واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: رفع خطر زیمبابوه شدن از ایران-اصغر نورالله زاده* هفته گذشته فرصتی پیش آمد تا به همراه برخی از دولتمردان از جمله وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای برگزاری کمیسیون مشترک اقتصادی و افتتاح نمایشگاه کارآفرینان ایرانی به کشور آفریقایی زیمبابوه سفر کنم.
زیمبابوه با توجه به فراوانی آب و برخورداری از هوای بسیار معتدل با دمای بین 7 تا 29 درجه در فصول سال و متوسط ریزش های جوی در سال 800 میلی متر که جزو مناطق پر بارش دنیا محسوب می شود، در وضعیت بشدت اسفناکی به سر می برد.
در این سفر آنچه بیش از هر چیز توجه هر مسافری را جلب می کرد پیامدها و تبعات تحریم های بین المللی علیه این کشور بود. این تحریم ها بعد از روی کارآمدن رابرت موگابه شروع و از سال 2009 به بعد تشدید شد. تحریم های بانکی و کالایی اعمال شده علیه این کشور باعث فروپاشی نظام پولی زیمبابوه شده است.
دلار زیمبابوه از سال 2012 به طور کلی از گردونه تجارت و اقتصاد این کشور خارج و دلار امریکا جایگزین آن شده است و این امر به خودی خود باعث ورشکستگی مؤسسات و بنگاه هایی شد که با دلار زیمبابوه کار می کردند. آخرین نسبت نرخ برابری دلار زیمبابوه به دلار امریکا یک به یک میلیون و 200 هزار بود. پس از خروج دلار زیمبابوه از گردونه اقتصادی این کشور کسانی که دلار زیمبابوه داشتند ورشکست شدند. از آن جمله می توان به دو شرکت ایرانی که در این کشور در حوزه نساجی(تولید پارچه و پتو) سرمایه گذاری کرده بودند اشاره نمود و پیش بینی می شود یک شرکت دیگر ایرانی که در حوزه نخ ریسی نیز فعالیت دارد تا شش ماه آینده نتواند به فعالیت خود ادامه دهد و زیان مالی فراوانی را متحمل شود.
تحریم برای مردم زیمبابوه غیر از فقر و بدبختی دستاورد دیگری نداشته و به دلیل تحریم تمام بانک های این کشور، هرگونه نقل و انتقال پولی ممنوع است و طبیعتاً هیچ گونه تجارتی با این کشور به صورت رسمی امکانپذیر نیست. در حال حاضر کلیه زیرساختهای این کشور همچون نیروگاه های برق که توسط انگلیس ها در 40 سال قبل ایجاد شده کاملاً مستهلک شده اند به طوری که در زمینه تولید برق با مشکلات جدی روبه رو هستند و مردم این کشور در طول روز چندین ساعت خاموشی را تجربه می کنند.
این تحریم ها باعث شده نه تنها سرمایه گذاری جدید در این حوزه ها صورت نگیرد بلکه از به روزرسانی امکانات نیز ناتوان باشند. زیمبابوه با جمعیتی حدود 13 میلیون نفر، 30 تا 40 سال پیش بزرگترین تولید کننده ذرت، گندم و پنبه در حوزه آفریقا بوده و به عنوان انبار غله آفریقا معروف بوده است که در اثر تحریم ها و به علت عدم سرمایه گذاری در بخش کشاورزی و نبود ماشین آلات و تجهیزات، سیستم کشاورزی آنان به دلیل استهلاک وسایل کشاورزی صنعتی که در گذشته از آن استفاده می کرده اند از تولید صنعتی خارج و بشدت سنتی شده است. از اینرو خروج وسایل صنعتی پیشرفته، کاهش چشمگیر تولیدات این بخش را در پی داشته و اکنون سهمی در بخش صادرات محصولات کشاورزی ندارند.
قبل از فروپاشی نظام بانکی براساس آمار غیررسمی، نرخ تورم در سال 2012 میلادی بیش از 11 میلیون درصد بوده است و طی سال های گذشته 22 صفر از پول این کشور حذف شده است. در همین راستا باید افزود؛ درآمد ناخالص ملی این کشور به حدود 5/6 میلیارد دلار امریکا رسیده است که با لحاظ جمعیت این کشور درآمد سرانه هر نفر 500 دلار امریکا می شود که با توجه به برخورداری این کشور از بزرگترین معادن الماس و طلای جهان و همچنین بزرگترین آبشار جهان به نام ویکتوریا و زمینه های گردشگری و کشاورزی بسیار زیاد، حاکی از تأثیرات بسیار عمیق تحریم ها در اقتصاد مردم و زندگی خانوارها و فقر و فلاکت اقتصادی این کشور می باشد.
شایسته است دلواپسانی که برای تبلیغ، کشورهای اروپایی نظیر فنلاند را انتخاب می کنند، گه گاه و در لابه لای سفرهای اروپایی خود، سفری نیز به کشور آفریقایی زیمبابوه داشته باشند تا ببینند تحریم ها چه سرنوشتی را برای مردمان آن دیار رقم زده است. اینجاست که می توان اهمیت اقدام دکتر روحانی ودستگاه چابک دیپلماسی اش خصوصاً محمد جواد ظریف را دریافت.
*کارشناس اقتصادی
**روزنامه ایران/دوشنبه دوازدهم مرداد 1394
12/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]