محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798036697
- بی نهایت کوچک،عدد بزرگی است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بی نهایت کوچک،عدد بزرگی است تهران - ایرنا - روزنامه شهروند نوشت: آیا تا به حال توجه کرده ایم که تغییرات چهره افرادی که به آنها نزدیک هستیم و کسانی را که روزانه و هر هفته می بینیم متوجه نمی شویم. در حالی که اگر چند سال آنان را ندیده باشیم و تغییرات چند ساله را یکباره ببینیم، به روشنی متوجه تغییرات خواهیم شد. علت روشن است.
در ادامه این مطلب که روز چهارشنبه در روزنامه شهروند منتشر شد، می خوانید: ما از هر پدیده ای یک تصویر پیشینی داریم و مشاهدات خود را با آن تصویر مقایسه می کنیم.
فرزندی را که هر روز یا هر هفته می بینیم، از نظر ما تغییری نکرده است. فرض کنید، هر روز یک دهم یک میلی متر به قد او اضافه شود. این مقدار بسیار اندک است، ولی در طول سال حدود ٤ سانتی متر می شود و اگر کسی پس از ٢ سال او را نبیند، به یکباره با جوانی مواجه می شود که حدود ٨ سانت بلندتر است و این خیلی زیاد است. ما هم می توانیم با عکس های گذشته اش او را مقایسه کنیم تا متوجه تغییرات او شویم. البته ممکن است یک حادثه مثل تصادف یا سکته تغییر شدیدی را در ظاهر فرد ایجاد کند که حتی برای کسانی که هر روز هم او را می بینند قابل دیدن باشد.
به طور دقیق این مسأله برای جامعه هم رخ می دهد. با این تفاوت که حوادث احتمالی کمتر رخ می دهد، ولی تغییرات اجتماعی زیاد است.
مشکل اینجاست که ما به تغییرات کوچک روزانه، عادت می کنیم و آنها را طبیعی می دانیم یا حداقل غیرطبیعی نمی دانیم. انحرافات کوچک برای ما بی اهمیت می شوند، در حالی که متوجه نیستیم همین افزایش قد بسیار اندک روزانه، طی ٢ سال به مقدار بسیار زیادی می رسد. نکته مهم دیگر اینکه تبعات این تغییرات را دستکم می گیریم. اینکه قد فرزند ما بلندتر شده، به معنای آن است که کفش و لباس و نیز احتیاجات فرهنگی و عاطفی او نیز تغییر کرده است، فقط قد نیست که بزرگ شده. جامعه ما در چنین وضعی قرار گرفته است.
تغییرات کوچک آن طی ده ها سال چنان متراکم شده و به تغییرات فاحشی منجر شده که هیچ ربطی به آن تصویر اولیه ندارد یا اینکه ارتباط کمی با آن دارد. اجازه دهید مثال کوچکی بزنیم، هرچند قصد ما این نیست که بگوییم به گذشته برگردیم، ولی باید متوجه روند تحولات حال و آینده نیز بود و از خوش خیالی پرهیز کرد.
اجازه دهید مثالی بزنیم تا مقصودمان روشن شود. وقتی انقلاب شد، به یکباره نمادهای ثروت از ظاهر شهر رخت بربست. البته از میان نرفت و دلیلی هم نداشت که از میان برود، ولی واجد ارزش عمومی نبود. به همین دلیل کمتر می دیدیم که کسی با لباس های مارک دار یا خودروهای آخرین مدل در انظار عمومی ظاهر شود. این ویژگی در مسئولان کشور بیشتر بود.
ساده زیستی و تعلق خاطر نداشتن به دنیا رواج داشت. این یادداشت درصدد آن نیست که بگوید این رفتار خوب بود یا بد، بلکه یک واقعیت بود.
امکانات عمومی به مردم داده می شد، کمتر مسئولی پیدا می شد که امکانات را برای خود یا نزدیکانش اختصاص دهد. اولین جرقه در ترورهای سال ١٣٦٠ رخ داد. به عبارت دیگر، ضرورت حفظ امنیت و حراست از جان مسئولان وارد معادلات شد. این عامل موجب چند تغییر شد؛ اول استفاده از ماشین ضدگلوله بود، که پیکان توان ضدگلوله شدن
نداشت، لذا بنز وارد چرخه حمل ونقل مقامات شد. در مرحله بعد، زیاد شدن تعداد محافظان بود که به خدم و حشم مسئولان افزود.
سوم تغییر مکانی، به این معنا که مسئولان از میان مردم که معمولا می توانست نا امن باشد به مناطق امن کوچ کردند، ضمن آنکه اندازه مسکن آنان نیز متناسب با این تحولات بزرگ و بزرگتر شد. کم کم، مسأله امنیت حل شد، ولی اثرات آن باقی ماند و اعتبار و رتبه بالای افراد نزد دیگران به اندازه قطر شیشه ضد گلوله و تعداد خودروهای اسکورت و افراد محافظ شد.
به رغم حل مشکل امنیت این فرهنگ و ساختار ماندگار شد. کم کم به دلایلی جدایی گزینی آموزشی در مدارس خاص شکل گرفت و مجموعه این مسایل موجب جدایی گزینی فرهنگی میان عامه مردم و آنان شد. به طوری که به نظر می رسد دیگر حل نخواهد شد. وقتی این اتفاق در ساختار رخ داد، بازتولید آن در میان جامعه نیز دیده شد، نمادهای فخرفروشی ابتدا از مجالس اختصاصی به ویژه مجالس زنان حکومتی ها آغاز شد.
کم کم به عرصه ساختمان و مبلمان و خودرو رسید. آقازاده هایی که درحال بزرگ شدن بودند، دست به کار شدند. سایر مردم نیز از قافله عقب نماندند، تا جایی که امروز بیشترین پورشه و خودروهای لوکس را در تهران می بینیم که درحال دوردور کردن و فخرفروشی هستند.
اینها طی ٣٥ سال رخ داده، و آن قدر آهسته بوده که در هیچ روزی متوجه تغییرات با روز قبل نمی شدیم، ولی وقتی به ٣٥ سال نگاه می کنیم تغییرات ١٨٠ درجه ای است.
عین این تغییرات در دیدگاه ها و شیوه های تبلیغی مذهبی رخ داده است. ابتدای انقلاب کتاب های مرحوم مطهری و سایر اندیشمندان اسلامی مبنای تبلیغ و بحث درباره اسلام بود. سخنرانان و مبلغان اسلامی همه از واعظان باسواد و مشهور بودند، این بدان معنا نبود که روضه و سایر موارد وجود نداشت.
آنها نقش مناسکی داشتند و جلادهنده گرایش مذهبی بودند و نه پایه آن. کم کم
به دلایلی که مجال بحث آن اینجا نیست، کار به جایی رسید که بار اصلی اسلام شناسی برعهده این گروه قرار گرفته که اگر وجه مناسکی آنها را کنار بگذاریم، چیز دندان گیری از تبلیغ دین باقی نمی ماند. متولیان دینی به جای پرداختن به پرسش های روز و قانع کردن آنان و به روز نمودن فقه و تعمیق اندیشه دینی در پی توسعه مناسک برآمدند تا از این طریق برای جوانان هویت یابی کنند.
یکی دیگر از عوارض تغییرات مهم که به نظر می رسد مورد کم توجهی قرار گرفته است، استخدام نیروهای امنیتی و محافظ برای افرادی است که ثروتمند هستند و اخیرا اجازه آن داده شده است. البته امنیت باید برای همه تأمین شود و فرقی میان فقیر و غنی ندارد، ولی خصوصی کردن امنیت آن هم در ایران خطرناک است و مسایل دیگر را تقویت خواهد کرد و محدود به موضوع اخیر نخواهد شد. دولت بهتر است مالیات ثروتمندان را بگیرد و آن را صرف تأمین امنیت جامعه کند تا به فکر تأمین امنیت آنان از طریق بخش خصوصی باشد. این کار نهاد خطرناکی را در کشور پایه گذاری خواهد کرد.
مشکل اینجاست که تغییرات کوچک و نزدیک به صفر وقتی در زمان های بلند ضرب شود، تغییرات بزرگی می شود که دیگر کسی توان مقابله با آنها را ندارد. متاسفانه بارها و بارها بر ضرورت توجه به این تغییرات کوچک تأکید شده است، ولی کمتر توجهی به آن شده است. به نظر می رسد که باز هم درگیر این مشکل هستیم.
منبع: روزنامه شهروند
اول ** 1346
16/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]
-
گوناگون
پربازدیدترینها