واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تبريزي ها در تکاپوي رسيدن به نقطه صفر!
چند سالي مي شود که گوشه و کنار خيابان هاي شهرهاي کوچک و بزرگ جولانگاه دختران و پسراني شده است که انگار براي ادامه زندگي خود پناهي امن تر از خيابان هاي شهرهاي بي در وپيکر نيافته اند. پناهگاهي براي افرادي که سن شناسنامه اي شان از 16-17سالگي تجاوز نمي کند و مغلوب سبک زندگي اي شده اند که اغلب به بيراهه هاي تنگ و تاريک مي رسد. افرادي که يا بي سرپرستي يا بدتر از آن بدسرپرستي! آنها را به اين خيابان ها کشانده تا با فروش آدامس، فال و گل و ... جيب عده اي سوء استفاده گر را چاق کنند يا در بهترين حالت به سفره خانواده محرومشان ناني برسانند. ديدن کودکان خياباني حالا مثل يک تصوير خاکستري در قاب زندگي شهري نقش بسته است
نویسنده : مريم احمدي
حالا ديگر پديده کودکان کار يا همان کودکان خياباني در برخي استانها از حد معضل به يک بحران اجتماعي رسيده است. بحراني که روز به روز دامنه اش وسيع تر مي شود و جامعه معصوم کودکان را آلوده مي کند و عليرغم تمام اهميتش در ميان شلوغي و آشفتگي هاي زندگي هاي امروز، تبعاتش کمتر مورد توجه قرار گرفته است.متاسفانه بعد از تهران، خراسان رضوي، لرستان، خوزستان و گلستان بيشترين تعداد کودکان کار را در خود جا داده اند و اين پديده با گسترش شهرها و توسعه حاشيه نشيني وضعيت بحراني تري هم پيدا کرده است. در شهرهاي کوچک و بزرگ اين استانها کودکان بي دفاع و معصومي که از کوچکترين حقوق اوليه خود بي بهره اند روزها و شبهاي خود را در خيابان ها سپري مي کنند .بر اساس مطالعات انجام گرفته ، کودکان کار در اين استانها در خانوادههای معتاد، مهاجر حاشیه نشین، پرجمعیت، مطلقه و بی سواد و اتباع بیگانه زندگی میکنند که به اجبار باید برای سیرکردن شکم خود و هزینه زندگی خانواده به کار در خیابانهای شهرها مشغول شوند.اين در حالي است که روز بروز به قانون ها و تبصره هاي مصوب در خصوص اين کودکان افزوده مي شود اما عملا خبري از بهبود اوضاع نيست و روند رو به افزایش این کودکان در بخشهای مختلف کاری نشان مي هد که از حقوق آنها فقط در تبصرهها و آیین نامهها حمایت میشود و در جامعه مورد حمایت کامل قرار نمیگیرند!در حالي که روز به روز بر تبعات و اثر سوء سبک زندگي اين کودکان افزوده مي شود و در برخي شهرها پدیده کودکان خیابانی بهصورت هدایتشده و بیشتر رنگ تیمی و باندی گرفته است، اما چشم مسئولان بسياري از استانها به سازمان ها و ارگان هاي دولتي و رسيدن اعتبار براي مقابله با چنين پديده هايي است و براي رفع اين مشکل همچنان اندر خم يک کوچه مانده اند.اما خوشبختانه اخيرا خبرهاي خوشايندي از برخي شهرها به گوش مي رسد . گويا ساکنان برخي شهرها آستين همت را بالا زده اند و براي رفع اين معضل اجتماعي پا پيش گذاشته اند. تبريزي ها پيشگام در مقابله با معضل اجتماعي!در اين ميان هستند مردمي که باعزمي جدي براي برگرداندن کودکي به کودکان کار و نشاندن انها بر سر کلاس هاي درس به جاي بساط دستفروشي يا گدايي پا پيش گذاشته اند. مسئولان برخي کلانشهرها از جمله تبريز عزمشان را جزم کرده اند تا در آينده اي خيلي نزديک تعداد کودکان خياباني در شهرشان را به صفر برسانند و در اين خصوص برنامه ريزي ها و اقدامات جدي را در دستور کار قرار داده اند. اگرچه تعداد کودکان خياباني در شهر تبريز و ديگرشهرهاي استان اذربايجان شرقي نسبت به ديگر کلانشهرها بسيار کمتر است اما ظاهرا اين آمار کم نتوانسته مانع حرکت مردم و مسئولان اين استان براي رفع اين پديده شود.شواهد موجود هم به خوبي نشان مي دهد اين خبرها پا را از حد وعده فراتر گذاشته اند و فرهنگ غني مردم ديار آذربايجان به زودي بر اين پديده ناخوشانيد اجتماعي غالب خواهد شد.در چند ماه اخير مردم و مسئولان اين استان با تشکيل شورای ساماندهی کودکان خیابانی زير نظر سازمان بهزيستي سعي کرده اند در تحقق شعار ساماندهي کودکان خياباني پيشگام باشند. در کنارهماهنگي و همکاري سازمان ها و ادارتي چون شهرداري، بهزيستي، نيروي انتظامي و دستگاه قضايي، نقش مردم و شهروندان در مقابله با پدييده اجتماعي کودکان خياباني بيشتر مورد توجه قرار گرفته است. مقوله اي که جامعه شناسان آن را به فرهنگ بالاي مردم و نقش پررنگ تشکل هاي مردم نهاد در اين زمينه ربط مي دهند و معتقدند مي تواند سرمشق و راهگشاي ساکنان ديگر شهرها براي برخورد با اين معضل اجتماعي باشد. روحالله ساعی عضو انجمن جامعه شناسان ایران در اين خصوص معتقد است هرچند که اداره کل امور اجتماعی استانداری و بهزیستی استان آذربايجان شرقي اقدامات لازم در این خصوص را انجام دادهاند، اما در این میان نقش مردم تبریز خیلی پررنگ تر است چرا که آنها به کودکان خیابانی نگاه ترحمی ندارند و اکثر آنها با شناخت پیش میروند و با جمعآوری کمکهای مردمی مشکل نیازمندان واقعی را حل میکنند.بنا به گفته اين جامعه شناس خوشبختانه حمایت دستهجمعی در شهر تبریز فرهنگسازی شده است، اما این فرهنگسازی در شهرهای دیگر کشور هنوز آن چنانکه باید وشاید صورت نگرفته و تبریز در این زمینه پیشرو است.اگرچه تعداد کودکان کار يا خياباني در اين شهر از ديگر کلانشهرها کمتر است اما اظهارات مسئولان اين استان نشان مي دهد مردم و مسئولان به طور جدي و با برنامه ريزي تا رسيدن به نقطه مطلوب در تلاشند. محمد اسماعیل سعیدی دبیر نخست کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در حال حاضر آمار تبریز درزمینه کودکان خیابانی نسبت به سایر کلانشهر های کشور قابلقبول است مي گويد: باوجود اینکه آمار کودکان خیابانی استان و تبریز کم است، اما نباید اجازه دهیم تا شرایط طوری پیش رود که پدیدههای اجتماعی دیگری ناشی از این مورد به وجود آید، چراکه وضعیت جامعه ازنظر شرایط اقتصادی و معیشتی قابلقبول نیست و مردم در فشار هستند و طبیعی است که در این مواقع افراد سودجو با اقدامات سازماندهیشده آنها را وارد مشاغلی چون دستفروشی کنند که بیشتر جنبه تکدی گری دارد تا دستفروشی و در این میان معلوم است که از چنین کارهایی درآمد چندانی عاید کودکان کار نمی شود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۴:۵۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]