محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798127397
مامان! من مي‌ترسم
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مامان! من مي‌ترسم
والدين ممكن است در مسير رشد فرزندانشان با انواع ترس‌هاي آنها روبهرو شوند. مانند ترس از صداي بلند، ترس از حيوانات...
نویسنده : فرزانه حسن‌زاده نمين*
والدين ممكن است در مسير رشد فرزندانشان با انواع ترس‌هاي آنها روبهرو شوند. مانند ترس از صداي بلند، ترس از حيوانات، اشياي خطرناك، آتش، قيچي، آب، دريا و به تدريج در كودكان بزرگ‌تر ترس از موجودات خيالي يا موقعيت‌هايي مانند امتحان، مدرسه، ورود به جمع و... بر همين اساس با توجه به سن كودك، انواع ترس‌ها به دليل رشد و روش شناختي به طور طبيعي در كودكان به وجود مي‌آيد، البته در اين زمينه بايد تفاوت‌هاي فردي كودكان را نيز در نظر گرفت.
سير ترس در كودكان
به طور معمول كودكان از بدو تولد تا شش ماهگي از صداهاي شديد و بلند و عدم مراقبت از سوي والدين مي‌ترسند. همچنين شش تا 9 ماهگي: ترس از غريبه‌ها، يك سالگي: ترس از جدايي، آسيب‌ديدگي، توالت، دو سالگي: ترس از موجودات خيالي، سه سالگي: ترس از برخي از حيوانات مانند گربه و سگ؛ تنهايي، چهار سالگي: ترس از تاريكي، شش تا 12 سالگي: آسيب بدني، رويدادهاي اجتماعي، مدرسه، رويدادهاي طبيعي، 13 تا 18 سالگي: آسيب بدني، آسيب اجتماعي، موضوع ترس‌هاي كودكي و نوجواني است.
چنانچه ترس‌هاي فرزندان ما غيرواقعي و بيمارگونه باشد اثرات زيانباري خواهد داشت و زمينه‌ساز
بسياري از رفتارهاي منفي كودكان مي‌شود و از اين رو پيشگيري و رفع آن رشد و سلامت جسمي، هوشي، عاطفي و اجتماعي كودك كمك فراواني مي‌كند. بيشترين تأثير منفي ترس بر جنبه‌هاي عاطفي - اجتماعي كودكان است. ترس گاهي سبب افسردگي، خجالت و گوشه‌گيري مي‌شود و كودكان را از فعاليت، شادي و تحرك لازم باز‌مي‌دارد.
در برخي از كودكان هم ممكن است به شكل پرخاشگري، بي‌قراري و ناآرامي بروز كند و در نتيجه ثبات و آرامش خود را از دست بدهند. دروغگويي، اضطراب، وابستگي شديد و عدم اعتماد به نفس كافي از جمله ويژگي‌هاي ديگري است كه عمدتاً به علت ترس در كودكان پديد مي‌آيد. بر همين اساس براي اينكه ترس‌هاي كودكان را از بين ببريم بايد علت آنها را شناسايي كنيم. بدون شناخت علت هر پديده از بين بردن آن به صورت اصولي و درست، امكانپذير نخواهد بود.
دلايل ترس‌هاي كودكان
يكي از علت‌هاي ترس در كودكان وجود الگوهايي است كه آنها در اطراف خود مشاهده مي‌كنند. در واقع بيشتر ترس‌هاي كودكان اكتسابي است. پدر و مادري كه مي‌ترسند، كودكشان را نيز ترسو بار مي‌آورند، زيرا ترس‌هاي خود را به آنها انتقال مي‌دهند. از اين رو كودكان مخصوصاً كودكاني كه بسيار حساس بوده و فقط به دنبال بهانه‌اي هستند كه مي‌خواهند ترس خود را با باورهاي خود هماهنگ سازند، از آنها ياد خواهند گرفت، در نتيجه سعي خواهند كرد كه در مواجهه با رويارويي با شيء يا موقعيت به خصوص، عكس‌العمل‌ها و رفتارهاي اجتنابي از خود بروز دهند.
يكي ديگر از علت‌هاي مطرح شده در اين حوزه تلقين‌پذيري كودكان است، زيرا كودكان علاوه بر اينكه از ديگران الگو مي‌گيرند، تلقين‌پذير هستند. وقتي ما به عنوان والد آنها را از پديده‌هاي مختلف بترسانيم، آنان نيز خواهند ترسيد. پدر و مادري كه كودكان خود را مدام مي‌ترسانند در واقع راهي جز ترسيدن براي آنها باقي نمي‌گذارند.
گاهي پيشامدهاي مختلف كه در جريان روز براي كودكان ما پيش مي‌آيد خود سبب ترس در آنها مي‌شود. به عنوان مثال كودكي كه از آب نمي‌ترسيده ولي با يك تجربه ناخوشايند در يادگيري شنا ممكن است از آن پس از آب و شنا كردن بترسد. كودكان از قدرت تخيل بالايي برخوردارند و گاهي علت ترس آنها تخيلاتشان است. تخيلات كودكان، ترس‌هاي ناشي از موجودات خيالي را دامن مي‌زند.
شيوه‌هاي تربيتي و فرزندپروري والدين، عامل مهم ديگري در پيدايش ترس‌هاي كودكان است. تنبيه‌هاي شديد و مكرر، تهديدهاي مداوم، خلأ عاطفي ناشي از كمبود محبت در محيط خانواده، وابستگي شديد كودكان به والدين، ملامت و سرزنش آنها از جمله مواردي هستند كه در ايجاد ترس در كودكان، نقش مؤثرتري دارند. كودكاني كه به فراواني تنبيه مي‌شوند، در موقعيت‌هاي مختلف بيشتر احساس ترس مي‌كنند يا كودكان وابسته نيز از آنجا كه توانايي تصميم‌گيري، انتخاب و انجام مستقلانه كارهاي خود را ندارند، احساس ترس و درماندگي مي‌كنند.
از ديگر علت‌هاي مهم ترس كودكان، كشمكش‌هاي پدر و مادر و دعواهاي آنان است كه امنيت خاطر و آرامش كودكان را بر هم مي‌زند و در نتيجه سبب ترس و اضطراب آنها مي‌شود. در خانواده گسسته و نابسامان، كودكان ترس‌هاي مبهم، اضطراب‌آلود و سركوب‌كننده دارند كه حتي به علت درگيري‌هاي خانوادگي فرصت ابراز و بيان مستقيم آنها را ندارند.
رسانه‌هاي جمعي نيز در ايجاد ترس در كودكان سهم بسزايي دارند. داستان‌ها و فيلم‌هاي ترسناك منبع بسياري از ترس‌هاي كودكان است، به ويژه تلويزيون به علت جاذبه‌اي كه براي كودكان دارد، تأثيرات منفي بيشتري برجاي مي‌گذارد. در مورد بسياري از كودكان، خواندن يا شنيدن يك داستان ترسناك يا ديدن يك فيلم دلهره‌آور، ترس‌هاي مختلف را در آنان ايجاد مي‌كند.
شيوه‌هاي مقابله با ترس كودكان
كودكان براي غلبه بر ترس‌ها نياز به فرصت‌هايي دارند كه بتوانند شيوه‌ها و چگونگي غلبه بر اضطراب‌هاي ملايم را ياد بگيرند. اين امر آنها را قادر مي‌سازد كه بتوانند در موقعيت‌هاي جديد قرار بگيرند تا مهارت‌هاي لازم براي سازش و مدارا كردن با اضطراب‌هاي ناشي از آن موقعيت‌ها را كسب كنند. با آگاهي از علت ترس‌هاي كودكان مي‌توان در جهت از بين بردن و كاهش ترس‌هاي آنها اقداماتي انجام داد. يك سري اصول كلي و مشترك در اين حوزه وجود دارد كه به آنها اشاره مي‌شود.
گاهي فرزند شما واقعاً نمي‌داند كه از چه چيزي مي‌ترسد و از چه چيزي نگران است. گاهي مي‌گويد مامان! من مي‌ترسم اما نمي‌دانم از چه! گاهي بعضي از افكار خيلي سريع در ذهن ما جريان پيدا مي‌كنند و ما به سختي مي‌توانيم درك كنيم كه از كجا و از چه چيزي ناشي شده‌اند. بنابراين در چنين شرايطي قبل از آنكه دير شود، از فرزند خود بپرسيد كه از چه چيزي مي‌ترسد و چه چيزي باعث نگراني او شده است.
به عبارتي شايد فرزند شما مي‌داند كه از چه چيزي مي‌ترسد و نگران چه چيزي است، اما ممكن است نتواند اين امر را به شما يا هر فرد ديگري بيان كند. در چنين شرايطي سعي كنيد كه جو مناسب و راحتي براي او ايجاد كنيد تا احساس آرامش و امنيت كند و سپس و بعد از آنكه وضعيت به حالت نرمال و طبيعي برگشت، با او به صحبت و گفتوگو بپردازيد.
نمونه سؤالاتي كه شما مي‌توانيد از كودك بپرسيد اين است كه: چرا نگران هستي؟ از چه چيزي مي‌ترسي؟ فكر مي‌كني كه چه چيزي برايت اتفاق بيفتد؟ چه چيزي باعث شده كه احساس نگراني كني؟
در وهله اول كه شما اين سؤالات را از فرزند خود مي‌پرسيد، ممكن است او چندان تمايلي به جواب دادن و تشريح ترس و نگراني خود نداشته باشد، اما وقتي ادامه بدهيد، مخصوصاً در موقعيت‌هايي كه او احساس ترس و نگراني مي‌كند، علاقه‌مند خواهد شد كه به سؤالات شما پاسخ بدهد.
وقتي احساس مي‌كنيد كه آنچه فرزند شما از آن مي‌ترسد يا نگران است را به خوبي درك كرده‌ايد، آنچه را كه درك كرده‌ايد را با فرزند خود در ميان بگذاريد تا از صحت و درستي آن اطمينان حاصل كنيد.
ترس كودك را بپذيريد و مطمئن باشيد كه او به زودي قادر خواهد بود به بسياري از ترس‌ها غالب شود.
هنگامي كه كودك مي‌ترسد او را مورد حمايت قرار دهيد. در شرايطي كه فرزند شما اضطراب و ترس دارد، او نياز به تشويق و ترغيب دارد كه بتواند با چنين موقعيت‌هايي به مبارزه برخيزد. توجه نشان دادن و جايزه دادن مهم‌ترين وسيله‌اي است كه مي‌توان براساس آن روي رفتار كودكان تأثير گذاشت. جايزه بايد كاملاً مشخص و مخصوص رفتار به‌خصوصي باشد و كودك بايد دقيقاً بداند كه شما كدام يك از رفتارهاي او را مورد تأييد قرار مي‌دهيد.
ترس‌هاي كودك را با توجه به شخصيت وي تجزيه و تحليل كنيد و پس از شناسايي علت و ريشه آن، موقعيت ترس‌آور را از بين ببريد تا او كمتر دچار ترس شود. به طور مثال چنانچه كودك‌تان از خوابيدن در اتاق تاريك هراس دارد شما با قرار دادن يك چراغ خواب زيبا كه با انتخاب خود كودك خريداري شده است از ميزان ترس او از تاريكي خواهيد كاست.
به كودك اين فرصت را بدهيد كه در زمان‌هاي مختلف با عامل ترس به تدريج آشنا شده و به آن عادت كند، مثلاً اگر از گربه مي‌ترسد او را با يك بچه گربه آشنا كنيد.
نمونه‌ها و مثال‌هايي از خودتان كه در آن به خوبي مي‌توانيد ترس‌ها و نگراني‌هاي خود را تحت كنترل داشته باشيد، بيان كنيد.
از كاربرد شيوه‌هاي نامناسب تربيتي مانند تنبيه، تهديد، تحقير، ملامت و تمسخر كودك‌تان خودداري كنيد و با برقراري ارتباطي صميمانه و مهر‌آميز به آنان به حل مشكلاتشان ياري رسانيد.
با تشويق كودك‌تان به فعاليت‌هاي هنري، علمي و بازي‌هاي مناسب، تخيل آنها را در جهت خلاقيت و سازندگي هدايت كنيد تا به خيال‌پردازي‌هاي بيمارگونه و غيرواقعي نپردازد.
هرگز كودك‌تان را به شوخي يا جدي از چيزي نترسانيد. وقتي كودك‌تان مي‌ترسد، ترس آنها را جدي بگيريد و از تمسخر يا تهديد آنها يا كاربرد كلماتي مانند ترسو، بزدل و... خودداري كنيد.
هرگز كودك‌تان را مجبور نكنيد كه كاري را كه از آن مي‌ترسد به زور و فشار انجام دهد و هيچ وقت آنان را به طور ناگهاني در برابر عامل ترساننده قرار ندهيد. به طور مثال كودكي كه به دليل تجربه ناخوشايند از آب مي‌ترسد نبايد به اجبار داخل آب استخر انداخت يا كودكي كه از تاريكي مي‌ترسد نبايد مجبور كرد كه به تنهايي در تاريكي بماند يا در اتاق كاملاً تاريك بخوابد.
براي از بين بردن ترس كودكان از شيوه‌هايي كه براي آنها جالب‌تر است استفاده كنيم. بازي، نمايش و قصه‌گويي از جمله فعاليت‌هايي است كه مي‌توان به كمك آنها ترس‌هاي كودكان را كاهش داد.
اگر كودك قبلاً از چيزي ترسيده و حال مايل است به آن نزديك شود، به او در اين جهت كمك كنيد و نگذاريد كه ترس همچنان بر فرزند شما حاكم شود و ادامه داشته باشد. به او كمك كنيد كه با ترس خود به طور تدريجي روبهرو شود. به صورتي ساده و قابل فهم، علت ترس را براي كودك روشن كنيد و در هر نوبت همان توضيح را تكرار كنيد تا كودك به مرور قدرت و توانايي پيدا كند و پس از مدتي ترس او بريزد.
در انتخاب كتاب‌هاي داستان، فيلم‌ها و برنامه‌هاي تلويزيوني كودك‌تان دقت و نظارت كافي داشته باشيد و اجازه ندهيد فرزندتان هر برنامه‌اي را ببيند يا هر كتابي بخواند، بسياري از اين برنامه‌ها و كتاب‌ها و فيلم‌ها نه تنها فايده‌اي براي كودك‌تان ندارد بلكه بد‌آموزي‌ها و ترس‌هاي فراواني را به آنها القا مي‌كند.
يكي از روش‌هاي مناسب براي از بين بردن ترس در كودك‌تان، حساسيت‌زدايي منظم است، به اين صورت كه عامل ترساننده را كم‌كم و به دفعات با موقعيت‌هاي خوشايند همراه سازيد و اين كار را مرحله به مرحله و به تدريج انجام دهيد تا كم‌كم از ترس كودك كاسته شود.
اگر ترس كودك‌تان بيش از حد معمول است و سبب نگراني شما مي‌شود پيشنهاد مي‌شود به متخصص مربوطه مراجعه كنيد. پيگيري و از بين بردن ترس در كودك‌تان نياز به زمان مناسب و صبر و حوصله فراوان دارد و كاري نيست كه بتوان آن را با شتاب و در مدت كوتاهي انجام داد. اما از آنجا كه فشار رواني حاصله از ترس در آسيب رساندن به شخصيت و رشد كودكان ما نقش مهمي دارد از بين بردن ترس‌هاي آنها براي سلامت روانشان اهميت زيادي دارد.
*روانشناس خانواده و كودك
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4]
-
گوناگون
پربازدیدترینها