محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832091689
زندگی نامه ی آیت الله سيد حسن صدر رحمت الله علیه
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
زندگی نامه ی آیت الله سيد حسن صدر رحمت الله علیه ولادت روز جمعه 29 ماه مبارك رمضان سال 1272 هـ . ق. بود كه نوزادي زيباروي، از خانواده‌اي روحاني، در شهر مقدس كاظمين چشم به جهان گشود. پدرش او را حسن ناميد.[1] مراحل تحصيل سيد حسن صدر كه در دامان خانواده‌اي فقير، امّا با تقوا و فضيلت رشد كرده بود. به سفارش پدر، شروع به تحصيل علم نمود. پدرش استاداني فرزانه براي فرزندش انتخاب كرد. هنوز پانزده بهار از عمر پربركتش نگذشته بود كه صرف و نحو و بيان و معاني و بديع را كاملاً فرا گرفت. سپس علم منطق را فراگرفت. همت بلند و عزم راسخ سيد حسن و نظارت هميشگي پدر در ادامة تحصيل وي باعث شد كه در هيجده سالگي فقه و اصول را از بزرگ‌ترين استادان كاظمين، كه پدرش نيز يكي از آنان بود، فرا گيرد. اقامت در نجف سيد حسن صدر به امر پدر، به نجف اشرف مهاجرت نمود تا هر چه بيشتر از علوم و معارف الهي بهره‌مند گردد. وي هفده سال در حوزة علمية نجف، حكمت، كلام، فقه، اصول و ساير علوم اسلامي را فرا گرفت. و در فقه و اصول مجتهد شد. مهاجرت به سامرا آيت الله العظمي سيد محمد حسن شيرازي در سال 1291 هـ . ق. از نجف به سامرا هجرت كرد. عدة بسياري از شاگردان او نيز به آن جا مهاجرت كردند. سيد حسن صدر نيز در سال 1297 هـ . ق. براي بهره بردن از محضر مرجع بزرگ شيعه، به سامرا مهاجرت نمود و مدت هفده سال در آن اقامت گزيد. وي ضمن استفاده از درس آيت الله شيرازي، خود نيز به تدريس پرداخت. بيان شيوا و گيرايش توجه همه را به وي جلب كرد. مرجع شيعيان نيز ارادت و عنايت خاصي نسبت به وي ابراز مي‌داشت. دو سال از رحلت آيت الله سيد محمد حسن شيرازي گذشته بود كه ـ در سال 1314 هـ . ق. ـ سيد حسن صدر همراه پسر عمويش، سيد اسماعيل صدر به زادگاهش كاظمين بازگشت.[2] اساتيد سيد حسن صدر علم صرف و نحو را از علامه باقر بن محمد حسن آل ياسين و علامه سيد باقر بن الحيدر (متوفا: 1290 هـ . ق.) علم معاني و بيان و بديع را از شيخ علامه عطار و علم منطق را از شيخ محمد بن الحاج كاظم و ميرزا باقر سلماسي فرا گرفت. او حكمت و كلام را از پدرش، شيخ محمد باقر شكي، شيخ محمد تقي بايكاني؛ شيخ عبدالنبي نوري طبرسي و محمد تقي گلپايگاني (متوفا: 1293 هـ . ق.) فراگرفت؛ فقه و اصول را نيز از پدرش، عبدالحسين بن نعمة الطريحي (متوفا: 1295 هـ . ق.) و ميرزاي شيرازي؛ اخلاق را از ملاحسينقلي همداني و علوم غريبه را نزد شيخ عبدالحسين هندي فرا گرفت.