محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798769840
همايش معماري شيراز در گردهمايي بين المللي مكتب شيراز برگزار شد
واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: همايش معماري شيراز در گردهمايي بين المللي مكتب شيراز برگزار شد
شيراز - همايش معماري شيراز در گردهمايي بين المللي مكتب شيراز عصر شنبه با حضواستادان دانشگاه،علما، انديشمندان و صاحب نظران در تالار فجر مجموعه فرهنگي حافظ در شيراز برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ايرنا ،دراين همايش مقاله اي با عنوان جست و جوي ارتباط ساختار تاريخي – كالبدي شهر شيراز با شبكه ي آب هاي جاري (زير زميني و رو زميني) با رويكرد ي عميق تر نسبت به قنات ركن آباد توسط طناز لطيفيان و الناز نجار نجفي ارائه شد.
در اين مقاله آمده است: شهر تاريخي شيراز از جمله شهرهايي بوده است كه با نظام آب رساني قنات، آبياري مي شده است. اين نظام آب رساني در شهرهاي اوايل حكومت اسلامي در ايران، كه تابع نظم خود ساخته بودند، شكل گذرها و كيفيت و اندازه ي محله ها و مكان استقرار عناصر مهم شهري را تعيين مي‌كرد. گذرهاي اصلي با مسيرهاي آب نمي تواند بي ارتباط باشد. اين ارتباط مي تواند به صورت تطابق يا توازي مسير آب بر گذر باشد. اين موضوع بر اساس مسيرهاي توزيع آب در جهت شيب زمين در داخل حصار شهر مورد بررسي قرار خواهد گرفت. يكي از عناصر مهم شكل دهنده ي شهرها، گذرهاي اصلي شهر است. قرار گيري ابنيه ي مهم شهري همچون مسجد، بازار،كاخ يا بناي ديواني،خانه هاي مقدسان و محله هاي معروف هر دوره و بناهايي با كاربري عمومي مثل آب انبار،حمام و مدرسه ،در مسير اين گذرها امري اجتناب ناپذير است. تشخيص مسيرهاي آب از روي بناهاي شاخص واقع بر يك امتداد در گذرهاي موجود در همان امتداد، يكي از راه هاي فهم ارتباط ساختار كالبدي شيراز با شبكه ي آب هاي جاري (زير زميني و روزميني) – نمونه ي موردي آب ركن آباد است.
در ادامه اين مقاله آمده است: آب قنات ركت آباد قديمي ترين و معروف ترين آب شهر شيراز است، پس از معرفي اين قنات، مسيرهاي آن لزوماً در قرون 10 تا 12 هـ . ق (صفويه و زنديه) كه آب ركن آباد به درون حصار شهر كشيده و بهترين آب بوده است، مورد شناسايي قرار مي گيرد. شناسايي مسير آب ركن آباد به وسيله ي مكان يابي ابنيه ي مهم كه درگذرهاي اصلي منطبق بر مسير آب قرار داشته اند، صورت مي گيرد. اين مكان يابي به دو صورت تبيين مي شود.
يك- با استفاده از منابع دست اول قرون 7 تا 12 هـ . ق مانند گزارش هاي سياحان از شيراز و سفرنامه ها كه به روش تفسيري تاريخي انجام مي شود.
دو- به وسيله ي مطالعات ميداني و جانمايي شواهد وجود آب در مقياس شهر، مانند آب پخش كن ها، آب انبارهاي بزرگ و كوچك و حمام ها و مساجد و بازارها و جزئيات تاسيسات مرتبط با آب مانند حوض ها و آب نماها در مسير آب هاي جاري ، آب ركن آباد، انجام شده است.
در مقاله علي علايي هم با عنوان تأملي در طرح باغ‌هاي قديمي شيراز آمده است: به گفته ي محققان، باغ هاي ارم، تخت، جهان نما و دلگشاي شيراز از باغ هاي برجاي مانده از دوران گذشته (و حداقل پيش از قرن هشتم ه.ق.) معماري ايران هستند. علاوه بر ادعاي فوق كه اصالت اين باغ ها را بر ما نمايان مي سازد، اطلاعات و آگاهي نسبي موجود از وضعيت و تركيب اين باغ ها، نگارنده را بر آن داشت تا تأملي موشكافانه تر در طرح آن ها بنمايد. درك معماري باغ هاي اشاره شده، به عنوان نمونه هائي از قديمي ترين الگوهاي طرح باغ ايراني پابرجا در درون سرزمين ايران، هم از جهت شناخت بهتر مشخصات معماري باغ ايراني به طور خاص و هم از جهت شناخت معماري اين سرزمين در دوره ي مهم پيش از قرن هشتم، حائز اهميت است.
اين مقاله حاكي است: باغ ها جزو آسيب پذيرترين عناصر معماري بشر به شمار مي روند و حفظ آن ها نيازمند نه تنها شرائط مساعد محيطي؛ بلكه رغبت نسل هاي متمادي در نگهداري آن ها است. به قول يكي از محققان (P.Wilson, 1976)، براي يك باغ در سرزمين ايران همين بس كه تنها در دوران عمر مؤسس خود (مالكش) بتواند پابرجا بماند. پس باغ هائي كه قرون متمادي از عمرشان مي گذرد و هنوز باقي هستند، حتماً درس هاي زيادي براي ما دارند.
در اين مقاله بيان شده: اين مقاله با تكيه بر اطلاعات موجود (متون و نقشه هاي قابل دسترس) از باغ هاي اشاره شده، قصد دارد در زمينه ي موقعيت استقرار، طرح معماري و منظر اين باغ ها گفت و گو كرده، بدين ترتيب وجوه اشتراك و افتراق آن ها را بيان نمايد. در جهت تكميل گفته ها، به طرح باغ هاي مشابه در شيراز يا شهرهاي ديگر و نيز ديدگاه هاي ديگر صاحب نظران و يا متون مرتبط نيز اشاره خواهد شد. دو هدف اصلي نگارنده از طرح اين مقاله، يكي توصيف يافته ها، فارغ از بيان نظرات و تحليل هاي شخصي و ديگري نمايش اهميت دقت و موشكافي در شواهد موجود تاريخي است. اميد است محققان در آينده، با تحقيقات ميداني دقيق و جدي در بستر باغ هاي اشاره شده، شواهد بيش تري از گذشته ي اين معماري غني سرزمين ايران را براي ما روشن نمايند.
تحليلي بر الگوي توسعه‌ي شهري شيراز در دوره‌ي حكومت اتابكان فارس ( قرن هفتم هجري) عنوان مقاله اي است كه توسط احسان رنجبر، نجمه مطلايي و دكتري مجتبي انصاري در اين همايش ارائه شد.
در اين مقاله آمده است: نگاه به تاريخ تحولات اجتماعي ايران و فارس در اين دوره، نمايان‌گر آن است كه جلوگيري از حمله‌ي مغولان به فارس و به دنبال آن توسعه‌ي معماري و شهرسازي به ويژه در شيراز توسط اتابكان ، به عنوان حاكمان اين دوره‌ي فارس، يكي از مهم‌ترين دلايل رونق و شكوفايي شيراز قرن هفتم و پس از آن است. چرا كه هرگونه تحول ادبي و حكمي در بستر فضاي معماري و شهري شكل مي‌گيرد.
اين مقاله حاكي است: حكومت اتابكان را در فارس به دو دوره‌ي قبل و بعد بعد از حمله‌ي مغول مي‌توان تقسيم كرد. در دوره‌ي دوم با حكومت ابوبكر بن سعد ( 658-623هـ.ق) در ادامه‌ي حكومت پدرش ، سعدبن زنگي، ( 623-599هـ.ق ) معماري و شهرسازي شيراز متحول شده، به نوعي كه ساختار فضايي شهر شيراز كه از دوره‌ي آل بويه باقي‌مانده بود، دگرگون مي‌شود و اين ساختار در دوره‌هاي بعد يعني حكومت خاندان اينجو و آل مظفر تا دوره‌ي صفويان، به عنوان ساختار اصلي (Main Structure) شيراز باقي مي‌ماند.
در ادامه اين مقاله آمده است: مجموع بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه در حوزه‌ي فضاهاي معماري ، بناهاي شاخصي همچون مسجد نو اتابكان با تبعيت از الگوي مسجد جامع عتيق ايجاد شده،الگوي مساجد بدون گنبد در شيراز را تقويت مي‌كند. دامنه‌ي اقدامات عمراني اتابكان، نقاط ديگر فارس همچون مسجد سنگي داراب را در بر مي‌گيرد. با كشف مقبره‌ي شاهچراغ و برادرش در اين دوره، از يك سو صحن اين بقعه‌ها ، به عنوان يكي از بديع‌ترين الگوهاي فضاي باز عمومي شهري در ايران، ايجاد شده و از سوي ديگر بازار به عنوان عنصر اتصال فضاهاي عمومي عمل مي‌كند. اتصال دو بقعه به وسيله‌ي بازارچه‌ي سرحوض آقا و همچنين اتصال صحن شاهچراغ با صحن مسجد نو به وسيله‌ي بازارچه‌ي سر چهارراه، سبب شكل‌گيري محوري عمود بر محور دوره‌ي آل بويه شده، الگوي توسعه‌ي شهري شيراز دوره‌ي اتابكان در تركيبي از فضاهاي باز صحن مساجد و بقعه‌ها و عناصر اتصالي بازار شكل مي‌گيرد. پايداري ساختار اصلي بافت تاريخي شيراز دوره‌ي اتابكان تا دوره‌ي صفويه و شروع دگرگوني آن در دوره‌ي پهلوي نيز از زمينه‌هاي تطبيقي براي تبيين الگوي خاص توسعه‌ي شهري شيراز اين دوره است.
در مقاله ي دكترمحمدرضا رياضي با عنوان نقش زنان در شكل گيري معماري مكتب شيراز آمده است: در فاصله ي سال هاي 662 تا 769 هجري پنج زن توانا نقش ارزنده اي در شكل گيري و تعالي معماري دوره ي ايلخاني و تيموري ايفا كردند. اين زنان نه تنها در امور خانوادگي توانا بودند بلكه به دليل ليافت و توانايي و به تنهايي در مقاطعي از دوران ذكر شده با قدرت، حكومت ايالت هاي كرمان ، فارس ، يزد و اصفهان را در دست داشتند. آن ها نه تنها در اداره ي ايالت تحت حكومت خود قادر و توانا بودند، بلكه در مواردي از پس ايلخانان قدرتمند مغول كه در تبريز و سلطانيه مقيم بودند، نيز بر مي آمدند و چه بســــا در امورآن‌ها نيز دخالــت مي كردند. روش حكومت آن ها مورد قبول مردم بود، حتي شعرا و نويسندگاني چون سعدي و ديگران توانايي‌هاي آن ها را ستايش كرده اند. اين زنان كارفرماياني مدبر و سازندگاني با همت بودند و در طول حكومت خود آثار باشكوهي چون مسجد، مقبره، مدرسه، بيمارستان، كاروانسرا، سد، پل و قنات بر پا كردند كه امـروزه تعدادي از آن ها جزء يادمان هاي مهم معماري دوره ي اسلامي ايران محسوب مي شود.
در اين مقاله بيان شده است: پيشگام اين زنان، ملكه تَركان خاتون، حاكم كرمان، در فاصله ي سال هاي 655 تا 681 هجري است كه به مدت پانزده سال در كرمان حكومت كرد. دومين شخصيت، اَبَش خاتون، اتابك فارس در فاصله 622 تا 685 هجري است كه به مدت 23 سال با قدرت در فارس و نواحي پيرامون حكومت كرد. سومين شخصيت كردوجين، دختر اَبَش خاتون است كه از سوي ايلخان مغول در سال 719 هجري به حكومت فارس منصوب شد و تا سال 729 هجري در رأس امور فارس بود و در طول حكومت خود آثار متعددي برپا كرد. چهارمين شخصيت، ملكه تاشي خاتون، همسر امير شرف الدين محمود اينجو است كه در غياب همسرش كه اغلب مقيم اردوي ايلخان بود، نقش فعالي در عمران و آباداني فارس، خاصه شهر شيراز داشت و در فاصله ي سال هاي 729 تا 750 هجري به ايجاد آثار معماري اهتمام ورزيد. وي مادر شيخ ابواسحاق اينجو است.
پنجمين شخصيت، ملكه ي زيبا و توانا، سلطان بخت آغا يا خان سلطان، دختر امير غياث الدين كيخسرو اينجو و همسر شاه محمود مظفري و نوه ي تاشي خاتون است كه در فاصله‌ي‌سال هاي 760 تا 769 هجري در امور حكومت به همسر سست عنصر و نالايق خود كمك مي كرد، وي آرامگاهي را كه به وي منسوب است، در اصفهان بر پا كرد.معماري و هنر عصر آل اينجو و آل مظفر ظرافت ، رعنايي، دقت، تناسب و شكوه رنگ را به نمايش مي گذارد و اين معماري است كه سرانجام به معماري باشكوه تيموري انجاميد. شايد ظرافت و زيبايي معماري آل مظفر و تيموري ريشه در احساسات ظريف و ذوق موزون پسند اين زنان دارد كه خود پيشگام اين شيوه ي معماري در ايران شدند.
در مقاله باغ سازي مكتب شيراز و باغ هاي تيموري (قرن 7 تا 9 هجري قمري) كه توسط محسن فيضي دكتري معماري منظر، استاديار و رييس دانشكده معماري و شهرسازي، دانشگاه علم و صنعت ايران ومهدي خاك زند دانشجوي دكتري معماري منظر، دانشگاه علم و صنعت ايران در اين همايش ارائه شده،آمده است: قرن هفتم، هشتم و نهم هجري قمري مصادف با حكومت راني تيمور و نوادگان اوست. آن چه از سخن تاريخ نويسان در سفرنامه ها و گزارشات مشابه بر مي آيد، آن است كه آن ها در اين دوران توجه ويژه اي به باغ سازي و در كل به ارتقاء محيط اطراف داشته اند. از سوي ديگر شهر شيراز، مهد شعر و عرفان، كه در اين دوران شاهد شكوفايي و ترقي در اين زمينه ها بوده است، از نظر ايجاد باغات (كه در ادبيات آن تاريخ زياد بدان توجه مي شود) متحول مي شود. چنان چه بسياري از هنرمندان معتقدند مكتب هرات تاثير يافته از مكتب و بزرگان هنر شيراز بوده است. نگارندگان اين مقاله نيز به استناد مداركي معتقدند كه شباهت باغ هاي سمرقند به باغات شيراز نه تنها به دليل نام گذاري آن ها ست بلكه در آن ها تلاش شد تا از كيفيات فضايي باغ هاي شيراز نيز بهره برده شود.
اين مقاله مي افزايد: در اين مقاله نگارندگان تلاش مي كنند تا علاوه بر معرفي باغ هاي شيراز در قرن 7، 8 و 9 هجري قمري به شناخت باغ‌هاي تيموري، خصايص و اصول شكل گيري آن‌ها بپردازند؛ چرا كه نه تنها از جهت هم‌زماني بلكه از لحاظ كليت شكل گيري باغ هاي تيموري و باغات شيراز، مي توان به مداركي در جهت ارتباط آن ها دست يافت
در مقاله اي كه با عنوان مصلي شيراز توسط محمدمهدي عبدالله زاده در مقاله اي كه با عنوان مصلي شيراز ارائه شد، آمده است: تصميم‌گيري و يا طراحي براي يك مكان ( فارغ از مقياس) جز با شناخت دقيق ماهيت آن امكانپذير نخواهد بود. ماهيت هر مكان نيز امتزاجي است از كالبد بيروني و الگوهاي دروني آن. براي اين منظور مي‌بايست نه تنها مختصات طبيعي و موقعيت جغرافيايي، بلكه احوال آن را در ادوار تاريخي نيز بررسي كرد.
در اين مقاله مي افزايد: در اين‌جا تلاش شده تا با بررسي و مطالعه بر روي منطقه‌اي مشخص از شهر شيراز ( منطقه‌ي مصلي) تصويري عيني از اين نوع نگاه ارائه شود. در انتخاب اين مكان ، به عنوان نمونه‌ي مورد بررسي، به اين مسئله توجه شده كه مصلي به واسطه‌ي شرايط خاص خود، مجال بروز پر رنگ‌تري در دوره‌هاي تاريخي داشته است. مصلاي شيراز،از جمله مناطقي است كه به واسطه‌ي برخي ويژگي‌هاي طبيعي و جغرافيايي و نيز به خاطر آن چه كه در طي بيش از ده قرن در آن منطقه جاي گزين شده، در مردم بيرون و درون شيراز ذهنيتي از خود رسوب داده و هويتي تعريف كرده كه هنوز در بطن آن جاري و ساري است و تصميم‌گيري بي‌توجه به اين مسئله به خطا خواهد رفت. در اين مقال تنها به بررسي و شناخت وجوهي از مكان مصلي مي‌پردازيم كه در قرون ميانه ( 7تا 9 هـ.ق) بروز و ظهور يافته است.
در مقاله ارائه شده توسط مريم دخت موسوي روضاتي با عنوان شهر سلطانيه آمده است: در اين مقاله شهري توصيف مي شود كه زماني شهري بزرگ و زيبا و مركز حكومت ايران بوده و امروزه به جز چند بناي محدود از آن چيزي باقي نمانده است. اين شهر در ابتدا به يك باره بنا شد و شكل گرفت و سپس در زمان كوتاهي آباداني و اعتبار خود را از دست داد. اين مقاله حاكي است: در توصيفات صورت گرفته، توجه بيش تر مورخان و سياحان بر بخش ارگ حكومتي شهر بوده است و امروزه ما اطلاعات بيش تري در مورد اين بخش شهر داريم. اين بناها در دسته هاي مسجد، مدرسه، دارالضيافه، دارالسياده، دارالشفاء و ... تقسيم شده اند. در اين ميان به بناي گنبد سلطانيه به طور خلاصه پرداخته شده است. علاوه بر اين ، ساير قسمت ها و محلات پيرامون ارك در حد توان توصيف شده و بناهاي آن ها معرفي گشته است. در ادامه و پس از دوره ي ايلخاني به ماندگاري اين شهر پرداخته مي شود تا آن كه در سال 1881 م در اثر زلزله ي ويرانگري، اين شهر به پايان زندگي خود مي رسد
همايش بين المللي مكتب شيرازدر برگيرنده هشت همايش زيرگروه در موضوع هاي نگارگري، خوشنويسي، هنرهاي صناعي، موسيقي، معماري و شهرسازي، حكمت و عرفان هنري ،ادبيات و زبانشناسي و نسخه شناسي است مي كوشد تا درهاي درهاي جديد از حوزه انديشه در اين موضوع ها با بهره گيري از حضور انديشمندان بگشايد.
اين همايش كه طي روزهاي 16 و 17 آذرماه در شيراز برگزارمي شود فصل جديد در چشم انداز توسعه فرهنگ فارس و فرصتي براي تبيين توانمندي ها و قابليت هاي تاريخ و تمدن اين سرزمين است
7380/677
شنبه 16 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 905]
-
گوناگون
پربازدیدترینها