واضح آرشیو وب فارسی:الف: دل گيرم از كساني كه بايد نظارت مي كردند و نكردند
بخش تعاملی الف - سيد ابراهيم كراماتي
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۱۲:۱۶
اين روزها بحث بازنگري در پرداخت يارانه ها داغ است و داغتر از آن افق غبارآلود سبد هزينه ها در سال ۱۳۹۳ است؛ كه گام ها را به سمت سال نو كند كرده و شايد اين آرزوي دست نيافتي دل بسياري از شهروندان باشد كه «اي كاش سال نو نمي شد!» كه اين نو شدن همراه با قد كشيدن قيمت ها و هزينه هاست و به موازات آن آب رفتن درآمدها و فرصت هاي شغلي مي باشد.از حافظه كوتاه مدت كه مدد بگيريم در مي يابيم كه همان « ابر و باد و مه و خورشيد و فلك» ي كه در كار بودند تا مهر تاييد همراه با تعريف و تمجيد و «به به » و «چه چه » خود به كارنامه دولت پيشين بزنند و هزار جد و جهد مي نمودند تا اينكه كاستي ها و ندانم كاري هاي دولت و دولتمردان ديروز را پنهان دارند ؛ گرچه در روزهاي آخر از رنگ و لعاب حمايت خود اندكي كاستند و اما اين رنگ و لعاب حمايت را تا سوت پايان به نحو چشم گيري نگه داشتند و آنچه كه چون «سيمرغ و كيميا » بود نقد و حلاجي تصميمات دولت بود به ويژه تصميمات مهمي چون هدفمند سازي يارانه ها و استخدام هاي بي حساب و كتاب كه هرگز رسانه ها و به ويژه رسانه ملي تلاشي براي ميدان دادن به نظرات مخالف و آسيب شناسي اين تصميمات از خود نشان ندادند و اي بسا كه منتقدين مورد تهديد نيز قرار مي گرفتند.امروز جمعه ۲۳ اسفند در برنامه پايش شبكه اول سيما مجري چنان با آب و تاب مردم را به انصراف از دريافت يارانه فرامي خواند كه گويي اگر هركس انصراف بدهد بهشت برين را مالك شده است و اين همصدايي با دولت در حالي است كه از دولت پرسيده نمي شود كه با اين دورنماي گراني _ كه قطعا طعمش كام مردم ايران را تلخ خواهد كرد. _ چه تضميني هست كه تعداد زيادتري از افراد جامعه به خيل عظيم لشكر نيازمندان نپيوندند ؟ سرپرستان خانوار كه در گروه هاي شغلي متزلزل قرار دارند به چه تضميني بايد سرنوشت كساني را كه در دست دارند به اين تصميم گره بزنند كه از يارانه منصرف شوند و فردا همين بهانه اي براي تمولشان محسوب گردد و ناتوان از تامين معاش از يار رانده و از دوست مانده نشوند؟ بصورت آشكارا اين غير قابل درك است كه چرا ناظرين و چشم و گوش هاي مردم اعم از رسانه ها و نهادها به موقع نظارت نمي كنند و بر ولي نعمتان خودكه مردم باشند هزينه هاي سنگين بار مي كنند و بعد از گذشت مدتي كه ديگر زمان نقد و اعتراض و نظارت گذشته است ؛ زبان خود را نسبت به پيشينيان دراز مي كنند!صدا و سيمايي كه امروز من شهروند را به انصراف از يارانه ترغيب مي كند؛ چرا روزي كه رييس دولت سابق اين يارانه را «پول امام زمان (عج)» معرفي نمود و از مردم خواست كه پس انداز كنند؛ خاضعانه سكوت كرد و زبان مردم نشد و ايشان را با سوالات اساسي به چالش نكشيد؟نمايندگان مجلس كه خود مصوب و واضع قانون هدفمندي بوده اند و جالبتر اينكه حدود دوسال و نيم ناظر و شاهد اجراي آن از سوي دولت پيشين هم بوده اند؛ مدعي عدم صحت در روند اجرا هستند كه اين مصادق بارز عذر بدتر از گناه مي باشد؛ زيرا مجلس مي توانست با تصويب قانون جديد و با قيد فوريت مانع از انحرافات اجرايي شود كه اگر چنين شده بود؛ اي بسا كه تبعات منفي اجراي اين قانون به مراتب كمتر مي شد.اين يك واقعيت آشكار است كه در كشور ما زبان ها نسبت به از قدرت برشدگان به راحتي دراز مي شود و نسبت به مسند نشستگان مماشات مي گردد و مرغشان غاز ديده مي شود!به عنوان يك شهروند از همه رسانه ها و نهادهايي كه بايد بر دولت و حاكميت نظارت مي كردند و نكردند؛ دل گيرم و اما از آقاي احمدي نژاد عصباني نيستم! زيرا كسي كه با سابقه دوسال استانداري و همين حدود شهرداري تهران كه سابقه موثري نيست كه بتواند انتظار حسن مديريت در جايگاه عالي ترين مقام اجرايي كشور در ايشان ايجاد كند؛ اگر ارزيابي خودش در توانمديش اشتباه بود؛ ارزيابي ناظريني كه بايد او را مي سنجيدند و سنجيدند و برگزيدند؛ امر را بر ايشان مشتبه تر كرد تا بشود آنچه كه شد!مانند هميشه بر اين باورم كه واكاوي گذشته صرفا بايد براي رسيدن به امروز و فردايي بهتر باشد و سال ۹۳ سال دو رخداد مهم اقتصادي مي باشد؛ نخست گام گذاشتن در مرحله دوم هدفمندي يارانه ها و ديگري حركت در راستاي ساماندهي اقتصاد ملي كه به اقتصاد مقاومتي معروف شده است؛ كه هريك از اين دو حركت امواج سهمگيني دارند؛ كه ممكن است كه سواران خود را به كام كشند!اگر هم فكريي فراگير و فراجناحي و به معناي كامل «ملي» پشتيبان سياست گذاري و اجراي اين موارد حساس اقتصادي نباشد و از هم پوشاني اقتصاد و سياست و بازخوردهاي تصميمات در سطح منطقه و بين الملل غفلت شود؛ بيم اين مي رود كه احتمال شكست و ناكامي در اين طرحها چنان زياد شود كه زيان پاي گذاردن در اين گودال هاي ژرف بيش از سودش گردد و «سركه انگيبني » شود كه «صفرا» فزايد. كوتاه اينكه بايد بدون هراس و اعتماد به فهم و درك ايرانيان ميدان نقد و بررسي پيش از سياست گذاري و اجرا فراهم گردد؛ كه مباركي اين تضارب آراء اين مي شود كه از گمراهي در ظلمات پيشگيري مي نمايد.«خدايا چنان كن سرانجام كار تو خشنود باشي ما رستگار»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]