تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805838876
بریتانیا قرن ۱۷ برای مقابله با خام فروشی چه کرد؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
بریتانیا قرن ۱۷ برای مقابله با خام فروشی چه کرد؟
عامل اصلی موفقیت بریتانیا در توسعه صنعت نساجی و جلوگیری از خام فروشی پشم، سیاست‌ها و برنامه‌های مدون داخلی و حمایت‌های گسترده از تولیدکنندگان و صنعتگران داخلی بود.
سایت عیارآنلاین در مطلبی نوشت: با بررسی سیاست‌های صنعتی کشورهای توسعه یافته به راحتی می‌توان دریافت که فراوری و استفاده صنعتی از منابع بالقوه طبیعی داخلی یکی از راهکارها و برنامه‌های این کشورها برای دستیابی به پیشرفت و توسعه صنعتی بوده است. از این جهت معادن فلزی و غیرفلزی فراوان و ظرفیت‌های گسترده در بخش‌های کشاورزی و دامداری در ایران می‌تواند زمینه‌ای برای رشد و توسعه صنعتی و حتی تحول گسترده در صنایع مرتبط باشد. برای بررسی این موضوع سیاست‌ها و برنامه‌های کشور بریتانیا به عنوان یک کشور توسعه یافته و پیشرو در زمینه فرآوری منابع طبیعی داخلی به صورت مختصر مورد بررسی قرار می‌گیرد. * فرآوری منابع طبیعی در بریتانیا بریتانیا با توجه به وضعیت جغرافیایی و منابع و مراتع گسترده از قرن‌های گذشته، کشوری پیشرو در دامداری و تولید فرآورده‌های دامی به خصوص پشم بوده است. با این وجود این کشور با اقتصادی عقب مانده قرون 13 و 14 خود را پشت سر گذاشت. قبل از سال 1600 این کشور واردکننده فناوری از اروپا بود و اقتصاد آن متکی بر صادرات پشم خام به کشورهای پیشرفته تر مانند هلند و بلژیک و لوکزامبورگ بود. سلسه پادشاهی تئودور (قرن 15 و 16 میلادی) با سیاستی که تنها می‌توان آن را سیاست آگاهانه تقویت صنایع نوپا، توصیف کرد به توسعه صنعت نساجی و فرآوری پشم خام انگیزه و تحرک بخشید. فرستادن ماموران حکومتی برای شناسایی مکانهای مناسب صنعت فرآوری پشم، اغوا و جذب صنعتگران و کارگزان ماهر کشورهای هلند و بلژیک و مهمتر از همه افزایش عوارض گمرکی صادرات پشم خام و حتی ممنوعیت صادرات آن از مهمترین اقدامات آنها برای نیل به این هدف بود. البته پادشاهان بریتانیایی دریافته بودند که رفع شکاف فناوری میان بریتانیا و کشورهای صنعتی به طول خواهد انجامید و بنابراین رویکردی گام به گام را اتخاذ کردند، مثلا وقتی صنعت پشم در داخل به ثبات نسبی رسید، عوارض گمرکی بر صادرات پشم خام وضع کردند و به مرور زمان آن را افزایش دادند، تا نهایتا تصمیم به ممنوعیت صادرات پشم خام گرفتند. البته به محض اینکه معلوم شد بریتانیا ظرفیت فرآوری پشم خام تولیدی خود را ندارد، ممنوعیت صادرات پشم خام را که قبلا وضع کرده بودند، تا حدودی تعدیل نمودند. علاوه بر این حاکمیت پادشاهی بریتانیا فعالیت‌های دیگری از جمله گشودن بازارهای جدید به منظور صادرات تولیدات داخلی صنعت نساجی خود انجام داد. آنها این کار را با اعزام سفیران تجاری خود به سوی پاپ و پادشاهی روسیه، مغولستان و ایران و همچنین بهره گیری از برتری دریایی برای نفوذ به بازار دیگر کشورها انجام داند. در کنار تمام این موارد، آنچه عامل اصلی موفقیت بریتانیا در این زمینه بود، سیاست‌ها و برنامه‌های مدون داخلی و حمایت‌های گسترده از تولیدکنندگان و صنعتگران داخلی بود. برای این منظور حکومت بریتانیا عوارض وارداتی بر مواد خام تولیدات داخلی را حذف کرد و عوارض صادراتی در مورد تولیدات صنعتی را کاهش داده و حتی لغو کرد. همچنین عوارض وارداتی بر محصولات صنعتی نهایی افزایش چشمگیر یافت و در نهایت مقررات بسیار سخت بر کیفیت محصولات تولید نساجی وضع گردید تا تولید کنندگان متقلب نتوانند به اعتبار پوشاک بریتانیا لطمه بزنند. با اتخاذ این حمایت‌ها و سیاست‌های صنعتی بعد از گذشت نزدیک به یک قرن در نهایت بریتانیا تبدیل به بزرگترین صادرکننده پوشاک و مدرن‌ترین کشور جهان در صنعت نساجی شد. دستیابی بریتانیا به این موفقیت بسیار دشوار بود. بدون دستیابی به این صنعت کلیدی که حداقل نیمی از درآمد صادراتی بریتانیا در قرن 18 میلادی از آن تامین می‌شد، انقلاب صنعتی این کشور عملا ناممکن بود(1). درس‌های صنعتی از سیاست مقابله با خام فروشی بریتانیا: با بررسی تاریخی صنعت نساجی بریتانیا در قرون 15 تا 18 میلادی با رشدی چشمگیر در این صنعت مواجه می‌شویم که از خام فروشی مطلق و بافندگی بسیار سنتی و غیر صنعتی به جایگاهی می‌رسد که نیمی از درآمد صادراتی بریتانیا از آن حاصل می‌گردد. این موفقیت حاوی نکات زیادی است که توجه و به کارگیری آن در مقابله با خام فروشی در ایران می‌تواند راه‌گشا باشد: • سیاست آگاهانه تقویت صنایع نوپا، سیاستی بود که صنعت نوپا و سنتی نساجی بریتانیا را بعد یک قرن تبدیل به بزرگترین صادر کننده پوشاک و مدرن‌ترین کشور جهان در صنعت نساجی کرد. • در مسیر نیل به این هدف، تحقیقات و مطالعات گسترده به منظور انتخاب مکانهای مناسب برای احداث کارخانه جات نساجی و همچنین کارفرمایان توانمند توسط ماموران حکومتی صورت گرفت. • کسب فناوری روز نساجی به وسیله جذب صنعتگران و کارگزان ماهر کشورهای پیشرفته‌تر صورت پذیرفت، که این کسب فناوری باید در صنایع درگیر به معضل خام فروشی در کشور ما هم صورت پذیرد. • رفع شکاف فناوری میان بریتانیا و کشورهای صنعتی به طول انجامید ولی برنامه مدون و سیاست‌های مشخص سبب کسب هدف نهایی شد. • برای جلوگیری از خام فروشی حاکمان بریتانیا رویکردی گام به گام اتخاذ کردند. مسلمااقدامات شدید و ضربتی مانند ممنوعیت یک باره خام فروشی نه تنها مشکلی را حل نمی‌کرد، بلکه باعث مشکلات فراوان برای تولیدکنندگان مواد خام هم فراهم می‌کرد. • یکی ازعوامل بسیار موثر در تقویت یک صنعت نوپا، بازاریابی است که این کار در بریتانیا قرن 17 با اعزام سفیران تجاری به سوی پاپ و پادشاهی روسیه، مغولستان و ایران صورت گرفت. مسلما در حال حاضر هم بدون بازاریابی جهانی محصولات فرآوری شده، جلوگیری از خام فروشی ممکن نیست. • بریتانیا از تمام توانمندی‌های خود برای کسب فناوری روز در صنعت نساجی و بازاریابی استفاده نمود. بهره گیری از برتری دریایی خود برای نفوذ به بازار دیگر کشورها و جاسوسی صنعتی از جمله آنها بودند. • مهمترین و تاثیرگذارترین عامل موفقیت بریتانیا در مقابله با خام فروشی، سیاست‌ها و برنامه‌های مدون داخلی و حمایت‌های گسترده از تولیدکنندگان و صنعتگران داخلی بود. که وضع عوارض افزایشی تا ممنوعیت نهایی صادرات مواد خام و حذف عوارض صادرات برای تولیدات صنعتی پوشاک از جمله آنها بودند. • صنعتی شدن نساجی بریتانیا و تبدیل شدن آن به برترین و سودآورترین صنعت بریتانیا نزدیک به یک قرن به طول انجامید، که بیانگر کار پایه‌ای و زیرساخت سازی است. ———————— 1- برگرفته از کتاب دولت توسعه گرا مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
93/04/25 - 14:06
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها