واضح آرشیو وب فارسی:برنا نيوز: پرتشدن به خاطرات
فراوان است خانههاي قديمي كه خرابشدن و قدكشيدن يك برج آهني و آسمانخراش در دلشان را انتظار ميكشند، ولي صاحبانشان كه افرادي دنيا ديده و دلبسته نوستالژيهاي دوران كودكياند از اين كار جلوگيري ميكنند و معمولا تا صاحبخانه به رحمت ايزدي ميرود، ورثه عزيز دست به نوسازي ميزنند و از همان منزل، برجي شيك و امروزي ميسازند.
جوان ترها نوستالژي را فداي پول و ثروت مي كنند و گذشته را از ياد مي برند، ولي اين روزها يادمان هاي قديمي و خانه اي كه گويا مدت هاست زمان در آن متوقف شده و در آن كسي دست به چيزي نزده، مهمان بوم هاي ايمان افسريان در گالري اثر است. افسريان يك سيني قديمي، تاقچه، سينك ظرفشويي، حمام و حتي گاهي يك ديوار از اين خانه را سوژه آثارش قرار داده كه گردي از دوران طول و دراز، خاطرات و مهماني روي آنها پاشيده شده است.
«بر بساطي كه بساطي نيست» عنوان نمايشگاهي است كه افسريان در آن هشت اثر رنگ روغن را به نمايش گذاشته است، آثاري كه حاصل سه سال كار خلاقانه هستند. اين آثار نشانه شناسي هاي تصويري مختلفي از حس نوستالژيك جاري را با توجه به موضوع كنج ها و گوشه ها كه در آثارنقاشي كمتر ديده شده، در برمي گيرد.
افسريان سبكي از زندگي را نقاشي مي كند كه طبقه متوسط ايران در دهه 40 آغاز كرد و در سال هاي بعدي به ناگاه منقلب شد و از مد افتاد و در چشم بر هم زدني دگرگون شد. انتخاب مكان ها و اشيا در آثار افسريان به گونه اي است كه مخاطب را به جايي درون خاطرات پرت مي كند. البته شايد اين مكان هاي تصويري تجربه شخصي بيننده نباشد، ولي با ديدن اين آثار تصور مي كند خودش زماني در اين مكان هاي تصويري بوده است. آدم ها در تابلوهاي هنرمند جايي ندارند، ولي اين به اين معني نيست كه افسريان آدم ها را از ذهن و دلش حذف كرده باشد؛ زيرا تمامي اشيا و لحظات درون تابلوها به نوعي از فردي خبر مي دهند كه شايد با حسرت و دلبستگي به اين اشيا مي نگرد؛ اشيايي كه روزي نو و زنده بودند و دور و برشان پر از آدم هايي كه دوستشان مي داشتند.
ايمان افسريان با اشاره به اين كه من با اشياي روي بوم هايم زندگي كرده ام، مي گويد: سيني، لوستر، مبلمان قديمي و... اشيايي هستند كه مدت ها با آنها زندگي كرده ايم و احساس خاصي نسبت به آنها داريم. دوست دارم آنها را اينگونه به تصوير بكشم.
من در اين مجموعه، نقاشي هايي از مكان ها و اشيايي قديمي را به تصوير كشيده ام. اين مكان ها احساس خاصي در ما زنده مي كنند. اين خانه ها و مكان هاي قديمي را دوست دارم و قبل از آن كه آنها را خراب كنند، سراغ آنها مي روم. اگر امكان آن باشد در مكان مورد نظر نقاشي مي كشم، در غير اين صورت از آنها عكس مي گيرم و عكس ها را در آثارم به كار مي گيرم.
آثار تازه افسريان از نظر بيان مفهومي در ادامه آثار قبلي او ارزيابي مي شود، اما او توانسته با خلق تفاوت هايي تكنيكي و ارائه تازه اي در بافت كمپوزيسيون، فضايي نو به نمايش بگذارد.
وي در اين باره مي گويد: فضاهاي آثار مجموعه بر بساطي كه بساطي نيست خلوت تر و ميني مال ترند. اين تفاوت از نظر تكنيكي در اجراي آثار نيز وجود دارد. در اين آثار لايه هايي كه روي هم آمده اند با آثار قبلي تفاوت دارند و مرزهاي اتصال رنگ ها با هم تغيير كرده است و كيفيت اتصال رنگ ها و تن ها برايم مهم بوده است.
هنرمند در خلق اين آثار با اين كه ترجيح مي دهد از عكس استفاده نكند، گاهي از عكس هاي قديمي بهره گرفته است. افسريان درباره استفاده از عكس در نقاشي هايش چنين توضيح مي دهد: در بعضي مكان ها كه امكان آن وجود ندارد كه در همان جا نقاشي كنم، عكس مي گيرم و در كامپيوتر به نور و كنتراست مورد نظر مي رسم و از آن عكس چند پرينت مي گيرم؛ زيرا در پرينترهاي مختلف رنگ عكس ها متفاوت مي شود. به همين دليل گزينه هاي رنگي متنوعي براي كار كردن دارم. البته خودم بيشتر ترجيح مي دهم از روي عكس كار نكنم، چون مشاهده حضوري و مستقيم اشيا، رنگ ها و نورها را بسيار گريزان و دست نيافتني مي كند و تلاش براي به چنگ آوردنشان چالش اصلي من است.
نور و سايه جزو جدانشدني آثار افسريان هستند كه به بار معنايي تابلو ها غنا مي بخشند. بهره گيري از سايه و نوري كم رمق در اين آثار حس كهنگي اشيا و فضاها را تشديد مي كند. هنرمند براي مجموعه تازه اش در گالري اثر عنوان بر بساطي كه بساطي نيست را برگزيده كه دليل اين انتخاب را چنين توضيح مي دهد: اين عنوان را بر اساس شعر داروگ نيما يوشيج انتخاب كردم، زيرا احساس نزديكي با حال و هوا و فضاي شعري نيما دارم. نيما در اين شعر مي گويد: «خانه ام ابري ست اما / ابر بارانش گرفته است / در خيال روزهاي روشنم كز دست رفتندم، من به روي آفتابم / مي برم در ساحت دريا نظاره / و همه دنيا خراب و خرد از باد است / و به ره، ني زن كه دايم مي نوازد ني، در اين دنياي ابر اندود راه خود را دارد اندر پيش.»
ايمان افسريان، متولد 1353 تهران است. او كه كارشناسي ارشد تصويرسازي دارد در ايران و گالري ها و مراكز فرهنگي معتبر جهان نظير آراريو نيويورك، واتر هاوس اند واو لندن، ارنست هيگل روين، دوسالانه هنر آسيا تايپه، موزانتورم فرانكفورت، خانه هنرمندان مسكو و نيز آرت فرهاي لندن و استانبول و.... آثارش به معرض تماشا در آمده است. افسريان از سال 1382 تاكنون مسئوليت مديريت هنري فصلنامه حرفه: هنرمند را به عهده دارد و نمايشگاه بر بساطي كه بساطي نيست در گالري اثر، هفتمين نمايشگاه انفرادي او محسوب مي شود.
گالري اثر در خيابان ايرانشهر، رو به روي خانه هنرمندان، شماره 16 واقع است و علاقه مندان مي توانند تا پايان آذر از اين آثار ديدن كنند.
سجاد روشني / گروه فرهنگ و هنر
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برنا نيوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]