تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805592314
آسیب گردش سریع اطلاعات
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
آسیب گردش سریع اطلاعات
هرسال در روز اول آوریل بسیاری از رسانه ها و برخی رسانه های علمی شوخی هایی را تحت عنوان دروغ روز اول آوریل منتشر می کنند که در ایران هم به نام دروغ روز 13 فررودین مشهور است.
مجله صدا: مهدی زارع، زلزله شناس، معتقد است روزنامه نگار علمی باید منبع خبرش را به خوبی بشناسد و مدام خودش را به روز نگاه دارد.
برای بررسی وضعیت روزنامه نگاری عملی سراغ دکتر مهدی زارع، استاد پژوهشکده بین المللی لرزه شناسی و متخصص زمین لرزه رفتیم. مصاحبه با ایشان به چند دلیل انجام شد؛ نخست اینکه مهدی زارع به دلیل اینکه در زمینه زمین لرزه تخصص دارد با رسانه های زیادی سروکار دارد.
از سوی دیگر ایشان بارها نسبت به انتشار اخبار اشتباه علمی درباره حوزه تخصصی شان هشدار داده است. به همین جهت و برای اینکه یک طرفه به قاضی نرفته باشیم، نظر یک متخصص علمی را که از فضا فضای رسانه ای کشور را به خوبی می شناسد درباره اشتباهات روزنامه نگاران علمی جویا شدیم.
هرسال در روز اول آوریل بسیاری از رسانه ها و برخی رسانه های علمی شوخی هایی را تحت عنوان دروغ روز اول آوریل منتشر می کنند که در ایران هم به نام دروغ روز 13 فررودین مشهور است. اما گاهی پیش می آید که رسانه های داخلی این اخبار علمی نادرست را که تحت عنوان شخی منتشرشده جدی گرفته و دست به بازنشر آنها می زنند به عنوان یک عضو جامعه علمی و کسی که همیشه نسبت به پخش اخبار غیرصحیح و نادرست حساسیت داشته اید، چرا این اتفاق در ایران زیاد می افتد؟ در حقیقت سوال ما این است که چرا وقتی می شود فهمید این خبر غلط است به عنوان یک خبر صحیح منتشر می شود؟
اولا تا آن حدی که من می دانم کنترل کردن منبع خبر خود یکی از اصول حرفه ای کار روزنامه نگاری است. یعنی حداقل باید آن را از چند منبع چک کنید. اما خیلی از دوستان این کار را نمی کنند، دلیلش هم احتمالا این است که می خواهند سرعت عمل داشته باشند یا سریع جمع بندی کنند تا داغ باشد. در این صورت چک نمی کنند که این واقعا خبر است یا شایعه است یا یک یادداشت وبلاگی یا شوخی یا چیز دیگری است و به همین دلیل ممکن است این مشکل پدید بیاید. نکته دیگر هم این است که خیلی از این منابع اطلاع رسانی علمی، یا دانشگاه ها سایت هایی دارند تحت عنوان وبلاگ، اعضا، صاحب نظران و اینطور اسامی.
این سایت ها معمولا به نام دامنه اصلی خود سایت نامگذاری می شود اما مشخص است که این سایت ها محتویات وبلاگی دارد. در این سایت ها مطالبی منتشر می شود، در بیشتر مواقع این مطالب توسط محققان و دانشمندان منتشر می شود و مطالبی در ارتباط با کارهایشان منتشر می کنند. حتی برخی وقت ها نتایج سریع می گذارند و خیلی هم جالب است. درواقع نوعی سرنخ دادن است که شما بتوانید یک مطلب را سریع و به موقع دنبال کنید.
اما واقعیت این است که برخی مواقع هم افرادی هم چندان رعایت مسائل علمی در کارهایشان معلوم نیست هم ممکن است در این وبلاگ ها مطالبی بگذارند، یا حتی شوخی کنند و دروغ سیزده هم بنویسند. بنابراین کسی که می خواهد از این منابع هم استفاده کند باید حواسش را به این مسائل جمع کند. حالا این صفحات خوب هستند یا نه، من می گویم نه؛ چون برخی افراد ممکن است بیایند شوخی شان بگیرد و در آنجا مطالبی هم بنویسند با این همه این صفحات باز در همه دنیا رایج هستند.
همانطور که گفتید این اتفاقی است که همه جای دنیا می افتد. اما خیلی وقت ها دیگر سایت ها وقتی چنین اخباری را بازنشر می کنند از آن به عنوان دروغ آوریل یاد می کنند. مثلا امسال سایت رسمی سرن در ژنو یک خبر دروغ آوریل گذاشته بود که چند رسانه داخلی آن را جدی گرفتند. درباره این خبر خواننده خبر نیازی نداشت تا بداند که فیزیک چیست و این خبر از نظر علمی بی ارزش است.
اگر کسی خبرنگار این حوزه بود باید می فهمید در روز انتشار خبر هنوز شتاب دهنده بزرگ هادرونی روشن نشده است تا کشفی داشته باشد. اما اینجا این خبر جدی گرفته می شود. روزنامه نگار و خبرنگار چه کار باید بکند تا چنین اشتباهی از او سر نزند؟
حجم اطلاعاتی که افراد به دست می آورند و می خوانند با هم فرق می کند. اگر کسی در این حوزه کار میک ند مدام باید خودش و اطلاعاتش را در زمینه حوزه کارش بالا ببرد مثلا در همین مثال شما اگر کسی مطالعه داشته باشد در نگاه اول متوجه می شود با یک خبر غیرواقعی رو به رو است. اگر اینطور نباشد، خب خبر غیرواقعی را جدی می گیرد. البته از این طور اتفاقات در همه جای دنیا کم و بیش از این خبرها رخ می دهد و مهم تعدد دفعات آن است.
هرکسی باید به حوزه کاریش مسلط باشد و افراد را هم بشناسد. مثلا برخی افراد هستند که یک جایگاه علمی دارند اما مشهورند به این که از این خبرهای جنجالی غیرصحیح می دهند. بنابراین نباید حرف های این شخص را جدی گرفت. گاهی هم پیش می آید دو آدم علمی دعوا و مرافعه علمی شان را به سطح رسانه ها می کشانند. مثلا وقتی کسی یک حرف علمی می زند دیگری می آید و تلاش می کند حرفی مخالف او بزند.
حالا اگر شما هردو را به عنوان خبر منتشر کنید، می شود دو تا خبر ضد و نقیض. اما اگر در این حوزه کار کرده باشید می دانید این دو نفر گفت و گویشان بیشتر با هم است تا با دیگران و منتظرند تا یکی چیزی بگوید و آنها به هر قیمتی شده برخلافش حرف بزنند. من نمونه های زیادی از این اتفاق را دیده ام و هنوز هم در همه جای دنیا این اتفاق می افتد. بنابراین در انتشار اخبار غلط تنها خبرنگاران مقصر نیستند.
در حوزه کاری خود شما هم در مورد پیش بینی زلزله چندباری اخبار غیرعلمی منتشر شد.
خب برخی سوژه ها هم مهم هستند، مثلا در مورد پیش بینی زلزله خود سوژه جذاب است و ممکن است افراد حرف های بی ربطی در این زمینه بزنند. مثلا برخی موارد ممکن است افراد به دلیل سمتی که دارند حرفی بزنند اما صلاحیت علمی کافی نداشته باشند. خبرنگار باید این را هم بداند.
با توجه به همه این موارد وظیفه یک خبرنگار چیست؟
باید مدام بخواند و مطالعه کند تا به حوزه اش مسلط باشد.
شما صحبت از مطالعه می کنید اما حالا اینطور است که صرف اینکه یک نفر زبان انگلیسی بلد است و می تواند ترجمه کند می شود روزنامه نگار علمی.
نه ماجرا خیلی فراتر از این حرف ها است. شخص نباید خودش تنها به ترجمه اکتفا کند، او باید به جایی برسد که بتواند موضوع را با قلم خودش پیاده سازی کند و بنویسد و برای این کار باید اطلاعات داشته باشد. یعنی باید اینقدر تسلط داشته باشد که خودش مطلب را بازنویسی کند. بنابراین باید دائم در حال به روز شدن باشد، آدم ها و جایگاه شان را بشناسد، در داخل و خارج از کشور روی چهره های مشهور شناخت داشته باشد و همین طور باید موسسات مشهور و پروژه های مهم را بشناسد. اگر این تسلط وجود داشته باشد نباید چنین اشتباهی رخ دهد و یا کمتر رخ خواهدداد.
شما به عنوان فردی که مخاطب روزنامه نگاران علمی هستید ترجیح می دهید با کسی که دانشگاه رفته و در رشته ای درس خوانده و بعد روزنامه نگار شده حرف بزنید یا با یک روزنامه نگاری که برای روزنامه نگاری عملی تعلیم دیده؟
قاعدتا حالت اول را بیشتر ترجیح می دهم. اما این نکته را مدنظر داشته باشید که فرد با فرد فرق می کند. اما کلا حالت اول مطلوب تر است. بالاخره فرد پایه های علمی را فراگرفته و اصول روش علمی را می شناسد. اما ممکن است کسی هم باشد که ارتباطات خوانده باشد اما آنقدر علاقه مند و پی گیر باشد که موضوع را خوب بفهمد. من مخالفتی ندارم، اما مخصوصا در علم داشتن پایه علمی بسیار مهم است.
حرف آخر؟
فقط می خواهم بگویم از این جور حرف ها در همه جای دنیا وجود دارد اینکه یک مقدار هم آسیبی است که می شود گذاشت به پای گردش آزاد اطلاعات فقط نباید سیستماتیک باشد و مدام رخ دهد.
تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۴:۵۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 148]
-
سبک زندگی
پربازدیدترینها