واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: تبیان -براي تهيه ظروف بلور از سيليس، كربنات سديم، سولفات سديم، خرده شيشه، دولوميت و فلدسپات (مواد معدني) به عنوان مواد اوليه استفاده ميشود. مخلوط اين مواد در دمايي حدود 1500 درجه سانتيگراد ذوب ميشود و مذاب حاصل در قالبهايي به شكل ظروف ريخته ميشود و به اين ترتيب ظروف بلورين توليد ميشوند. ظروف بلوري مشكلي براي سلامتي ايجاد نميكنند و به راحتي آلوده نميشوند. از بدنه و خارج از ظروف هم به محتويات داخل ظروف ديد كافي وجود دارد كه اينها از محاسن ظروف بلوری است. اما هنگام استفاده از اين ظروف به خاطر داشته باشيد كه نبايد آنها را روي حرارت مستقيم قرار دهيد. همچنين اين ظروف نبايد در معرض شوك حرارتي قرار بگيرند يعني نبايد آنها را بلافاصله سرد يا گرم كرد. براي شستشوي اين ظروف ميتوان از آب ملايم به همراه انواع شويندهها استفاده كرد. اما هنگام خريد بهخصوص در مورد ليوانهاي بلوري كه به اشكال فانتزي وجود دارند، توجه به اين نكته ضروري است كه شكل ليوان نبايد مانع از تميز و راحت شسته شدن تمام قسمتهاي آن شود. اين ظروف اگر لب پَر شوند موجب تجمع ميكروبها شده و ديگر نبايد مورد استفاده قرار گيرند. بعضي از انواع بلور در مقابل ضربه مقاومند و به اصطلاح نشكن هستند. اين خاصيت با نوعي عمليات حرارتي تنشزدايي ايجاد ميشود. براي اين منظورظرف 620 تا 630 درجه حرارت ميبيند و به حالت خمير گونه در ميآيد و تحت فشار خاصي ناگهان سرد ميشود. اصول توليد ظروف پيركس (مقاوم در برابر حرارت) تفاوتي با ظروف بلور معمولي ندارد. هنگام تهيه ظروف پيركس، افزودن نوعي ماده با نام تجاري «بوراكس» به مواد اوليه باعث ميشود ضريب انبساط ظرف كم شود و در برابر حرارت مقاومت زيادي داشته باشد و ترك نخورد. اين خاصيت باعث ميشود كه ظروف پيركس علاوه بر سرو غذا، در پخت و پز نيز مورد استفاده قرار گيرند. ظروف آرکوپال اوپال؛ همان آركوپال است! احتمالاً شما در منزلتان چند دست ديس و بشقاب اوپال داريد. اين نام برايتان آشنا نيست؟ اگر اوپال را نميشناسيد، آركوپال را كه حتما شنيدهايد. بدنيست بدانيد كه «آرك» نام يك شركت معروف فرانسوي است كه اولين بار حدود 100 سال پيش ظروف اوپال را توليد كرد و به همين دليل در ايران ما اين ظروف را به نام آركوپال ميشناسيم. (همان طور كه ظروف بلور ساخت اين كارخانه در ايران به آركروك معروفند.) مهندس تحويل دار، مدير يك كارخانه توليد اوپال كه به تازگي در كشور تاسيس شده، در مورد مشخصات اين جنس ميگويد: "اوپال در واقع مادهاي است بین شيشه و چيني. از شيشه زيباتر و نشكن است و از چيني سبكتر است، چون به مراتب نازكتر از چيني است." براي توليد اوپال از سيليس، آهك، شيشه خورده و كربنات سديم (مواد اوليه توليد شيشه) به همراه فلورايد يا فلدسپات و كريوليت كه نوعي مواد معدني هستند، به عنوان مواد اوليه استفاده ميشود. اين مواد در دماي 1500 تا 1600 درجه سانتيگراد ذوب ميشوند و سپس با استفاده از سيستم گريز از مركز، ظرف مورد نظر توليد ميشود. به دليل استفاده از همين سيستم گريز از مركز به جاي قالب و پرس است كه ظروف اوپال بسيار نازكتر و سبكتر از چينيها هستند. به اين ترتيب ظروفي توليد ميشود كه در واقع شيشهاي هستند، ولي به علت وجود ماده سفيدكنندهاي مانند فلورايد حالت چيني به خود ميگيرند. اكثر اوپالها با انجام يك عمليات حرارتي به اسم "آنيل" در مقابل حرارت مقاوم ميشوند و ميتوان از آنها در ماكروفر استفاده كرد. نقش گل بر روي ظرف هم طي همين عمليات آنيل پخته ميشود. براي ايجاد اين نقوش از عكس برگردان يا استامپ كه رنگهاي مقاوم در برابر درجه حرارت هستند، استفاده ميشود. ماهانه يك تا یک و نیم ميليارد تومان اوپال از فرانسه و امارات وارد ايران ميشود. اما در دنيا برخلاف ما ايرانيها اوپالها را خيلي تحويل نميگيرند و از اين ظروف در مراسم و ميهمانيها استفاده نميشود. در اين موارد معمولا اين چينيها هستند كه سر ميز غذا حاضرند. منبع: سایت طعام اسرار
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]