واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: مهدی میرمحمدی قلیه حتی در لغت هم معانی مختلفی دارد. در فرهنگ «نظام» آمده است: «خورشی است که در آن گوشت هست و اقسامی دارد مثل قلیه اسفناج و قلیه آلوچه.» در لغتنامه دهخدا هم این گونه تعریف شده است: «قطعه هایی از گوشت که سرخ کنند با پیاز و برخی از سبزیجات، طعامی است از گوشت و پیاز و کدو یا اسفناج یا بادنجان.» امروز وقتی گفته می شود «قلیه» منظور دو خورش «قلیه ماهی» و« قلیه میگو» است که از انواع غذاهای جنوبی ایران محسوب می شوند. این دو غذا به طعم های مختلفی برپا می شود. قلیه میگوی بوشهری ها با قله میگوی بندرعباسی ها تفاوت هایی دارد و خوزستانی ها به شیوه دیگری این خورش را برپا می کنند. برای برپا کردن قلیه میگو برای چهار نفر به چیزی حدود 25 عدد میگو نیاز دارید. سبزی اصلی این خورش گشنیز است و از شنبلیله هم به عنوان سبزی مکمل استفاده می شود. یعنی در برابر یک مشت گشنیز از دو قاشق شنبلیله باید استفاده کنید. آشپزی بندرعباسی را دیدم که علاوه بر گشنیز از شوید هم به عنوان سبزی مکمل استفاده می کرد. ابتدا باید پیاز سرخ کرده برپا کنید. قلیه میگو یا حتی ماهی می تواند پُرپیازتر از خورش هایی مثل قرمه سبزی و قیمه پلو باشد. علاوه بر این بهتر است پیاز را ریز تر از این خورش ها خرد کنید. برای یک خورشت چهارنفره می توانید تا 10 حبه سیر استفاده کنید. هیچ وقت در برپا کردن قلیه میگو و حتی ماهی از سیر زیاد نترسید. اولین نشانه های طلایی شدن پیاز را که دیدید، کمی زردچوبه بزنید و سیر های ریزشده را هم اضافه کنید. بعد از سرخ شدن سیر ها باید سبزی های ساتوری شده را هم تفت بدهید. صبر کنید تا سبزی ها تغییر رنگ بدهند. از قبل باید حدود 200 گرم تمرهندی را در آب خوابانده باشید و بعد از مدتی خیس خوردن آن را چنگ بزنید و هسته ها را جدا کنید و یک بار این آب تمرهندی را از صافی عبور دهید. بعد از سرخ شدن مواد وقت اضافه کردن آب تمرهندی است. شعله را زیاد کنید تا آب قلیه قل بخورد و بعد شعله را کمتر کنید و حدود 30 تا 40 دقیقه فرصت جاافتادن به خورش بدهید. یک سیب زمینی درشت را چهار قسمت کنید و آن را هم به قابلمه بسپارید. اینجا می توانید کمی رب گوجه فرنگی (در حد یک قاشق غذاخوری متوسط) هم به خورش اضافه کنید. در این صورت شاید خور ش تان حتی به نمک نیازی نداشته باشد؛ اما می توانید تا یک قاشق سرپُر غذاخوری فلفل قرمز از نوع تند روی خورش تان بریزید. بعد از مدتی قل خوردن وقت اضافه کردن میگو هاست. مادربزرگی آبادانی را دیدم که قبل از ریختن میگو ها در قابلمه برای حدود یک دقیقه آنها را در سرکه می گذاشت و بعد کمی آب روی آنها می گرفت و در قابلمه می ریخت. میگو از گوشت هایی است که سریع می پزد. تا 10 دقیقه دیگر شما قلیه میگو برای زدن بر بدن خواهید داشت. به یاد آر شعر شیخ شیراز را که فرمود: «کی خالی از مروت و فارغ ز مردمی/ مُردم ببوی قلیه همسایه در وثاق.»
شنبه ، ۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]