محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798124396
آیسسکو و فرصت یک ساله مشهد در جهان اسلام - پایگاه اطلاع رسانی طبس
واضح آرشیو وب فارسی:طبس نیوز: طبس نیوز: انتخاب مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام امر مبارکی است. این شهر از قرن سوم هجری در منابع مورخین و جغرافیدانان مسلمان به واسطه شهادت امام رضا (ع) مشهور بوده و در زمانه حاضر نیز این اهمیت با انتخاب این شهر به این عنوان از سوی آیسسکو، دوچندان شده است.انتخاب مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام امر مبارکی است. این شهر از قرن سوم هجری در منابع مورخین و جغرافیدانان مسلمان به واسطه شهادت امام رضا مشهور بوده است. به طور مشخص «اصطخری» اولین کسی بود که مدفن امام رضا را مشهدالرضا نامیده است[۱]. مشهد از زمان هارون الرشید خلیفه عباسی تا دوران جدید در انقلاب اسلامی یکی از کانون های فرهنگی، مذهبی و سیاسی ایران بوده است. در اهمیت مشهد همین بس که در مقاطعی از تاریخ به عنوان پایتخت سیاسی یا فرهنگی حکومت های افشاریه و سربداران انتخاب شد. در زمانه حاضر نیز این اهمیت با انتخاب این شهر به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام از سوی آیسسکو یا سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی وابسته به سازمان کنفرانس اسلامی[۲] دوچندان شده است. در معرفی آیسسکو باید گفت که این سازمان به دنبال تصمیم وزرای خارجه سازمان کنفرانس اسلامی در مه ۱۹۷۹ در مراکش و با هدف ایجاد هماهنگی میان سازمان های تخصصی آموزش و پرورش، علوم و فرهنگ اسلامی میان اعضای کنفرانس تشکیل شد. هدف از تأسیس این سازمان تقویت پایه های فرهنگی و آموزشی جهان اسلام در جهت پایداری در برابر تحریف و هجمه ایدئولوژی های منحرف که به پیکره تمدن اسلامی وارد می شد، بود. از سوی دیگر تقویت تفاهم میان مؤسسات و صاحب نظران برجسته جهان اسلام در جهات انسانی و صلح جهانی از دیگر اهداف وجودی سازمان است. این سازمان به تشویق فعالیت های علمی، آموزشی و فرهنگی اسلامی در کشورهای عضو می پردازد. یکی از پروژه های فرهنگی آیسسکو طرح پایتخت های فرهنگی اسلامی است که بر میراث امت اسلامی از ابعاد گوناگون تأکید می کند. این پروژه هم زمان با سومین کنفرانس اسلامی وزرای فرهنگ (دوحه، دسامبر ۲۰۰۱) طراحی شد که مکه مکرمه را به عنوان اولین پایتخت فرهنگی اسلامی انتخاب کرد و وظیفه انتخاب سالانه پایتخت های فرهنگی را به سازمان آیسسکو واگذار نمود. در این باره، سازمان آیسسکو معیارهایی را برای انتخاب پایتخت های فرهنگی اسلامی تعیین و علاوه بر مکه شهرهای دیگری را انتخاب کرده است. این پایتخت ها بین سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۲۴ بر اساس برنامه زمانی سازمان انتخاب شده اند. آیسسکو برای سال ۲۰۰۶، شهر تاریخی اصفهان را به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب نمود که برنامه هایی به منظور بزرگداشت این مناسبت در اصفهان اجرا گردید[۳]. انتخاب مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام یکی از مصوبات اجلاس سال ۲۰۱۰ آیسسکو در باکو بوده که مقرر شد در سال ۲۰۱۷ میلادی (دی ۱۳۹۵ تا دی ۱۳۹۶) مشهد عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام را در میان کشورهای آسیایی غیر عرب داشته باشد. این فرصت در شرایطی در اختیار ایران قرار گرفت که شاید تا ۱۰ سال دیگر برای هیچ کدام از شهرهای ایران تکرار نشود. از طرفی کارشناسان بر این عقیده هستند که از فرصتی که در سال ۲۰۰۶ در اختیار اصفهان قرار گرفت، به نحو احسن استفاده نشد و بسیاری از طرح هایی که می توانست به معرفی و پاسداشت بهتر این شهر کمک کند، به مرحله اجرایی نرسیده و مورد غفلت واقع شد. ۱-فرصتهای پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب مشهد فرصت بی مانندی را در اختیار ایران و دنیای اسلام به طور متقابل گذاشته است. مشهد برای قرون متمادی محفل چهره های برجسته مذهبی، ادبی و سیاسی مانند فردوسی، شیخ بهایی، شیخ طوسی و دولتمردانی همچون نظامالملک و نادرشاه افشار بوده است. در طول تاریخ هم به محل تلاقی ایده های مختلف و ارتباط بین گروه های محلی و فرهنگی اسلامی تبدیل شده است[۴]. در وضعیت کنونی هم مشهد این ظرفیت را دارد که به عنوان محل امتزاج فرهنگ ها و اندیشه های تمدن اسلامی در نظر گرفته شود؛ اما موفقیت شهر مشهد در معرفی یک ساله به جهان اسلام مستلزم فعالیت در حوزه های گوناگون است. همین موضوع نیازمند تدوین و برنامه ریزی طرح ها و اقداماتی در حوزه های سیاسی، فرهنگی، علمی، اجتماعی و اقتصادی است. شهر مشهد مرکز استان خراسان بزرگ ترین کانون جمعیتی شرق و شمال شرق ایران است. این شهر به دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی خود، یکی از بزرگ ترین شهرهای شیعه نشین آسیای غربی و مسلمانان سنی مذهب چین، آسیای مرکزی و افغانستان به شمار می رود، لذا می بایست سامان دهنده و هدایتگر فعالیت های فرهنگی برای منطقه ای با بیش از ۵/۶ میلیون کیلومتر مربع و با جمعیتی بیش از ۶۵ میلیون نفر باشد. بنابراین کلان شهر مذهبی مشهد دارای حوزه نفوذ بین المللی بوده و به دلیل هم جواری با کشورهای مسلمان افغانستان، پاکستان و ترکمنستان بزرگ ترین مرکز جذب توریسم مذهبی و مهاجران در نیمه شرقی و شمال شرقی ایران است. از طرف دیگر به دلیل شناخته شدن مشهد به عنوان دومین کلان شهر مذهبی جهان از سوی مرکز متروپلیس جهانی، این شهر کانون توجه مسلمانان شیعه و سنی در گوشه و کنار جهان است.[۵] در این میان مشهد هرساله شاهد ورود زائران پرشماری برای زیارت مرقد امام رضا (ع) از اقصی نقاط ایران و کشورهای مسلمان جهان است. زائران مسلمان (عمدتاً شیعیان) از سراسر جهان طی سده های متمادی به این شهر سرازیر شده اند. طبق برآورد سازمان میراث فرهنگی تعداد گردشگران خارجی سالانه بیش از یک میلیون و پانصد هزار نفر هستند. این امر، نشان دهنده جایگاه ویژه مشهد نه تنها در سطح ملی بلکه در عرصه بین المللی و به ویژه در میان کشورهای مسلمان است. به گونه ای که از آن به عنوان دومین کلان شهر مذهبی جهان اسلام پس از شهر مکه یاد می شود. البته حوزه کارکرد زیارتی شهر مکه، تمام کشورهای جهان اسلام و حتی دنیا را که بخشی از جمعیت آنان مسلمان هستند، شامل می شود. در حالی که حوزه نفوذ شهر مشهد به غیر از داخل کشور، آن دسته از کشورهای مسلمان را که جمعیت شیعی مذهب دارند، دربرمی گیرد[۶]. بنابراین گردشگری مذهبی مهم ترین ظرفیت و مزیت شهر مشهد در ایران و دنیای اسلام است. برای توسعه این ظرفیت سازمان هایی مانند میراث فرهنگی و گردشگری، اداره اوقاف و امور خیریه و شهرداری مشهد مهم ترین نقش را دارند و می توانند با گسترش زیرساخت های رفاهی، حمل ونقل شهری، تجهیز واحدهای اقامتی و پذیرایی، گسترش دفاتر خدمات مسافرتی و معرفی و بهسازی اماکن و بقاع متبرکه این شهر ایفای نقش کنند. از دیگر بسترهای پیشرفت علمی و فرهنگی شهر مشهد بهره گیری از آستان قدس رضوی و حوزه علمیه خراسان برای گسترش علوم اسلامی و تربیت طلاب دینی کشورهای مختلف جهان اسلام می باشد. فعالیت های علمی در حرم امام رضا در قرون پیش رواج داشته است و برخی عالمان بزرگ مانند ابن بابویه، شیخ طوسی، طبرسی، خواجه نصیرالدین طوسی و شیخ حر عاملی در این شهر سکونت داشته اند و محافل علمی مشهوری تشکیل داده بودند. پس از دوره رضاشاه احیای دوباره حوزه علمیه مشهد به طور خاص مرهون کوشش های سه شخصیت علمی برجسته یعنی میرزا احمد کفایی، شیخ مرتضی آشتیانی و میرزا مهدی اصفهانی بود. مهاجرت آیت الله میلانی هم تحول و جهش علمی این حوزه را بیش از پیش ارتقا بخشید، وی در جهت ساماندهی حوزه کارهای مهمی انجام داد[۷]. پس از انقلاب، حوزه علمیه خراسان با توجه به حمایت نظام اسلامی و کوشش های مرحوم آیت الله واعظ طبسی پیشرفت قابل توجهی در زمینه تربیت علما و روحانیون فاضل داشته است. حوزه علمیه خراسان در افق ۱۴۱۴، دومین حوزه علمی شیعی در عرصه تفقه، تولید علم و نظام سازی دینی در تمدن نوین اسلامی خواهد بود و مرجع اصلی فرهنگ و معارف اسلامی در منطقه و الهام بخش تربیت عالمان متعهد می گردد[۸]. در این خصوص یکی از اقداماتی که اثربخشی فرامرزی و بین المللی حوزه علمیه خراسان را افزایش می دهد، جذب طلاب دینی از کشورهای هم جوار چون افغانستان، پاکستان و شیعیان کشورهای آسیای مرکزی می باشد. هم اکنون «جامعه المصطفی العالمیه» در قم به صورت تخصصی این رویکرد را دنبال می کند؛ اما حوزه علمیه مشهد و دیگر حوزه های خراسان نیز می توانند اقدام به پذیرش بیشتر مشتاقان علوم دینی از کشورهای پیرامونی نمایند. ۲-بهره گیری از دیپلماسی عمومی از زاویه ای دیگر سازمان های متولی در معرفی مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام می توانند دیپلماسی فرهنگی را در سطوح کلان و اجرایی پیگیری کنند. بنا به تعریف، دیپلماسی فرهنگی مجموعه کوشش های یک دولت در زمینه سیاست خارجی است که در کنار استفاده از مطبوعات و سایر وسایل ارتباط جمعی برای جلب توجه و علاقه مخاطبان کشورهای دیگر، به طور مستقیم و از طریق امکانات غیرسیاسی در داخل جوامع مختلف، در آن ها تأثیر می گذارد. ابزارهای اصلی این نوع دیپلماسی شامل آموزش زبان، مبادلات آموزشی و انواع دیگر تماس های مستقیم یک کشور در دیپلماسی فرهنگی هستند. هدف دیپلماسی فرهنگی یک کشور در میان ملل خارجی، آماده ساختن جوانان و نخبگان آینده این کشورها برای شناخت زبان، ادبیات و فرهنگ آن و به عبارت دیگر ایجاد زمینه های مساعد برای درک و ارج گذاری بیشتر گزارش ها و تصاویر انعکاس یافته از سوی وسایل ارتباط جمعی کشورهای انتقال دهنده زبان و ادبیات و فرهنگ است[۹]. در این راستا انتخاب مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی اسلامی مصدری برای گسترش زبان فارسی و تبلیغ فرهنگ اسلامی است. سازمان هایی در ایران و شهر مشهد وجود دارند که هر کدام می توانند به تناسب فعالیت تخصصی شان بخشی از دیپلماسی کلان فرهنگی را اجرایی کنند. اصلی ترین این ارگان ها سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است [بنابراین این سازمان در معرفی مشهد؛ پایتخت فرهنگی جهان اسلام نقش بسزایی دارد.]. این سازمان عهده دار سیاست گذاری و راهبری کلیه فعالیت های فرهنگی و تبلیغی در خارج از کشور است که در حقیقت می توان گفت، دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی را در خارج از کشور مدیریت می کند. این سازمان برای عملی نمودن وظایف خود اهدافی ازجمله حفظ هویت دینی شیعیان جهان و ارتقاء وضع فرهنگی و اجتماعی آنان، معرفی فرهنگ و ترویج اندیشه تشیع، گسترش زبان و ادبیات فارسی و همچنین تقویت وضع فرهنگی و جایگاه اجتماعی مسلمانان و تحکیم وحدت اسلامی را ترسیم می کند[۱۰]. بنابراین این سازمان در معرفی مشهد؛ پایتخت فرهنگی جهان اسلام نقش بسزایی دارد. همچنین دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان یکی از دانشگاه های مادر که در سال ۱۳۳۴ به عنوان سومین دانشگاه ایران تأسیس شده است، در این راستا وظایف خطیری بر عهده دارد و می تواند با همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی طرح های مشترکی بدین شرح تعریف کند: ۱- برجسته کردن نقش فرهیختگان و دانشمندان قرون گذشته و معاصر خراسان در پیشرفت علم و ادب در جهان اسلام ۲- استفاده از ظرفیت های نهفته در زبان و ادبیات کشور (ازجمله سبک خراسانی در شعر سنتی و سفید) و ترویج آن از طریق تأسیس رشته زبان و ادب فارسی در دانشگاه های کشورهای اسلامی و نیز اعطای بورس های مستمر تحصیلی در سطوح عالی به منظور اشاعه زبان فارسی و فرهنگ ایرانی- اسلامی ۳- برپایی مجامع و همایش های بین المللی در کنار شرکت فعال در رویدادهای فرهنگی جهان اسلام، برگزاری منظم نمایشگاه ها، گرد هم آیی ها و کارگاه های فرهنگی در شهر مشهد و دعوت از شخصیت های علمی، مذهبی و فرهنگی جهان اسلام برای شرکت در آن ها سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی همچنین با همکاری آستان قدس رضوی و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهر مشهد پروژه های مشترکی خواهند داشت: ۱- برگزاری جشنواره ها و مجامع هنری و مذهبی به منظور معرفی تاریخ شکوهمند مشهدالرضا و تبلیغ آن با تولید آثار نمایشی به زبان های عربی، انگلیسی، ترکی و … ۲- ارائه فرصت های مطالعاتی به دانشمندان و علمای مذهبی جهان اسلام برای آشنایی و تحقیق در مورد منزلت فرهنگی و تمدنی شهر مشهد[۱۱] ۳- زمینه سازی برای ارتباط فعال و مؤثر مؤسسات مذهبی و فرهنگی مشهد با مراکز دینی، علمی، آموزشی و پژوهشی جهان اسلام منابع: ۱- محمدرضا قصابیان، تاریخ مشهد، مشهد: انتشارات انصار، ۱۳۷۷، چاپ اول، ص ۲۷٫ ۲- Islamic International Educational, Cultural and Scientific Organization ۳- Project of ISESCO, S Center for Documentation and Cultural Policies. ۴- »Mashhad, cultural capital of Islamic World«, http://parstoday.com/en/radio/iran-i44249 mashhad_cultural_capital_of_islamic_world. ۵- علی اصغر پیلهور و احمد پوراحمد، «روند رشد و توسعه کلانشهرهای کشور مطالعه موردی: (شهر مشهد)»، پژوهش های جغرافیایی، شماره ۴۸، تابستان ۱۳۸۳، صص ۱۱۲- ۱۱۱٫ ۶- سید علی بدری و صدراله طیبی، «بررسی عوامل مؤثر بر هزینه های گردشگری مذهبی مطالعه موردی: شهر مشهد مقدس»، مجله برنامه ریزی و توسعه گردشگری، سال اول، شماره ۱، تابستان ۱۳۹۱، صص ۱۵۵- ۱۵۴٫ ۷- سید علی خامنه ای، گزارشی از سابقه تاریخی و اوضاع کنونی حوزه علمیه مشهد، کنگره جهانی حضرت رضا (ع)، ۱۳۶۵، صص ۲۶- ۱۲٫ ۸- «حوزه علمیه خراسان»، وبسایت پایتخت فرهنگ اسلامی مشهد ۲۰۱۷، قابل بازیابی در پیوند: http://www.mashhad2017.org/fa_ir/menu/content/id/ ۹- زهرا خرازی، «تأثیر دیپلماسی فرهنگی بر منافع ملی کشورها»، مجله مدیریت فرهنگی سال سوم، شماره ششم، زمستان ۱۳۸۸، ص ۱۰۹٫ ۱۰- محمدعلی خسروی و عباسعلی جباری ثانی، «ظرفیتهای فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دیپلماسی عمومی»، فصلنامه مطالعات سیاسی، سال سوم، شماره ۱۱، بهار ۱۳، ص ۱۱۲٫ ۱۱- محمدحسن خانی، «دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها»، دوفصلنامه دانش سیاسی، شماره دوم، پاییز و زمستان ۱۳۸۴، ص ۱۴۰٫ پایگاه تبیین انتهای متن/
سه شنبه ، ۹خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: طبس نیوز]
[مشاهده در: www.tabasnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها