واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
سلامت و صنایع غذایی شبیه غذا؛ محصولات غذایی که شبیهسازی شدهاند شاید فیلم معروف «نخالهها در دریا» را دیده باشید. داستان این فیلم کمدی که لورل و هاردی در آن به ایفای نقش پرداختهاند، از این قرار است که هاردی به علت کار در یک کارگاه تولید بوق، دچار بیماری روانی میشود و به تجویز پزشک برای نوشیدن شیر تازه بز راهی اقیانوس میشود.
لورل و هاردی قایقی را کرایه و به اقیانوس سفر می کنند. در مسیر با مجرم خطرناکی مواجه می شوند که برای فرار به قایق آنها نیاز دارد و... . در قسمتی از این فیلم، لورل و هاردی می خواهند برای این مجرم غذا تهیه کنند، در حالی که مواد غذایی لازم را برای تهیه این غذا ندارند. آنها تصمیم می گیرند با هرچه دم دستشان است غذایی برایش بپزند و خلاصه این که از بند کفش غذایی می پزند که ظاهر خوبی دارد و طعم این غذا رضایت مجرم را هم تامین می کند. در حقیقت این دو هنرمند در این ماجرا به معلم بزرگشان چاپلین اقتدا کرده اند که در فیلم «جویندگان طلا» به علت گرسنگی مجبور می شود کفش هایش را بپزد. او با اشتها کفش های پخته شده را می خورد و بند کفش هایش را هم همچون اسپاگتی خوشمزه ای نوش جان می کند. صنایع غذایی در مسیر شبیه سازی به نظر می رسد صنایع غذایی نیز به شیوه ای مشابه از ترفندهایی برای شبیه سازی مواد غذایی استفاده می کند. منظور از مواد غذایی شبیه سازی شده مواد غذایی ای است که از نظر ترکیب، شبیه مواد غذایی اصلی است، اما در حقیقت از مواد متفاوتی برای تهیه آنها استفاده شده است. یکی از نگرانی های مصرف کنندگان درباره شبیه سازی مواد غذایی، اطمینان از مجاز بودن آن است. مصرف کننده حق دارد از مواد به کار رفته در ساخت محصول یا فرآورده غذایی که می خرد اطلاع داشته باشد. از نکتار که از ترکیب طعم دهنده، رنگ مصنوعی و شکر ساخته شده و طعم آبمیوه می دهد، می توان به عنوان نمونه بارز مواد غذایی شبیه سازی شده البته مجاز نام برد. ممکن است محصول شبیه سازی شده از نظر شکل ظاهری، طعم و رنگ و بویی شبیه محصول اصلی باشد، اما در ساخت این فرآورده از مواد دیگری استفاده شده و این محصول براساس ویژگی های مواد طبیعی ساخته شده است. با این حال عرضه مواد غذایی شبیه سازی شده باید با ملاحظات و اطلاع رسانی شفاف به مصرف کننده همراه باشد. دکتر علی رافع، عضو هیات علمی پژوهشکده علوم و صنایع غذایی در گفت وگو با جام جم در این باره می گوید: در زمینه استفاده از انواع افزودنی ها در صنایع غذایی باید به این نکته توجه داشت که اگر این افزودنی در برچسب محصول مشخص نشده باشد به عنوان یک ماده غیرمجاز معرفی می شود و در این شرایط به علت آگاه نبودن مصرف کننده این کار غیرقانونی تلقی می شود. وی می افزاید: در نوشیدنی ها و نکتارها باید درصد میوه مورد استفاده در تهیه این فرآورده ها مشخص شود. در این صورت دیگر نمی توان گفت محصولی جایگزین محصول دیگر شده است و در واقع هیچ شبهه ای برای مصرف کننده وجود نخواهد داشت، اما اگر تولید این فرآورده ها به گونه ای باشد که مشخص نشود فرآورده ای نکتار، آبمیوه یا نوشیدنی است این شبیه سازی و به نوعی تقلب محسوب می شود. وی درباره این که آیا ماجرای استفاده ار روغن پالم در لبنیات نیز شبیه سازی بوده است این طور می گوید: استفاده از روغن پالم در فرآورده های لبنی مانند شیر و ماست در هیچ شرایطی مجاز نیست. در شیر خشک نوزادان از روغن پالم استفاده می شود، اما در شرایطی که روغن پالم با روغن های سویا و آفتابگردان ترکیب شده و نسبت چربی اشباع و غیراشباع آن در حد طبیعی حفظ شود، می توان از روغن پالم در شیرخشک استفاده کرد، اما حتی در این شرایط نیز اگر روی بسته بندی محصول استفاده از چربی اشباع عنوان نشده باشد مجاز به فروش محصول نخواهند بود. دکتر رافع با تاکید بر لزوم فرهنگسازی در زمینه برچسب موادغذایی نیز می افزاید: باید در برچسب محصولات غذایی جدول تغذیه ای و میزان کالری ذکر شده باشد. همچنین باید این برچسب دربردارنده اطلاعاتی درباره ترکیب و مشخصات محصول باشد. علاوه بر این اطلاعات ثبت شده در برچسب محصول باید مورد تائید اداره استاندارد و تغذیه قرار گیرد. فرانک فراهانی جم / گروه دانش
دوشنبه 27 مرداد 1393 4:15 بازدید:1
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]