واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > قاضیزاده، سمیه - سال گذشته وقتی موسیقی "پرسه در مه" را شنیدم، شک نکردم که با استعدادی جدید و خلاقیتی بینظیر در عرصهء موسیقی فیلم طرف هستیم. اما امسال با موسیقی "اینجا بدون من" کمی به احساساتمان شک کردیم. خدا نکند آدم چشم امیدش به یک نفر باشد، آنوقت هرکاری جز آنچه که تو توقع داری اگر از آن فرد سر بزند، هم کلاه او و هم کلاه خودت پس معرکه است. دیدید مادرهایی که روی یکی از بچههایشان حساب ویژهای باز کردهاند، بعد آن بچهشان هم میرود بدون توجه به خواست مادر -مثل بقیهء بچههای دیگر همان خانواده - با فرد دلخواهش عروسی میکند، بعد تا آخر عمر باید پاسخگوی دل شکستهء مادر و آن تصمیمش باشد. حالا دختری هم که به همسری درآورده دختر بدی نیست ها...اما به هر حال دختر مورد نظر مادرجان نبوده است! حالا همهء این داستان تراژیک را تعریف کردم که از توقعات بالایی که گاه برای آدم پیش میآید و بعد برآورده نمیشود و میخورد توی ذوقش حرف زده باشم.سال گذشته وقتی موسیقی "پرسه در مه" را شنیدم، شک نکردم که با استعدادی جدید و خلاقیتی بینظیر در عرصهء موسیقی فیلم طرف هستیم. موسیقی جادویی که برعکس خیلی از موسیقیهای این روزها نه کپی موسیقی فیلمهای هالیوودی و آهنگسازان به نام فرانسوی و نیویورکی بود و نه شباهتی به کار آهنگسازان ایرانی داشت. از طرف دیگر موسیقی بود که روایت لحظه لحظهء فیلم بود. به خوبی روی تصاویر نشسته بود و بعید است موسیقی دیگری میتوانست جایگزین آن شود. همهء این اتفاقات شگفتانگیز در موسیقی این فیلم در حالی رخ داد که این اثر اولین ساختهء جدی آهنگساز آن بود. ناخودآگاه در چنین شرایطی توقع آدم بالا میرود. موسیقی "اینجا بدون من" دومین همکاری بهرام توکلی (کارگردان) و حامد ثابت(آهنگساز) است. از قضا این موسیقی دومین تجربهء جدی آهنگسازی ثابت در زمینهء موسیقی فیلم است. موسیقی که نه در حد و اندازههای فیلم است و نه در حد و اندازههای آهنگسازی که توقع ما را آنقدر بالا برده بود. شاید اگر ثابت هم آهنگسازی ویژهای در کارنامهاش نداشت، ما هم اینقدر توقعمان بالا نمیرفت و حالا به نظرمان نمیآمد که موسیقی "اینجا بدون من" موسیقی معمولی است. شاید واقعیت این باشد که موسیقی این فیلم همچون موسیقی اکثر موسیقی فیلمهای این روزها، از استانداردهای حداقلی برخوردار باشد- که اتفاقا هست- اما چه کنیم....چه کنیم که توقعمان بالا است و دلیل بالا رفتن توقعمان هم چیزی نبوده جز درخشش پیشین یک آهنگساز جوان. میدانم که موسیقی "اینجا بدون من" با عجلهء هر چه تمام تر ساخته شده است. اما دلیلش را نمی دانم ...چرا که از کارگردانی چون بهرام توکلی بعید بود که چنین کاری بکند. توکلی به خوبی می دانست که توقعات از موسیقی ثابت بالا رفته بود و خیلی ها -از جمله خودم- خودشان را آمادهء شنیدن یک موسیقی فیلم متفاوت کرده بودند. به هر حال با تمجیدهایی که از موسیقی "پرسه در مه" شده بود، خیلی بهتر بود که توکلی بار دیگر به ثابت فرصت تفکر بیشتر و ارائه یک موسیقی خلاق را می داد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 918]