واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ميزان و معيار شناخت گناهان كبيره از صغيره در اين كه معيار در شناخت گناهان كبيره از صغيره چيست، بين علما، گفتگو و اختلاف فراوان شده، كه در مجموع پنج معيار را بيان كردهاند: 1- هر گناهى كه خداوند در قرآن، براى آن وعده عذاب داده باشد. 2- هر گناهى كه شارع مقدس، براى آن حد تعيين كرده، مانند شرابخوارى يا زنا و دزدى و مانند آن كه تازيانه و كشتن و سنگسار از حدود آنها است و در قرآن به آن هشدار داده است. 3- هر گناهى كه بيانگر بى اعتنايى به دين است. 4- هر گناهى كه حرمت و بزرگ بودنش با دليل قاطع ثابت شده است. 5- هر گناهى كه در قرآن و سنّت، انجام دهنده آن، شديداً تهديد شده است.(36) گناهان كبيره از ديدگاه امام خميني (ره) در كتاب تحرير الوسيله امام خمينى (ره) در مورد معيار گناهان كبيره، چنين آمده است: - گناهانى كه در مورد آنها در قرآن يا روايات اسلامى وعده آتش دوزخ، داده شده باشد. - از طرف شرع، به شدت، از آن نهى شده است. - دليل، دلالت دارد كه آن گناه، بزرگتر از بعضى از گناهان كبيره است. - عقل، حكم كند كه فلان گناه، گناه كبيره است. - در ذهن مسلمينِ پايبند به دستورات الهى، چنين تثبيت شده كه فلان گناه، از گناهان بزرگ است. - از طرف پيامبر اكرم يا امامان (عليهم السلام) در خصوص گناهى تصريح شده كه از گناهان كبيره است. سپس مىگويند: گناهان كبيره، بسيار است، بعضى از آنها عبارتند از: 1- نا اميدى از رحمت خدا. 2- ايمن شدن از مكر خدا. 3- دروغ بستن به خدا يا رسول خدا (صلّى الله عليه وآله) و يا اوصياى پيامبر (عليهم السلام) 4- كشتن نا بجا. 5- عقوق پدر و مادر. 6- خوردن مال يتيم از روى ظلم. 7- نسبت زنا به زن با عفت. 8- فرار از جبهه جنگ با دشمن. 9- قطع رحم. 10- سحر و جادو. 11- زنا. 12- لواط . 13- دزدى. 14- سوگند دروغ. 15- كتمان گواهى. (در آنجا كه گواهى دادن واجب است) 16- گواهى به دروغ . 17- پيمان شكنى. 18- رفتار بر خلاف وصيّت. 19- شرابخوارى. 20- رباخوارى. 21- خوردن مال حرام. 22- قمار بازى. 23- خوردن مردار و خون. 24- خوردن گوشت خوك. 25- خوردن گوشت حيوانى كه مطابق شرع ذبح نشده است. 26- كم فروشى. 27- تعرّب بعد از هجرت. يعنى انسان به جايى مهاجرت كند كه دينش را از دست مىدهد. 28- كمك به ستمگر. 29- تكيه بر ظالم . 30- نگهدارى حقوق ديگران بدون عذر. 31- دروغگويى. 32- تكبر. 33- اسراف و تبذير. 34- خيانت. 35- غيبت. 36- سخن چينى. 37- سرگرمى به امور لهو. 38- سبك شمردن فريضه حج. 39- ترك نماز. 40- ندادن زكات. 41- اصرار بر گناهان صغيره. اما شرك به خدا و انكار آنچه را كه خداوند دستور داده، و دشمنى با اولياى خدا، از بزرگترين گناهان كبيره مىباشد.(37) همانگونه كه بيان شد طبق فتواى امام خمينى(ره) گناهان كبيره، بسيار است و آنچه در بالا ذكر شد قسمتى از آنها است، مثلا توهين به كعبه و قرآن و پيامبر (صلّى الله عليه وآله) و امامان (عليهمالسلام) يا ناسزا گفتن به آنها و بدعت گذارى و ... از گناهان كبيره است. يك تقسيم بندى ديگر در مورد گناهان امام على عليه السلام در گفتارى فرمود: انّ الذنوب ثلاثة... فذنب مغفور و ذنب غير مغفور و ذنب نرجو لصاحبه و نخاف عليه... ؛ گناهان بر سه گونهاند: گناه بخشودنى و گناه نابخشودنى و گناهى كه براى صاحبش، هم اميد(بخشش) داريم و هم ترس از كيفر. سپس فرمود: «اما گناهى كه بخشيده است، گناه بندهاى است كه خداوند او را در دنيا كيفر مىكند و در آخرت كيفر ندارد. در اين صورت خداوند حكيمتر و بزرگوارتر از آنست كه بندهاش را دو بار كيفر كند. اما گناهى كه نابخشودنى است، حق الناس است يعنى ظلم بندگان نسبت به همديگر كه بدون رضايت مظلوم بخشيده نمىشود. و اما نوع سوم، گناهى است كه خداوند آن را بر بندهاش پوشانده و توبه را نصيب او نموده است، و در نتيجه آن بنده هم از گناهش هراسان است و هم اميد به آمرزش پروردگارش دارد، ما نيز درباره چنين بندهاى، هم اميدواريم و هم ترسان.(38) پينوشتها: 1- كافى، ج3، ص 392. به نقل از علامه مجلسى كه او اين موارد را از شيخ بهائى نقل نموده است. 2- تحرير الوسيله، ج 1، ص 274- 275. 3- بحارالانوار، ج 6، ص 30. منبع:گناه شناسى، محسن قرائتى ارسال توسط کاربر محترم سایت :mohammad_43 /ج
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 278]