واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: آموزش رابطهاي دو سويه است که دانشجو و مدرس در دو جانب آن قرار ميگيرند و چارچوبي به نام نظام آموزشي ساختارِ مراودات اين دو گروه با هم را تعيين ميکند. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگهاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، نويسنده وبلاگ "طرح نوشته" به نشاني http://zarrinpanah.blogspot.com نوشته است: يکي از مفروضاتي که در سيستم آموزش معماري معمولاً بديهي پنداشته ميشود . تاکيد بر جنبههاي هنري معماري و بهدنبال آن توجيه عدم امکان آموزش اين ويژگيها و مهارتهاي هنرمندانه از طريق انتقال دانستهها از کانال استاد به دانشجو است. در اين حالت طبع هنري، استعدادِ ذاتي و خلاقيت عوامل آموزشناپذيري تلقي ميشوند که به ياري دانشجوي معماري آمده و زمينهساز موفقيت او در رشتهي تحصيلي و کار حرفهي ميشوند. با اين مقدمه اين نوشته با تکيه بر جاي خالي هنرمند در سيستم آموزش معماري، لبهي پيکان را متوجه اساتيد و مدرسان دانشکدههاي معماري ميکند. اساتيدي که از يکسو لحظهاي در ويژگيهاي هنرمندانهي معماري ترديد نميکنند و از سوي ديگر علاقهي شديدي دارند که در روابط روزمره و احوالپرسيها با واژهي «مهندس» مورد خطاب واقع شوند. اين استادِ «مهندس» دانشگاهي با سيستم يک بام و چند هوايي – که شايد ويژگي برجستهي دنياي معماري باشد – و با فرض تسلط کامل بر «سواد» مهندسيِ معماري و آموزش آن به دانشجويان، قدم در راه انتقال مفاهيم هنري در طراحي معماري مينهد ولي چون تسلط کافي بر آن مفاهيم ندارد و آن را غيرقابلآموزش مييابد، بهکليگويي و اظهارنظر در اموري روي ميآورد، که از نظر تخصصي سطحي و بيارزشاند. يکي از نقلقولهاي مشهور در دنياي معماري، جملهي قصاري است منتسب به هانس هولاين که به يکي از نوشتههاي چند دهه قبل او اشاره دارد: «همه چيز معماري است». اين جمله، حکم همان کليگوييهايي را دارد که «استاد مهندس دانشگاهي» با به کار بردن آن، سعي در انگيزش حس هنري کاذب دانشجويان بدونچارهي معماري و افزايش قلمرو معماري در ميان ساير گسترهها دارد، غافل از اينکه افزودن به قلمرو معماري و تعامل با ساير حوزههاي علمي-آموزشي-هنري بيش از هر چيز به دقت و ريزبيني در جزئيات احتياج دارد. جمع علوم مهندسي و هنر در آموزش معماري البته ممکن است. مدرسهي باوهاوس در سدههاي نخستين قرن بيستم از پل کله، واسيلي کاندينسکي و ديگراني در سيستم آموزشي خود بهره گرفت که هيچکدام معمار نبودند. يا امروز در دانشگاهها و مدارس معماري معتبر، تفکيک حوزههاي آموزشي در قالب دپارتمانها و انستيتوهاي معماري مختلف چنان صورت گرفته که اساتيد بنا به تخصص و ترجيحات فرديشان در يک حوزهي مشخص – و نه بصورت همزمان در چندين حوزه – به تدريس و راهنمايي دانشجويان ميپردازند. به علاوه، در صورت تاکيد بر پررنگ بودن بعد هنرمندانهي معماري، پيشبيني آزمون ورودي جداگانه براي متقاضيات تحصيل در اين رشتهي ضروري به نظر ميرسد، چرا که اين آزمون يکي از عوامل مهم در بهبود کيفي مدارس معماري است و زمينهي آشنايي دانشآموزان دبيرستاني را با حال و هواي اين رشته فراهم ميآورد. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 181]