واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: ميدان مغناطيسي، بيمار را از اغما خارج کرد در يک تحقيق جديد، بيماري که در اثر تصادف رانندگي به وضعيت شبيه اغما دچار شده بود، پس از آنکه بطور مکرر در معرض ميدان مغناطيسي قرار گرفت توانست توانايي سخن گفتن را بازيابد. پزشکان معالج "جاش ويلا" انتظار بهبودي او را که دچار آسيب هاي وسيع در ناحيه سر شده بود نداشتند. براساس گزارش مجله "نيوساينتيست" ، هنگامي که روي مغز اين بيمار تحريک مغناطيسي جمجمه انجام شد، او توانست کلمات ساده اي را بر زبان بياورد و نسبت به فرامين واکنش نشان دهد. اين دانشمندان اکنون قصد دارند تحقيقات بيشتري در اين زمينه انجام دهند تا کارايي اين شيوه درماني را در ساير بيماران مشخص کنند. يک پزشک متخصص مغز و اعصاب معتقد است با يک مورد بهبودي، نمي توان در مورد اثربخشي اين شيوه اظهار نظر کرد. دکتر محمدعلي صحراييان در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود بسياري از اغماها زودگذر است و بهبودي با گذشت زمان فراهم مي شود. وي در خصوص ميزان بهبودي در بيماران مبتلا به اغما گفت بهبودي اين بيماران بستگي به سطح و عمق اغما دارد. دکتر جان وايته از موسسه تحقيقات توان بخشي فيلادلفيا Moss معتقد است که درمانهاي الکترومغناطيسي نظير تحريک عميق مغز، تحريک مستقيم بافت مغز از طريق جمجمه و تحريک تي ام اس قابليت هاي درماني دارند. پزشکان به سختي مي توانند ميزان بهبودي بيماران دچار آسيب مغزي را پس از فرورفتن در حالت اغما يا زندگي نباتي پيش بيني کنند. جاش ويلا هنگام سانحه رانندگي 26 سال داشت. او يک سال بعد مي توانست چشمهايش را باز کند، اما نسبت به هيچ محرک خارجي واکنش نشان نمي داد. دکتر ترزا پيپ از وزارت امور سربازان کهنه کار اين بيمار را در يک تحقيق شش هفته اي ثبت نام کرد. هدف از اين کار تحريک فعاليت سلولهاي مغزي و در اين مورد سلولهاي قشر پشتي -طرفي مغز بود. اين قشر بخشي از مغز است که پيامهاي تحريک کننده به ساير بخشهاي مغز ارسال مي کند. بعد از برگزاري 15 جلسه ، او سر خود را مي چرخاند و به شخصي که با او سخن مي گفت نگاه مي کرد. سپس او اطاعت از فرامين ساده نظير دنبال کردن حرکت انگشت را آغاز کرد و توانست تک واژه هايي نظير "کمک" را بيان کند. بعد از 30 جلسه بهبود بيشتري مشاهده نشد، او از بيمارستان مرخص شد و تحت مراقبت مادرش قرار گرفت. مادر بيمار مي گويد اين درمان مراقبت از فرزندش را بسيار آسانتر کرده است. دکتر پيپ اميدوار است برنامه درماني مشابهي را در بيمار ديگري که در وضعيت شبيه اغما است آغاز کند. با اين حال دانشمند ديگري به نام دکتر جان وايت هشدار داد تحريک مغناطيسي تنها عامل بهبود بيمار نيست و بهبود خودبخودي امر غيررايجي نيست. اما به علت آثار مشتبه و بسيار متغير بهبود طبيعي، اثبات کارايي اين شيوه ها بسيار دشوار است. تي ام اس در درمان مبتلايان به سکته و آسيب هاي طناب نخاعي، نتايج نويدبخشي به همراه داشته است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 179]