محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798048296
نقش آمریکا در راه اندازی ساواک و همکاری با آن
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نقش آمریکا در راه اندازی ساواک و همکاری با آن بخش دوم حکومت آیزنهاور بعنوان بخشی از استراتژی خود مبنی بر تقویت حکومت های ضد شوروی در پیرامون چین و شوروی و دیگر نقاط جهان سوم، در اواسط دهه ی 1950 دست به تلاش گسترده ای برای آموزش و تجهیز نیروهای شبه نظامی، پلیس و سازمانهای اطلاعاتی در کشورهای دوست آمریکا در جهان سوم، از جمله ایران زد.در ایران، سه سازمان که با امنیت داخلی سروکار داشتند، کمک های شایان توجهی از این دست دریافت کردند: ژاندارمری، شهربانی و دستگاه اطلاعاتی که در اواخر سال 1953 (1332) زیر نظر تیمور بختیار تأسیس و پس از مدت کوتاهی به «ساواک» تبدیل شد. برنامه کمک امنیتی آمریکا، به میزان زیادی کارآیی نیروهای امنیتی ایران را بهبود بخشیده و در نتیجه به طور اساسی، توان حکومت ایران را برای سرکوبی مخالفین افزایش داد. مهمترین این برنامه ها، آموزش و روابط اطلاعاتی «سیا» با ساواک بود که ساواک را قادر ساخت تحت رهبری شاه، نقشی عمده در سیاست داخلی ایران بازی کند. «مارک گازیوروسکی» دلایل حمایت های امنیتی آمریکا از رژیم شاه را چنین توضیح می دهد که: ملاحظات امنیتی آمریکا که بیشتر از نقش حساس ایران در استراتژی دفاع پیرامونی مایه می گرفت، ایالات متحده را وادار می کرد که در سیاست خود در قبال ایران در دوره حکومت شاه، بیش از هر چیز به تقویت نیروهای امنیتی ایران بپردازد. تأکید بر این نکته ایالات متحده را ناگزیر می ساخت که در دهه های 1950و1960، کمک های امنیتی فراوانی در اختیار ایران بگذارد و از جمله «ساواک»، سازمان امنیت بدنام ایران را با آموزش های گسترده و نیز از راه های دیگر یاری دهد. بنابراین، ملاحظات امنیتی باعث شد که ایالات متحده به پشتیبانی و تقویت یک رژیم سرکوبگر در دوره ی پس از 1953 (1332) بپردازد. «گری سیک» مشاور امنیت ملی کارتر، نیز در کتاب خود به استفاده از شکنجه و آزار فعالین سیاسی در ایران اشاره کرده و می افزاید که: به پلیس مخفی مخوف و تنفرآور رژیم، یعنی ساواک، آزادی بی حد و حصری داده شده بود تا مخالفین سیاسی شاه را شناسایی و سرکوب کند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در دادگاه هایی که برای رسیدگی به جرایم و جنایات شکنجه گران و بازجوهای ساواک تشکیل شده بودند، ابعاد گوناگونی از انواع شکنجه های قرون وسطایی که در زندان های رژیم شاه در مورد زندانیان سیاسی اعمال وحشیانه، پرده از برخی جنایات رژیم شاه برمی داشتند. از آنجا که مردم ایران همواره دولت آمریکا و بخصوص سازمان «سیا» و هم چنین سازمان «موساد» اسراییل را مسؤول اعمال وحشیانه ساواک می دانستند؛ «اندرو کاکبورن» در کتاب خود، عکس العمل آمریکایی ها در این مورد را چنین بیان می کند:مقامات «سیا» همواره مجبور بوده اند زحمت تکذیب این اتهام را که مشوق شکنجه و شیوه هایی سرکوبگرانه اعمال شده از سوی ساواک هستند، قبول کنند.چنانچه ایرانی ها احساس می کردند در این زمینه نیازی به آموزش دارند، از سوی «سیا» به آنان پیشنهاد می شد به سراغ اسراییلی ها بروند و مصالح و آموزش لازم را از اسراییل دریافت کنند. البته روابط امنیتی میان ایران و اسراییل از سال 1961 (1340) در همه زمینه های عملی آغاز شد. در این زمان یک گروه از افسران اطلاعاتی اسراییل جانشین گروه «سیا» برای آموزش افراد ساواک شد. گروه اسراییلی ها ظاهراً به تشویق آمریکا تا سال 1965 (1344) در ایران ماند. در همین زمان بود که ایران و اسراییل شروع به اجرای عملیات پنهانی علیه کشورها و سازمانهای تندور عرب در سراسر خاورمیانه کردند. «یعقوب نیمرودی»، یکی از اعضای دستگاه اطلاعاتی اسراییل نیز در این باره به یک روزنامه اسراییلی گفته بود: اگر یک روز به تو اجازه دهند از کارهایی که ما در تهران انجام داده ایم آگاه شوی. از آنچه خواهی شنید وحشت خواهی کرد، حتی نمی توانی آن را تصور کنی. این درست مقارن با روزهایی بود که آمریکاییان سرمست، بر این باور بودند که اگر به متحدین خود در آسیا و آفریقا و خاورمیانه و آمریکای لاتین کمک های مالی کلان برسانند، آن کشورها قادر به حل مشکلات درونی خود خواهند شد.رهبران آمریکا بر نیاز به برنامه ریزی اقتصادی، و اجرا و اداره امور از روی منطق و عقل تکیه می کردند، ولی در انجام این امور کوچکترین توجهی به جنبه های انسانی و اصلاحات اجتماعی و یا بوجود آوردن رشد سیاسی نمی شد. از دریافت کنندگان کمک انتظار می رفت که به شدت ضد کمونیست باشند، و اگر چنان بودند، حق دریافت کمک را داشتند. در اوایل دهه ی 1960، «کندی» رییس جمهور وقت آمریکا، برای پیشگیری از نفوذ کمونیسم در جهان سوم، سیاست «اصلاحات از بالا» را در پیش گرفت.در این روش، حکومتهای دست نشانده آمریکا موظف بودند که دست به یک سری اطلاعات اقتصادی بزنند تا وضعیت معیشتی مردم فقیر آن کشورها کمی بهبود یافته و آنها جذب شعارهای کمونیست ها که وعده ی عدالت و آزادی می دادند، نشوند. به دنبال این سیاست بود که شاه اصول شش گانه ی به اصطلاح انقلاب سفید شاه و مردم(!) را اعلام کرد. روند سیاست خارجی «کندی» طوری تنظیم شده بود که اصلاحات از بالا و در صلح و صفا انجام پذیرد تا با پیش دستی، از بوجود آمدن انقلاب های خشونت آمیز پیشگیری کند. کندی در عین حال پیش بینی کرده بود که اگر این سیاست «اصلاحات از بالا» با شکست روبرو گردد، حکومت های دست نشانده بتوانند برای سرکوبی هر گونه طغیانی؛ نیروهای نظامی و امنیتی را مورد استفاده قرار دهند. بر این اساس، برنامه های بسیار مهم نظامی و سیاسی و جاسوسی تنظیم گردید و حکومت های مزبور تشویق می شدند تا اگر با مشکلی روبرو شدند، طبق برنامه عمل کنند.در ایران، لحظه کاربرد این روش، در نخستین هفته ماه ژوئن 1963(15 خرداد1342) هنگامی که تظاهرات بر ضد سلطنت شاه در سراسر کشور بروز کرد، فرا رسید. چهره این طغیان سیاسی ناهمگون بود و همه ی طبقات و طیف های عقیدتی را در بر می گرفت و شامل رهبران مذهبی، دانشجویان، بازاریان، کارگران، نویسندگان و صاحبان انواع حرف بود. تظاهرات با شقاوت تمام سرکوب شد و نیروهای شاهنشاهی هزاران نفر را در خیابانهای تهران به قتل رساندند. در یکی از اسناد سفارت آمریکا که دارای طبقه بندی «محرمانه» می باشد، با حمایت تلویحی از این سرکوب، از مردم مسلمانی که در تظاهرات مذکور بر علیه رژیم شاه شرکت کرده بودند، با عنوان «عوامل ارتجاعی تحت رهبری روحانیت» یاد می شود. لازم به ذکر است که در جریان سرکوب این تظاهرات، نیروهای امنیتی دست پرورده آمریکا و اسراییل، نقش به سزایی داشتند و هزاران نفر از مردم مسلمان ایران، توسط این نوکران اجانب به شهادت رسیدند. تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 739]
-
گوناگون
پربازدیدترینها