واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > ابراهیمی شاهد، جعفر - تلویزیون فعالیت کودکان را محدود و آنان را به تماشاگر صرف برنامههای تلویزیونی تبدیل میکند. تلویزیون همچنین ارتباط افراد خانواده را کم کرده و روابط سازنده و لازم والدین با کودکان و نوجوانان را محدود میسازد. گاهی تلویزیون را شمشیر دولبه نامیدهاند. اگر برنامههای تلویزیون مناسب نباشد، بد آموزی و اثر مخربی بر کودکان خواهد داشت و از این رو، در زمینه تماشای تلویزیون توسط نوجوانان و کودکان باید به چند موضوع توجه کرد. در جامعه کار اهمیت دارد و برای آن برنامهریزی میشود، اما اوقات فراغت مورد بیتوجهی قرار میگیرد و برنامه ای برای چگونه گذراندن آن در نظر گرفته نمیشود 1- تلویزیون تا چه اندازه کودکان و نوجوانان را از انجام سایر فعالیتهای ثمربخش باز میدارد؟ 2- تا چه اندازه فرزندان وابسته به تماشا و پذیرا میشوند؟ 3- تا چه اندازه تماشای تلویزیون بر روابط فرزندان با والدین تاثیر میگذارد؟ تلویزیون نباید جانشین فعالیتهای فردی و اجتماعی شود و فرزندان را به فردی پذیرا تبدیل کند و تنها وسیله سرگرم کننده برای او باشد. استفاده مداوم از برنامههای تلویزیونی، کودک و نوجوان را به گیرندهای بدون تفکر و بدون داد و ستد اندیشه و تجزیه و تحلیل مطالب تبدیل میکند. در واقع، صدا و حرکت او را جلب کرده و به سمت بیتوجهی، عدم انتخاب و بیتفاوتی نسبت به آنچه عرضه میشود، سوق میدهد. آنگاه نسلی که باید یا سازنده زندگی باشد تماشاچی صحنهها میشود. وابستگی بیش از حد به برنامههای تلویزیون، بهخصوص در شرایطی که برنامههای تفریحی دیگری وجود ندارد، بر روابط فرزندان با والدین تاثیر میگذارد و موجب کمشکشهایی میشود. فرزندان باید بیاموزند که زندگی خود را تباه نکنند و با تفریحات وقتگیر و بیثمر زندگی خود را به خطر نیندازدباید برای گذراندن اوقات فراغت برنامهریزی وجود داشته باشد و در این زمینه با اعضای خانواده تبادل نظر صورت گیرد. فرزندان باید بیاموزند که زندگی خود را تباه نکنند و با تفریحات وقتگیر و بیثمر زندگی خود را به خطر نیندازد. برای نیل به این منظور به نظر می رسد که آموزشهای لازم باید از دوران کودکی آغاز گردد و از همان دوران طفولیت ارزش و اهمیت برنامه ریزی آموزش داده شود. استفاده از وقت را باید از کودکی به فرزندان آموخت. کودک باید یاد بگیرد که آرام بگیرد، با اینکه خوابش نمیبرد دراز بکشد، کتاب ورق بزند، به داستان گوش بدهد، داستان و کتاب بخواند. اغلب نوجوانان بدون برنامه بزرگ شدهاند و متاسفانه، بیبرنامه بودن حتی به گذران اوقات فراغت آنان نیز سرایت کرده و نمیدانند از وقت خود چگونه استفاده کنند. در مورد برنامههای تلویزیون و کامپیوتر در اغلب خانوادهها اختلاف نظر زیادی وجود دارد. گاهی والدین در حال دیدن برنامهای هستند، اما فرزندان را از آن منع میکنند. اینگونه برخوردها، اعتماد کودکان و نوجوانان را از والدین سلب کرده و آنان را عالمان بدون عمل معرفی میکند. گاهی زمان پخش و محتوای برنامههای تلویزیون و استفاده از کامپیوتر به مشاجرات خانوادگی دامن میزند. بعضی از برنامهها ممکن است موجب بدآموزیهایی شود و تاثیر منفی داشته باشد. همچنین دیدن برنامهها در شبهای درسی، کودکان را از انجام تکالیف درسی باز میدارد. والدین در برابر چنین مسائلی حساسیت دارند و به جای توضیح و بیان مطالب و تنظیم برنامهای صحیح، در برابر فرزندان خود قرار میگیرند. نتیجه این کار ارتباط نادرست خانواده با فرزندان و ایجاد قواعدی خشنتر و انعطافناپذیر است که روابط اعضای خانواده را بدتر کرده و بهرهای از آن نمیبرند.لذا چگونگی گذران اوقات فراغت از مسایل بسیار مهمی است که همواره باید مورد توجه والدین قرار بگیرد تا مانع از وقت گذرانی های کودکان و نوجوانان گردد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 195]