[3] استادان وي، همگي از بزرگان حوزه بودند، امّا به عنوان نمونه، به زندگي دو استادش اشاره مي‌شود: 1. ميرزاي شيرازي: وي در نيمه جمال الاول سال 1230 هـ . ق. در اصفهان ديده به دنيا گشود. وي تحصيلاتش را از اصفهان آغاز كرد. در سال 1295 هـ . ق. در 29 سالگي عازم نجف اشرف شد. و پس از سال‌ها تحصيل، از صاحب جواهر گواهي اجتهاد مطلق گرفت. مرجعيت شيعه بعد از شيخ مرتضي انصاري به او سپرده شد. وي فقيهي با درايت بود كه قاطعانه در مقابل نقشه‌هاي شوم استكبار ايستاد و نقشه‌هاي آنان را نقش بر آب كرد. وي در سال 1312 هـ . ق. در سامرا درگذشت.[4] 2. ملا حسينقلي همداني: او سال‌ها از محضر شيخ انصاري استفاده كرد. وي فقهي آراسته به اخلاق ديني و حكيم و عارفي بريده از دنيا بود. او در تهذيب نفس بسيار كوشيد و از مقام و رياست دوري گزيد. هر روز صبح در خانه‌اش اخلاق و عرفان درس مي‌داد. بسياري از تشنگان حقيقت در درس او شركت مي‌كردند. او نماز جماعت را درخانه‌اش به پا مي‌داشت. وي در سال 1311 هـ . ق. كه براي زيارت قبر سيد الشهداء ـ عليه السلام ـ به كربلا رفته بود، به ديار باقي شتافت و در حجرة چهارم، در صحن شريف به خاك سپرده شد.[5] شاگردان علامه محمد جواد بلاغي (متوفا: 1313 هـ . ش)[6]، شيخ مرتضي آل ياسين كاظمي و بسياري از فرزانگان جزو شاگردان سيد حسن صدر بودند. سيد حسن صدر از كارشناسان علم حديث بود و به همين سبب، به محدث كاظميني مشهور بود. كساني كه وي از آنها حديث نقل كرده است، دو گروهند: گروه اول: كساني هستند كه بدون اجازة كتبي از آنان حديث نقل مي‌كرد، كه عبارتند از: ميرزا حسن شيرازي (متوفا: 1312 هـ . ق.) ميرزا حبيب الله رشتي (متوفا: 1313 هـ . ق.)، محمد حسن بن هاشم كاظمي (متوفا: 1308 هـ . ق.) محمد ايرواني (متوفا: 1306 هـ . ق.)، محمد حسن آل ياسين كاظمي و سيد هادي صدر (متوفا: 1316 هـ . ق.). گروه دوم، عالماني كه به او اجازه كتبي براي نقل حديث داده‌اند، كه عبارتند از: شيخ ملا علي بن خليل رازي(متوفا: 1297 ه.ق.) سيد مهدي قزويني حلي، ميرزا محمدهاشم بن زين‌العابدين اصفهاني (متوفا: 1318 ه.ق.) سيد حسن صدر محدث بزرگي بود. او به عدة زيادي اجازة كتبي نقل حديث داده است كه به نام برخي اشاره مي‌شود: آيت الله شيخ محمد حسين غروي اصفهاني (متوفا: 1321 هـ . ش)، علامه سردار كابلي (متوفا: 1331 هـ . ش)، سيد شرف الدين عاملي (متوفا: 1337 هـ . ش)، شيخ آقا بزرگ تهراني (متوفا: 1348 هـ . ش)، شيخ عباس قمي (متوفا: 1319 هـ . ش)، آيت الله ابوالحسن اصفهاني (متوفا: 1325 هـ . ش)، شيخ هادي آل كاشف الغطاء، ابوالحسن نقوي، سيد رضا هندي، ميرزا محمد علي اردوبادي نجفي (متوفا: 1380 هـ . ق) ميرزا هادي خراساني، شيخ آقا رضا اصفهاني (متوفا: 1322 هـ . ق).[7] نويسنده كتاب نقد فلسفه كه در اصفهان سكونت داشته است و سيد صدر الدين صدر. در عرصة فرهنگ 1. پيمان مقدس: جرجي زيدان، تاريخ نويس معروف (متوفا: 1914 م) در كتاب (تاريخ آداب اللغة العربيه) كه در چهار جلد منتشر شد، نوشت: «شيعه طايفه‌اي كوچك بود كه آثار قابل اعتنايي نداشت و اكنون شيعه‌اي در دنيا وجود ندارد.» وقتي اين خبر به سيد حسن صدر رسيد، با شيخ آقا بزرگ تهراني و محمد حسين كاشف الغطاء هم پيمان شد تا به معرفي شيعه بپردازد. علامه سيد حسن صدر دربارة فعاليت‌هاي علمي شيعه و نقش آنان در تأسيس و تكميل علوم اسلامي تحقيق كرد و كتاب معروف خود را به نام تأسيس الشيعه لعلوم الاسلام، تأليف كرد، كه در سال 1370 هـ . ق در 445 صفحه به چاپ رسيد. شيخ آقا بزرگ تهراني با تأليف الذريعة الي تصانيف الشيعه در 29 جلد به معرفي آثار و تأليفات شيعه در علوم مختلف پرداخت. علامه شيخ محمد حسين كاشف الغطاء نيز نقدي بر تاريخ آداب اللغة العربيه نوشت.[8] 2. غيرت ديني: فعاليت‌هاي فرهنگي وهابيت روز به روز گسترش مي‌يافت. علامه سيد حسن صدر براي دفع اين فتنه، كتابي تحت عنوان «رسالة الشريفه في الردّ علي فتاوي الوهابين» نگاشت.[9] 3. گنجينة جاويدان: كتابخانه‌اي ماندگار، علامه سيد حسن صدر علاقة بسيار شديدي به خريد و جمع‌آوري كتاب داشت. اين علاقه به قدري شديد بود كه براي خريد يك كتاب از هزينه‌هاي ضروري زندگي چشم پوشي مي‌كرد. وي كتاب‌هاي قديمي و خطي را جمع آروي مي‌كرد و اگر كتابي بدون نام مؤلف بود، آن قدر تحقيق و تفحص مي‌كرد تا نويسنده را بشناسد. اكنون كتابخانه‌اش شامل بيش از 1000 جلد كتاب نفيس است.[10] نويسندة پرتلاش، علامه سيد شرف الدين مي‌گويد: من از آيت الله سيد حسن صدر شنيدم كه وي در ايام جواني شبها را (معمولا) براي مطالعه بيدار بود و در روز، خواب قبل يا بعد از ظهر را نمي‌شناخته، خودم نيز مشاهده كردم او در سال‌هاي پيري، شب و روز در كتابخانه اش قلم به دست راست و كاغذ در دست چپ، مشغول تحقيق و تأليف بود. به جرأت مي‌گويم كه آن بزرگوار يك چهارم عمرش را خوابيد و باقي عمرش را بيدار بود؛ برعكس عموم مردم كه فقط يك چهارم عمرشان را بيدارند.[11] آثار از آثار وي 82 كتاب به يادگار مانده است.[12] 1. اصول دين و اخلاق: الدرر الموسويه في شرح العقائد الجعفريه، وي در اين كتاب، ضمن تبيين اصول دين، امامت را از منابع اهل سنت اثبات مي‌كند. 2. سبيل الصالحين: اين كتاب هفت راه سير و سلوك و عبادت خدا را بيان مي‌كند. 3. احياء النفوس بآداب ابن طاووس. اين كتاب دربارة ارتباط بنده با خدا و بنده با اولياء الله و بنده با ملائكه و مردم بحث مي‌كند. 4. سبيل الرشاد في شرح نجاة العباد. 5. تبيين مدارك السداد للمتن و الحواشي من نجاة العباد. 6. تحصيل الفروع الدينيه في فقه الاماميه. 7. المسائل المهمه. 8. المسائل النفسيه. 9. حاشيه بر العروة الوثقي. 10. حاشيه بر غاية القصوي. 11. حاشيه بر نجاة العباد. 12. حاشيه بر تبصره. 13. حاشيه بر فصول فارسي. 14. الغاليه لاهل الانظار العاليه، اين كتاب در تحريم ريش تراشي است و به عربي و فارسي چاپ شده است. 15. تبيين الرشاد في لبس السواد علي الائمة الامجاد، اين كتاب كه به زبان فارسي چاپ شده، در مورد پوشيدن لباس سياه براي عزاداري اهل بيت است. 16. نهج السداد في حكم اراضي السواد. 17. الدر النظيم في مسألة التتميم، در موضوع تكميل آب كر با آب متنجّس. 18. لزوم قضاء مافات ـ من الصوم ـ في سنة الفوات. 19. تبيين الاباحه (در اين كه نماز خواندن با اجزاء حيوان مشكوك) جائز است. 20. ابانة الصدور: در مورد ارث. 21. كشف الالتباس عن قاعدة الناس (دربارة قاعدة الناس مسلطون علي اموالهم). 22. الغرر في نفي الضّرار و الضرر: دربارة بحث حكومت و ورود. 23. احكام الشكوك الغير منصوصه (رواياتي كه در شك در ركعات نماز بناء را بر اكثر مي‌گذارند). 24. رسالة في حكم الظن بالافعال و الشك فيها. 25. الرسائل في اجوبة المسائل: جواب به استفتائات. 26. سبيل النجاة في المعاملات. 27. تعليقة علي رسالة التقية لشيخنا الانصاري. 28. تعليقة علي مباحث المياه من كتاب الطهارة للشيخ الانصاري. 29. الرسالة في حكم ماء الغساله. 30. رسالة في تطهير المياه. 31. رسالة في مسألة تقوي العالي بالمسافل. 32. تعليقة مسبوطة علي ما كتبه الشيخ الانصاري في صلاة الجماعه. 33. رسالة في شروط الشهادة علي الرضاع. 34. رسالة في بعض مسائل الوقف. 35. رسالة في حكم ماء الاستنجاء. 36. رسالة في الماء المضاف. 37. رسالة وجيزة في رواية الاخفات في التسبيحات في الركعتين الاخيرتين. 38. من الناسك في المناسك (حديث). 39. شرح وسائل الشيعه الي احكام الشريعه. علامه شرف الدين مي‌گويد: اين كتاب، كتابي است كه نظير آن تأليف نشده است. اين كتاب شامل علم فقه، حديث، اصول و علم رجال است كه چند جلد آن منتشر شده است. 40 تحية اهل القبور بالمأثور. 41. مجالس المؤمنين في وفيات الائمة المعصومين. 42. مفتاح السعاده و ملاذ العباده: شامل اعمال مهم شب و روز و... 43. تعريف الجنان في حقوق الاخوان. 44. رسالة في المناقب كه از جامع الصغير سيوطي استخراج شده است. 45. النصوص المأثوره، در مورد حضرت مهدي (عج). 46. صحيح الخبر في الجمع بين الصلاتين في الحضر. 47. الحقائق في فضائل اهل البيت من طريق الجمهور. 48. احاديث الرجعة. 49. هداية النجدين و تفصيل الجندين، در شرح حديث جنود عقل و جهل. 50. نهاية الدراية. اين كتاب، شرح كتاب وجيزة شيخ بهائي است. (طرق تحمل حديث) 51. بغية الوعاة في طرق طبقات مشايخ الاجازات (علم رجال). 52. مختلف الرجال. 53. عيون الرجال. 54. نكت الرجال. 55. انتخاب القريب من التقريب، دربارة افرادي كه ابن حجر عسقلاني در كتاب، تقريب، به شيعه بودنشان تصريح كرده است. 56. ذكري المحسنين: كتابي است كه دربارة محقق محسن الحسيني الاعرجي نويسنده كتاب المقصود نوشته است. 57. بهجة النادي في احوال ابي الحسن الهادي، دربارة پدرش. 58. تكملة امل الآمل: اين كتاب تكميل كتاب امل الآمل (نوشته حر عاملي) و دربارة دانشمندان و شخصيت‌هاي بزرگ است. 59. البيان البديع: دربارة محمد بن اسماعيل (از راويان حديث) است كه سيد حسن صدر مي‌گويد وي همان (بزيع) است. 60. التعليقه علي منتهي المقال (كتاب شناسي). 61. تأسيس الشيعه الكرام لعلوم الاسلام. 62. الشيعه و فنون الاسلام. 63. فصل القضا في كتاب المشهور بفقه الرضا. وي در اين كتاب اثبات مي‌كند كه مؤلف كتاب فقه الرضا، ابن ابي العزاقر شلمغاني است. 64. رسالة في أنّ مؤلف مصباح الشريعه انما هو سليمان الصهرشتي. 65. الابانة عن كتب الخزانة. كه فهرست كتابخانه شخصي وي است. 66. رسالة وجيزة في المراقبه. 67. رسالة اخري في السلوك (مناظره). 68. قاطعة اللجاج في تزييف اهل الاوجاج: در رد اخباريون. 69. براهين الجليه في ضلال ابن تيمية. 70. الفرقة الناجيه: دربارة بر حق بودن مذهب شيعه است. 71. عمر و قوله هجر. 72. رسالة شريفه في الرد علي فتاوي الوهابين (اصول فقه). 73. اللوامع: نتيجة افكار اصولي شيخ انصاري و آيت الله شيرازي. 74. تعليقه علي رسائل الشيخ مرتضي انصاري. 75. اللباب في شرح رسالة الاستصحاب. 76. رسالة في تعارض الاستصحابين. 77. حدائق الاصول: مسائل مشكل اصول. 78. التعادل و التعارض و الترجيح (رجال). 79. خلاصة النحو. 80. نزهة اهل الحرمين في عمارة المشهدين مشهد امير المؤمنين و مشهد ابي عبدالله الحسين ـ عليه السلام ـ : دربارة تاريخ بناو تعمير حرم اين دو امام است. 81. وفيات الاعلام من الشيعة الكرام. 82. محاربوالله و رسوله يوم الطفوف. 83. المطاعن. 84. النسيء. 85. كشف الظنون عن خيانة المأمون. 86. محاسن الرسائل في معرفة الاوائل.[13] وفات هشتاد و دو سال از عمر اين اسوة تقوي گذشته بود كه حالش دگرگون شد و مريض گشت. وي را به منزل پسرش واقع در محلة كرخ بغداد بردند، تا كار مداوا راحت‌تر انجام شود. امّا هنگام سفر آخرت فرا رسيده بود. وي هنگام غروب خورشيد روز پنج شنبه 11 ربيع الاول سال 1354 هـ . ق. چشم از دنيا فرو بست و به ديار يار شتافت. ن: 2334 م مهدي احمدي پي نوشت : [1] . شيعه و پايه گذاري علوم اسلامي ص 5، ترجمه تاسيس الشيعه سيد حسن صدر، ص 1، و گنجينه دانشمندان، محمد شريف رازي، ج 6، ص 303. [2] . شيعه و پايه‌گذاري، ص 5 ـ 8 و ص 4 ـ 11 و 10 ـ 11؛ علماي معاصرين، ملا علي واعظ تبريزي، ص 171، 170؛ صيام وقايع الايام، ملا علي تبريزي، ص 664، معارف و معاريف، سيد مصطفي خميني، ج 6، ص 661، اعيان الشيعه، ج 5، ص 325 و گنجينه دانشمندان، ج 6، ص 304. [3] . شيعه و پايه گذاري علوم اسلامي، ص 6 و 5 و تأسيس الشيعه، ص 5 و 1 ـ 2. [4] . ريحانة الادب، ج 3، ص 425. [5] . تأسيس الشيعه، ص 5. [6] . گلشن ابرار، ج 2، ص 543. [7] . تأسيس الشيعه، ص 22 ـ 23 و ص 25؛ گلشن ابرار، ج 2، ص 580، ص 625 و 655؛ معارف الرجال، ج 1، ص 249؛ علماي بزرگ شيعه از كليني تا خميني، ص 338 و شيعه و پايه‌گذاري علوم اسلامي، ص 17 ـ 18. [8] . شيخ آقا بزرگ تهراني، محمد رضا حكيمي، ص 22 ـ 23. [9] . تأسيس الشيعه، ص 20. [10] . همان، ص 21 و 22 و اعيان الشيعه، ج 5، ص 325. [11] . علماي معاصرين، ص 170. [12] . همان، ص 172. [13] . تأسيس الشيعه، ص 21ـ 14؛ اعيان الشيعه، ج 5، ص 326 و الذريعه الي تصانيف الشيعه، ج 19، ص 370.منبع:www.andisheqom.com/س
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1848]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها