واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
![ما محکوم به دیدن ماه عسل هستیم!](http://namehnews.ir/File/ImageThumb2?newsid=152126&w=250&h=165&type=Horizontal)
ما محکوم به دیدن ماه عسل هستیم!
ظاهرا مجری محبوب تلویزیون که در چندین نوبت توسط مدیران رسانه ملی تقدیر شده است، تمایلی به تغییر نگاه به پیرامونش ندارد. منبع: شرق
به گزارش نامه نیوز، برنامهای که حلاوتش تنها بهعنوانش خلاصه میشود و بس و در محتوا چیزی جز این است. سال گذشته انتقادهای فراوانی به احسان علیخانی در مقام مجری و تهیهکننده این برنامه شد، انتقادهایی مبنی بر اینکه چرا این همه تلخی و چرا در لحظات شیرین پیش از افطار اینقدر اشک و آه؟ پرسشهایی که گاه، با پاسخهای تند و تیز او مواجه میشد و مثل همین چندروز پیش که رسما اعلام کرد، «ماه عسل» اینطور نزد مخاطبانش معرفی شده است و دستکاری آن ریسک دارد. پاسخی که حداقل برای نگارنده قانعکننده نیست؛ چراکه بهجز احسان علیخانی، مجریان توانایی اجرای این برنامه را بر عهده داشتهاند و نمیتوان این شدت تلخی را در آن برنامهها جستوجو کرد و سهم بیشتر انتقادها از تلخی برنامه طی یکی، دوسال اخیر شدت یافته است. از سوی دیگر، قطعا گروه تولید یک برنامه تلویزیونی مثل «ماه عسل»که سالی یکبار میزبان مخاطبانش است، بهترین فرصت را برای ارتقای کیفیت برنامهاش در اختیار دارد. به جز ایدههایی که مخاطبان برنامه میتوانند به عوامل تولید انتقال دهند، قطعا خلاقیت، عنصر جداناپذیری در تولید یک برنامه تلویزیونی پربیننده است.
اما چرا «ماه عسل» تنها به برنامهای گفتوگومحور تبدیل شده است و چرا آیتمهایی که میتواند برنامه را از حالت مونوتونبودن درآورد وجود ندارد؟ آیا سهم برنامه پربینندهای چون «ماه عسل» فقط تصاویر و فیلمهای ارسالی بینندگانش است؟ اینروزها پای صحبت هرکس که بنشینید، حرف این است که نیاز مردم ما بیش از هرچیز شادی است؟ جملهای که در عمل نیز ثابت شده است. نمونه بارز آن فیلمهای سینمایی است که گهگاه روی پرده سینماها جا خوش میکند و در این میان، برگ برنده فروش بهتر نصیب فیلمی میشود که مخاطبش را سرگرم میکند و به خنده میاندازد و اصولا نمیتوان از این واقعیت هم گذشت که مردم ما به ذات، مردمانی شادند و تمایل به شادبودن در آنها غریزی است. با تمام اینها چرا در ماهی که جشن و میهمانی خداست باید به هر بهانهای غمگین شد؟ این علامت سوال وقتی بزرگتر میشود که وقتی در برنامههایی که نام احسان علیخانی را بر پیشانی دارد به نکته جالبتری میرسیم و آن اینکه اساسا در برنامههایی که او عهدهدار تهیهکنندگی و اجرایش است، این تلخی پررنگتر هم میشود. بهخاطر بیاورید برنامه سال تحویل امسال را که یکی از آیتمهای آن سر زدن دو بانوی بازیگر به خانه سالمندان و نشستن پای درد و دل آنها بود. اتفاقی که به ذات بسیار خوشایند و پسندیده است.
اما آیا سرزدن ما به خانه سالمندان آن هم در روز عید، باید با افسوس و تلخی همراه باشد؟ و مثالهایی از این دست که شاید اشاره به همه آنها در این مجال فراهم نباشد. ظاهرا مجری محبوب تلویزیون که در چندین نوبت توسط مدیران رسانه ملی تقدیر شده است، تمایلی به تغییر نگاه به پیرامونش ندارد.
منبع: شرق
1393/4/21
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]