محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826054448
عكاس پروژه مادران انتظار در گفت‌وگو با فارس:عكاسي اثرات جنگ تحميلي را وظيفه‌ام ميدانم/ مادران شهدا قهرماناني كه نبايد از يادها بروند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: عكاس پروژه مادران انتظار در گفت‌وگو با فارس:عكاسي اثرات جنگ تحميلي را وظيفه‌ام ميدانم/ مادران شهدا قهرماناني كه نبايد از يادها بروند
يكي از 12 عكاس برگزيده ورلدپرس فتو كه پروژه عكاسي خود را با موضوع «مادران انتظار» در جشنواره هنر مقاومت ارائه كرده ، عكاسي از اثرات جنگ را وظيفه خود مي‌‌داند و معتقد است مادران شهدا قهرماناني ملي هستند كه نبايد از يادها بروند.
خبرگزاري فارس: فاطمه حامدي خواه- يكي از عكاسان جوان كشورمان امسال به عنوان يكي از 12 عكاس برگزيده زير 30 سال دنيا موفق به راهيابي به مستركلاسهاي ورلدپرس فتو (يكي از بزرگترين رويدادهاي عكاسي دنيا) در سال 2013 شد.
او سوژه پروژه عكاسي اش را در اين حضور بين المللي، برموضوع «مادران شهدا» متمركز كرد وبا سفر به روستاها و شهرهاي دورافتاده كشور زندگي 12 مادر شهيد را با عنوان «مادران انتظار» به تصوير كشيد و با همين عكسها بود كه توانست نظر عكاسان مطرح دنيا را به خود جلب كند.
اكنون نيز بخشي از اين عكس ها را در سومين جشنواره جهاني هنر مقاومت در موسسه صبا به نمايش گذاشته است كه با استقبال مسئولان كشوري و لشكري نيز مواجه شده است.
او كه ابتدا از حضور در چنين مجمع بزرگي از عكاسان دنيا واهمه داشته است در اين باره مي گويد: پيش از حضورم در هلند و در اين مستركلاس ها، تصور مي كردم آنها به دنبال سوءاستفاده از عكاسان و آثارشان هستند اما بعد از آن به اين نكته رسيدم كه دنيا كنجكاو شنيدن قصه هاي متفاوت از ايران است.
بهبودي از كنجكاوي مخاطبان خارجي نمايشگاه آثارش در هلند گفت كه تصور مي كردند همه زنان ايراني ناچار به استفاده از پوشش چادر در ايران هستند اما آن چه درعكسهاي او از نزديك ديدند، خلاف تصوراتشان از زنان و مادران ايراني بود.
بهبودي درباره ارتباطي كه مخاطبان خارجي با آثارش برقرار كرده اند مي گويد: عكسهايم به آنها نشان داد كه اين مادران شهدا چقدر مقدسند و چقدر عاشقانه در جنگي كه ناجوانمردانه به ما تحميل شد، با افتخار فرزندانشان را به ميدان جنگ بدرقه كردند، مادران عكس هاي من هنوز پس از همه اين سالها رسيدن خبري از عزيزانشان را انتظار مي كشند كه يا خود از راه برسند و يا پيكر شهيدشان را در آغوش كشند و آن گاه با افتخار به خاك بسپارند.
او مي گويد: عكسهاي من صبوري و درد كشيدن اين مادران انتظار را نشان مي داد و اين برخلاف همه آن چيزهايي است كه از رسانه هاي دنيا درباره ايران شنيده شده است.
او درباره ارائه آثار عكاسان ايراني در مسابقات بين المللي هم مي گويد: به نظر من عكاسان ما در ارائه آثارشان خيلي پخته رفتار نمي كنند و اغلب به دنبال كشف سليقه داوران و نگاه مسئولان جشنواره هاي خارجي هستند تا بر اساس آن آثارشان را ارسال كنند در حالي كه اگر بر اساس عقيده و احساس خودشان آثارشان را ارائه كنند، موفق تر خواهند بود. برخي تصور مي كنند هر چه در عكسهايشان جنبه هاي منفي تر و سياه تري از ايران را به تصوير كشند، براي خارجي ها جذابتر است در حالي كه دنيا مي خواهد ايران واقعي را ببيند.
بهبودي درباره ارتباط مخاطبان هلندي با عكسهايش چنين توضيح مي دهد: براي من خيلي جالب بود كه خارجي ها مي آمدند و عكسهاي مادران شهدا را بسيار احساسي و متفاوت از ديگران ارزيابي مي كردند، به خوبي با آن ارتباط برقرار مي كردند و برخي مي گفتند كه ما هم نظير اين مادران را داريم. يك عكاس آرژانتيني كه او هم پروژه عكاسي اش مادراني بود كه فرزندانشان به جنگ رفته بودند با ديدن عكس هاي مادران شهداي ايران گفت «من هم همين پروژه را در كشورم عكاسي مي كنم درباره مادراني كه فرزندانشان به جنگ رفتند و هرگز بازنگشتند اما تفاوت هايي با مادران شهداي شما دارند» و اين موضوع نشان مي دهد كه اين سوژه ارتباط نزديكي را ميان ملت هاي مختلف برقرار مي كند و نشان مي دهد كه اين پروژه منحصر به جنگ تحميلي ايران نيست و اين نكته اي بود كه تصميم گرفتم به پروژه هاي بزرگتري فكر كنم.
او درباره تصميم خود براي ادامه اين پروژه عكاسي با موضوع مادران شهدا مي گويد: اكنون به موضوعات كلان تري فكر مي كنم شايد بعد از اين به سراغ مادران انتظار ديگر كشورها بروم، شايد مادران كشته شدگان عراقي كه ناخواسته به جنگ فرستاده شدند و هنوز در انتظار بازگشت آنها هستند يا مادران فلسطيني، سوري و ... را هم به تصوير بكشم چرا كه جنگ پديده اي است كه ممكن است هر ملتي را درگير خود كند و شايد بتوان نظير اين تصاوير را در ديگر كشورها هم جستجو كرد.
او درباره چگونگي انتخابش براي حضور در مستركلاسهاي ورلدپرس فتو به عنوان يكي از بزرگترين مسابقه هاي عكاسي دنيا مي گويد: حدود ارديبهشت ماه سال جاري بود كه من براي حضور در ورك شاپ ها و مستركلاسهاي «ورلدپرس فتو» انتخاب شدم. به اين صورت كه آثارم را براي چند استاد عكاسي ورلدپرس فتو ارسال كردم و سه عكاس معروف دنيا با تأييد عكسهايم، براي معرفي من به مستركلاسها اعلام آمادگي كردند كه سرانجام از ميان اين سه نفر از «مگي» عكاس معروف نشنال جئوگرافي خواستم تا من را به اين مستركلاسها معرفي كند و سرانجام با تأييد مگي بود كه من موفق به حضور در مستركلاسهاي عكاسان جوان زير 30 سال ورلدپرس فتو شدم.
بهبودي درباره حضور ديگر عكاسان دنيا در اين مستركلاسها هم توضيح مي دهد: در اين دوره عكاساني از 180 كشور جهان شركت كردند كه آثارشان را براي استادان و عكاسان ورلدپرس فتو ارسال كردند و با ارزيابي و تأييد آنها، بهترين عكاسان زير 30 سراسر دنيا به اين مستركلاسها وارد مي شوند.
او درباره ملاكهاي ارزيابي و پذيرفته شدن آثار هم مي گويد: علاوه بر قدرت هر پروژه عكاسي، آنها به دنبال آن هستند كه ببينند خود عكاس چه حرفي براي گفتن دارد و علاوه بر قدرت عكسها به دنبال تفكر هر عكاس و داستان عكسهاي او نيز هستند و عكاسان بعد از پاسخ به سؤالات آنها امكان راه يابي و شركت در مستركلاس ها را پيدا مي كنند.
اين عكاس جوان، با انتقاد از سليقه سنجي داوران از سوي برخي عكاسان ايراني براي راهيابي به اين مسابقه جهاني مي گويد: گاهي اوقات، عكاسان براي ورود به اين مسابقه، خودشان را در پس آن چيزي كه مورد پسند مسئولان برگزاري اين مسابقه است، پنهان مي كنند در حالي كه آنها حقيقت نهفته در تفكر و اعتقاد هر عكاس و حرفهاي گفتني آنها در پس هر پروژه را جستجو مي كنند.
بهبودي كه با مجموعه عكسي از زلزله تبريز موفق به شركت درمستركلاس هاي ورلدپرس فتو شده است،درباره فعاليتهايي كه در قالب اين مستركلاس داشته است توضيح مي دهد: در اين دوره آموزشي از ما 12 عكاس برگزيده خواستند تا پروژه اي را با عنوان «اميد» عكاسي كنيم و دو ماه فرصت داشتيم تا در كشورهاي خود اين پروژه را تمام كنيم، من از مدتها قبل موضوع مادران شهدا ذهنم را به خود مشغول كرده بود و سرانجام تصميم گرفتم پروژه ام را روي اين موضوع متمركز كنم.
اين عكاس جوان درباره رقباي خود در اين دوره آموزشي هم مي گويد: رقباي بسيار قدرتمندي داشتم كه من در ميان آنها بسيار گمنام بودم و تاكنون هيچ عكسي از من در خارج از ايران به نمايش درنيامده بود. البته ناگفته نماند كه عكس هاي من درنمايشگاه ورلدپرس فتو در بدترين شرايط براي ديده شدن قرار داشت، در فضايي كه نور كمي داشت و خيلي در معرض ديد عموم نبود، برخوردهاي اوليه هم خوب نبود و به من به عنوان يك عكاس با آثاري خيلي ضعيف نگاه مي كردند اما من روي پروژه اي كار كردم كه 6 سال دغدغه من بود. من هميشه شاهد درد و رنج مادران شهدايي بودم كه خبري از پيكر فرزندشان نداشتند و در تشييع پيكر شهداي گمنام آن ها را بارها ديده بودم واز آن ها عكاسي كرده بودم. تصميم داشتم كه زندگي اين مادران را در نقاط دورافتاده ايران به تصوير بكشم تا به دنياي دروني آنها و احساسات نابشان دست پيدا كنم.
بهبودي، ورلدپرس فتو را بهانه اي براي شروع اين پروژه عكاسي اش عنوان مي كند و ادامه مي دهد: من مي خواستم كه قصه جديدي از ايران ارائه كنم و به همه جهانيان نشان دهم كه ما قرباني يك جنگ نابرابر شديم.
او درباره شروع پروژه اش و مشكلاتي كه براي ثبت اين تصاوير درنقاط دورافتاده ايران داشته است چنين توضيح مي دهد: وقتي وارد اين پروژه شدم ديدم قصه خيلي عميق تر و سخت تر از آن چيزي است كه تصور مي كردم، اما به ياري خداوند و برخي از دوستان عكاس از جمله آقاي ميرهاشمي رئيس انجمن عكاسان انقلاب و دفاع مقدس، توانستم اين پروژه را به ثمر برسانم. به اين منظور به 6 شهر كشور در نقاط دورافتاده و محروم رفتم و مادراني را يافتم كه قصه صبر و درد انتظار آنها را در عكسهايم روايت كردم.
او با اشاره به استقبال عكاس آژانس seven از آثارش چنين ادامه مي دهد: وقتي درباره پروژه عكاسي مادران شهدا در اين مستركلاس ها صحبت مي كردم، دونالد وبر عكاس معروف آژانس seven شگفت زده شده بود، او هم پروژه عكاسي اش « زندگي بعد از جنگ» بود و خيلي از عكسهاي من استقبال كرد و بعد از جلب توجه و ابراز علاقه او نسبت به عكسهاي من بود كه نظر جمع نسبت به عكسهاي من تغيير كرد و بعد از آن همه به عكسهاي من توجه بيشتري نشان دادند.
وي اضافه مي كند: دونالد وبر وقتي عكس اين مادر ايلامي را از نزديك ديد گفت كه زبانش از بيان احساسش درباره اين عكس لال است. به هر حال بعد از اين بود كه پيشنهادهاي خوبي براي ادامه اين پروژه به من داده شد كه اميدوارم بتوانم آن را ادامه دهم.
بهبودي درباره ارائه آثارش در سومين جشنواره هنر مقاومت هم مي گويد: قبل از شروع پروژه ام از راهنمايي هاي پدرانه آقاي ميرهاشمي در انجمن عكاسان انقلاب و دفاع مقدس استفاده كردم و با حمايت ايشان اين پروژه را شروع كردم كه بعد از آن ايشان از من خواستند كه آثارم را به جشنواره هنر مقاومت هم ارائه كنم.
بهبودي با تأكيد بر اين كه عكاسي از اثرات جنگ تحميلي را وظيفه خود مي داند مي گويد: من به آقاي ميرهاشمي هم گفتم كه من نسل سوم بعد از جنگ هستم و دركي از اين جنگ تحميلي ندارم، شما كه جنگ را ديده‌ايد، عكاسي آن را وظيفه خود دانستيد و من كه نسل سوم هستم عكاسي از اثرات جنگ را وظيفه خودم ميدانم.
او درباره حمايتهايي كه براي پروژه‌اش داشته است توضيح مي دهد: من هيچ حمايتي نداشتم و حتي همه كساني كه مي توانستند در يافتن مادران شهداي مناطق محروم به من كمك كنند از اين كار سر باز زدند، با اين حال من دوست نداشتم كه پروژه ام سفارشي باشد و مي خواستم كه آزادانه آن چه را كه باور دارم به تصوير بكشم تا مخاطب نيز به خوبي با آنها ارتباط برقرار كند.
او درباره حضور مادر شهيد ايلامي در مراسم افتتاحيه جشنواره هنر مقاومت هم چنين توضيح مي دهد: زماني كه اين پروژه را عكاسي مي كردم اغلب اين مادران شهيد مي گفتند كه هيچ كس سراغي از ما نمي گيرد ما را به فراموشي سپرده اند و من خواستم با حركتي نمادين به آنها نشان دهم كه حضور آنها و نقشي كه دردوران دفاع مقدس داشته اند، براي همه ايرانيان بسيار ارزشمند است، بنابراين از ميان اين دوازده مادري كه زندگي آنها را عكاسي كرده بودم، مادر ايلامي را كه باعث شده بود عكس هاي من در مجامع جهاني ديده شود، انتخاب كردم و او را به مراسم افتتاحيه جشنواره هنر مقاومت دعوت كردم، ايشان هم با بزرگواري دعوتم را پذيرفت و در مراسم حاضر شد. او جلو عكس خودش نشست و با مسئولان مختلفي كه به ديدن نمايشگاه آمده بودند،ديدار كرد و عكس يادگاري گرفت، من آن روز حس خيلي خوبي داشتم.
اين عكاس جوان در ادامه با بيان اين كه به مقدس بودن مادران شهدا ايمان آورده است مي گويد: من معتقدم كه اين زنان و اين مادران شهيد قهرمانان جامعه ما هستند كه فرزندانشان را فداي اين مرز و بوم كردند و اكنون شايسته تقدير و ستايش اند.
اين عكاس جوان درباره داستان زندگي مادر شهيد ايلامي هم توضيح مي دهد: او هم مادري است مثل همه مادران شهيد ديگر كه البته با سختي بيشتر و با فروش شير گاوهايشان هزينه سفر پسرش را به جبهه جنگ تحميلي فراهم كرد و فرزندش را عاشقانه عازم جبهه كرد ولي اين قصه اي است كه ممكن است خيلي ها باور نكنند ولي حقيقتي است كه به وقوع پيوسته است و من معتقدم كه فراموش كردن قهرمانان يك كشور بدترين چيزي است كه ممكن است براي افراد يك جامعه رخ دهد.
او درباره سياه و سفيد بودن عكس هايش توضيح مي دهد: اين پروژه را دوست داشتم سياه سفيد كار كنم چون فكر مي كنم كه رنگها خيلي واقعي نيستند و سياه و سفيد واقعي تر از رنگ عمل مي كند، البته برخي از پروژه هاي عكاسي ميطلبد كه رنگي باشد اما پروژه من با سياه سفيد جواب مي داد.
فاطمه بهبودي درباره دوربيني كه براي اين پروژه عكاسي استفاده كرده است مي گويد: من يك دوربين خيلي معمولي داشتم كه خيلي وقتها هم مشكل داشت اما چيزي كه مهم است سوژه و نگاه عكاس به يك رويداد است نه ابزار عكاسي.
او با بيان اين كه بسياري از عكاسان ايراني درگير ابزار و دوربين عكاسي هستند تا سوژه تصريح مي كند: در ايران بسياري از عكاسان درگير ابزار و دوربين و لوازم عكاسي هستند در حالي كه در رويدادهاي بزرگ عكاسي دنيا به دوربين و ابزار عكاسي كاري ندارند، آنها مي خواهند بدانند عكاس چه مي خواهد بگويد. در واقع كيفيت ظاهري عكس چندان مهم نيست بلكه سوژه و داستان هر عكس اهميت دارد چرا كه آنها در زمينه تكنولوژي از ما جلوترند، بنابراين به دنبال اين ابزار و كيفيت ظاهري عكس نيستند بلكه تفكر و نگاه عكاسانه است كه برايشان اهميت دارد.
او درباره قصه هاي مادران شهداي ديگر عكسهايش هم مي گويد: من به سراغ روستاها و نقاط دورافتاده ايران رفتم. خيلي از مادران شهيدي را ديدم كه هنوز در خانه هايشان را باز مي گذارند، هنوز چراغ خانه هايشان به انتظار رسيدن فرزندشان روشن است و هنوز سر سفره هايشان براي فرزند بازنگشته از جبهه جنگ، بشقاب مي گذارند. خيلي ها منتظرند كه فرزندشان برگردد و اينها چيزهاي عجيبي بود كه من ديدم و اگر چه ابتدا باور نمي كردم اما حقيقت داشت. حتي خواب هاي صادقه بسياري را برايم روايت كردند كه نشان مي داد اين شهدا در زندگي مادران خود حضورپر رنگي دارند و در عالم خواب آنها را دلداري مي دهند. بسياري مواقع هم از طريق همين خواب هاي صادقه است كه پيكر برخي از شهدا پيدا مي شود.
او با ابراز علاقه مندي اش براي ادامه پروژه اثرات بعد از جنگ در زندگي مردم مي گويد: من باز هم دوست دارم روي اثرات جنگ كار كنم چون يك جنگ روي نسلهاي بعد از خود نيز بسيار تأثيرگذار است و قربانيان آن در نسلهاي متمادي ادامه پيدا مي كنند مثل قربانيان مين هاي به جا مانده از دوران جنگ تحميلي، اثرات بمبارانهاي شيميايي در نسلهاي بعدي و ... اينها جناياتي است كه در هر كشوري كه زماني درگير جنگ بوده است ممكن است وجود داشته باشد و اين درد مشترك بسياري از ملتهاست.
او به محدوديتهاي عكاسي خانم ها هم اشاره مي كند و مي گويد: عكاسي براي خانم ها محدوديت ها و مشكلات بسياري دارد كه من هم خيلي در اين جريان اذيت شدم اما تلاشم را كردم تا به نتيجه برسم.
فاطمه بهبودي در خاتمه تأكيد مي كند: من مي خواهم با عكسهايم، جامعه اي را كه گاه خواب مي رود بيدار كنم و فكر مي كنم هنر وسيله اي است براي به ياد آوردن چيزهايي كه فراموش شده است و مادران شهدا هم فراموش شدگاني هستند كه شدت تكرار و پرداختن به حواشي آنها به اندازه اي ما را از اصل ماجرا دور كرد كه بسياري از ما آنها را فراموش كرديم.
انتهاي پيام/
جمعه 29 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها