تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804840173
مهد صدها ستاره است این خاک
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مروری بر آثار برگزیده جشنواره شعر و قصه جوان سوره مهد صدها ستاره است این خاک دوشنبه‌ای که گذشت، شاعران و داستان‌نویسان برگزیده جوان کشور در کرمان گردهم آمدند و به لطف برپایی جشنواره شعر و قصه جوان سوره و مدیران فرهنگی حوزه هنری، یکی دو روزی را مهمان شهر شش دروازه بودند.
برگزاری این رویداد ادبیاتی، آن هم در زمانه و روزگاری که اگر به طور مطلق نگوییم همه، دست کم اغلب جشنواره های مرتبط با شعر و قصه جوان در کشور به اضمحلال و تعطیلی کشیده است، فرصتی مغتنم بود تا نسل جدید ادبیات ایران بتواند در کنار پیشکسوتان بیاموزد و از تجربه های آنها بهره ببرد. البته قدردانی از آثار برگزیده و همچنین بزرگداشت چهره های فرهنگی شهر کرمان هم یکی دیگر از ویژگی های جشنواره شعر و قصه جوان سوره بود. امروز در این صفحه به طور اختصاصی چند شعر و یک داستان برگزیده ادیبان جوان کشورمان را برای شما منتشر می کنیم، همراه با چند یادداشت از چهره هایی که این سال ها به پرورش نسل جدید ادبیات متعهد همت گماشته اند. پدرم مثل موشک رو سقف همسایه/ همه چی ساده اتفاق افتاد خاک گرم و نجیب خوزستان/ وسط نقشه عراق افتاد زندگی تخت و قرص و کپسوله/ واسه مردی که بودنش درده پدرم راه عشق و پیدا کرد/ پدرم دست و پاش و گم کرده همه چی توی عشق حل می شه/ عشق یعنی خلاصه این مرد پدرم درد می کشه از عشق/ پدرم عشق می کنه با درد واسه معبر زدن توی میدون/ بین تکبیر و ترکش و فریاد یا حسین گفت و دل به دریا زد/ آخه میدون مین جگر می خواد بمب هایی که توی سینه اش بود/ شب به شب بی صدا عمل می کرد تو نگاهش یه بغض سنگین داشت/ کاش یک شب من و بغل می کرد پدرم واسه روزهای جنون/ واسه روزای جنگ دلتنگه بیست سال تمومه که داره/ با خودش روی تخت می جنگه خیلیا نون جبهه رو خوردن/ پدرم چوب عشقش و خورده خیلی وقته کسی به یادش نیست/ پدرم چند ساله که مرده لحظه پر کشیدنش برسه/ چشمش و با غرور می بنده شهدا زنده های جاویدن/ پدر من به مرگ می خنده روح الله ملک زاده به فرزندان شهدا عشق با زبان حماسی خاک را بیشتر زیر و رو کن، گنج هایی نهان دربیاور مهد صدها ستاره است این خاک، از دلش کهکشان دربیاور خشک، خرم، زمستان، بهاران؛ واژه ها و تعابیر عوض شد از بیابان، گلستان گلستان، لاله و ارغوان دربیاور پچ پچی گنگ در گوشم انگار: آب بابا... بگو آب بابا... مادرم بغض می کرد و می گفت: کودک من زبان دربیاور! بعد تو رخت مادر سیاه است؛ منتظر تا بیایی بگویی: عید شد این لباس عزا را از تن ای مهربان دربیاور! معذرت هیچ در خاطرم نیست، شهر دیگر به یاد تو هم نیست این همه سال دوری که کم نیست، از خودت یک نشان دربیاور کاشتی عشق و امّید و غم را مثل مین در میان دل ما یا رها کن بسوزیم تنها، یا خود از جانمان دربیاور لحظه ای جای من باش بابا! حال و روزت چطور است حالا؟ خاک را سخت بشکاف و من را استخوان استخوان دربیاور روی این خاک سر می گذارم، مثل هر بار قایم شو اما تا بگردم تمام زمین را تو سر از آسمان دربیاور * عشق را با زبان حماسی از دل خون و آتش سرودی... من شدم این که یک عمر از عشق، شعر بنویس؛ نان دربیاور... غزاله شریفیان سرباز کسی شبیه به تو، یا کسی شبیه من است کسی که دغدغه اش پاسداری از وطن است وطن! کسی که سر برج دیده بانی توست پرنده ای است که انگیزه اش رها شدن است کسی که با همه سادگی به خط شده است همان کسی است که یک لحظه بعد، خط شکن است کسی به غیرت لک، تات، بختیاری، لر بلوچ، فارس، عرب، کرد، ترک، ترکمن است کسی که روی لباسش نشان سربازی است همان کسی است که یک لحظه بعد، بی کفن است * لباس رزم ندارم وطن مرا بپذیر تفاوت من و سربازهات، پیرهن است محمدحسین ملکیان پدر در نقاشی هایم همیشه پدر مرزها را قدم می زند تا دوباره آب نروند مدادم را برمی دارم کویری می کشم که ستاره هایش به شانه های پدر حسودی کنند جنگلی می کشم که پلنگش از لباس های پدرم بترسد اما این بار مرزها را کمرنگ می کشم تا پدرم زودتر به خانه برگردد عصمت حاجی زاده مداد سیاه و سفید مداد سیاهت را که روی صفحه بگذاری فکر می کنی چطور ممکن است برای سرباز تیر خورده نفس بکشی سرت را تکان می دهی و یأس نقطه ای می شود روی کاغذ کلاغی می شود که از دور می آید شال گردنم را از نقاشی ات پاک می کنی تا کلاغ ها برای سکوت این کاغذ سفید حرف دربیاورند مداد سفیدت را که روی صفحه بگذاری فکر می کنی صلح، برفی است که حلقه گرگ ها را تنگ تر می کند تنگ تر از حلقه من که در معده گرگی دور می شود سرت را تکان می دهی برف پایین می ریزد
چهارشنبه 04 تیر 1393 6:00 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها