واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: خاطرات ناگفته سليمي نمين از عسگراولادي
مدير مسئول سابق كهيان هوايي با ذكر خاطره اي از قضاوت عسگراولادي به عنوان عضو هيات منصفه مطبوعات مورد شكايت رسانه اي ميرسليم از وي ، گفت: حقطلبي عسگراولادي موجب شد من پيروز از آن دادگاه بيرون آمدم وبا وجود آنكه ايشان با ميرسليم قرابت حزبي داشت تنها حق را ملاك قضاوت خود قرار داد.
به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران،، عباس سليمي نمين به مناسبت چهلمين روز درگذشت مرحوم عسگرلادي در گفتگو با مهر، با اشاره به ويژگي هاي شخصيتي اين مجاهد بزرگ انقلاب، گفت: هرچند كه به لحاظ سياسي خط مشي حزب موتلفه را قبول ندارم؛ اما احترام ويژه اي براي مرحوم عسگراولادي قائل هستم.
وي عسگراولادي را شخصيتي حق طلب ناميد و گفت: يكي از مواردي كه موجب شد به ابعاد وجودي ايشان پي ببرم مربوط مي شود به زمانيكه مدير مسئول كيهان هوايي بودم و در آن زمان شكايتي از سوي وزرات ارشاد داشتم و از عسگراولادي به عنوان عضو هيات منصفه مطبوعات رفتاري ديدم كه صرفا از يك مسلمان حقيقي انتظار مي رفت.
كارشناس مسائل سياسي تصريح كرد: در دوران وزارت ميرسليم يكي از معاونين اش فرد شايسته اي نبود و من بر اساس وظيفه به عنوان امر به معروف و قبل از اينكه با توجه به مداركي كه داشتم مساله را رسانه اي كنم نامه اي محرمانه به ميرسليم نوشتم اما وي پاسخ مناسبي به نامه من نداد.
وي گفت: مجددا نامه اي را به وزير ارشاد وقت نوشتم كه ميرسليم در نامه اي محرمانه من را تهديد كرد و گفت از شما شكايت مي كنم، لاجرم مجبور شدم تخلفات را منتشر كنم كه منجر به شكايت از من شد.
سليمي نمين با بيان اينكه در مورد اين شكايت دادگاه بسيار سختي و طولاني داشتم، گفت: حقطلبي عسگراولادي موجب شد پرونده بسيار سختي كه داشتم ختم به خير شود و من پيروز از آن شكايت بيرون آمدم.
وي در ادامه يادآور شد: با وجود آنكه در آن زمان آقاي عسگراولادي نفوذ زيادي بر ديگر اعضاي هيات منصفه داشت و بقيه اعضا تحت تاثير ايشان بودند و همچنين ميرسليم هم حزبي ايشان بود نه تنها به نفع من رأي داد و به نفع عضو شوراي مركزي موتلفه رأي نداد، بلكه با شدت نيز با ميرسليم برخورد و وي را توبيخ كرد.
مدير مسئول سابق كيهان هوايي با بيان اينكه برخي افراد حق را بخاطر پيوندهاي حزبي و حتي ارتباطات فردي خود زير پا مي گذارند، گفت: عسگراولادي با وجود آنكه با ميرسليم قرابت حزبي داشت حق را ملاك قضاوت خود قرار داد.
وي با ذكر خاطره اي ديگر از عسگراولادي گفت: در دهه 60 و در زمان دولت موسوي كه من درس طلبگي در مسجد نارمك مي خواندم و آقاي عسگراولادي كه بدليل اختلافات از دولت مير حسين جدا شده بود شبي به مسجد نارمك آمد و من انتقادات تندي به ايشان كردم كه توسط تيم حفاظت ايشان دستگير شدم و يك شبي را هم در زندان بودم اما با وجود اين سابقه انتقادي عسگراولادي در قضاوتش تنها حق را ملاك قرار داد.
سليمي نمين همچنين با اشاره به مورد ديگري از رفتار و برخوردهاي عقلاني مرحوم عسگراولادي بيان داشت: يك مورد ديگر هم كه انصاف را در عسگراولادي ديدم اين موضوع بود كه طبق ادله اي كه داشتم در مورد آقاي جاسبي نامه اي به عسگراولادي نوشتم و در آن نامه آوردم كه وي از تشكيلات موتلفه سوءاستفاده مي كند، اما باز ايشان با احترام جواب نامه من را دادند و در زير نامه نوشت كه يكي از اعضاي ارشد حزب موتلفه موضوع را پيگيري كند؛ هرچند آن عضو ارشد نه تنها موضوع را پيگيري نكرد بلكه كپي نامه من را به همراه پي نوشت عسگراولادي به جاسبي داد.
وي عسگراولادي را شخصيتي متين و پايبند به اصول در عرصه سياست دانست و گفت: خيلي مهم است كه انسان اين دو صفت را باهم داشته باشد؛ عسگراولادي با وجود آنكه سابقه زيادي در انقلاب داشت و مي توانست به آن غره شود اما باز هم اگر مطلب حقي را از زبان كسي مي شنيد آن را مي پذيرفت و اميدوارم همه سياستمداران از نوع رفتار ايشان درس بگيرند.
اين كارشناس مسائل سياسي اظهارداشت: اگر مي خواهيم رفتار و شيوه بزرگواراني مانند عسگراولادي ترويج پيدا كند بايد در زمان حياتشان اين حريت شان را مورد احترام قرار دهيم ولو اينكه برخي از مواضعشان را هم خطا بدانيم.
وي همچنين در ادامه با اشاره به مواضع عسگراولادي نسبت به سران فتنه گفت: مثلا ايشان يك اعتقادي نسبت به سران فتنه داشت كه از قضا موضع درستي هم بود كه فتنه در خارج از كشور شكل گرفته و رهبران اصلي آن در خارج از كشور و مقامات كاخ سفيد هستند.
سليمي نمين با بيان اينكه اگر سران فتنه را محدود به چند عنصر داخلي كنيم انقلاب و نهضت اسلامي را كوچك كرده ايم، گفت: موضع عسگراولادي درمورد سران فتنه موضع درستي بود، اما متاسفانه مورد هجمه قرار گرفت و او را مجبور به نوعي سكوت كردند .
وي با تاكيد براينكه بايد بزرگان و نيروهاي ارزشمند انقلاب را در زمان حياتشان تجليل كنيم ، خاطرنشان كرد: اگر فضاي سخن گفتن براي شخصيت هايي همچون عسگراولادي كه آزمايش خودشان را به خوبي پس داده اند و تعلق خاطر و هويت خودشان را به انقلاب ثابت كرده اند، فراهم نباشد و نتوانند حرف بزنند، آيا ديگر چنين شخصيت هايي بازآفريني و تكثير خواهند شد؟ اي كاش چنين بزرگاني را در زمان حياتشان تجليل كنيم.
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]