تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851148535
در ادبیات فارسی پنبه روییده
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
در ادبیات فارسی پنبه روییده سعدی، فردوسی، نظامی، ناصرخسرو و بقیه نام‌آوران پهنه ادب فارسی هرجا ضرورتی بوده نقبی به پنبه زده‌اند تا نتیجه‌ای بگیرند و حکمتی خلق کنند.
حکیم نظامی می گوید «ز پنبه شد بناگوشت کفن پوش / هنوز این پنبه بیرون ناری از گوش» و ناصرخسرو می سراید که «شوپنبه جهل برکش از گوش / بشنو سخنی به طعم شکر». سخن این دو شاعر حالا یک ضرب المثل پرکاربرد فارسی است، این که گاهی با لحن تهدید یا با نیت نصیحت به هم می گوییم این پنبه را از گوشت بیرون کن یعنی حرف درست را بشنو و بپذیر. شعرای ایران زمین با پنبه، بازی ها کرده اند و مردم نیز این رشته های ظریف را در ادبیات خود جا داده اند تا ما مردم قرن بیست و یکم که میراث دار این پیشینه هستیم همچنان از لطافت رشته های پنبه برای ظریف کردن سخنمان استفاده کنیم. ما گاهی به بعضی ها می گوییم پهلوان پنبه که منظورمان پهلوان پوشالی است، همانی که دهخدا، معین و عمید در لغتنامه هایشان به آن می گویند پهلوان دروغین، یلی که اندامی درشت، شانه های پهن و بازوان ستبر دارد ولی ترسو و کم زور است. پشت اصطلاح پهلوان پنبه یک پیشینه جالب وجود دارد و آن به زمانی نامعلوم در تاریخ برمی گردد که در برخی اعیاد و جشن ها مردی نحیف و لاغر اندام همه بدنش را با پنبه می پوشانده تا پهلوانی قوی و هیکل دار به نظر بیاید و در میانه میدان با کسی که نقش حلاج را بازی می کرده حرکاتی موزون انجام می داده که بتدریج و برای خنده حضار آن حلاج با کمان پنبه زنی اش پنبه های آویخته به بدن پهلوان پنبه را می ریخته تا زمانی که او کاملا از پنبه پاک و هیکل نحیفش ظاهر شود. ریشه ضرب المثل ما ایرانی ها که می گوییم «پنبه اش را زدند» هم در همین مراسم است، ضرب المثلی که کنایه ای است از فاش کردن اسرار کسی و فهماندن این نکته به مردم که شخص مورد نظر آنی نبوده که به نظر می رسیده است. این ضرب المثل اما با ضرب المثل «رشته ها را پنبه کردن» تفاوت معنایی دارد، چون رشته کسی را پنبه کردن کنایه ای است از خنثی کردن کوشش های کسی یا بی اثر کردن زحماتش. اما شاید یکی از پرکاربردترین ضرب المثل های ما فارسی زبان ها این باشد: «شتردر خواب بیند پنبه دانه /گهی لف لف خورد گه دانه دانه». دهخدا در لغتنامه اش می نویسد لف لف خوردن یعنی با همه دهان یا به اصطلاح دولپی خوردن و اشاره این بیت شعر به آدم هایی است که خیال پردازند و همیشه غرق در رویا، آن هم در حالی که بلندهمت نیستند و تلاشی نمی کنند. پس در ادبیات عامه این افراد به شتری تشبیه می شوند که عاشق دانه پنبه است ولی چون دستش به آن نمی رسد در رویاهایش گاه پنبه دانه را دانه دانه می خورد و گاه دولپی. حالا بگوییم از ضرب المثل «با پنبه سر بریدن» که این روزها و حتی قبل تر از روزگار ما نیز عادت بسیاری از مردمان بوده و هست. دهخدا می نویسد با پنبه سر بریدن یعنی با نرمی و تدبیر باعث آزار کسی شدن و دیگران نیز می گویند سربریدن با پنبه اشاره به سیاستی دارد که می گوید مدارا کن و منتظر فرصت تلافی کردن بمان و با بعد با زیرکی به او صدمه بزن، یعنی به نرمی و لطافت رشته های ظریف پنبه تا قربانی از آن بویی نبرد. اما یکی از پرکاربردترین ضرب المثل های ما که می گوید «چند مرده حلاجی» گرچه مستقیم نامی از پنبه نمی برد اما حلاجی که همان پنبه زنی است یادآور این محصول سفید و لطیف است. «چند مرده حلاج بودن» کنایه از انجام کاری است که در حد توان چند مرد است، بنابراین وقتی کسی شروع به لاف زدن یا خودستایی می کند ما از باب تعریض و کنایه به او می گوییم باید دید چند مرده حلاجی، یعنی باید دید تا چه اندازه موفق خواهی بود. اما حلاجی که در این ضرب المثل استفاده شده آن پنبه زن کوچه و بازار نیست، بلکه اشاره به منصور حلاج دارد که پنبه زنی شغل پدرش در خوزستان بوده است. منصور، عارف قرن سوم هجری است که به علت جمله معروف انا الحقش به کفر متهم شد و عاقبت بر سر دار رفت، آن هم به طرزی فجیع که در تاریخ بیهقی با جزئیات بیان شده و قطع شدن دو دست منصور، سپس تلاش او برای مالیدن خون دست قطع شده به چهره اش برای این که دشمنان فکر نکنند زردی رخش از ترس است، سپس از کاسه درآوردن دو چشمش، بریدن زبانش، سپس گردن زدنش و در نهایت سوزاندن جسدش و به آب دادن خاکسترش را در روایتی تاثیرگذار نقل می کند. حالا مرگ منصور حلاج که تا آخرین لحظه زندگی بر اعتقادش ایستاد و پا سست نکرد برای ما ضرب المثلی شده از یک پنبه زن زاده تا به کسانی که ادعایی دارند بگوییم باید دید که چقدر تاب و توان تحمل و پایداری داری. جامعه مریم خباز
دوشنبه 22 تیر 1394 ساعت 05:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها