محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840183893
زمینه های روانشناختی قتل عام ویرجینیا
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: سلامت-چو سونگ هوی، دانشجوی بیست و سه ساله در خوابگاه دانشگاه فنی ویرجینیا دو نفر را به ضرب گلوله به قتل رساند، سپس به اداره پست رفته و یک بسته پستی حاوی نامه، عکس ها و فیلم های ویدئویی خود را برای شبکه ان بی سی آمریکا پست کرده و مجددا به ساختمان آموزشی این دانشگاه بازگشته ودهها نفر دیگر را به گلوله بست که از آن میان سی نفر دیگر جان خود را از دست دادند. به گزارش سلامت نیوز به نقل از بی بی سی، با وقوع این قتل عام بی سابقه در آمریکا، بار دیگر بحث های داغی در مورد پیش زمینه های روانشناختی این قتل عام ها که هر چند گاه یک بار در یکی از مراکز آموزشی این کشور رخ می دهد، درگرفته است. برخی از روانشناسان با توجه به پخش فیلم های کوتاه چو سونگ هوی از برخی از شبکه های تلویزیونی نسبت به عواقب پوشش رسانه ای وسیع این واقعه و احتمال خطر تکرار آن توسط افراد خطرناک دیگر هشدار داده اند. چو سونگ هوی این فیلم ها را حداقل شش روز قبل از دست زدن به این قتل عام ها تهیه کرده و سپس بر روی یک دی وی دی ضبط کرده و در فاصله قتل های اول و قتل عام در دانشگاه پلی تکنیک ویرجینیا برای شبکه ان بی سی فرستاد. در این فیلم ها چو سونگ هوی با لحنی خشمگین و با پرخاشجویی بسیار از نفرت خود نسبت به دیگران، طبقه مرفه و نیز انگاره های مذهبی خود سخن می گوید. از سوی دیگر کشف سابقه بیماری روانی چو سونگ هوی و کم توجهی به آن نیز سبب نگرانی های دیگری در باره امنیت مراکز آموزشی و شیوه پیگیریهای درمانی بیماران روانی خطرناک شده است. هچنین کیم یانگ سون، خاله چو در گفتگو با رسانه ها اذعان داشته است که چو در هنگام ورود به آمریکا در سال 1992 مبتلا به بیماری اوتیسم بوده است. قتل عام کننده ها قتل عام کننده ها افرادی هستند که معمولا سابقه ابتلا به یک بیماری روانی و رفتارهای ضد اجتماعی را دارند، بنا بر تعریف دادستانی آمریکا، قاتلانی که در یک یا چند حمله در یک زمان کوتاه، بیش از چهار نفر را به قتل برسانند، قتل عام کننده خوانده می شوند. بر اساس داده های انجمن روانشناسی آمریکا بسیاری از قاتلان سریالی و قتل عام کننده ها از روان پریشی ( بیماریهای پسیکوتیک) رنج می برده اند. این بیماریها طیف وسیعی از بیماریهای حاد روانی از اختلالات شخصیت گرفته تا اسکیزوفرنیا را در برمی گیرد. معمولا این قاتلان برای خود رسالتی ویژه قائل می شوند و یا خود را در موقعیتی برای اعمال قدرت به زور خشونت فرض می کنند. این بیماران توهم های شنیداری و دیداری خود را که آنها را برای اعمال خشونت برمی انگیزاند، واقعی می پندارند و به سرعت تحت تاثیر این توهمات قرار می گیرند. خیالپردازی و تقلید از موارد مشابه نقش مهمی در تقویت انگیزه های قتل عام کننده ها دارد؛ این افراد از دوران کودکی و نوجوانی به خیالپردازی در باره قتل و جنایت می پردازند، نقاشی هایی حاوی تصاویر قتل و مرگ می کشند و یا حتی اقدام به آزار و اذیت دیگران و یا حیوانات اهلی می کنند. چو سونگ هوی نیز