تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806860829
ايده اي براي فيلم نامه انيميشن
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ايده اي براي فيلم نامه انيميشن نويسنده: سنبل پويان اگر اولين گام براي نوشتن فيلم نامه، ايده باشد، انيميشن را مي توان مترادف آن ناميد. چرا که اکثر فيلمهاي مطرح در مکتبهاي بعد از والت ديسني، تنها يک ايده محکم هستند که بعدها خود، الگوهاي مناسب و مشخصي در فيلم نامه نويسي شدند. مکتب زاگرب(Zagreb film school) بيش از شصت سال پيش در 1956 آغاز به کار کرد. پيروان اين مکتب ابتدا در نقش نگاري و سبک و سياق کلاسيک موجود به استادي رسيده بودند و همواره از راه و روش ديسني پيروي مي کردند. پيشگامان اين مکتب علاوه بر مشخصه هاي بارز سبک ديسني( بازي با سياه و سفيد و سايه هاي خاکستري) در سوژه ها و نقوش نيز به ايجاد توهم فضاي سه بعدي نزديک تر شدند. همچنين با ايجاد فرمهاي مدرن تر، سبکي متفاوت آفريدند. از مشخصه هاي مکتب زاگرب مي توان به ديدگاه کاملاً عيني و طبيعت گرا(naturalism) اشاره کرد. به اين ترتيب گرايش به ايده هاي کلي آغاز شد. ايده هايي که تنها با يک تک تصوير و يا يک جمله شکل مي گرفتند. نقاشي ها فشرده تر شد و بسياري از جزئيات به قصد تمرکز آني روي اصل قضيه به فراموشي سپرده شد. نقشها، آدمها و حيوانات و اشيا به سرعت ساده و خلاصه مي شدند. ديگر از زياده گويي، بسط و گسترش و ماجراهاي فرعي خبري نبود.حتي رنگ و موسيقي نيز نقش همراهي کننده سنتي خود را از دست دادند و تبديل به عواملي هم وزن با ديگر عناصر انيميشن شدند. به اين ترتيب مکتب زاگرب به سبکي اطلاق مي شود که بيش تر سمبليک و کم تر تشريحي و توصيفي است. اين خود يکي از مهم ترين سرآغازهاي نگارش ايده هاي ناب است که همانند تک پرده هاي نمايشي، موجز، گويا و کامل است. اين ايده هاي ناب، آن قدر مؤثر و گويا بودند که فيلمهايي از اين نوع در معتبرترين جشنواره هاي دنيا، از جمله اسکار، خوش درخشيدند. توجه کنيد به نمونه اي از اين شيوه: نام فيلم تنها(Alone)، مدت دوازده دقيقه، محصول 1958 و ساخته واتروسلاو مي ميکا(Vatroslav Mimica)است. اين فيلم صاحب مضمون رايج آثار هنري همان سالها يعني پرداختن به وجوه غير انساني و اضطراب آور تمدن ماشيني است. مضموني که طي سالهاي دهه 60 ميلادي از فرط تکرار، کليشه اي و لوث شد. در فيلم تنها، مردي ماشين نويس در ميان ماشين نويس هاي ديگر با دل سردي مشغول کار است. به جهت دو بعدي بودن فضاي فيلم، رديف ماشين نويس ها سه يا چهار طبقه روي هم ديده مي شوند. ديگران که با جديت و از خود بيگانگي ماشين مي کنند، گاه تبديل به چرخ دنده هاي متصل به يک ماشين غول آسا مي شوند و مرد بي قرار و در عين حال خون سرد( خون سردي خاص کاراکترهاي مکتب زاگرب) با حيرت به آنها مي نگرد. اين ناهم ساني با ديگران، باعث اضطراب و تنهايي او مي شود. در حالي که در رؤيا، خيال دختر ماشين نويس همکارش را مي بافد که با گلي در دست به انتظار او ايستاده است. دنيايي از ايده هاي ناب و کامل در تاريخ انيميشن جهان مي توان نام برد که هرکدام پايه هاي اثري ناب و ماندگار را به وجود آورده اند. آثاري که پس از گذشت ساليان دراز و پيش رفت تکنولوژي انيميشن، هنوز به واسطه همان ايده هاي بکر و عميق، هنوز با طراوت به نظر مي رسند. با نگاهي ژرف به مقوله«ايده»، نتايج قابل توجهي مي گيريم. در فن فيلم نامه نويسي، قطعاً ايده و يا همان فکر اوليه را بارها و بارها شنيده ايم. زمينه هاي خلق موقعيت دراماتيک به شهادت محققاني هم چون ژرژ پولتي(George Polti) بسيار محدود و اندک به نظر مي رسند. کمتر از چهل موقعيت نمايشي در جهان شناسايي شده است که تقريباً تمام آثار نمايشي را مي توان در زير مجموعه آنها جاي داد. اما ايده يا فکر اوليه، قرائتي ديگر از همان موقعيت هاي نمايشي آشنا است که بنا به جايگاه اجتماعي / فرهنگي نويسنده، اثر جديدي خلق مي کند که در نگاه نخست، بکر و ناب به نظر مي رسد. دانستن اين مطلب ممکن است در ابتداي امر نااميد کننده باشد. چرا بايد براي يافتن يک موقعيت نمايشي جديد تلاش کرد؟ در حالي که متقدمان عموماً ناکام مانده اند؟ بايد اين نکته را در نظر داشت که همواره روح مبارزه جويي با مقدرات، زمينه هاي بروز خلاقيت را فراهم مي کند. براي خدشه دار کردن قانون موقعيتهاي تکراري دراماتيک، ايده هايي همواره به وجود مي آيد که ماندگار و زيباست. در واقع، اولين تلاش براي نگارش يک فيلم نامه صحيح و موفق، يافتن ايده است. يک فکر بکر، بدون پرداختن به جزئيات و تشريح کل داستان، همان ايده مورد نظر است. اما سؤال اين است: آيا اين ايده واقعاً براي نوشتن يک فيلم نامه مناسب است؟ و اگر هست، در دنياي انيميشن جاي دارد؟ آيا واجد شرايط دنياي فانتزي و غير واقعي جان بخشي هست؟ يعني نمي توان آن را با هيچ مديوم و شيوه ديگري به تصوير کشيد؟ پس مي بينيم که ايده يا همان اولين گام فيلم نامه نويسي، سهم اساسي در قوانين فيلم انيميشن دارد. استحکام مبحث آن قدر در بين فيلم سازان انيميشن عميق و ثبت شده است که گاهي به دليل پختگي و بينش محکم و دقيق، در همان لحظه، متوقف و تبديل به يک فيلم کوتاه مي شود؛ فيلمي چنان تأثيرگذار و پويا که ماندگار و تحسين مي شود. حس غالبي که اکثر هنرمندان در سينما و نمايش قصد القاي آن را دارند، همه آن چيزي است که در فکر اوليه نهفته است و به ترتيب پس از آن شخصيتها، قصه و ساختار است که دست مايه اي مؤثر و قوي ارائه مي دهد. قاعده کلي فيلم نامه نويسي به شدت پي بند به شدت پاي بند به قواعد ثبت و امتحان شده اي است که وراي فني بودن آن، طبق انتظارات روحي و رواني مخاطب شکل يافته است. احساساتي رها شده که همراه قوانين، در لحظاتي خاص منتظر کنش و واکنشي خاص مي شود. طبعاً هرچه قصه کوتاه تر است، بار و پيچيدگي کمتري دارد و به دنبال آن، قصه در پناه همان ايده ناب و فکر اوليه محکم، تأثيرگذارتر مي شود. باز به نمونه اي در اين زمينه که موفق به دريافت اسکار 1981 شده است توجه کنيد: شکاف(Crac)، محصول 1981 راديو کانادا، به کارگرداني فردريک بک(ferederic Back) است. فيلم از دهکده اي کانادايي در اواخر قرن نوزدهم آغاز و به مناظر مدرن شهري امروز ختم مي شود. در ابتدا مردي که قصد ازدواج دارد، وسايل خانه اش از جمله يک صندلي راحتي را از چوب با دستهاي خود مي سازد. ازدواج مي کند. خانواده تشکيل مي دهد. زمان مي گذرد و آدمها مي ميرند. چشم انداز جهان تغيير مي کند. اينک صندلي راحتي در بيغوله اي ميان اشياي اسقاطي افتاده است. سرايدار يک موزه آن را مي يابد و صندلي را به موزه مي برد. هنگام شب، صندلي همراه با اشياي عتيقه ديگر، يک مجلس رقص روستايي قرن نوزدهم را به ياد مي آورند. فيلم، ساده و شاعرانه و نوستالژيک است. حرکت و تموج رنگها بر زمينه روستايي، حس مورد توجه خالق آن را بخوبي پديدار مي کند. تمام فيلم سرشار از فکر اوليه اي محکم و مؤثر است؛ صد البته در قالب انيميشن. کاريکاتور، نمونه اي بارز از پرداخت ساده و سمبليک فکر اوليه است. انديشه هاي طنز و ظريف در بي واسطه ترين شکل، و تنها در يک تصوير بي حرکت، دنيايي از معاني را آشکار مي سازد. حال وقتي به تصوير کاريکاتوري تنها با يک فريم خيره شويم، با تصور چند حرکت در ذهني خلاق، ايده ثبت شده متحرک مي شود و با جان بخشيدن به آن، تمام راه را رفته ايم. در تمامي آثار مطرح سينماي انيميشن، خصوصاً آثار ماندگار سبک زاگرب، مجموعه کارهاي برونو بوزتو(Bruno Bozzetto)، و يا حتي فيلم هاي نيک پارک(Nick Park) که در اسکار توفيق بيش تري نسبت به بقيه دارند، لايه هاي مشخص فکر اوليه آنهاست که اهميت دارد و اين، چيزي نيست جز شخصيت و ماجرايي که در آن درگير مي شود. بنابراين فکر بکر نقطه شروعي دارد و زماني قابل ارائه است که شخص و موضوع را بدرستي تبيين کند. شلوارهاي عوضي(The WrongTrousers)، چيزي نمانده بود(A Close Shave)، و يک روز خوش(A GrandDay out) که همگي مطرح و با ارزش هستند، با ايده هايي ساده به شخص محوري و ماجراهايش تکيه کرده اند و با پرداخت شخصيتهايي جذاب چون« والاس» و « گروميت» ترکيبي از انسان و حيوان را به تعامل با يکديگر واداشته اند. چه فيلم انيميشن داستان گو باشد چه نباشد، بايد از ايده آغاز کند. ايده جوهره اصلي هر موقعيت دراماتيک و هر ماجرايي است. بدون ماجرا شخصيت منفعل است و بدون شخصيت فيلمي وجود ندارد. حتي اگر اين شخصيت يک ميخ ناقابل يا از قماش ساير جمادات باشد. به ياد بياوريد اثر به ياد ماندني دنياي ديوانه ديوانه ديوانه، اثر جاودانه استاد نورالدين زرين کلک را که با پرداختي موجز و گويا از نقشه جغرافيا، از قاره هاي سخت و بي روح کره زمين، شخصيت هايي جذاب و ديدني خلق کرده است که هرکدام اشاره طنزآميزي به وضعيت و کش مکش سياسي جهان معاصر دارند. منبع:فيلم نگار، شماره 4 /ن
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 722]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها