واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: محمدرضا تركي با بيان اينكه هنوز قالبهاي كلاسيك شعر فارسي در بيان مضامين ديني موفقتر از قالبهاي نو هستند، گفت: با اين حال بايد ظرفيتهاي شعر نو را براي سرودن اشعار آييني شناخت. محمدرضا تركي، شاعر و استاد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تهران، در گفتوگو با خبرنگار فارس، درباره بيان مفاهيم ديني با ابزار قوالب شعر فارسي سخن گفت. وي در ابتداي اين گفتوگو اظهار داشت: قالبهاي شعري نو به دو دسته كلي تقسيم ميشوند يك قسم قالبهايي هستند كه هيچ معنايي را برنميتابند و تحت عنوان شعرهاي معناگريز از آنها ياد ميشود؛ طبيعي است كه اين قبيل قالبها در بيان مفاهيم ديني ناتوان هستند. وي افزود: شعرهايي كه امروز تحت عنوان پستمدرن خوانده ميشوند جزو قالبهاي معناستيز هستند كه در آنها مقوله معنا به هيچوجه مورد توجه شاعر قرار نميگيرد. تركي درباره دسته دوم گفت: اما دسته دوم كه قالبهاي معناگرا هستند قابليتهاي زيادي در بيان مضامين آييني و ديني دارند. تركي در ادامه خاطرنشان كرد: شعر نو تجربه تازهاي است كه بايد براي استفاده در سرودن اشعار آييني ظرفيتهاي آن را شناخت. اين قالبها كاركرد زيادي دارند به شرط آنكه شاعر تسلط زيادي بر قالب و محتوا داشته باشد و بتواند مضامين را در درون قالبها دروني سازد. اين شاعر با بيان اينكه هنوز قالبهاي كلاسيك شعر فارسي در بيان مضامين ديني موفقتر از قالبهاي نو هستند، تصريح كرد: شايد يك دليل اين امر، سايه سنگين قالبهاي قديمي بر شعر فارسي و عادت ذهني شاعران ما به آنها باشد چون به هر صورت ما پشتوانه غنياي از شعرهاي كلاسيك داريم كه هنوز بر ما مسلط هستند. وي افزود: با اين وجود مهمترين عامل سرودن شعر همانطور كه زندهياد عبدالحسين زرينكوب نيز در كتاب «شعر بيدروغ شعر بينقاب» بيان كرده است، به خود شاعر برميگردد، يعني شاعر بايد اين توانايي را داشته باشد كه آنچه را در ذهنش دارد به بهترين شكلي به رشته نظم درآورد. تركي همچنين تصريح كرد: اگر شعر از شعور و اطلاع وسيع شاعر برخاسته باشد، موفق است؛ شاعر بايد درك گستردهاي از فرهنگ عميق گذشته خود و فرهنگ امروز داشته باشد تا بتواند مضامين ذهني خود را در قالبهاي نو بسرايد. اين استاد دانشگاه با بيان اينكه شعر طاهره صفارزاده و قيصر امينپور برخاسته از شعور آنها بود، عنوان كرد: اين دو از استادان برجستهاي بودند كه به علت احاطه بر فرهنگ غني ايراني و ديني شعرهايي در قالبهاي نو سرودند و قالبها در دست آنها همچون موم بودند كه به هر شكلي كه ميخواستند، درميآوردند و اين خود نشان از تبحر آنها در شعر و شاعري داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 521]