محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798204334
آنها که راز قانون اساسی و پیانو را می دانستند!
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: صابر محمدی امسال فیلمی مستند، آغازگر اکران های جشنواره فیلم فجر بود؛ «اهالی خیابان یک طرفه» به کارگردانی مهدی باقری که پیش از این هم با همین فیلم، تندیس بهترین پژوهش و بهترین فیلم از نهمین جشن منتقدان سینمای ایران و بهترین کارگردانی بخش شهر از هشتمین جشنواره سینما حقیقت را کسب کرده بود. اغراق نیست اگر برخی آثار او را جزء تاثیرگذارترین مستندهای سال های اخیر در نظر آوریم. اگر مستند «پیرپسر» او را دیده باشید، جسارت و فرم تازه این مستند را می توانید به عنوان الگوی بسیاری از مستندهایی از این دست رصد کنید. باقری می گوید حتی قرار نبوده فیلمش را به جشنواره راه بدهند، بالاخره او و اهالی مستند توانسته اند فضای جشنواره را تصاحب کنند. نگاه باقری همواره به مخاطب در سینمای مستند، منطقی بوده است. در این گفت وگو هم معتقد است نباید از این سینما به عنوان سینمایی کم مخاطب یاد کرد، چراکه مستند به لحاظ ماهوی، سینمای صندلی پرکن نیست و قرار هم نیست مخاطب انبوه داشته باشد. او حتی بر این باور است سینمای مستند به لحاظ هزینه های تولید و میزان بازگشت سرمایه، می تواند بسیار موفق تر از سینمای داستانی باشد. با او پیش از دومین نوبت اکران فیلمش در جشنواره فیلم فجر به گفت وگو نشستیم. «اهالی خیابان یک طرفه»، آغازگر جشنواره امسال بود. از فضای سالن اکران فیلم در برج میلاد کاملا مشخص بود که خلاف سال های گذشته، سینمای مستند هم مورد توجه نسبی قرار گرفته است. چه اتفاقی افتاده؟ اکران عمومی فیلم های مستند در یک سال اخیر در گروه سینمایی هنر و تجربه سبب ساز این اکران های نسبتا موفق در جشنواره فیلم فجر امسال بوده است؟ قاعدتا توجه گروه سینمایی هنر و تجربه در این باره بی تاثیر نبوده است. اما من مهم ترین دلیل را در این می بینم که هم نویسندگان و منتقدان سینمایی به این سینما توجه بیشتری دارند و هم فیلم های داستانی تحت تاثیر سینمای مستند قرار گرفته اند. در توضیح دلیل نخست بگویم که نویسندگان و منتقدان سینمایی، مدت هاست با ضعف های عمده در سینمای داستانی مواجهند تا آنجا که هر سال به دنبال فیلمی در این سینما می گردند تا بتوانند تمام قد از آن دفاع کنند و تماشایش را پیشنهاد بدهند. در حالی که آنها از وقتی به تماشای مستندهای جشنواره سینماحقیقت دعوت و در این سینما دقیق شده اند، آن را هم در فرم و محتوا و هم در مدل های روایتگری، بسیار پیشرو یافته اند. در توضیح دلیل دوم نیز همین کافی که سینمای داستانی در انتخاب موضوع، مدتی است به شدت زیر تاثیر مثبت مستندهای اجتماعی و به خصوص در ارتباط با آسیب های اجتماعی است و مثلا خشونت در طبقه زیرین جامعه را عریان تر به تصویر می کشد. خوش بینانه است یا حالا دیگر وقتش است که فیلم های مستند هم به بخش سودای سیمرغ وارد شوند؟ چنین اتفاقی به ضرر سینمای مستند نخواهد بود. ما به سینمای داستانی نمی بازیم. مگر اینکه با داوری های مهندسی شده مواجه شویم. تصور می کنم به راحتی می توانیم در بخش سودای سیمرغ با سینمای داستانی رقابت کنیم؛ اگرنه در سال اول اما به زودی مورد توجه آن بخش قرار می گیریم. جشنواره فیلم فجر، به لحاظ سیاستگذاری ها در ارتباط با سینمای مستند و همچنین به لحاظ ماهیت برگزاری آن، چه تفاوتی با جشنواره سینماحقیقت دارد؟ به عبارت دیگر، چه فرقی باید داشته باشد؟ سیاستگذاری های جشنواره سینماحقیقت که مبتنی بر توجه صرف به مستندهای اجتماعی است، مستندسازها را صرفا به سمت تولید آثاری درباره آسیب های اجتماعی کشانده است. متاسفانه جشنواره فیلم فجر نیز تاکنون همین منش را در پیش گرفته است. امیدوارم فجری ها در این ماجرا، هویت مستقلی داشته باشند و از بین چندین گونه سینمای مستند تنها به یک گونه توجه نکنند. این تاکید مضاعف، باعث مرگ دیگر گونه ها خواهد شد. این توجه صرف، باعث شده گروه سینمایی هنر و تجربه به عنوان تنها گروهی که به اکران عمومی مستندها می پردازد، صرفا به پذیرش مستندهای اجتماعی بسنده کند. می خواهم به مستندسازها بگویم دنباله روی ژانر غالب نباشند و اگر مثلا دوست دارند مستند پرتره بسازند، بی توجه به سرانجام آن، کارشان را بکنند. «اهالی خیابان یک طرفه» را هنر و تجربه ای ها اکران نخواهند کرد اما من نگران این نیستم. اگر قرار است نهایتا در اکران فیلم، 10 میلیون از هزینه تولید آن به من بازگردد، با فروش نسخه های دی وی دی آن نیز این اتفاق افتاده است. «اهالی خیابان یک طرفه» از جانب چند هنرمند و روشنفکر روایت می شود. این انتخاب شما بوده و امکان های دیگری هم مطرح بوده است یا نه، ویژگی های تاریخی این خیابان شما را به سمت این آدم ها به عنوان راوی کشانده است؟ شاید بهتر باشد به جای هنرمند و روشنفکر بگوییم طبقه متوسط. همه آدم هایی که در گذشته، خیابان سی تیر را برای زندگی و کار انتخاب کرده اند، متناسب با روحیه شان به این خیابان به عنوان مظهر ورود مظاهر مدرنیته آمده اند. آنها آگاهانه اینجا را به عنوان خیابانی پر از کافه و سینما و آپارتمان انتخاب کرده اند؛ کسانی که در خانه هایشان اغلب قانون اساسی داشته اند، پیانو داشته اند و... . در این خیابان با نوعی کلونیِ شکل گرفته مواجه بودم و این انتخاب من نبود. طبیعی است که سی تیر برای عموم مردم که در آن سال ها مثلا علاقه ای به آپارتمان نشینی نداشته اند، انتخاب مناسبی نبوده است. قرار بود «اهالی خیابان یک طرفه» را دو مستند دیگر درباره خیابان ناصرخسرو و لاله زار به یک تریلوژی تبدیل کنند. در آنها چه نگاهی به تاریخ یک خیابان در قالب یک مستند دارید؟ در «ناصر خسرو» به خاطر اینکه جنس آدم های آنجا بسیار با سی تیر فرق دارد، برخورد من به لحاظ فرمی هم متفاوت خواهد بود. در ناصر خسرو و لاله زار، خلاف «اهالی خیابان یک طرفه» که تاریخ خرد خیابان از زبان راویان خاص آن روایت می شود، به تاریخی کلان می پردازم.
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[مشاهده در: www.farheekhtegan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها