محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798004677
وحید شمسایی: حسرت می‌خورم که از ایتالیا فرار کردم/ عمداً به تشییع معصومی نرفتم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: وحید شمسایی:
حسرت می‌خورم که از ایتالیا فرار کردم/ عمداً به تشییع معصومی نرفتم
آقای گل فوتسال جهان و برنده سه باره جایزه بهترین بازیکن سال آسیا اذعان کرد: به نظرم به خاطر این که من نتوانستم زیاد در ایتالیا بمانم مقصر بودم که کمتر بازیکنی به لیگ معتبر ایتالیا برود.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس به نقل از مشرق، اگر در دنیا فوتبال ایران را به نام علی دایی و علی کریمی و مهدی مهدوی کیا می شناسند، بدون شک در دنیای فوتسال نام ایران با نام وحید شمسایی مطرح شده و آقای گل فوتسال جهان که در سن 40 سالگی هم همچنان به عنوان برترین بازیکن اسیا انتخاب می شود اسطوره بی بدیل فوتسال جایران و جهان است.
وحید که دوران نقاهت پس از عمل زانو را می گذراند و هر روز به فیزیوتراپی می رود در گفتگویی متفاوت با خبرنگار مشرق به برخی سوالات و مسائل کمتر مطرح شده پاسخ گفت. مشروح گفتگوی وحید شمسایی را در ادامه بخوانید:
* آقای شمسایی اجازه دهید با یک سوال غیرکلیشه ای شروع کنیم؛ علی کریمی با فوتسال به فوتبال معرفی شد و به همه چیز رسید. شما هم با استقلال در جام باشگاه های آسیا حاضر شدید، ولی چرا داستان شما مثل کریمی نشد؟
زمانی که علی کریمی آمد، البته فوتبالیستی بود که به فوتسال آمد و مطرح شد و دوباره به فوتبال برگشت، آن موقع هیچ قانونی بین فوتبال و فوتسال نبود. قانون بین فوتبال و فوتسال، یعنی بازیکنی که در رده ملی بازی می کرد. رولند کُخ سرمربی وقت تیم مرا به عنوان یار کمکی به باشگاه استقلال آورد. شاید همان موقع خیلی از مربی های بزرگ به من گفتند که تو فوتسال را کنار بگذار و به سمت فوتبال برو. ولی آن زمان من عاشق آقای محمدحسن انصاریفرد و صادق درودگر بودم. جوانی 21 ساله هم بودم که نمی توانست تصمیم بگیرد، اما فکر می کنم که فوتبالم از فوتسالم خیلی بهتر بود.
* فکر می کنی اگر علی کریمی در فوتسال می ماند دیگر از این که مطرح تر نمی شد ولی فکر می کنم خیلی می توانست به فوتسال کمک کند؟
شما نمی توانید تقدیر را رقم بزنید، در جمع فوتبالی‌هایی که فوتسالیست هم بودند مهدی شیری هم بود. شیری هم به تیم ملی دعوت شد. احمد باغبان باشی کاپیتان سپاهان هم بود و فوتسال بازی می کرد. در تیم باشگاهی شان بازی می کردند و خود را به اردوهای ملی می رساندند، یا علی افسری ذوب آهن بود و به آن جا آمد. این اتفاقات زیاد بود. همین حدادی فر، حسین پاپی، و خیلی های دیگر بودند.
عکس این قضیه هم صادق است؛ سید مهدی ابطحی در فوتبال مطرح شد ولی به اسم فوتسال او را می شناسند. در صورتی که فوتبالیست به تمام معنا بود.
* اگر به فوتبال ادامه می‌دادی بیشتر به چشم نمی‌آمدی؟
خیر، من معتقدم رشته فوتسال بود که من در آن وحید شمسایی شدم و من به بزرگی اسم فوتسال بزرگ شدم.
* کُخ زمانی که به استقلال آمد تیم چیزی به اسم فوتبال روی زمین و در دروازه حریف نداشت تا آن زمان، یعنی سعی می کرد آن داستان سانترها نباشد، ولی چرا باز هم به تو بازی نرسید؟
من و رسول خطیبی و رضا ناصری 10 روز به عنوان یار کمکی در لیگ قهرمانان به استقلال رفتیم نه برای بازی در لیگ. 13 دقیقه مقابل الهلال بازی کردم.
* فوتسال راحت تر است یا فوتبال؟
فوتبال به نظر من راحت تر از فوتسال است، چون فضا کمتر است و قدرت تصمیم پایین تر است. شما دیدید سپاهان مقابل پرسپولیس15 دقیقه ده نفره شد ولی گل نخورد، ولی در فوتسال یک نفر صدم ثانیه کم شود گل را خواهید خورد.
* در فوتسال فکر می کنم ایران به حق خود در جام جهانی نرسید. بعد از آن داستان که با آقای مایلی کهن چهارمی جهان را گرفتیم، بازیکنان بهتری هم آمدند ولی هیچ وقت نتوانستیم در جام جهانی حق خود را بگیریم فکر می کنید مشکل چیست.
پیشرفت فوتسال ما عجیب و غریب بود، نسبت به فوتسال دنیا خیلی زود پیشرفت کردیم ولی چیزی که برای من مهم است این است که، البته باید از چهارمی آقای مایلی کهن تقدیر و تشکر کرد ولی آن موقع توپ، توپ فوتبال بوده و قانونی نبوده ولی ما این افتخار را کسب کردیم، بعد به پیشرفت فوتسال خوردیم، 2008 بهترین سال بود که ما می توانستیم نتیجه بگیریم و با تفاضل گل به چهار تیم اول دنیا صعود نکردیم آن هم بازی با ایتالیا بود که هیچ وقت فراموش نمی کنم، من و کشاورز 2 اخطاره بودیم و آن بازی سنگین را از دست دادیم، ولی فکر می کنم این دوره دوره‌ای باشد که اوضاع مناسب است.
* ظاهراً شما خیلی اهل فضای مجازی هم نیستید؟
خیر، یک مهمانی فامیلی رفتم، خواستند عکس بگیرند، گفتم ما که چیزی نداریم ولی همه جای ایران می پیچد، ولی من سعی کردم که نه در فضای مجازی، نه در اینیستا (اینستاگرام) باشم نه در ژاوی باشم نه در باقی چیزها. (با خنده)
* وحید شمسایی پولدار است.
خدا را شکر.
* با پول‌های خود چه کار کردی، مثل بعضی ها ساختمان سازی انجام دادی؟
خیر، من یک شریکی دارم به نام آقای حسین سالاری، از کودکی ما با هم بودیم، همه چیزمان با هم بود، با هم رد می شدیم با هم قبول می شدیم با هم نمی رفتیم، و یکی از کسانی که در کم کردن وزن من تاثیر داشت همین فرد بود. خیلی از من حمایت می کرد. دو سه تا ملک با هم داریم.
* ولی از آن هایی نیستی که از محبوبیت‌شان در ورزش استفاده کنند و مثلا عضو شورای شهر شوند. چون محبوبیتی که شما دارید خیلی خاص است می توانستید به خیلی از جاها برسید!
اصلا در این قید و بندها نیستم. من همین هستم که می‌گویم. همین بحث شورای شهر که گفتید، به من چند دفعه گفتند که به این سمت بیا. ولی آن کار برای کسانی است که در بحث سیاست هستند ولی من همینی که هستم را دوست دارم. مردم آنقدر به من لطف دارند که هنوز نشده سوء استفاده ای از ورزشکار بودنم انجام بدهم.
* خیلی از ورزشکارهای حرفه‌ای ورزش را که کنار می‌گذارند شکمشان به آفساید می رود، شما که سابقه کم کردن وزن از 105 کیلو را داشتید، کنار بگذارید دوباره وزن اضافه می‌کنید؟
(با خنده) من بدبختم، من هیچی نمی خورم، الان یک خرما خوردم و دیگر تا شب هیچ چیز نمی خورم. خدا به داد من برسد، اصلا فکر به اضافه وزن من را می ترساند، خیلی دوران سختی بود که وزن اضافه را کم کردم. سعی می کنم نگذارم.
* آیا اهل دوست و رفیق بازی هستید؟
بله خیلی زیاد.
* خانواده ایرادی از شما نمی گیرند.
هر کسی جایگاه خودش را دارد. آن وقت و زمان را به درستی استفاده می کنید. شما یک مقوله متفاوت در زندگی شخصی و یکی دیگر در زندگی رفاقتی دارید، ولی من آدم رفیق بازی هستم.
*فعلا که در فوتسال هستید؟
بله، دیگر همه چیز را در فوتسال دیده ایم، قرارداد 400 تومانی تا 400 میلیونی رسیده است.
* از پرسپولیس پیشنهادی داشتی؟
بله، من با حبیب کاشانی که خیلی هم دوستش دارم رفتم صحبت کردم و عکس هم گرفتم، بعد از ظهر به اصفهان رفتم و قرارداد بستم.
* پیشنهاد فوتبالی هم داشتی؟
من نوجوانان و جوانان چمنی بازی می کردم، اصلا بازی باشگاهی بانک تجارت و کشاورز بودم، ولی بعد از 7 سال که زیر زانوی من باد داشت، آن زمان مرحوم دکتر زرکش بود که برای تیم ملی بود، گفت این ورم ناشی از مریضی است که در هر 100 هزار نفر یک نفر به آن مبتلا می شود، بعد از چهار پنج سال هم خود به خود خوب می شود. اصلا نمی گذاشت من بازی کنم، من 5 سال تقریبا خانه نشین شدم.
* اسطوره فوتبالی‌ات در دنیا کیست؟
الان همه مسی و رونالدو را دوست دارند ولی من نیمار را بیشتر از همه دوست دارم، بازیکن چشم نوازی است. خیلی ها بودند، مثلا زیدان هم بازیکن خوبی بود، هر کس در دوران خودش، مثلا رونالدو برزیل بود، خیلی خوب بازی می کرد، یا رونالدینیو در دوران اوجش خیلی عالی بود، من یک استقلالی هستم که همیشه به پرسپولیسی ها نگاه کردم، می گویم علی دایی آقای گل بوده است. فرشاد آقای گل، یا علی کریمی دریبل زن بوده است. ابطحی هم که یک بازیکن فوق العاده بود.
* شایعه شده است که از دوره بعد می خواهد به المپیک برود. شما وسوسه نشدید که دوباره برگردید و به المپیک بروید.
(با خنده) نه بابا، من باید 10 سال پیش پایم را عمل می کردم، این ده سال هم دکتر نوروزی و اکیپ زحمت کش او من را نگه داشتند. الان هم قول دادند که بازی کنم. دکتر نوروزی قول داده اند که می توانم بازی کنم، من هم یک سال دیگر گفتم بازی می کنم، اگر بازی نکنم من در مطب دکتر را می بندم. (با خنده)
زمان حضور در لاتزیو؛ وقتی این لحظه را می بینم غبطه می خورم که چرا در وجودم نبود سالیان سال باشم و زود فرار کردم و برگشتم. شاید اگر این حس که من نتوانستم خارج از کشور زندگی کنم و هیچ موقع دوست نداشتم باعث شد. به نظرم به خاطر این که من نتوانستم زیاد در ایتالیا بمانم مقصر بودم که کمتر بازیکنی به لیگ معتبر ایتالیا برود. البته من ده دعوت نامه داشتم. خودم دوست نداشتم. خارج از کشور نمی توانستم زندگی کنم. آن موقع یک بچه هم داشتم و خانواده خود را هم ایتالیا برده بودم اما خیلی وابسته و احساسی هستم و نتوانستم آنجا زیاد بمانم.
من با بابک معصومی هم اتاق بودم. خدا رحمت کند بابک معصومی را، خیلی چیزها از او یاد گرفتم. روزی که به اردو آمدم این بزرگوار کاپیتان تیم ملی بود، و همیشه به جوانان کمک می کرد و باعث افتخار تیم بود. الان هم در تمرینات تیمم هر دو روز اسمش می آید و برای او فاتحه ای می فرستیم. من مراسم خاکسپاری او نرفتم، خیلی ها گفتند که چرا نرفتی، گفتم دوست نداشتم این صحنه را ببینم که دارم زیر تابوت بابک را بگیرم و دیگر بودنش را نمی توانم حس کنم. خیلی سخت بود. روحش شاد
دیدار دوستانه با برزیل. تیم که ستاره بی بدیلش فالکائو بود. البته من بیشتر مانوئل توبیاس را قبول داشتم، همین آخرین بازی در چهل سالگی بعد از سه سال ناکامی قهرمان شد.
(با خنده) می خواهم بگویم که سالن را با عصا هم می شود رفت. یک دیدار دوستانه بود با اهالی رسانه.
من با مداح ها خیلی ارتباط خوبی دارم، سید مجید بنی فاطمه، سیب سرخی، رضا هلالی، روح الله بهمنی، حاج منصور اسطوره، حاج محمود کریمی، آقا سعید حدادیان، خیلی ارتباط خوبی دارم. هر سال هم در محرم یک شب را یک جایی می رویم و این عکس مربوط به هیئت سید مجید بنی فاطمه است که در خدمت سردار آجورلو هم بودیم.
عادل فردوسی فوق العاده است. آدمی که توانسته در این همه سال در این همه عدالت و بی عدالتی سالم جلو بیاید و بخواهد فوتبال ما را نشان دهد. خوبی ها و زشتی ها را نشان دهد. تازگی ها متهم شده به جا به جایی بازیکنان. اما من می گویم کسی که 20 سال است زندگی حرفه ای می کند این حرف ها به او نمی چسبد.
علی صادقی از دوستان و هم محله ای های قدیمی من است. ما با هم در خیابان گرگان بزرگ شدیم و خاطرات زیادی داریم.
دختران خوب من که البته الان بزرگتر شده اند. اجازه دهید یک چیزی برای شما بگویم؛ من تنها بازیکنی هستم که نه از خودم عکس دارم و نه فیلم بازی هایم را. یک عکس هم از زمان حضور در لاتزیو دارم که آن هم عکاس باشگاه به زور به من داد و در خانه پدرم است که وقتی آن را می خواهم پدرم آن را به من نمی دهد. بدتر از این فرزندم می گوید من با شما در ایتالیا زندگی کردم به هم کلاسی هایم می گویم من ایتالیا زندگی کردم باور نمی کنند و عکس می خواهند و من هم عکسی ندارم که به او بدهم. یک سال در ایتالیا زندگی کرده و همه جای ایتالیا را دیده، از واتیکان و جنوا تا ونیز و فلورانس، رم تنها شهری است که از نظر من هر روز برای شما جذابیت دارد. ادامه تصاویر را در اینجا مشاهده می‌کنید. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه‌ها می‌باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی
94/11/17 - 14:42
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها