تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820327784
شب تهران متعلق به اقشار مرفه و بالاي شهر شده است
واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: شب تهران متعلق به اقشار مرفه و بالاي شهر شده است
استاد انسان شناسي دانشگاه تهران با تاكيد بر لزوم ايجاد زندگي شب در شهر تهران، گفت: در حال حاضر شب تهران دموكراتيزه نيست، شبي است كه بيشتر متعلق به اقشار بالاي جامعه است. شهري موفق است كه شب را دموكراتيزه كند و امكاني فراهم گردد كه طبقات متوسط بتوانند از شب شهر استفاده كنند.
به گزاش خبرنگار سرويس«شهري» ايسنا، ناصر فكوهي در ميزگرد «تهران شهر شب نيست» كه با حضور مسئولان سازمان زيباسازي شهر تهران در ايسنا برگزار شد، با تقدير از برگزاري اين ميزگرد، گفت: برگزاري چنين جلساتي به منظور بررسي مسائل مختلف بين كادر دانشگاهي و كادر كاربردي مديريت شهري مي‌تواند بسيار موثر باشد. بايد تلاش شود اين دو به يكديگر نزديك شوند. البته در حال حاضر زبان مشترك ميان مسئولان و دانشگاهيان به هم نزديك شده است. من روي تجربه خودم مي‌گويم كه دانشگاهيان خيلي با زبان كاربردي آشنا نيستند و مسائل را در خيلي مواقع نظري مي‌بينند و بايد تعامل برقرار شود. شهرداري در اين زمينه شهرداري پيش قدم و از دولت جلوتر است و باب تعامل بين تفكر نظري و كار كاربردي را باز كرده است.
وي در خصوص بايدها و نبايدهاي شهر شب و لزوم داشتن شهر شب در تهران، گفت: روشنايي، حملونقل و امنيت پايه‌هايي است كه تا نباشند انتظار استفاده از شب، انتظار خيالي است.
وي گفت: در اين موضوع به صورت مطلق نمي‌توانيم صحبت كنيم و پيش از بررسي اين الزامات بايد خود شهر تهران را مورد بررسي قرار دهيم. براي مثال در كشورهاي اروپايي مولفه‌هاي زيادي وجود دارد كه شب در يك شهر ممكن مي‌شود، معمولا در شهرهاي كوچك يا حتي متوسط يا زندگي شبانه به شكل واقعي وجود ندارد و يا محدود است و اين محدود بودن، بنا بر فرهنگ متفاوت زيادي را ايجاد مي‌كند.
فكوهي تاكيد كرد: در كشورهاي لاتين مديترانه‌اي اروپا با اقليم گرم ، شهر شب وجود دارد و شهر تا پاسي از شب تداوم دارد، در حالي كه اگر همان اروپا را بالا بياييم و اروپاي پرتستان را بررسي كنيم، مشاهده مي‌كنيم شهر شب به آن معنايي كه در اروپاي جنوبي هست وجود ندارد و اگر هم باشد تنها در محيط‌هاي بسته است، يعني خيابان‌ها شلوغ نيست ولي افراد در رستوران‌ها تجمع مي‌كنند. بنابراين وقتي مي‌خواهيم از شهر شب صحبت كنيم بايد مشخص كنيم كه ازچه شهري صحبت مي‌كنيم.
پايتخت هرگز نمي‌تواند خواب داشته باشد
وي با بيان اينكه قانوني وجود ندارد كه حتما بايد شهر شب داشته باشيم، افزود: تهران چند خصوصيت اساسي دارد كه حتما بايد در اين بحث لحاظ شود؛ تهران پايتخت است و بنابراين گروهي از كاركردها و موقعيت‌ها را دارد كه شهرهاي ديگر ندارند. امروز به معنايي در سيستم جهاني پايتخت هرگز نمي‌تواند خواب داشته باشد، چون بايد به اين سيستم جهاني وصل باشد.
فكوهي ادامه داد: تهران يك پايتخت بزرگ است. در همه كشورها پايتخت كلان شهر نيست حتي در كشورهاي توسعه يافته داريم كه پايتخت‌هاي كوچك دارند اين كلان شهر بودن به عنوان يك ويژگي ديگر تهران به همره جمعيت چندين ميليوني آن باعث مي شود كه حتما زندگي شبانه در اين شهر وجود داشته باشد. يك كلان شهر هيچگاه نمي‌تواند متوقف شود.
وي با ابراز اميدواري نسبت به اينكه در سالهاي آينده تهران به يك جهان شهر تبديل شود، گفت: اصطلاح جهان شهر متفاوت از كلان شهر است، جهان شهر يعني در حال بزرگ بودن فرهنگ‌هاي مختلفي را در خود جاي دهد و در مرحله بعد ارتباطات بسيار زيادي داشته باشد و از نقاط مختلف دنيا فرهنگ‌هاي مختلف از آن وارد و خارج شوند. بر اين اساس پايتخت بودن، كلان شهر بودن و جهان شهر بودن به عنوان اولين مولفه‌ها هنوز براي تهران تحقق پيدا كرده است، براي مثال در تهران توريسم چنداني نداريم در حالي كه با وجود حدود 30 موزه پتانسيل توريستي بسيار بالايي در آن وجود دارد.
نمي‌توانيم يك شهر چند ميليون نفري داشته باشيم كه روشنايي گسترده نداشته باشد، نمي‌توانيم شهري با بيش از ده ميليون جمعيت داشته باشيم ولي بعضي نقاط آن به صورت 24 ساعته زندگي وجود نداشته باشد
اين استاد انسان‌شناسي تاكيد كرد: در سيستم‌هايي كه جمعيت آن بالا مي‌رود، چه پايتخت باشند و چه كلان شهر باشند و چه نباشند به دليل اين كه نيازهاي هويتي در آنها افزايش پيدا مي‌كند، بايد زندگي شبانه هم داشته باشند. هميشه چهار حوزه مسكن، كار، اوقات فراغت و حمل و نقل مورد توجه هستند و وقتي جمعيت شهر از يك جمعيتي بالاتر مي‌رود، بايد زندگي شبانه در آن ايجاد شود. نمي‌توانيم يك شهر چند ميليون نفري داشته باشيم كه روشنايي گسترده نداشته باشد، نمي‌توانيم شهري با بيش از ده ميليون جمعيت داشته باشيم ولي بعضي نقاط آن به صورت 24 ساعته زندگي وجود نداشته باشد.
فكوهي ادامه داد: اگر از سالهاي جنگ هم بگذريم، زندگي شبانه بايد روي الگوهايي پيوند مي‌خورده و الگوهايي شكل مي‌گرفت اما اين اتفاق رخ نداد و بيشتر الگوهاي كليشه‌اي به وجود آمد؛ كليشه‌هايي كه با عدم گسترش زندگي شبانه و يا وجود آن پيوندي ندارد.
وي با بيان اينكه نمي‌توان 8 الي 12 ساعت از زمان شبانه‌روز را به دليل نبود روشنايي و يا نبود نيروي كاري كه بخواهد در شب كار كند از دست داد، افزود: اين كار به دليل افزايش فشار روي سيستم اجتماعي و ضرر اقتصادي توجيح پذير نيست. اقليم شهر تهران اقليم چهار فصل است و در حال حاضر به سمت گرم شدن پيش مي‌رود، بنابراين هرچه رو به گرم شدن برويم زندگي شبانه گسترش پيدا مي‌كند و در نتيجه از هر جهت كه نگاه مي‌كنيم چشم‌انداز به سمت گسترش زندگي شبانه است و تنها بايد يك آسيب شناسي شود كه چرا گسترش پيدا نكرده است ؟
در حوزه امنيت تهران به عنوان پايتخت و تبديل به شهر شب ، ضعف داريم
فكوهي با تاكيد بر اينكه در حوزه امنيت تهران به عنوان پايتخت و تبديل به شهر شب ، ضعف داريم، گفت: مشكل امنيت به خصوص براي خانم‌ها به طور جدي وجود دارد و آنها به هيچ عنوان به مسئله امنيت اطمينان ندارند و احساس خطر مي‌كنند و اين مشكلي است كه بايد حل شود.
وي با بيان اينكه در مسئله‌ي حمل و نقل عمومي مشكل تهران نسبت به مشكلات ديگر عقب افتاده‌تر و آخر خط هستيم، گفت: بايد يك سيستم با كيفيت و ايمن حمل و نقل عمومي داشته باشيم. يكي از كارهايي كه تمام شهرهاي بزرگ كرده‌اند اين است كه هيچ ساعتي از شبانه روز وجود ندارد كه وسيله حمل و نقل عمومي نباشد و در اين خصوص پاريس از تمام شهرهاي اروپايي پيشرفته‌تر است.
مشكل امنيت به خصوص براي خانم‌ها به طور جدي وجود دارد و آنها به هيچ عنوان به مسئله امنيت اطمينان ندارند و احساس خطر مي‌كنند
وي ادامه داد: در شهرهايي مانند پاريس سيستم دوچرخه وجود دارد كه در تهران قابل پياده‌سازي نيست ولي مي‌توان از سيستم ماشين‌ها و حمل و نقل اتوبوسي و مترو استفاده كرد. در پاريس سيستم حملونقل در طول شبانه روز 20 ساعت فعال است و تنها چهار ساعت متوقف مي شود. ضمن اينكه اگر مترو شهرهاي مختلف اروپا را مقايسه كنيم مترو شهرهاي ديگر با پاريس قابل مقايسه نيست، مترو پاريس دارن به موزه تبديل مي‌كنند به طوري كه به هيچ عنوان در اين مترو حوصله كسي سر نمي‌رود.
وي در خصوص سيستم حمل و نقل عمومي در شهرهاي بزرگ و تعميم آن به شب گفت: بايد مانند بسياري شهرهاي دنيا سيستم حمل و نقل را زير پوشش ويديويي قرار دهيم. اين روند به افراد يك نوعي از امنيت مي‌دهدو به نظر من بايد اين پايه‌هاي اصلي وجود داشته باشد و بعد انتظار ايجاد زندگي شبانه را داشته باشيم. جامعه‌ي ما يك جامعه‌ي كشاورزي بوده است كه در آن نور فوق‌العاده اهميت داشته است ولي به نظر من از اين مسئله استفاده نشده است.
وي ادامه داد: در سيستم ايراني نور تقدسي دارد كه خيلي خوب مي‌شود از آن براي زيباسازي و استفاده‌هاي كاربردي استفاده كرد ولي متاسفانه به اين موضوع توجه نشده است. يك سيستم كشاورزي بوده كه خيلي سريع به سيستم شهري تبديل شده است. خيلي مواقع روستا را مشاهده مي‌كنيم كه با آمدن به شهر خود را بازسازي كرده است. بدون اينكه شهر واقعي ايجاد كند و آزادي شهري ايجاد كنيم بايد به نوعي اين مشكل حل كنيم.
در سيستم ايراني نور تقدسي دارد كه خيلي خوب مي‌شود از آن براي زيباسازي و استفاده‌هاي كاربردي استفاده كرد ولي متاسفانه به اين موضوع توجه نشده است
اين مردم شناس با اشاره به زنانه شدن جامعه‌ي ايراني گفت: يكي از اتفاقات مهمي كه بعد از انقلاب افتاده اين است كه جامعه‌ي ايراني به شدت زنانه شده، يعني زنان به شكل گسترده وارد سيستم اجتماعي شده‌اند و اين اتفاقي است كه در كشورهاي عربي منطقه و حتي تركيه رخ نداده است. جامعه‌اي كه زنان در آن حضور دارند بايد از لحاظ فضايي، زماني و تمامي ملاحظات جنسيت مورد توجه قرار گيرد.
وي گفت: شايد در سطح اشتغال زنان برابر نباشند ولي در سطح اجتماع حضور برابر دارند و هيچ حوزه‌اي در ايران نيست كه زنان در آن حضور نداشته باشند، در حوزه‌هاي نظامي، امنيتي و هنري امروز شاهد حضور زنان هستيم. چنين شهري بايد شهري باشد كه هر دو جنسيت در آن احساس آزادي و امنيت كنند. جنسيت بايد به شكل گسترده‌اي در برنامه‌ريزي شهري در نظر گرفته شود كه همه بتوانند از شهر استفاده كنند.
شب تهران بيشتر متعلق به اقشار بالاي جامعه است
فكوهي با تاكيد بر قرار گرفتن تكثر فرهنگي، سني، جنسي و اجتماعي در برنامه‌ريزي‌ها، افزود: تصور اينكه بتوانيم در يك شهر ميليوني تمام جمعيت شهر به يك شكل برنامه ريزي كنيم كاملا غلط است. در حال حاضر شب تهران دموكراتيزه نيست شبي است كه بيشتر متعلق به اقشار بالاي جامعه است. موفقيت در سيستم‌هاي شهري اين است كه شب را دموكراتيزه كنند، يعني امكاني فراهم كرده‌اند كه طبقات متوسط بتوانند از شب شهر استفاده كنند.
وي افزود: اگر در اين خصوص به عنوان مثال به بحث حمل و نقل عمومي توجه شود و در شهر اتوبوس مطمئن و تميز باشد طبقات متوسط مي‌توانند در شهر تردد كنند و بدون نگراني از جا‌به‌جايي از شب تهران استفاده كنند. هزاران شكل برنامه‌ريزي فرهنگي مي‌توان داشت تا از شب شهر كه نياز است استفاده كنيم.
وي با بيان اينكه در حال حاضر در دنيا دو تيپ رويكرد اقتصادي بازار محور وجود دارد، افزود: به نظر من يا بايد سرمايه داري اجتماعي انتخاب كنيم يا سرمايه داري مالي؛ سرمايه داري اجتماعي هدف خود را گسترش طبقه متوسط قرار مي‌دهد و شهر را در درجه اول در خدمت طبقه متوسط قرار مي‌دهد طبقه‌اي كه مي‌خواهد استفاده متعارف از شهر بكند.
وي تاكيد كرد: اقداماتي كه در 20 سال گذشته در تهران انجام شده به شدت تهران را به سمت موتوريزه كردن پيش برده است و اين موتوريزه كردن چيزي است كه حداقل از 30 سال پيش به عنوان نقد اساسي در طراحي شهري مطرح شده است. موتوريزه كردن مطلق شهر دقيقا يك الگوي آمريكايي است. در امريكا جز در شهرهاي كوچك زندگي در شهرهاي بزرگ و متوسط بدون اتومبيل غيرممكن شده است، اين در حالي است كه در اروپا تمام تلاش اين است كه شهر تبديل شود به شهر پياده و ما در كشورمان دائما شهر را براي اتومبيل راحت‌تر مي‌كنيم. از يك طرف تسهيلات براي خريد اتومبيل مي‌دهيم و از طرف ديگر شهر را براي اتومبيل‌ها راحت‌تر مي‌كنيم.
پياده حركت كردن در تهران تقريبا به يك امر غيرممكن تبديل شده است
فكوهي با بيان اينكه پياده حركت كردن در تهران تقريبا به يك امر غيرممكن تبديل شده است، گفت: هر اتوباني كه ساخته مي‌شود شهر را قطع مي‌كند و امكان راه رفتن در آن را از بين مي‌برد. هرچقدر هم كه شهر سبز شود ، وقتي به دليل شدت آلودگي هوا امكان رفتن به پارك نباشد چه فايده‌اي دارد.
هرچقدر هم كه شهر سبز شود، وقتي به دليل شدت آلودگي هوا امكان رفتن به پارك نباشد چه فايده‌اي دارد
اين استاد دانشگاه با اشاره به موتوريزه شدن شهر تهران گفت: شهري كه موتومريزه مي‌شود ديگر نمي‌تواند محله محور شود. اين دو در تضاد با يكديگر هستند. اگر قصدمان زنده كردن محله است بايد امكانات پياده را در شهر زياد كنيم.
وي در خصوص امنيت به عنوان يكي ديگر از الزامات زندگي شب در شهر گفت: بحث امنيت بحث خوبي است اما لزوما نبايد از طريق پليس تامين شود، وقتي مي‌گوييم امنيت تصور اين است كه سر هر چهارراهي يك پليس قرار گيرد تا امنيت تامين شود ولي خود حضور مردم امنيت است، خلوت نبودن امنيت است و خطرناك‌ترين حالت ممكن براي يك شهروند خيابان خالي و خلوت است و خطرناكتر از آن خيابان‌ها تاريك است كه مردم مجبور به عبور از آنها هستند.
خود حضور مردم امنيت است، خلوت نبودن امنيت است و خطرناك‌ترين حالت ممكن براي يك شهروند خيابان خالي و خلوت است و خطرناكتر از آن خيابان‌ها تاريك است كه مردم مجبور به عبور از آنها هستند
وي افزود: شب به خودي خود خطرناك نيست، دليل ترس ذاتي انسان از شب به يكي از مهم‌ترين حس‌هاي ما يعني بينايي برمي‌گردد كه در تاريكي از كار مي‌افتد. اما اين حس زماني معنا دارد كه كسي باشد كه ببيند، وقتي كسي وجود ندارد، روشني فايده‌اي ندارد. در سيستم‌هاي شهري پيشرفته مانع شكل‌گيري اين فضاهاي نگران كننده مي‌شوند. چرا كه اين فضاها با وجود نور به خودي خود آسيب‌زا هستند و افراد را به سمت خلاف مي‌كشاند.
شهر زنده خطرش كمتر از شهري است كه افراد به هر دليلي نخواهند در آن بمانند
وي با بيان اينكه فضاهاي نگران كننده شهر بايد غيرممكن و حذف شود، گفت: در بسياري شهرها مانند سئول (كره جنوبي) در پاساژهاي زيرگذر فروشگاه‌هاي كوچك ايجاد كرده‌اند كه هميشه فعال هستند و ايرادي هم براي باز بودن آنها گرفته نمي‌شود و درواقع تيپ زندگي مديترانه‌اي است. شهر زنده خطرش كمتر از شهري است كه افراد به هر دليلي نخواهند در آن بمانند. بايد در مورد اين مسائل در سيستم سياسي تصميم‌گيري شود.
برنامه‌ريزي كشور بايد در خدمت بزرگ شدن طبقه متوسط باشد
وي با بيان اينكه برنامه‌ريزي كشور بايد در خدمت بزرگ شدن طبقه متوسط باشد، گفت: پول بايد در بخش حمل و نقل عمومي تزريق شود نه اين كه براي اتومبيل‌هاي گران قيمت باشد و بعد سعي كنند در برنامه نورليبرالي از طريق قيمت بنزين اتومبيل‌ها را كنترل كنند. كسي كه خودرو ميلياردي دارد نگران پنج هزار تومان افزايش قيمت بنزين نيست. در حال حاضر در شهري مانند پاريس استفاده از ماشين تقريبا غيرممكن شده و فقط در ساعات خاص، مثلا در شب براي مهماني رفتن از خودرو استفاده مي‌كنند چرا كه استفاه از خودرو به صورت مداوم عقلاني نيست.
فكوهي در خصوص مشكل طراحي شهري، گفت: وقتي در طراحي شهري كاري انجام شد برگشت آن به سادگي نيست؛ وقتي اتوبان صدر ساخته شد نمي‌توان گفت كه دوباره برچيده شود، يعني ضايعه‌اي كه وارد مي‌شود غيرقابل جبران است. بنابراين هرچه مطالعه صورت گيرد ، كار بهتر انجام مي‌شود و بايد در سياست‌گذاري كلان توجه شود كه كدام طبقه اجتماعي را مي‌خواهيم تقويت كنيم.
وقتي در طراحي شهري كاري انجام شد برگشت آن به سادگي نيست؛ وقتي اتوبان صدر ساخته شد نمي‌توان گفت كه دوباره برچيده شود، يعني ضايعه‌اي كه وارد مي‌شود غيرقابل جبران است
وي معتقد است كه طبقات متوسط و رو به پايين بايد استفاده بيشتري از شهر داشته باشند، و گفت: مخالف حضور يك گروه فاخر و اشرافي در شهر نيستم، اما آزادي و حق شهر بايد متعلق به طبقه متوسط باشد. اين طبقه هم اگر امكان پياده‌روي و حملونقل خوب باشد از اتومبيل استفاده نمي‌كند.
تصور موتوريزه كردن شهر به منزله پيشرفت آن، تصور اشتباهي است
اين استاد دانشگاه با تاكيد بر اينكه تصور موتوريزه كردن شهر به منزله پيشرفت آن، تصور اشتباهي است، گفت: رويكرد در تمام دنيا تغيير كرده است، ولي ما هنوز به فكر ساخت پل‌ها و اتوبان‌هاي عظيم هستيم و بايد اين رويكرد را تغيير بدهيم چرا كه اتومبيل براي شهر يك سم كشنده است.
بايد پرسه‌زني در شهر را از طريق به وجود آوردن خيابان‌هاي جذاب تشويق كنيم
وي يادآرو شد كه شهر هم در شب و هم روز بايد جذاب باشد، اظهار كرد: مثلا بايد پرسه زني در شهر را از طريق به وجود آوردن خيابان‌هاي جذاب تشويق كنيم. در حال حاضر تنها مجتمع‌هاي غول آسا به وجود آورده‌ايم كه به موتوريزه كردن شهر كمك مي‌كند. اگر به جاي اين خياباني داشته باشيم كه ويترين‌هاي تماشايي داشته باشد، پرسه زني گسترش پيدا مي‌كند. چرا كه پرسه زني يكي از كم هزينه‌ترين اشكال پر كردن اوقات فراغت به شكل پياده و انساني است.
در حال حاضر تنها مجتمع‌هاي غول آسا به وجود آورده‌ايم كه به موتوريزه كردن شهر كمك مي‌كند، اگر به جاي اين خياباني داشته باشيم كه ويترين‌هاي تماشايي داشته باشد، پرسه‌زني گسترش پيدا مي‌كند، چرا كه پرسه‌زني يكي از كم هزينه‌ترين مدل‌ها براي پركردن اوقات فراغت به شكل پياده و انساني است
فكوهي تهران را فاقد هويت شهري دانست و افزود: هويت شهري در تهران تقريبا از بين رفته است، محله‌ها كم و بيش هستند اما هويت قبلي را ندارد، يعني نمي‌توان محله‌ها را از هم تشخيص داد. در حقيقت هويت در سطح كل شهرهاي ايران از بين رفته است. همه جا ساختمان‌ها يك شكل است. يكي از اشكالات كشور اين است كه روستاها به سرعت در حال تبديل شدن به شهر هستند. در تهران شكلي از نما ساخته مي‌شود و بلافاصله الگوي آن در بندرعباس ساخته مي‌شود و دليل آن اين است كه هويت‌هاي محلي را در سطح ايران از دست داده‌ايم و به جز بعضي شهرها كه خودشان احساس تعلق هويتي مي‌كردند در ساير شهرها از بين رفته است.
اين انسان شناس انساني بودن شهر را موجب جذابيت آن دانست و افزود: انساني كردن شهر علاوه بر جذابيت موجب ايجاد امنيت نيز مي‌تواند باشد. در حال حاضر از انساني بودن فاصله مي‌گيريم و يكي از دلايل آن سياست‌هاي نورليبرالي است كه اتفاق افتاده است.
وي در خصوص تفكيك شبانه روز به هشت ساعت براي استراحت، هشت ساعت تفريح و هشت ساعت كار و نيز انتقال بخشي از اين تقسيم‌بندي به شب گفت: من اصلا با اين تيپ سياست‌هاي تصدي‌گري موافق نيستم. شهرداري و دولت مسئول تصدي‌گري نيستند. دولت بايد براي زندگي مردم امكانات لازم را فراهم كند، مردم تصميم مي‌گيرند كه چگونه زندگي كنند.
بيشتر اختلاف و نگراني پدر و مادرها براي حضور فرزندان تا دير وقت در شهر، به دليل نبود امنيت است
فكوهي ادامه داد: امروز علت اين كه پدر و مادر مخالف حضور فرزندان تا دير وقت در شهر هستند نگراني است كه نسبت به امنيت دارند. بايد شهر را به عنوان يك تماميت 24 ساعته معرفي كرد؛ منتهي بايد به صورت انعطاف آميز برخورد شود. شهرداري اين قدرت را دارد كه فضاهاي شهري را مديريت انعطاف‌آميز كند و فضا را براي بزرگترين گروه آماده‌سازي كند و بعد ببينيم خود سيستم چگونه پيش مي‌رود. به عنوان مثال در پاريس براي استفاده از اتوبوس از كارت‌هاي سالانه استفاده مي‌شود و شهروندان مجبور هستند كارت بزنند و اگر نزنند توسط پليس جريمه مي‌شوند.
وي علت استفاده از اين كارت‌ها را آناليز ساعت به ساعت خطوط اتوبوسراني دانست و افزود: بر اساس اطلاعات بدست آمده از اين آناليزها در سيستم شهري تعداد اتوبوس‌ها را در خطوط مختلف تغيير مي‌دهند.
واگذاري تصدي‌گري حملونقل به بخش خصوصي اشتباه است
فكوهي با اشاره به خصوصي سازي حمل و نقل عمومي در ايران، گفت: خصوصي‌سازي در حملونقل يكي از بزرگترين خطراتي است كه شهرها را تهديد مي‌كند. حمل و نقل، بهداشت، آموزش و امنيت نبايد به بخش خصوصي داده شود چرا كه اين موارد چيزي نيست كه كسي بخواهد از آن پول در بياورد. تصدي‌گري نبايد باشد و دولت بايد كار ستادي انجام دهد و مردم خودشان مي‌توانند در مورد سبك زندگي خود تصميم بگيرند.
وي در خصوص برنامه‌ريزي براي شب شهر، گفت: برنامه‌ريزي‌هاي فرهنگي براي زنده كردن شب انواع مختلفي دارد و يكي از اين موارد ساعت كار مكان‌ها و فضاهاي فرهنگي است كه نبايد در ساعات اداري باشد و اين يكي از موضوعاتي است كه هنوز حل نشده است. مثلا ساعت كار كتابخانه نبايد با ساعت كار اداري يكي بوده و مثلا 12 ظهر تا 10 شب فعال باشد و اين همان روندي است كه همه جاي دنيا رواج دارد. راه ديگر ايجاد ساعات كار خاص است تا براي بعضي مناطق استفاده مجزايي را اختصاص دهند و شبيه برنامه "شب‌هاي سفيد" در پاريس فضاهايي نظير موزه‌ها را براي گروه و يا جمعي از مردم آزاد گذاشت.
فكوهي با اشاره به اينكه امنيت صرفا با حضور پليس تامين نمي‌شود، گفت: گاهي پليس مي‌تواند اثر معكوس داشته باشد و ايجاد واهمه كند يعني مثلا حضور تعداد زيادي پليس در خيابان ايجاد وحشت مي‌كند بنابراين كار بايد با دقت انجام شود.
وي با تاكيد بر افزايش گفت‌وگوي ميان دانشگاهيان و افراد اجرايي كشور گفت: اين آمادگي از جانب دانشگاهيان كشور وجود دارد. زماني كه حدود 20 سال پيش به ايران آمدم تنها يك سالن اجتماعات در ايران بود اما در حال حاضر تنها در دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران پنج سالن وجود دارد و تعداد بي‌شماري سالن در شهر خالي مانده است چرا كه سياست نورليبرالي گفته است بايد از اين سالن‌ها پول در بياد.
شهر كه زنده شود و كيفيت يابد ، خود به خود پول هم مي‌آيد
وي افزود: اگر شهر مي‌خواهد زنده شود بايد به كساني كه در آن حاضر هستند بها و امكانات داده شود و امكانات در اختيارشان قرار گيرد و مداوم بحث پول در نظر قرار نگيرد؛ شهري كه زنده شود خود به خود پول هم مي‌آيد. شهر وقتي كيفيت پيدا كند خود به خود درآمد هم پيدا خواهد كرد. امروز تهران پر شده از فضاهاي خالي كه هيچ استفاده‌اي از آن نمي‌شود. سالن‌هاي نمايش بسياري وجود دارد كه استفاده‌اي از آن نمي‌شود چون منطق پول حاكم است. براي برگزاري يك كنسرت در يك سالن بايد ميليون‌ها تومان پرداخت شود و افراد و گروه‌هاي عادي چنين هزينه‌اي را ندارند و در نتيجه سالن خالي مي‌ماند و بعد شهر خالي مي‌ماند و در نهايت زندگي كه مي‌خواهيم به شهر بياوريم به شهر وارد نمي‌شود.
انتهاي پيام
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها