تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

تسکین فوری درد بواسیر

محبوبترینها

با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید

قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار

معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!

آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب

پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)

بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود

یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟

تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران

جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی

چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟

آمار وبسایت

تعداد کل بازدیدها : 1798651353

به انگيزه روز جهاني ريشه كني فقر؛ فقر يعني ديگران درباره زندگي ات تصميم بگيرند

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: به انگيزه روز جهاني ريشه كني فقر؛ فقر يعني ديگران درباره زندگي ات تصميم بگيرند
* زهرا صابري

در 17 اكتبر سال 1987 صد هزار نفر از مردم سراسر جهان در ميدان «تروكاد» پاريس گرد هم آمدند تا حمايت همه جانبه خويش را از

حقوق انساني اعلام كنند. يك صفحه سنگي در محوطه اصلي اين ميدان درست در مقابل ساختماني كه در سال 1948 منشور عمومي حقوق بشر در آن امضا شده بود قرار داده شد، روي اين صفحه سنگي اين جمله حك شده است: «جايي كه انسانها محكوم به زندگي در فقر شده اند حقوق شان نقض شده است پس حمايت همه جانبه از آنها وظيفه اي مقدس است.» كساني كه آن روز در آن ميدان جمع شدند، همگي از سراسر جهان از ميان اقشار جامعه از ميان تمام اديان و قوميتها بودند. از آن زمان تاكنون فقرا و حاميان آنها در سراسر جهان مي كوشند در 17 اكتبر هر سال حمايت آشكار خود را از حقوق و عزت انسانها به گوش همگان برسانند. در 22 دسامبر سال 1992، 17 اكتبر از سوي مجمع عمومي ايالات متحده به عنوان «روز جهاني ريشه كني فقر» شناخته شد.
بيش از 2/6 ميليارد نفر از جمعيت جهان در فقر زندگي مي كنند و بيش از 850 ميليون انسان از گرسنگي رنج مي برند و روزانه 25000 انسان در نتيجه نبود غذا، مصرف آب آلوده و به عبارت بهتر در نتيجه نقض آشكار حقوق انساني خود از دنيا مي روند.
امروزه انسانهاي اسير در چنگال فقر نه تنها از حقوق اوليه و اساسي خود نظير غذا، آموزش و سرپناه به دور مانده اند كه با نقض آشكار حقوق شهروندي و سياسي آنها تلاش مي شود مانع از مقابله اين افراد با وضعيت نامطلوب خويش شوند.
سازمان ملل متحد از سال 1992 هفده اكتبر هر سال را به عنوان روز جهاني ريشه كني فقر اعلام كرده است. هدف از اين اقدام، احترام جهاني به قربانيان فقر و اعلام حمايت همگاني از عزت و شرف انساني است. روز جهاني ريشه كني فقر امسال با برنامه هاي مختلفي در كشور سوييس برگزار خواهد شد.

زندگي آنيتا
يكي از برنامه هاي شاخص امسال، خوانش نمادين گزارشهاي تجربي درباره زندگي فقراي سراسر جهان است كه توسط افراد سرشناس از حوزه ادب و هنر كشور سوييس انجام مي گيرد.
يكي از اين گزارشها، شرح زندگي آنيتا هالدر زن 26 ساله هندي است. اين گزارش توسط پيتراشتام نويسنده سرشناس اهل سوييس خوانده مي شود. در بخشي از اين گزارش آمده است: «14ساله بودم كه به دهلي آمدم. 3 سال بعد ازدواج كرده و به عنوان خدمتكار شروع به كار كردم. كاري كه مادرم برايم پيدا كرده بود. خود او نيز خدمتكار بود او در جنوب دهلي زندگي مي كرد و من در غرب، لذا احساس تنهايي بسياري مي كردم.
غذاي كافي براي خوردن نداشتم، با اين حال با علاقه كار مي كردم، زيرا ارباب من آدم خوبي بود، او به من خواندن و نوشتن ياد داد. من در روستايي در بنگال بزرگ شده ام. ما 8 كودك بوديم. پدرم كشاورز بود و تقريبا 2/1 هكتار زمين داشت. او سبزي خوردن مي كاشت و بخشي از آن را در بازار مي فروخت.
زندگي خوبي داشتيم، اما زماني كه 13 ساله بودم، پدرم از يك درخت نارگيل سقوط كرد و براي هميشه زمينگير شد. وي پس از مدتي به تحريك برادرانش مادرم را از خانه بيرون كرد.
مادرم به تنهايي به دهلي آمده و به خدمتكاري در خانه ها پرداخت. پس از مدتي پدرم مرا نيز از خانه بيرون انداخت، من به مادرم پناه برده و شروع به كار كردم. پس از مدتي مادرم با ميلان- شوهرم- آشنا شد، مادرم او را دوست داشت البته بيشتر به اين خاطر كه او براي ازدواج با من هيچ گونه جهيزيه اي درخواست نكرد. عروسي من به سرعت برگزار شد و من وارد زندگي جديدي شدم، ميلان مرد خوبي بود و من ديگر مجبور نبودم براي كار به خانه هاي مردم بروم. تصور مي كردم كه اكنون مي توانم به روياهاي كودكي خويش يعني تحصيل تحقق ببخشم. اما طولي نكشيد كه ميلان كار خود را از دست داد و زندگي من بار ديگر دستخوش تغييراتي ناخوشايند شد.
ميلان نتوانست كار ديگري بيابد و من مجبور شدم بار ديگر شروع به كار كنم. زماني كه پسر اول من به دنيا آمد هنوز قادر بودم به نحوي روزگار بگذرانم اما 3 سال بعد با تولد پسر دومم شرايط زندگي برايم دشوار گرديد، زيرا نمي توانستم هم كار كنم و هم به فرزندان خويش رسيدگي كنم. كار فرمايان من دوست نداشتند فرزندان خود را به سر كار ببرم. در نهايت ميلان از روي ناچاري هر دو پسر ما را به نزد خواهر خود در روستا فرستاد.
12 ژانويه 2007 پسر بزرگ من در يك آبگير افتاد و از دنيا رفت، درست 3 روز پيش از تولد 4 سالگي اش. پس از آن اتفاق من پسر كوچكترم را نزد خود به دهلي آوردم. در اين فاصله، ميلان نيز توانسته بود كاري براي خود دست و پا كند، من نيز خانه اي را پيدا كرده بودم كه مي توانستم تمام وقت در آن كار كنم. در حال حاضر من با ميلان و پسرم در يك اتاق خدمتكاري زندگي مي كنيم.
من پسر بزرگ خود را از دست دادم بي آنكه بتوانم كاري براي او انجام داده باشم. اكنون تصميم گرفته ام پسر كوچك خود را به مدرسه بفرستم. روياي امروز من داشتن خانه اي است كه متعلق به خودم باشد و هيچكس نتواند مرا از آن بيرون كند. روياي امروز من داشتن درآمدي دائمي است كه ديگر مجبور نباشم به عنوان خدمتكار كار كنم، روياي امروز من اين است كه بتوانم خواندن و نوشتن بياموزم و پسرم را در تكليفش ياري كنم.»
فقر چيست؟
بنابر تعريف بانك جهاني فقر، افراد از ميزان درآمد آنها مشخص مي شود. طبق آمار بانك جهاني تا سال 2007 افرادي فقير مطلق محسوب مي شدند كه درآمد روزانه آنها كمتر از 1 دلار باشد. اين بانك طبق تعريف جديد خود در سال 2008 اين مبلغ را به 1/25 دلار افزايش داده كه دليل آن بالا رفتن قيمتها از سال 2005 اعلام شده است.
امروزه 4/1 ميليارد انسان در جهان در فقر مطلق و با درآمدي كمتر از 1/25 دلار در روز زندگي مي كنند. طبق آمار 8/5 درصد جمعيت كشور سوييس زير خطر فقر قرار دارند. در سال 2006، 380 هزار نفر از مردم 20 تا 59 سال اين كشور در خانواده هاي فقير زندگي مي كردند.
صاحب نظران اهل سوييس معتقدند: فقر چيزي فراتر از داشتن يك درآمد اندك است. فقر چهره هاي ديگري نيز دارد: فقر يعني گرسنگي در حالي كه هيچ گونه سرپناهي بالاي سر خود نداشته باشي، فقر يعني بيمار باشي، در حالي كه هيچ امكاني براي رفتن نزد پزشك نداشته باشي. فقر يعني تشنه يادگيري باشي اما هيچ گونه امكاني براي تحصيل نداشته باشي، فقر يعني بيكاري، فقر يعني ستيزي هر روزه براي زنده ماندن، فقر يعني فرزندت را از دست بدهي چون آب نوشيدني سالم نداري، فقر يعني ديگران درباره زندگيت تصميم بگيرند. فقر يعني وابستگي محض به ديگران، فقر يعني محروميت از زندگي اجتماعي و حق اظهار نظر سياسي، فقر يعني مورد بي اعتنايي قرار گرفتن، فقر يعني فراموش شدن و جدي گرفته نشدن، فقر يعني مورد بي احترامي واقع شدن، فقر يعني هيچ گونه انتخابي در زندگي نداشتن، فقر يعني هيچ گونه تصور روشني از آينده خود نداشتن، فقر يعني زندگي در ناامني دائمي.

آيا فقر در سوييس با فقر در آفريقا قابل مقايسه است؟
چهره فقر در طول زمان و براساس مكان دستخوش تغييرات بسياري مي شود. بدين معني كه فقر در كشوري مانند سوييس بسيار متفاوت تر از فقر در يك محله فقير نشين هندوستان است، زيرا فقر همواره و در ارتباط با محيط پيرامون خود صورتي نسبي دارد. يعني در حالي كه در كشورهاي آفريقايي فقر به طور مستقيم به عاملي تهديد كننده براي حيات انسانها تبديل شده است، در كشوري مانند سوييس صحبت از گرسنگي و يا نبود امكانات پزشكي نيست. البته در سوييس هم كساني زندگي مي كنند كه براي دسترسي به يك تغذيه سالم دچار دشواري هاي بسياري هستند، اما فقر مردم سوييس بيش از همه در نبود امنيت اجتماعي، نبود تصويري روشن از آينده خود و فرزندانشان، محروميت از زندگي اجتماعي و تحقير و بي توجهي خلاصه مي شود.
به گفته كارشناسان، همگي اين عوامل در طي سالها به طور عمده در خدشه دار شدن عزت نفس يك انسان نقش دارد. فقر در سوييس همواره به عنوان يك تابو مطرح است، تابويي كه اغلب پنهان مانده و به صورت دو سويه مورد سكوت قرار مي گيرد، هم از سوي خود فقيران و هم جامعه، اما آنچه مسلم است اينكه فقر چه در سوييس باشد چه در آفريقا، معنايي جز ترس، عدم اعتماد به نفس، عدم عزت نفس و در نهايت عقب نشيني و ناتواني ندارد.
در حقيقت آنچه در همه جا يكسان است، اينكه فقر نتيجه نقض حقوق انسانها توسط ديگران است و نه گناه خود فقيران.
طبق قانوني كه 60 سال پيش از سوي منشور عمومي حقوق بشر به تصويب رسيد، همه انسانها بايد شانس برخورداري از يك زندگي سرشار از آزادي امنيت و احترام را داشته باشند. اين در حالي است كه امروزه تقريباً نيمي از جمعيت جهان در فقر زندگي مي كنند، زيرا حقوق انساني آنها مورد تجاوز قرار گرفته است. همچنان كه گفته شد، چهره فقر نه تنها براساس مكان كه در طول زمانهاي مختلف نيز متفاوت است. به عبارت بهتر، فقر در گذشته با فقر در دنياي كنوني يكسان نيست. امروزه 850 ميليون انسان از گرسنگي رنج مي برند كه در نتيجه بالا رفتن قيمت مواد غذايي اين تعداد روز به روز در حال افزايش است. روزانه 25000 نفر در اثر ابتلا به بيماريهاي ناشي از مصرف غذا و آب آلوده از دنيا مي روند.
1/2 ميليون انسان به آب نوشيدني سالم دسترسي ندارند و بيش از دو برابر اين تعداد از دسترسي به مراكز بهداشتي محرومند. با پولي كه در طي تنها 2هفته صرف توليد سلاح در سراسر جهان مي شود، همه مردم مي توانند در طول 10 سال به آب و غذاي سالم و مراكز بهداشتي دسترسي پيدا كنند. علاوه بر آن هر سال 2 ميليون انسان به طور خشونت آميزي از كشور خود بيرون رانده مي شوند، هر دقيقه يك زن در نتيجه نبود امكانات بهداشتي و پزشكي هنگام تولد فرزند خويش از دنيا مي رود (اين تعداد در آفريقا 100 برابر بيشتر از اروپاست) و در حالي كه روز به روز تعداد افرادي كه به دليل دستمزد كم قادر به تأمين زندگي خود نيستند رو به افزايش است، در برخي نقاط جهان رفاه به سرعت در حال رشد است، رفاهي كه آشكارا نابرابر تقسيم مي شود.
براي مثال در كشوري چون سوييس 3 درصد مشمولان مالياتهاي خصوصي به همان ميزان بقيه 97 درصد ماليات مي دهند. حدود 40 سال پيش ثروتمندترين قشر جامعه سوييس در مقايسه با فقيرترين قشر اين كشور، درآمدي بالغ بر 6 برابر داشتند كه اين تعداد در سالهاي 1990 در حدود 8 برابر و امروزه 14 برابر بيشتر شده است.

فرانسه، كانادا و ايتاليا زير قول خود زده اند!
در سالهاي اخير ميليونها نفر در سراسر جهان در روياي شكل گيري نسلي هستند كه قادر باشد فقر را براي هميشه در جهان ريشه كن كند، تا همه انسانها امكان شكوفايي ظرفيتهاي نهفته خويش را داشته باشند كه اين مهم جز با مساعدت هاي مالي كشورهاي ثروتمند ميسر نخواهد شد. در كنفرانسي كه هفته گذشته در مقر سازمان ملل متحد برگزار شد، سران دولتي سراسر جهان گرد هم آمدند.
كشورهاي شركت كننده در اين كنفرانس، در حالي بار ديگر مخالفت خود را با روند رو به رشد فقر در جهان تجديد كردند كه 3 كشور فرانسه، كانادا و ايتاليا با كاهش كمكهاي مالي خود به كشورهاي فقير در حال توسعه، تهديدي بزرگ براي تلاشهاي انجام گرفته جهاني در راستاي ريشه كني جهاني فقر به شمار مي روند. هر سه اين كشورها توافق كرده بودند همانند ديگر كشورهاي اروپايي عضو، 7 دهم درصد از توليد ناخالص ملي خود را صرف ريشه كني فقر نمايند، اما به نظر مي رسد اين 3 كشور به99/3 درصد درآمد باقي مانده خود راضي نيستند.
طي چند دهه گذشته حركتهاي دسته جمعي مردمي روند مبارزه با فقر را تغيير داده است. براي نمونه در پي فشارهاي عمومي در سال 2005 كمكهاي عمومي كشورهاي جي 8 به قاره آفريقا 2 برابر شد. در پي اين اقدام، از مرگ ميليونها انسان فقير جلوگيري شد و هم اكنون ميليونها كودك آفريقايي مي توانند به مدرسه بروند و شبها زير تورهاي ضد پشه مالاريا بخوابند و آب سالم بنوشند. كمكهاي مالي كشورهاي دانمارك، لوكزامبورگ، هلند، نروژ و سوئد از 7 دهم درصد مورد توافق نيز فراتر رفته و طبق آمار جديد ارائه شده در ماه گذشته، كمكهاي مالي 9 كشور اروپايي ديگر نيز در سال 2008 با افزايش چشمگيري رو به رو بوده است. اين در حالي است كه طبق گزارش منتشره در طي 6 ماه گذشته كمك هاي مالي اروپا به كشورهاي فقير در حال توسعه، كاهش يافته است، به طوري كه بعد از سپري شدن نيمي از زمان در نظر گرفته شده براي دسترسي به اهداف مورد نظر، كميسيون هشدار داد كه ارقام جديد حاكي از آن است كه كمكهاي مالي اغلب كشورهاي اروپايي به طور چشمگيري كاهش يافته است.
به گفته بازرس كميسيون ،كمكهاي مالي ارائه شده به كشورهاي در حال توسعه در سال 2007 بسيار ناموفق بوده است، و با وجودي كه در سال 2005 دولتهاي عضو در اتحاديه اروپا قول داده بودند تا سال 2015، 7 دهم درصد درآمد ناخالص ملي خود را براي كمك به كشورهاي فقير اختصاص دهند، اما فقط 7 كشور اروپايي 7 دهم درصد مورد توافق را به انجام رساندند.
طبق اين گزارش، كمكهاي مالي اروپا در سال 2006 با كاهش 1/7 ميليارد يورويي به 38 صدم درصد درآمد ناخالص ملي كشورهاي عضو در سال 2007 رسيد. به گفته بازرس كميسيون، شكاف ايجاد شده در روند كمكهاي مالي كشورهاي اروپايي در سال گذشته غير قابل تحمل است. زيرا اين 1/7 ميليارد يورو مي توانست زندگي ميليونها انسان را تغيير دهد با اين مبلغ مي توانستيم 4500 مدرسه و يا 1200 بيمارستان بسازيم. «گرت توماس» وزير انگليسي كميسيون كمك رساني به كشورهاي فقير در اين باره اظهار داشت: «برخي از كشورها از مسير درست منحرف شده اند، اما انگليس سهم 7 درصدي خود را تا سال 2013 يعني 2 سال زودتر از تاريخ توافق شده به انجام خواهد رساند.» اما آمار جديد نشان مي دهد كه انگليس در سال گذشته حدود 2 درصد از كمكهاي مالي خود را كاهش داده است.
«جرمي هووس» رئيس سازمان غيردولتي «اوكسفام» در اين كميسيون با انتقاد شديد از عملكرد دولتهاي عضو ابراز داشت كه اين كشورها به وظايف خود در اين خصوص عمل نكرده اند و در صورت ادامه اين روند او ديگر نمي تواند مديريت كمك رساني به كشورهاي فقير را برعهده داشته باشد.وي در ادامه افزود: جاي تأسف است كه فرانسه نيز جزو كشورهايي است كه از انجام وظايف خود در اين باره كوتاهي كرده است.
قاره اروپا در حال حاضر بزرگترين كمك كننده به كشورهاي فقير در سراسر جهان است، اين قاره حدود 90 درصد كمكهاي مالي سراسر جهان به كشورهاي در حال توسعه را در اختيار دارد.
به گفته كارشناسان، كميسيون كمك رساني به كشورهاي فقير وظيفه دارد از كشورهاي عضو درخواست نمايد با تدوين و ارائه برنامه اي چند ساله ميزان افزايش بودجه منظور شده براي كمك به كشورهاي در حال توسعه را هر سال در اختيار كميسيون قرار دهند.
پنجشنبه 25 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]