بارها به دلیل ترساندن و آزار همکلاسی های خود، از سوی دیگران طرد شده بود، او همچنین بدون توجه به اعتراض دختران همکلاسی های خود و بدون اجازه آنها از آنها عکس می گرفت. به علاوه داستانهایی که او برای کلاس زبان انگلیسی خود نوشته بود سرشار از خشونت و قتل بوده، به گونه ای که توجه استادان را برانگیخته است. روانشناسان جنایی با بررسی دهها مورد از قاتلان سریالی و قتل عام کننده ها سه خصیصه مشترک در زمینه رفتارهای ضد اجتماعی را در میان آنها یافتند: به آتش کشیدن عمدی یک مکان مسکونی، حیوان آزاری بی رحمانه و شب ادراری مداوم تا اواخر نوجوانی. نام چو سونگ هوی به عنوان یکی از خطرناک ترین قتل عام کنندگان تاریخ آمریکا درفهرست قتل عام کنندگان ثبت شده است، تنها نمونه قابل مقایسه از نظر تعداد کشته ها و زخمی ها در سالهای اخیر، قتل عام کلمباین توسط اریک دیوید هریس و دیلان بنت کلبولد بود که در بیست آوریل 1999، هفده نفر را در یک دبیرستان قتل عام کردند. روانشناسان جنایی می گویند که قاتلان مدرسه کلمباین دارای اختلال روانی بارز و سابقه رفتارهای ضد اجتماعی بوده اند. در سال گذشته نیز چارلز کارل روبرتز با حمله به یک مدرسه قومی آمیش ها، پنج دختر مدرسه ای را کشت. رسانه ها و قتل عام کنندگان قتل عام کنندگان و قاتلان سریالی به دلیل اهمیت و ارزش خبری خود همواره در کانون توجه رسانه ها قرار دارند و در همین حال به نظر می رسد اغلب قاتلان زنجیره ای و قتل عام کنندگان توجه ویژه ای به رسانه ها دارند. بارزترین جلوه این موضوع در سال 1987 و در هنگام پخش زنده تلویزیونی مسابقات بسکتبال آمریکا رخ داد که قاتلان به گونه ای برنامه ریزی کرده بودند که در همان زمان و در استادیوم به روی حاضران رگبار ببندند و میلیونها نفر از سراسر آمریکا بصورت زنده شاهد آن باشند. اغلب قاتلان سریالی و قتل عام کنندگان می خواهند که نامی از خود در تاریخ برجای بگذارند و توجه رسانه ها را بیشتر به خود جلب کنند، گذشته از ترورهای سیاسی که قاتلان در آنها در سالهای اخیر بیانیه هایی ویدئویی را بر روی اینترنت قرار می دهند، قاتلان زنجیره ای و عاملان کشتار هم در سالهای اخیر به این کار روی آورده اند. این همان کاری است که چو سونگ هوی از چندین روز قبل از قتل عام به آن پرداخت و 27 قطعه ویدئوی مجزا را به عنوان وصیت نامه ویدئویی خود، به علاوه 43عکس با ژست های مختلف برای روی جلد نشریات مختلف و یک فایل صوتی برای استفاده در رادیو نیز تهیه کرد تا در صبح روز قتل عام برای شبکه ان بی سی بفرستد. بررسی موردی قتل عام ویرجینیا داداستانی آمریکا می گوید درچهاردم دسامبر سال 2005، چو سونگ هوی به دلیل آزار رساندن و ترساندن دو دختر همخوابگاهی اش از سوی مسئولان این دانشگاه به دادگاه خوانده و دادگاه نیز وی را به یک مرکز روانپزشکی اعزام کرد که پس از دریافت گزارش روانشناسی، قاضی مربوطه در حکمی نوشته بود که وی ممکن است به دلیل بیماری روانی برای خودش خطرناک باشد. بنا به اعلام شبکه تلویزیونی ای بی سی، روانشناسی که وی را معاینه کرده بود تشخیص افسردگی بالینی داده بود، اما معلوم نیست که با چنین تشخیصی چرا وی در بیمارستان روانی بستری نشده است و یا حتی هیچ پیگیری درمانی دیگری در باره وی صورت نگرفته است. پس از وقوع این قتل عام، برخی از روانشناسان بالینی که در روزهای اخیر به گفتگو با رسانه ها پرداخته اند معتقدند که احتمالا تشخیص ابتدایی دقیق نبوده است و چو سونگ هوی به اسکیزوفرنی مبتلا بوده است که بیماری خطرناکی محسوب می شود که مبتلایان به آن باید تحت نظر شدید باشند و یا در بیمارستان روانی بستری باشند. در روزهای ابتدایی شایعاتی بر سر زبان ها بود که وی به امیلی هیلشر اولین قربانی ش دل بسته بود و چون از وی پاسخ منفی شنیده بود دست به این قتل عام زده است. اما هیچ نشانه و اشاره خاصی از این دلبستگی یافت نشد. روانشناسان جنایی که به بررسی این قتل عام بی سابقه پرداخته اند و با دست زدن به بررسی های روانشناختی که اصطلاحا کالبد شکافی روانشناختی خوانده می شود درصدد یافتن انگیزه ها، کنش ها و گرایش های قاتل برآمده اند، می گویند که اصولا چو سونگ هوی از ابراز محبت به دیگران عاجز بوده است و هرگز بطور داوطلبانه با دیگران هم کلام نمی شده است. هم اتاقی وی به رسانه ها گفته است که او ساعت ها به جایی نامعلوم خیره می شد و در برابر سوالات پس از وقفه ای طولانی تنها بصورت زمزمه وار پاسخی تک کلمه ای می داد. با این حال برخی از نشریات بریتانیا از جمله دیلی میرور خبر داده اند که برخی از استادان دانشگاه به دلیل ترس از عواقب خشم و ناکامی وی، نمره های بالا به او می داده اند. شواهد نشان می دهد که چو از مدتها قبل نقشه این قتل عام را در سر می پروانده است و در هنگام قتل عام کاملا خونسرد و مسلط بوده است، زیرا از مدتها قبل زمان حضور امیلی هیلشر در اتاقش و همچنین راه های ورودی و خروجی دانشگاه را مورد شناسایی قرار داده و به تمرین تیراندازی و مشاهده فیلم های جنایی و هولناک کره ای می پرداخت. چو در ساعت هفت و پانزده دقیقه صبح ابتدا امیلی هیلشر و هم اتاقی اش را به ضرب گلوله کشته و سپس به اتاق خودش بازگشته و با برداشتن بسته حامل دی وی دی به اداره پست رفته و آن را برای شبکه ان بی سی پست کرده است. در ساعت نه و پانزده دقیقه او به ساختمان آموزشی موسوم به نوریس هال رفته، دربهای ورودی را قفل کرده و به ترتیب وارد همه کلاس ها شده و بر روی حاضران آتش گشوده است. او حتی یک بار به کلاسی که در ورودی را بر روی او بسته بودند بازگشته و از پشت در به سمت دانشجویان آتش گشوده است. با انتشار عکس هایی که چو سونگ هوی برای ان بی سی فرستاده است برخی از صاحب نظران معتقدند که ژست وی در این عکس ها بی شباهت به کاراکترهای فیلم جنایی کره ای پیر پسر (Oldboy) نیست. به این ترتیب بار دیگر بحث تقلید و کپی برداری از فیلم ها، بازیهای ویدئویی خشن و سریالهای خشنونت بار از سوی عاملان کشتار در میان صاحب نظران درگرفته است. برخی از روانشناسان و صاحب نظران رسانه ها معتقدند نمایش فیلم ها و گزارشهای خبری متعدد در باره قاتلان سریالی و قتل عام کننده ها می تواند تاثیرهای نامطلوبی در زمینه ترغیب نا خواسته به خشونت گرایی باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 177]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها