. اسباب بازی و آگاهی والدین همه ما پله پله رشد می کنیم و بتدریج نسبت به اطراف خود شناخت به دست می آوریم و قدرت یادگیری مان در طی زمان تغییر می کند. خانواده باید پله پله و براساس الگوهای رشدی و نیازهای ذاتی کودک و همچنین زمینه های فرهنگی و آموزه های دینی خود به این موضوع نگاه کند. این نگاه خودش به کنترل اسباب بازی کمک می کند. معضل بزرگی که ما داریم اطلاعات ناکافی والدین نسبت به مراحل رشد بچه است. علیرضا نراقی
پنج شنبه 5 شهریور 1394 ساعت 01:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها