واضح آرشیو وب فارسی:آفاق آنلاین: فرار بیمه ای بحث جدیدی است که ضرورت دارد جهت بقا و دوام سازمان به آن پرداخته شود. سازمان تامین اجتماعی بزرگترین سازمان بیمه ای کشور است که نزدیک به ٤٢میلیون نفر بیمه شده را تحت پوشش دارد و خدمات گسترده ای ارائه می کند و حساسیت های خاص خود را دارد. سازمان ها برای اینکه دوام، بقا و مشروعیت داشته باشند باید کفایت مالی داشته باشند، در غیر این صورت این ٣پارامتر تحت الشعاع قرار می گیرد و سازمان در پاسخگویی دچار مشکل می شود. فرار بیمه ای یکی از مشکلات بیمه ای سازمان های بیمه گر در جهان است. فرار بیمه ای تفاوت و شکافی است بین وصول بالقوه و وصول بالفعل یا خودداری کارفرما و یا بیمه شده از اینکه تحت شمول قانون تامین اجتماعی قرار گیرد که می تواند ناشی از ضعف فرهنگی و مشکلات اقتصادی باشد. فرار بیمه ای می تواند ارادی و یا غیر ارادی باشد. فرار بیمه ای به ٣دسته تقسیم می شود: فرار بیمه ای کارگاهی، فرار بیمه ای تعدادی، فرار بیمه ای ریالی در فرار بیمه ای کارگاهی، کارفرما کارگاه صنعتی، تولید و خدماتی لیست کارگران را ارائه نمی کند و یا از تشکیل پرونده خودداری می کند. در فرار بیمه ای از نوع تعدادی، کارفرما تعدادی از کارگران را در لیست حق بیمه نمی نویسد و یا افراد بازنشسته را بکار می گیرد و یا کارکرد واقعی آنها را اعلام نمی کند. در فرار بیمه ای ریالی، کارفرما لیست واقعی را پرداخت نمی کند و یا به موقع پرداخت نمی شود. اگر بخواهیم به پیشینه تاریخی فرار بیمه ای بپردازیم باید گفت سازمان بین المللی کار، جان ترنردر ١٩٩٧ در آمریکا و سازمان بین المللی تامین اجتماعی(ایسا) در سال ٢٠٠١ در این زمینه مطالعاتی داشته اند که نتیجه این بررسی ها این بود که ٥٠تا ٦٠درصد تمامی صندوق های بیمه ای دنیا با فرار بیمه ای مواجه هستند. در سازمان تامین اجتماعی گروه اقتصاد و برنامه ریزی معاونت فنی ودرآمد، دفتر برنامه ریزی اقتصادی و اجتماعی و گروه برنامه ریزی حوزه درمان مطالعاتی در زمینه فرار بیمه ای داشتند و همچنین در سال ٨٢ استان آذربایجان شرقی بررسی هایی انجام دادند که حاکی از این است که فرار بیمه ای در ایران و جهان رو به افزایش است و زنگ خطر آن به صدا درآمده است. بر اساس مرکز آمار ایران، جمعیت شاغل حقوق بگیر١١میلیون و ٩٣٦هزار و ٦٩٠ نفر است و بیمه شدگان اجباری ٩میلیون و ٢٥٦هزار نفر و ضریب نفوذ تامین اجتماعی در بیمه شدگان اجباری ٥/ ٧٧درصد است و در مورد بیمه شدگان غیر اجباری، ٩میلیون و٣٦٧هزار شاغل مزد بگیر و جمعیت بیمه شدگان غیر اجباری ٤میلیون و ٨٨هزار نفر و ضریب نفوذ تامین اجتماعی در بین بیمه شدگان غیر اجباری ٧/٤٣ درصد است. ٧میلیون و ٥٩٢هزار نفر در کشور شاغل غیر مزد بگیر هستند که اگر جمعیت بیمه شدگان عشایر را از آنها کم کنیم می توان متوجه شد که ٤/٦٤درصد جمعیت کشور تحت پوشش تامین اجتماعی هستند و قریب به ٧میلیون نفر در کشور تحت پوشش هیچگونه نظام بیمه ای نیستند و طبق بند الف ماده ٢٨ قانون برنامه توسعه پنجم اگر سازمان نگاه استراتژیک نداشته باشد و برای این گروه که غالباً درآمد بالایی دارند برنامه نداشته باشد، بیمه های خصوصی می تواند جای سازمان را پر کنند. سن بازنشستگی میان ایران و آلمان را مقایسه کنیم متوجه می شویم که میانگین این سن در ایران ٥٦سال با متوسط ٢٢سال و ٩ماه پرداخت حق بیمه و در آلمان ٦٥ و ٦٦ سال است. فرار بیمه ای دلایل درونی و بیرونی دارد. از دلایل درونی می توان به مازاد عرضه نیروی کار و کاهش قدرت چانه زنی نیروی کار در ایران اشاره کرد. از دیگر عوامل بیرونی مشکلات اقتصادی، تورم، فقر، اولویت بخشی به کالاهای مصرفی، پیچیدگی قانون، عدم آینده نگری، تعدد قانون و پایین بودن نرخ جرایم به نرخ بهره و سود سرمایه گذاری است. در بخش عوامل درونی فرار بیمه ای ضعف در مبانی محاسبه پرداخت مستمری و سیاست های مربوط به ترمیم مستمری، طرح های بازنشستگی پیش از موعد، بیمه بیکاری، طرح های غیرکارشناسی، قوانین حمایتی، تعدد نرخ های حق بیمه، کاهش نرخ وابستگی و... نام برد. فرار بیمه ای پیامدهایی دارد که می توان به کاهش منابع، رسیدن به نقطه سربه سری، افزایش نابرابری و شاغلان غیر رسمی و اختلال در بازار کار اشاره کرد. باید برای خروج از این شرایط برنامه ریزی کرد و توسعه بخش فناوری اطلاعات سازمان راه حل مشکلات سازمان است و درکنار تقویت بخش CRM، آموزش، نظارت و سیاست های تشویقی را دنبال کنیم.
جمعه ، ۳دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفاق آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]