تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 27 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):خدا را خالصانه ياد كنيد تا بهترين زندگى را داشته باشيد و با آن راه نجات و رستگارى را ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ووچر پرفکت مانی

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

ثبت نام کلاسینو

خرید نهال سیب سبز

خرید اقساطی خودرو

امداد خودرو ارومیه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1806705171




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

-چند فیلم با یک بلیت


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:

چند فیلم با یک بلیت مخاطبان نقد فیلم‌ها را با مرکزیت قرار دادن تماشای فیلم می‌توان به سه دسته تقسیم کرد.
 

بعضی افراد نقد فیلم را می خوانند، چون وقت یا حوصله فیلم دیدن ندارند! یا حتی فیلم مذکور در دسترسشان نیست، ولی با این حال دوست دارند در جریان سیال سینما و فیلم حضور داشته باشند. دسته دیگر مخاطبان دوست دارند قبل از تماشای فیلم در مورد آن اطلاعاتی کسب کنند و گروه آخر کسانی هستند که فیلم را دیده اند، اما برای جواب سوال هایی که برایشان در مورد آن پیش آمده و تکمیل اطلاعاتشان از فیلم، نقدها را مطالعه می کنند. میان ستاره ای (کریستوفر نولان) فرضیه ای درباره ماهیت کهکشان ها و زمان هر سال چند فیلم درباره فضانوردی و سفر به سیارات دیگر عرضه می شود که می توان با دسته بندی آنان به چند گروه نهایی رسید. اما این فیلم در هیچ کدام از این طبقه ها جایی ندارد؛ سعی شده متفاوت از دیگر هم ژانرهای خود باشد؛ خبری از بسیاری مولفه های بسیار شناخته شده این نوع فیلم ها نیست و اگر هم بعضی از آنها وجود دارند، از هر لحاظ با دیگر همتایان خود متفاوتند، مثلا نظریه ای در مورد شناخت خدا نمی دهد یا خبری از بیگانه ها و موجودات فضایی نیست، ربات ها اما در فیلم حضور دارند ولی با شکل منحصر به فرد و اندیشیده شده به گونه ای که شبیه هیچ کدام از ربات هایی که دیده ایم نیستند و برخلاف بقیه فیلم ها که این روزها سعی دارند ربات ها را هم شکل انسان نشان دهند، در این فیلم از شکل انسانی بسیار دور ند. کارگردانی کریستوفر نولان و بازیگری متیو مک کاناهی را دیگر همه می شناسند. پس اجازه بدهید درباره موارد دیگر بگوییم؛ فقط یک نکته چشمگیر در قسمت بازیگری دیده می شد، اضافه کردن یک ابر ستاره (مت دیمن) از اواسط فیلم و حذف زودهنگام آن در همان بخش میانی فیلم، کاری که هیچکاک به گونه ای در فیلم روانی با جنت لی انجام داد؛ از این کارهایی که کارگردانان زیادی جراتش را ندارند. «میان ستاره ای» را می توان دنباله فرضیه نولان در مورد زمان ـ که با فیلم تلقین در 2010 شروع شد ـ دانست. فیلمی که این بار دیریاب تر و گنگ تر است. بعد اول و دوم و سوم، طول و عرض و ارتفاع هستند و بعد چهارم زمان است که به نظریه نسبیت اینشتین برمی گردد و البته هنوز بحث هایی در مورد آن وجود دارد و محل اختلاف است. بعد پنجم را انرژی دانسته اند. فرضیه فیلم درواقع این است که زمان ها در بعد پنجم همزمان با هم در حال گذار هستند(!) و چون نولان این داستان را با خرده پیرنگ های دیگر دراماتیزه کرده و می خواهد همه را باهم روایت کند، فیلم گنگ به نظر می آید. میان ستاره ای از آن نوع فیلم هایی است که منتقدان از اظهارنظر در موردش واهمه دارند، نقدهایی که از فیلم انجام گرفته عموما به جلوه های ویژه یا بازیگری و دیگر عوامل سازنده فیلم پرداخته اند و به داستان آن که شاید برای بیننده گنگ باشد کمتر پرداخته شده و نظر روشنی در مورد فیلم اظهار نشده است. یک بیننده عادی باوجود لذت بردن از پیش بینی ها و تخیل خوب و ژول ورنی فیلم، باز آن را الکن می یابد، ولی از نام بزرگ نولان می ترسد اظهارنظر کند. فیلم دقیقا نیمه ای علمی دارد و نیمه ای تخیلی اما این مرز برای بیننده مشخص نیست، وقتی می خواهیم مقوله جدیدی را به عده ای انتقال بدهیم باید مقدمه چینی درستی داشته باشیم. نولان ایده ای داشته، اتفاقا ایده ای جدید و جالب هم بوده است، اما در انتقال آن موفق نبوده، پس میان ستاره ای فیلم خوبی نیست، اما ظرفیت فیلم هایی را دارد که در زمان پخش خود درک نشده و به حاشیه رانده شده اند و لفظ که از زمان خود جلوتر است بر آنها حمل می شود، چه بسا سال ها بعد از آن به عنوان شاهکاری بی بدیل یاد شود. شکارچی روباه (بنت میلر) فیلمی در نکوهش غرور مردی ثروتمند به خاطر رفع کمبود های خودش، تیم کشتی راه می اندازد و دو برادر قهرمان المپیک را وارد تیمش می کند. غرور و عقده های فردی، درونمایه اصلی فیلم را تشکیل می دهد. بنت میلر کارگردان کم کاری است که علت آن را می توان گزیده کاری او و انتخاب مضمون هایی دانست که به تحقیقات زیادی احتیاج دارد. «کاپوتی» و «مانی بال» از فیلم های دیگر او هستند که هر دو براساس واقعیت ساخته شده اند. فیلم شخصیت پردازی خوبی ندارد و کارهایی که هرکدام از شخصیت های اصلی انجام می دهند به صورت غافلگیری به چشم می آیند؛ سکوت مطلق در بعضی سکانس ها برای تمرکز بیشتر بر تصویر استفاده شده که توی ذوق می زند و آزاردهنده است و نکته دیگر این جمله که «در تاریخ سینما هرگز فیلمی براساس واقعیت ساخته نشده است»، چون در سالی که گذشت فیلم های زیادی با داعیه واقعی بودن نمایش داده شدند، اما باید توجه داشت واقعیت از چشم چه کسی روایت می شود، آیا در آن جانب گیری وجود ندارد؟ در مقایسه با فیلم های ورزشی ای از این نوع چون فیلم «مشتزن» به کارگردانی راسل یا فیلم تحسین شده مبارز ساخته اکونر، بازی های فیلم تصنعی هستند و حرفی برای گفتن ندارند. نکته آزاردهنده دیگر، کشتی ورزش کشور ماست، کلی قهرمان داریم و روایت های بکر و بعضا دراماتیک، حتی برادران کشتی گیر داریم که پهلوانند و قهرمان با اخلاق و افتخارآمیز، چگونه است که نمی توانیم فیلم های ورزشی بسازیم؟ جان ویک (چاد استاهلسکی) مردی به تاوان مرگ امیدش، می کشد. برای جذاب بودن یک فیلم می توان یک داستان نو تعریف کرد یا یک داستان را به شیوه جدیدی تعریف کرد. گروه رفقای سه گانه ماتریکس این بار به کارگردانی چاد استاهلسکی در احیای این ژانر خاموش موفق بوده اند. «جان ویک» یک داستان انتقامی اکشن است که قواعد ژانر را بخوبی رعایت کرده، اما مضامین جدیدی را جایگزین مقوله های همیشگی این گونه فیلم ها کرده است؛ یک نفر در برابر یک ارتش، یک رفیق، کار چاق کن های قدیمی و از این دست مولفه ها همه در فیلم حاضرند، اما انتقام او برای مرگ زن و فرزند نیست، بلکه برای مرگ امید است. صحنه های تارانتینیویی فیلم بخوبی آدرنالین خون شما را بالا می برند. ضرباهنگ تند فیلم، صحنه های مهیج، خون و خونریزی و خوشفکری در پرداخت و انتخاب زوایایی دلچسب برای دوربین، جایگاه فیلم را از دیگر همتایان خود بالاتر می برد. در فیلم سکانس هایی هست که در روایت نقشی ندارند، بعضی روابط خوب پرداخت نشده اند، صحنه های غیرمنطقی در فیلم به چشم می خورند، حق با شماست. اینها می توانند بیننده را گمراه کنند و می توان آنها را از ضعف های فیلمنامه به حساب آورد، اما ذات این گونه فیلم ها توام با بزرگنمایی و غلو است و هر منطقی را می توان برای ایجاد هیجان در آنها فدا کرد. من برای درک این نوع فیلم ها یک نسخه دارم، دائم با خودتان تکرار کنید، این یک فیلم است. در میان جنگل (راب مارشال) زوجی جوان که نانوا هستند توسط همسایه جادوگرشان طلسم شده اند و فقط سه شب وقت دارند تا طلسم را باطل کنند. فیلم سرگرم کننده ای از کمپانی دیزنی، این بار برای کودکان نه درباره کودکان، موزیکالی به کارگردانی راب مارشال که فیلم هایی چون «شیکاگو» و «نه» را در این ژانر تجربه کرده است. گروهی از بازیگرانی که همه ابر ستاره اند و در این فیلم البته در خوشایندترین حالت متوسط ظاهر شده اند و هرگز نمی توان حذف زودهنگام جانی دپ از فیلم را بر کارگردانش بخشید. داستانی سرهم بندی شده دارد و ایرادهای زیادی می توان بر آن گرفت، اما با این حال وقتی فیلم را به چشم کودکی تماشا کنی هیچ چیز آن مانع لذت بردنت نمی شود. در دل داستان اصلی که به آن اشاره شد، قصه های قدیمی و آشنایی چون سیندرلا، راپنزل، جک و ساقه لوبیا و شنل قرمزی نیز حضور دارند، البته با پایانه ای که در خدمت پیرنگ اصلی قرار گرفته اند. فیلم برای کودکان ساخته شده و تمهیدات هوشمندانه ای دارد. داستان های متعددی که به آنها اشاره شد بخوبی با هم تلفیق و همه به یک اندازه و مفید پرداخته شده اند و ریزه کاری های هوشمندانه ای در طول فیلم مشاهده می شود، به عنوان مثال چهره غول های داستان جک و ساقه لوبیا بوضوح نشان داده نمی شود تا مخاطب کودک را نترساند یا طنزی که همیشه در اوج تراژدی فیلم حال و هوا را عوض می کند. فیلم البته پر است از استعاره که این خصیصه اش آن را برای بزرگسالان هم قابل تماشا می کند. گاهی آدم ها همدیگر را در جنگل تنها می گذارند، جنگل همین دنیای ماست. ابتدای فیلم هرکس آرزویی دارد و در پایان، فیلم به ما یادآوری می کند مواظب آرزوهایمان باشیم. میلاد حاتمی / جام جم


 


سه شنبه 25 فروردین 1394 ساعت 03:00





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سینما و تلویزیون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن