تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804230677
واکنش فوق العاده احساسی پیمان معادی!
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: واکنش فوق العاده احساسی پیمان معادی!
پیمان معادی متنی احساسی در توصیف نمایش «همه چیز می‌گذرد اما تو نمی‌گذری» منتشر کرده است که در ادامه می خوانید.
پیمان معادی در مورد مونولگ «همه چیز می‌گذرد اما تو نمی‌گذری» رضا بهبودی، متنی را منتشر کرد.
این کارگردان و بازیگر در یادداشتی ،آورده است:
«.1 نور را می‌گیرند. نور ما را؛ نور تماشاچی‌ها را. توقع دارم کم کم نور صحنه بیاید. اما نمی‌آید. ظلمات است. لحظاتی در تاریکی مطلق می‌گذرد. همه سر و صداها که خوب می‌خوابد - حتی صدای نفس کشیدن‌ها - صدایی به گوش می‌رسد: «سوار یه اسبم. پشت و رو». و این، شروع عجیب متن/اجرایی است که از همان اول، خلع سلاحت می‌کند. دو راه بیشتر نداری: یا اینکه مقاومت کنی - البته بیهوده - و نپذیری این جهان شگفتی را که بازیگر/ راوی برای تو شکل می‌دهد یا همراه با او دو ترکه سوار اسبش شوی و این جهان وارونه را تا تهش بروی.۲. و نور می‌آید. آرام و موضعی. فقط یک گوشه از این جهان ظلمانی روشن میشود. آنچه دیده میشود اندک است - مردی یله داده بر صندلی راحتی - ولی آنچه شنیده میشود بسیار. زمین و زمان را به هم می‌بافد و از دل این ظلمات جهانی رنگارنگ پدید می‌آید که حیرت می‌کنی. و تو می‌خندی و کشف می‌کنی. کشف می‌کنی و لذت می‌بری. می‌خندی و به فکر فرو می‌روی. و به یکباره، مو بر تنت سیخ میشود وقتی که می‌فهمی آنچه می‌بینی و می‌شنوی روایت یک نابیناست: «با خود گفتم بگذار همه جهان با چشم‌های خود بنگرند و من یکی در خاموشی چشم‌های خود باقی بمانم. مگر آنها با چشم‌های خود چه می‌بینند؟!».
۳. نور می‌آید. نور تو؛ نور تماشاچی. و تو به قلم چرمشیر فکر می‌کنی؛ به کار و بازی رضا بهبودی؛ به شگفت انگیزی تئاتر که چه به سادگی می‌تواند جهان‌هایی غریب خلق کند. و از خود می پرسی: « ما - مای مخاطب، مایی که چشم داریم - حقیقتا چه می‌بینیم؟ تا اکنون چه دیده‌ایم؟ بعد از این، بعد از همین اجرا، واقعا چه خواهیم دید؟ موقتا سوال‌ها را می‌گذاری کنار. باید بلند شوی و دست بزنی. در کوچه، گیج به دنبال ماشینت می‌گردی. صدای آرام شیهه اسبی به گوشت می‌خورد. بر می‌گردی. می‌بینی‌اش که حاضر یراق ایستاده است. به آرامی پا بر زمین می‌کوبد. به طرفش می‌روی. دستی به یالش می‌کشی. و سوارش می‌شوی. پشت و رو!»مونولوگ «همه چیز می‌گذرد، تو نمی‌گذری» در سالن موج نو این روزها به صحنه رفته است.ایسنا
جمعه 11 اردیبهشت 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها