محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798181920
شپش حشره خونخوار
واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: شپش انگل اجباری خارجی و خونخوار جوامع انسانی است که قدمت آن به دوران قبل از تاریخ بر می گردد . اگر چه در مناطق متعددی بهبود وضعیت بهداشتی ، اقتصادی و اجتماعی تاثیر بسزایی در کاهش آلودگی به شپش داشته است اما همچنان این انگل گستردگی جهانی دارد . این بیماری در محل های پر جمعیت و در زمان جنگ بعلت عدم توجه به بهداشت فردی ، بیشتر مشاهده می شود.
شپش در کودکان، بسیار شایعتر از بالغین بوده و در جنس مونث شایعتر از جنس مذکر می باشد. این حشره به دنبال تماسهای نزدیک بین فردی یا هنگامی که افراد خانواده در فصول سرد برای تامین گرما لباس های بیشتری می پوشند و بصورت دسته جمعی زندگی می کنند ، از شخصی به شخص دیگر انتقال می یابد . شپش به جامعه و یا طبقه اجتماعی خاصی نبوده و تمام افراد جامعه را ( بخصوص در اپیدمی ها) مبتلا می سازد . شپش پوست را می گزد و خون را خورده و ایجاد خارش و سوزش می نماید ، بدنبال خاراندن پوست عوارض گوناگونی مانند زرد زخم ایجاد می گردد.
بالا بردن سطح آگاهیهای جامعه، بهبود رفتارهای بهداشتی ، تشخیص و درمان اپیدمیک مبتلایان (بخصوص در مراکز تجمعی جمعیتی)، از راههای مهم مبارزه با شپش می باشد و هماهنگی و همکاری گسترده بخش بهداشت با سایر بخش های توسعه از اقدامات اساسی مبارزه با این حشره محسوب می شود.
هدف از تدوین این مجموعه آشنایی کارکنان بهداشتی در خصوص تشخیص و درمان بیماری پدیکلوز در مدارس می باشد امید است این اقدام گامی باشد به سوی تامین سلامت دانش آموزان عزیز که آینده سازان این مرز و بوم می باشند.
مشخصات کلی شپش
شپش حشره ای کوچک ، بدون بال و خونخوار است و میتواند سر ، تن و عانه را در انسان آلوده کند.
تخم شپش رشک نام دارد و بیضی شکل و سفید رنگ و به اندازه ته سنجاق می باشد و بر حسب نوع به مو و درز لباس ها می چسبد.
سه نوع شپش انگل انسانی عبارتند از:
1. شپش سر Pediculosis humans capitis
2. شپش تن Pediculosis humans humans
3. شپش عانه Phthirus pubis crab lice
شپش تن و شپش سر بسیار شبیه هم می باشند با این تفاوت که شپش تن کوچکتر و شفاف تر از شپش سر است. تخم شپش بوسیله شپش بالغ ماده بطور محکمی به پایه مو ( در مورد شپش سر و عانه ) و یا تار و پود لباس ( در مورد شپش تن) چسبیده و بصورت یک برآمدگی کوچک کروی و یا بیضی شکل بنام رشک تظاهرمی نماید پوست را سوراخ کرده و بزاق خویش را در زیر پوست تزریق نموده و با مکیدن خون، مواد زائد خویش را نیز دفع می نماید. این تلقیح مواد زائد و بزاق به زیر پوست منجر به ایجاد برآمدگی قرمز رنگ خارش داری می گردد.
شپش سر و رشک های آن معمولا در لابلای موها و بر روی پوست سر بخصوص در نواحی پشت گوش و سپس سر دیده می شود ولی در شرایط آلودگی شدید در تمام پوست سر و حتی محاسن و دیگر بخش های مودار بدن ممکن است دیده شود و رنگ آن سفید خاکستری است. شپش سر بیش از شپش عانه ولی کمتر از شپش تن قدرت تحرک دارد و لذا ساعت ها ممکن است دریک محل توقف و خونخواری نماید . این شپش خود را محکم به تار مو چسبانیده و به خونخواری ادامه می دهد و گاها بندرت نیز به مناطق کم موی بدن مهاجرت نموده ولی در ابرو و پلک تخم گذاری نمی نماید.
نحوه سرایت بیماری
Click here to view the original image of 800x745px and 396KB.
انتقال شپش سر عمدتاً در اثر تماس با اشیاء آلوده نظیر حوله، شانه، برس سر، کلاه، روسری، متکا و لباس های خواب و... که به طور مشترک مورد استفاده قرار بگیرند و یا اینکه در یک جا به روی هم قرار داده شوند صورت می گیرد و یا بوسیله صندلی های سالن های اجتماعات، کلاسها، وسایل نقلیه عمومی و کمدهای لباس حمام های عمومی و استخرها و... انتقال انجام می شود.
انسان ها با هر زمینه اقتصادی و اجتماعی در معرض خطر ابتلا به شپش سر قرار دارند این آلودگی بخصوص در مدارس ابتدایی ممکن است همه گیر شود. همچنین آلودگی به این شپش در نزد دختران بیش از پسران و در کودکان شایعتر از بالغین است.
زیستگاه اصلی شپش تن در درز و چین لباس ها، بخصوص البسه ای که نزدیک بدن قرار دارند می باشد این انگل لباس را فقط برای مکیدن خون میزبانش ترک می کند به همین منظور گاهی آن را شپش لباس هم می نامند و این عمل ترک لباس و مراجعه مجدد شپش به سطح بدن بطور مکرر اتفاق می افتد. تخمگذاری شپش تن بر روی رشته های پارچه و درز البسه صورت می گیرد. گاهی در شرایط آلودگی سنگین تخمگذاری بر روی موهای ریز بدن نیز صورت می گیرد در این موارد تخم ها به چند تار مو می چسبد ولی در شپش های سر و عانه هر تخم تنها به یک تار مو چسبانده می شود به علاوه تخم کمی بالاتر از محل خروج ساقه مو از فولیکول گذارده می شود. تخم ها چه در لباس و چه بر روی مو بطور محکم و با حالت ریسمانی چسبیده اند.
نحوه سرایت بیماری: انتقال شپش تن عمدتاً توسط البسه خصوصاً پوشیدن لباس زیر دیگران، استفاده از ملحفه و رختخواب مشترک و حوله صورت می گیرد. به علاوه توسط صندلی وسائل نقلیه عمومی و سالن ها نیز اتفاق می افتد. شپش تن به تغییرات درجه بسیار حساس است به نحویکه حرارت بیش از 40 درجه سانتی گراد و بدن سرد را تحمل نمی نماید و سریعاً آن را ترک می سازد. لذا بدن بیمار تب دار و فرد مرده را به سرعت ترک نموده و اطرافیان را آلوده می سازد. ضمناً این شپش به بوی عرق نیز حساس بوده و بدن عرق کرده را نیز ترک می نماید.
شپش تن دور از بدون میزبان، بیش از 10 روز قادر به زنده ماندن نبوده و ضمناً بسیار پرتحرک است و می تواند از تن و لباس میزبان خارج و میزبان دیگری را برای خود برگزیند که این نحوه انتقال در مدارس ابتدایی بیشتر است، از نظر البسه به ترتیب لباس های پشمی، پنبه ای و ابریشمی علاقه مند است این شپش عمدتاً در مکانهایی با جمعیت متراکم و با وضعیت بهداشتی نا بسامان و یا در جوامع فقیر و مواقع بروز بحران ها و بلایا دیده می شود.
محل اصلی شناسایی شپش، مشاهده جایگاه اثر شپش بر روی بدن بصورت خراشهای موازی در ناحیه شانه، و در فاصله بین دو کتف قسمت بالای بازوها و سطح داخلی ران ها می باشد.محل گزش در شرایط عادی به صورت لکه های ریز قرمز رنگ ( VEDSPOTS) و در موارد مزمن به علت خراش های مکرر و عوارض جانبی حاصله بصورت پوست ضخیم مسی رنگ ( Vogabonds disease) دیده می شود.
زیستگاه اصلی این شپش به طور معمول ناحیه عانه است. اصولاً تمایل به محل های مرطوب بدن ولی در مواقع آلودگی شدید در نواحی زیر بغل، سطح داخلی فوقانی رانها و سطح قدامی شکم خصوصاً در ناحیه ناف و نوک پستان و سینه در مردان پر مو مشاهده می شود.(در مردان از شیوع و شدت علائم بیشتری برخوردار است ) بطور کلی این شپش تنبل بوده و در مواقع خونخواری ممکن است بیش از یک روز به محل ثابتی جهت غلتیدن چسبیده باقی بماند
نحوه سرایت بیماری: این شپش معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می گردد و لذا در کودکان و در مدارس بسیار نادر است ضمناً در مردان از شیوع و شدت علائم بیشتری برخوردار است و عمدتاً خارش ناشی از آن در ساعات عصر و شب معمول تر است. این شپش نیز با تزریق ماده انعقادی در زیر پوست باعث بروز نقاط آبی رنگ ( blue spots) بر روی پوست محل گزش می شود که عمدتاً در ناحیه عانه، اطراف ناف و سرین و اطراف چشم دیده می شوند. شپش عانه در محل آلودگی بصورت خالهای سیاه رنگ که بصورت حالت گره مانندی در قاعده موها توسط بیمار حس می شود، مورد شکایت فرد آلوده است در این موارد رشک بصورت خالهای سفید رنگ در قاعده مو دیده می شود.
توجه : در تمام انواع شپش، ماده چسباننده تخم به مو و یا تارهای لباس از نوعی است که در حلال های معمولی مقاوم بوده و به پوست و مو نیز آسیب نمی رسانند.
تشخیص :
مورد مشکوک : وجود خارش در ناحیه سر و تن در جامعه آلوده به شپش
مورد احتمالی : وجود ضایعات بصورت خراش جلدی یا بدون عفونت و وجود آدنوپاتی موضعی در ناحیه پشت گوش و گردن ( در آلودگی به شپش سر )، و وجود خراش های موازی بین دو کتف بر روی شانه ( در آلودگی به شپش تن )، دور ناف ناحیه و عانه ( در آلودگی به شپش عانه ) و مشاهده رشک در نواحی مودار مطروحه.
مورد قطعی : مشاهده رشک و شپش همراه با مشخصات بالینی فوق
تشخیص های افتراقی:
شپش سر : شوره و پوسته ریزی
شپش تن و عانه : اگزما، فولیکولیت، ضایعات قارچی
نکات مهم در بیماریابی و شناسائی افراد آلوده به شپش :
بالا بردن آگاهی های بهداشتی خانواده ها در هر جامعه مهمترین نقش را در تشخیص به موقع و درمان سریع افراد مبتلا دارد.
اطلاع رسانی به جامعه تا در صورت مشاهده آلودگی به شپش به واحدهای بهداشتی درمانی مراجعه و تا تکمیل کامل درمان همکاری نمایند.
معلمین، نقش بسیار مهمی در بیماریابی و شناسایی مخازن اصلی آلودگی دارند لذا آموزش راه های شناسائی آلودگی به شپش به آنها، نقش بسزایی در کاهش موارد ابتلا دارد.
شپش سر عمدتاً در موهای عقب و پشت گردن و بالای گوش زندگی کرده و تخم گذاری ( رشک ) می کند، لذا در هنگام بیماریابی توجه به این نواحی کمک کننده خواهد بود.
در صورت وجود غدد لنفاوی متورم و دردناک در نواحی پس سر و پشت گوش ها حتماً باید به فکر آلودگی به شپش سر بود.
در مواجه با هر مورد زخم در ناحیه پس سر بایستی به فکر آلودگی به شپش سر بوده و از این لحاظ، معاینه و بررسی های لازمه از نظر شناسایی رشک یا شپش را نیز انجام دهید.
برای یافتن آلودگی به شپش تن حتماً باید درز و چین های لباس ها را بررسی نمود چرا که فقط در موارد آلودگی بسیار شدید که می توان شپش تن را بر روی تن مشاهده نمود.
درمان فردی در آلودگی به شپش تاثیر گذار نیست حتی اگر با بهترین روش ها نیز درمان شود. در صورتیکه در مجاورت و تماس نزدیک با یک فرد آلوده به شپش قرار داشته باشد حداکثر تا 2 هفته بعد مجدداً آلوده می گردد لذا مهمترین اصل در مبارزه با شپش انجام درمان دسته جمعی و همگانی و رفع آلودگی از کلیه لوازمات و وسایل مورد استفاده افراد بصورت همزمان است.
اپیدمیولوژی :
هر سه گونه شپش در تمام نقاط جهان انتشار دارند ولی قالبا در مناطق معتدله بیشتر یافت می شوند. هر چند شپش تن تحت تاثیر بهبود استانداردهای زندگی در بسیاری از جوامع در سالهای اخیر کمتر دیده می شود ولی شپش سر و عانه تقریباً در تمام نقاط جهان به وفور یافت می شوند ولی امروزه نقش شپش را در مناطق معتدله و سرد از نقطه نظر اذیت و آزاد افراد انسانی قابل مقایسه با مشکلات ناشی از پشه ها در مناطق گرمسیری معرفی می نمایند.
به طور کلی انواع شپش و بطور مشخص شپش تن، به عنوان عارضه ای از آسیب جامعه تحت تاثیر فقر، بلایای طبیعی و جنگ محسوب می شود.
از نظر شدت و شیوع آلودگی به انواع شپش متغیرهایی مثل سن، جنس، نژاد و وضعیت اقتصادی، اجتماعی موثر شناخته شده ولی آلودگی در تمام گروه های سنی دیده می شود و در این میان شپش سر در کودکان ( سنین مدارس ابتدایی ) شایعتراست و اگر چه به طور معمول شپش در جوامع فقیر و متراکم شایعتر است ولی در شرایط همه گیری کلیه طبقات اجتماعی اقتصادی جامعه را فرا می گیرد. در جوامع چند نژادی مشاهده شده که شپش سر در سفید پوستان شایعتر از سیاه پوستان است. از نظر مکانی مدارس به ویژه مدارس دخترانه از مکان هایی با پتانسیل بالا در بروز همه گیری های شپش محسوب می شود.
انتقال شپش توسط وسائل شخصی افراد آلوده نظیر کلاه، روسری، برس و شانه سر و روسری و البسه و در صورت استفاده مشترک و یا زمانی که در رختکن بر روی هم قرار داده شوند انتقال امکان پذیر است. در موقع شیوع بالا عارضه در جامعه، صندلی اتوبوس های شهری و بین شهری، تاکسی ها و سالن ها و اجتماعات نیز می توانند در انتقال و انتشار آلودگی نقش داشته باشند و با توجه به مطالب فوق، احتمال آلوده شدن کودکان با سطح بهداشت فردی مطلوب نیز در شرایط همه گیری وسیع وجود دارد. میزان آلودگی به شپش سر با طول مو بستگی ندارد.
شپش سر در مقایسه با دو نوع دیگر از شیوع پایین تری برخوردار است، به علاوه تحت تاثیر خصلت های خاص خود تمایل به جا به جایی ندارد و به دور از بدن میزبان طول عمر بسیار کوتاهی دارد.
از نقطه نظر اهمیت خاص بعنوان شاخص بیماریهای آمیزشی می تواند مورد توجه قرار گیرد. شپشک نیز همانند شپش سر در کلیه طبقات اجتماعی و اقتصادی ممکن است وجود داشته باشد ولی شیوع عمده آن در سنین جوانی است و بعلاوه شدت و شیوع آن در جامعه مردان بیشتر است در حالیکه مسائل مربوط به نژاد، خلاف شپش سر نقشی بر انتشار و شدت آلودگی ندارد.
عوارض آلودگی به شپش:
پدیکولوزیس : وجود شپش بدن، سر یا شپش عانه را روی بدن شخص پدیکولوزیس می گویند و به طور کلی عوارض پدیکولوزیس عبارتند از :
خارش شدید پوست به علت تلقیح ماده بزاقی و مواد دفعی شپش به زیر پوست پوسته پوسته شدن و ضخیم شدن پوست در اثر خاراندن زیادبروز عفونت های ثانویه باکتریال به دنبال خاراندن زیاد پوست ( مثل زرد زخم و... )
شپش تن، ناقل بیماریهایی همچون تیفوس همه گیر – تب راجعه همه گیر – تب خندق می باشد.
توجه : مهمترین عارضه شپش، خاراندن شدید می باشد که فرد را کلافه، خسته و پریشان و بی خواب می سازد که همین امر می تواند یکی از علل افت تحصیلی در دانش آموزان باشد.
اهمیت پزشکی شپش سر :
با وجودی که به نظر می رسد شپش سر در شرایط آزمایشگاهی می تواند ریکتزیا و اسپیروکت ها ( عوامل بیماریهای تیوس تب خندق، تب راجعه ) را انتقال دهد ولی ناقل هیچ یک از بیماریهایی که بوسیله شپش بدن منتقل می شوند نمی باشد. به هر حال شپش های سر می تواند بیماریهای زرد زخم را انتقال دهند ( Impetigo) این باکتری با غذا توسط شپش خورده می شود و بدون تغییر با مدفوع شپش دفع می شود. خارش شدید پوست سر در اثر تاثیر ماده محرک موجود در بزاق شپش مهمترین عارضه ابتلا به این شپش محسوب می شود همچنین خاراندن مفرط پوست سر باعث ایجاد خراش های جلدی و آلودگی آنها به عفونت های ثانویه بخصوص زرد زخم و گاهی آلوده سازی ناحیه گردن می گردد. در موارد شدید ضایعه بزرگی متشکل از شپش، تخم شپش، مو، عفونت گاهی قارچ دیده می شود. این شپش گاهی باعث تورم و دردناکی غدد لنفاوی پشت گوش، پس سر و گردن نیز می گردد کودکان کم سن آلوده به شپش اغلب دچار بیقراری می شوند.
اهمیت پزشکی ( عوارض و بیماریزایی ) شپش تن :
پوست بدن افرادی که برای مدت طولانی به شپش تن آلوده هستند خال خال و سخت می شود که این وضعیت را بیماری ولگردان ( Vagabonds disease) گویند. چون شپش روزی چندین بار خون می خورد و بزاق کراراً به بدن تزریق می شود اثرات سمی آن در افراد آلوده ممکن است باعث خستگی، افزایش تحریک پذیری، حالت بدبینی و احساس تنبلی و یا باعث آلرژی هایی مثل خارش شدید بشود.
تیفوس اپیدمیک :
ریکتزیا پروازکی عامل بیماری تیفوس اپیدمیک بوسیله مدفوع شپش یا در اثر له کردن شپش آلوده تن به انسان منتقله می شود بنابراین انسان بوسیله مدفوع شپش مبتلا به تیفوس می شود نه با گزش شپش ریکتزیا در مدفوع خشک شپش حداقل تا 90 روز زنده و آلوده کننده باقی مانده و عموماً به علت استنشاق گرد مدفوع خشک شپش باعث انتقال آلودگی و بروز بیماری می شود.
تب راجعه اپیدمیک :
عامل بیماری بورلیار کورنتیس بوسیله له شدن شپش تن روی بدن از طریق خراش های جلدی محل خارش یا غشاء های مخاطی وارد بدن فرد سالم می شود.
تب خندق :
عامل بیماری ریکتزیا کنتانا له شدن شپش تن روی بدن یا تماس گرفتن مدفوع آن با خراش های سطح پوشت یا غشاء های مخاطی به انسان می شود.
تیفوس آندمیک :
عامل این بیماری عمدتاً بوسیله انواع کک به انسان منتقل می شوند ولی شواهدی وجود دارد که شپش تن هم این بیماری را به انسان منتقل می نماید.
اهمیت پزشکی ( عوارض و بیماریزائی ) شپش عانه :
هر چند شپشک عانه در شرایط آزمایشگاهی می توانند تیفوس شپشی را انتقال دهند ولی در شرایط طبیعی هیچ بیماری را نمی تواند انتشار دهد. در بعضی اشخاص واکنش شدید در مقابل گزش بوجود می آید که مربوط به تزریق بزاق و دفع در اطراف محل گزش ممکن است در قسمت های آلوده بدن لکه های آبی مشخص ظاهر شود.
درمان :
در کلیه موارد آلودگی به انواع شپش اساس درمان متاثر از رعایت دقیق اصول بهداشت فردی و دسترسی و انجام استحمام منظم و امکان تعویض منظم و صحیح البسه است. ضروری است در کلیه موارد مشاهده آلودگی مراتب به واحدهای بهداشتی گزارش و افراد اعضاء خانوار فرد آلوده و سایر موارد تماس نزدیک از قبیل همکلاسی های وی نیز معاینه و درمان گردند. بدیهی است که گزارش موارد آلودگی به شپش تن به سطح بالاتر نظام شبکه تا سطح ملی بایستی بصورت تلفنی، نمابر انجام گیرد و در اسرع وقت فرم های خلاصه اطلاعات بررسی اپیدمیولوژیکی نیز متعاقب آن به سطح بالاتر و مرکز مدیریت بیماریها بایستی ارسال گردد. در درمان آلودگی به انواع شپش بایستی درمان اپیدمیولوژیک ( شناسایی منابع و مخازن آلودگی از طریق بررسی اعضاء خانواده و موارد تماس و درمان دسته جمعی آنها ) به عنوان زیر بنای عملکرد کنترلی مورد توجه قرار گیرد در این درمان ضروریست شانه، برس، کلاه،روسری،بالش، ملحفه و سایر وسایل شخصی که در انتشار
آلودگی نقش دارند نیز از نظر انهدام رشک و شپش اقدام و مورد توجه قرار گیرند.
و در کلیه موارد بایستی افراد درمان شده یک هفته بعد از درمان اولیه تحت درمان مجدد قرار گیرند.ضمناً تاکید می گردد در آموزش مراقبت افراد آلوده به ویژه دانش آموزان به مسائل روانی و اجتماعی فرد آلوده و خانواده وی توجه گردد و از هر گونه توهین و آزار روانی پرهیز شود.
الف) درمان شپش سر:
شستشوی مرتب سر با صابون و شامپو وآب گرم تعداد شپش های بالغ را کاهش می دهد.
1- فراورده پرمترین 1%: این دارو بعنوان داروی انتخابی درمان توصیه شده است و بصورت شامپو، محلول سرشوی، پودر لوسیون و کرم در بازار موجود است. نحوه استفاده از شامپوی پرمترین : ابتدا موها را با آب مرطوب نموده و سپس با شامپو یا سرشوی 1% موها را کاملاً آغشته نمائید. لازم است کاملا به کف سر و ساقه موها مالیده و ماساژ داده شود و پس از مدت 10 دقیقه با آب فراوان شسته شود این مشتقات باعث مسمومیت نمی شوند و اثر ابقایی بر موهای سر دارد و تا 1 هفته در مو باقی می ماند و بر روی رشک نیز اثر کشندگی دارند توصیه می شود ضمن بازبینی و معاینه مجدد در صورت بقای مشکل یک هفته بعد درمان تکرار شود.
2- شامپوی گاما بنزن ( لیندان ) : حدود 2 قاشق غذاخوری از شامپو را پس از خیس کردن موها کاملاً به ناحیه پوست سر و ریشه ها مالیده و بدقت ماساژ کافی داده شود و پس از انجام ماساژ مدت 4 دقیقه شامپو را بر روی مو ثابت گذاشته و سپس بطور کامل با آب شستشو داده و آن را خشک نمائید. یک هفته بعد نوبت دوم درمان توصیه می شود.
3- استفاده از مالاتیونMalation)): به صورت لوسیون، شامپو و پودر 5% ارائه شده است ( در ایران به صورت معمول قابل دسترس نیست ). این دارو نیز اثر ابقایی داشته و بر رشک اثر کشندگی دارد. در صورت استفاده از لوسیون، 8 تا 12 ساعت بعد لوسیون را با آب شسته و موها را با شامپوی معمولی بشویید. در این مورد نیز رشک زدایی پس از درمان توصیه شده است. ترکیبات پیروتروئید ( پرمترین ) و مالاتیون را تنها جهت درمان شپش سر توصیه کرده اند.
4- بنزیل بنزوات 25% : به صورت امولسیون قابل دسترس است بایستی دو بار به فاصله 24 ساعت موها را به آن آغشته کرده و سپس شستشو شود و بعد رشک زدایی انجام شود. درمان بایستی یک هفته بعد تکرار شود.
5- هیچ یک از ترکیبات نمی توانند تخم ها را که به موها چسبیده اند از آن جدا کنند لذا در هر 2 مورد پس از درمان لازم است با استفاده روش زیر نسبت به جدا کردن رشک ها از مو اقدام گردد : موها را ابتدا با حوله ای مرطوب و آغشته به سرکه به مدت 30 دقیقه مرطوب نمائید سپس با شانه دندانه ریز آغشته به سرکه موهای سر را شانه نمائید به این ترتیب رشک ها از موها جدا خواهند شد.
6- کلیه ضایعات عفونت جلدی ایجاد شده بایستی با آنتی بیوتیک مناسب درمان گردد.
توضیح : کوتاه نمودن موها برای تسهیل در امر شانه کردن و رشک زدایی کمک کننده است.
ب) درمان شپشک عانه:
اصولا حذف موهای آلوده بدن تنها راه ساده و موثر درمان این نوع آلودگی محسوب می شود. به خصوص در افرادی که ناحیه تناسلی آنها به بعضی از حشره کش های معمول حساسیت نشان می دهد این روش انتخابی به شمار می رود علاوه بر روش فوق در این مورد نیز می توان از شامپو، لوسیون و کرم استفاده نمود. در مورد شامپو همانند درمان شپش سر لازم است به موها شامپو زده و سپس در مورد پرمترین پس از 10 دقیقه و در مورد لیندان پس از 4 دقیقه بشوئید ( در مورد موهای ناحیه عانه، اطراف ناف، سینه و زیر بغل ) در مورد پلک و ابروی آلوده ضمن رعایت احتیاطات لازم برای پرهیز از تماس دارو با چشم می توان از شکل کرم استفاده نمود.
ضمناً از شکل دارویی لوسیون نیز در مورد این نوع شپش بکار گرفته می شود.
جهت جدا کردن رشک از شانه آغشته به سرکه استفاده شود و در آلودگی ناحیه عانه زدودن کامل موها تسهیل کننده درمان خواهد بود.
ج) درمان شپش تن:
در صورت تائید وجود آلودگی به شپش تن بایستی اقدامات ذیل بصورت دقیق انجام شود:
1- استفاده از لوسیون گامابنزن و پرمترین : لوسیون بایستی بر روی پوست بدن مالیده شود.
2- تعویض کلیه لباس ها و شستشوی آنها در ماشین رختشویی و خشک شویی با حرارت بالا و یا در صورت عدم دسترسی به ماشین رختشویی، قرار دادن البسه به مدت نیم ساعت در حرارت بیش از 60 درجه سانتی گراد و ترجیحاً اطو کردن آنها
3- پس از استحمام فرد آلوده از لباس های غیر آلوده به رشک و شپش استفاده نماید.
4- در صورت وجود آلودگی شدید و وجود خطر انتشار بیماریهای منتقله بوسیله شپش و مشاهده موارد آلودگی در شرایط خاص مثل بحرانها و... بایستی پودر پاشی مورد توجه قرار بگیرد. نحوه کار به این ترتیب است که دست ها، پاها، پشت و جلوی تنه و گردن باید پودر پاشی شوند.ضمنا رختخواب ها و ملحفه ها نیز باید پودر پاشی گردند و تجربیات محیطی دانشکده بهداشت دانشگاه تهران در سنوات گذشته در مناطق آلوده کشور روش پودر پاشی بصورت هفته ای یکبار تا 4 هفته با پودر گاما بنزن بسیار موثر بوده و وفور شپش را تا حد صفر در جامعه کاهش داده است.
سایر فعالیت های درمانی :
a) درمان علامتی خارش پدید آمده هر سه نوع شپش عبارت است از تجویز آنتی هیستامین ها، مثل هیدروکسی زین، توسط پزشک معالج
b) در صورت وجود عفونت ثانویه باکتریال که عمدتاً استافیلوکوک طلایی می باشد، باید هر چه سریعتر درمان آنتی بیوتیک را برای حداقل 10 روز شروع کرد.
c) وسایل شخصی وپوششی نظیر کلاه، روسری، امثال اینها بایستی با ماشین لباسشویی و در حرارت بالا شسته و خشک شوند.
d) خشک شویی نیز تاثیر خوبی دارد در غیر اینصوت بایستی به مدت 30 دقیقه با آب جوشانده شوند تا هم شپش و هم رشک ها از بین بروند.
مراقبت شپش تن :
آلودگی به شپش تن در حال حاضر منحصر به جوامعی است که دچار بحران های سیاسی، اجتماعی و فقر هستند و یا بعنوان یک مشکل عمده بهداشتی متعاقب وقوع حوادث و بلایای اجتماعی نظیر جنگ، زلزله، سیل و... اتفاق می افتد. بطور قطع میزان شیوع و شدت آلودگی در جامعه متاثر از عدم رعایت بهداشت فردی شامل استحمام منظم و تعویض به هنگام البسه است در این میان موضوع تعویض البسه از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است زیرا همانطوریکه اشاره گردید اصولا شپش تن در واقع شپش لباس است و تقریبا اغلب عمر خود را در لای درزها و چین های لباس ها سپری می نماید. بلحاظ اینه شپش تن توانایی انتقال بیماریهای مهمی نظیر تیفوس اپیدمیک، خصوصا آنکه مدفوع شپش آلوده به ریکتزیا می تواند ماه ها حتی در شرایط خشک بعنوان پتانسیل آلودگی مطرح باشد. لذا بسیار ضرورت دارد در موارد بروز و یا مشاهده آن سریعا مراتب به سطوح بالاتر و پیگیری و تکمیل کامل فرم های بررسی همه گیری شناسی مربوطه گزارش و اقدامات موثر ارسال شود. و اقدام عاجل در جهت کاهش و رفع کامل آلودگی به عمل آید.
توصیه های بهداشتی مهم برای مبارزه با آلودگی به شپش :
1. برای مبارزه با شپش بایستی به طور کامل ساختمان جسمانی، رفتارها و خصلت های آن را شناخته و آن را به جامعه آموزش داد.
2. رعایت بهداشت فردی مهمترین تاثیر در پیشگیری از آلودگی به شپش را دارد.
3. استحمام مرتب و منظم، شانه کردن موهای سر در روز به دفعات مختلف، تمیز کردن و شستشوی منظم برس و شانه و لباس ها، روسری و کلاه و دیگر وسایل شخصی از اصول مهم پیشگیری از شپش می باشد.
4. در شرایط گسترش آلودگی به شپش تن آموزش به مردم در مورد شستشوی لباس و ملحفه در آب جوش به مدت 30 دقیقه و یا استفاده از ماشین لباسشویی و خشک کن و اتو کردن منظم لباس و به ویژه درزهای آن برای از بین بردن شپش و رشک مهم می باشد.
5. پرهیز از تماس لوازم شخصی و لباس های افراد آلوده و عدم استفاده از کلاه و شانه و برس دیگران بایستی منظم به مردم آموزش داده شود.
6. در موارد آلودگی بسیار شدید، شپش سر حتی از طریق پشتی صندلی اتومبیل و اتوبوس، سالن های اجتماعات و سمینارها نیز منتقل می گردد و بایستی به مردم آموزش داده شود.
7. در هنگام ورزش و بازی و سایر فعالیت های افراد به علت گرمی و تعریق بدن، شپش تن لباس را ترک کرده و در نتیجه افراد و دانش آموزان همجوار را آلوده می سازد.
8. مهمترین امر در مهار شپش دانش آموزان عبارتست از بازدید روزانه موی سر و در صورت لزوم بازدید لباس و بدن آنها توسط معلمین و مربیان مدارس و ارجاع سریع موارد الوده به واحدهای بهداشتی درمانی برای درمان فرد آلوده به همراه خانواده و اطرافیان وی.
9. طول موی سر در آلوده شدن به شپش سر نقشی ندارد و امروزه در صورت رعایت مسائل بهداشت فردی و دسترسی به درمان مناسب، کوتاه کردن موی سر ضروری نمی باشد.
10. پس از انجام درمان ضد شپش، احتمال انتقال آلودگی از بین می رود لذا دانش آموزان می توانند به مدرسه بازگردند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[مشاهده در: www.funpatogh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3016]
-
گوناگون
پربازدیدترینها