محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798984240
شعر سیاسی بدون کارکرد بی معناست - پایگاه خبری تحلیلی ناصرون
واضح آرشیو وب فارسی:ناصرون: شاعر در هر برهه ای که قرار دارد، باید وظیفه اش را انجام بدهد و من هم در آن مقطع و پس از اینکه قرار شد قلب راکتور اراک را درآوردند و به جای آن بتن بریزند، وظیفه ام را انجام دادم. حالا اینکه بازخوردش چه بوده، برایم مهم نیست.به گزارش "ناصرون " سال قبل که قلب راکتور اراک را درآوردند و به جای آن بتن ریختند، شاید خیلی ها بودند که قلبشان درد گرفت و به دنبال واژه ای برای بیان احساس خود می گشتند. چندساعتی نگذشته بود که یک نفر با یک شعر از راه رسید. شعری درباره «راکتور اراک» و شاعری که می گفت نه قلب راکتور که قلب او را درآوردند. شعری که به سرعت در فضای مجازی منتشر و در شبکه های اجتماعی دست به دست چرخید. پای این شعر، امضای کسی قرار داشت که پیش از این هم در موقعیت ها و مناسبت های مختلف، نشان داده بود تمایل دارد تا با زبان شعر، واکنش خود را نسبت به آن چه در جهان اسلام و در سیاست ایران می گذرد، ابراز کند؛ از فجایع یمن و نیجریه گرفته تا اعدام شیخ نمر در عربستان و درآوردن قلب راکتور اتمی در اراک. با «میلاد عرفان پور» به همین بهانه ها سوالات مختلفی پرسیدیم و جواب های جالبی هم گرفتیم . * واقعا فکر می کردید روزی درباره یک راکتور اتمی شعربگویید؟ - همان طور که در شعر هم گفتم، فکرش را نمی کردم. البته یک شاعر ممکن است درباره خیلی از موضوعاتی که فکرش را نمی کند، شعر بگوید چون شعر، شعر زندگی است و شاعر با نگاهی متفاوت نسبت به جهان نگاه می کند و به همین خاطر امکان شعر گفتن درباره خیلی از موضوعاتی که فکرش را هم نمی کند، وجود دارد * بازخورد مخاطبان در ارتباط با شعری که درباره راکتور اراک پس از اجرای برجام و لغو تحریم ها گفتید، چطور بود؟ - من خودم اصولا خیلی به دنبال بازخورد شعرهایم نیستم. هم فرصت این کار وجود ندارد و هم اینکه شاید خیلی نیاز به این نباشد که بطور تخصصی دنبال بازخوردها باشم اما عموما بازخوردهای خوبی از شعرهایم گرفتم و در این باره هم مثبت بود. حرف اصلی من این است شاعر در هر برهه ای که قرار دارد، باید وظیفه اش را انجام بدهد و من هم در آن مقطع و پس از اینکه قرار شد قلب راکتور اراک را درآوردند و به جای آن بتن بریزند، وظیفه ام را انجام دادم. حالا اینکه بازخوردش چه بوده، برایم مهم نیست. * شما شاید به نوعی جزء معدود شعرایی هستید که بطور صریح نسبت به وقایع اجتماعی و سیاسی جامعه واکنش نشان می دهید. یک زمانی این نقد را به شاعران دیگر داشتید که چرا در ارتباط با فتنه 88 آن طور که باید و شاید، واکنش نشان ندادند و به قول شما، وظیفه خود را در آن برهه انجام ندادند - یک شاعر اصالتا خیلی دوست ندارد درباره چیزهایی شعر بگوید که ارتباطی با لطافت و فضای خاص شعر ندارد مثل سیاست، راکتور و خیلی مباحثی که ارتباط مستقیمی با فضای مطلوب شاعر ندارد اما گاهی اتفاقاتی پیش می آید که شاعر مجبور می شود برای دفاع از مجموعه ای از آرمان ها و ارزش هایی که آنها را محترم می داند و اتفاقا به آنها عشق می ورزد، وارد میدان شده و شعر بگوید. در واقع برای دفاع از عشق خود حاضر می شود درباره موضوعاتی خاص و در بزنگاه های خاصی شعر بگوید. * و شاید از دل همین ماجرا، دوقطبی شاعران ولایی و غیرولایی شکل گرفت یا جریانی که می گوید یک شاعر یا مداح نباید وارد فضای سیاست بشود. - شاعر در وهله اول انسان است و انسان نمی تواند قسمت های وجودی خودش را از یکدیگر تفکیک کند. همان طور که نمی تواند مثلا شعر و عاطفه را کنار بگذارد و بگوید من ساعت یک تا سه عاشقم، یک تا چهار، یک منتقد اجتماعی هستم و چهار تا پنج انسانی هستم که ممکن است از تصمیم گیری های سیاسی آزرده بشوم. شاعر چون انسان است، با ابعاد گوناگون زندگی اعم از عشق، سیاست واجتماع درگیر است. شما می توانید انسانی را در جهان پیدا کنید که سیاست با او کاری نداشته باشد؟ سیاست در زندگی انسان بسیار اثرگذار است. تقریبا تمام دردهایی که انسان معاصر دارد، از سیاست نشات گرفته و از تصمیم گیری های غلط در این زمینه و بدست سیاستگذاران. لذا انسانی که از چیزی دل آزرده است و زیر شکنجه تصمیم ها و سیاستگزاری های غلط قرار دارد، آیا می تواند شعر سیاسی نگوید؟ همان طور که یک شاعر نمی تواند شعر عاطفی نگوید، نمی تواند از سیاست و اجتماع هم جدا باشد و در این باره شعر نگوید. شعر و شاعر را نمی توان به قسمت های مختلف تقسیم بندی کرد. نمی شود انتظار داشته باشیم فلان شاعر فقط شعر عاشقانه بگوید یا فلان شاعر چون «انقلابی» نامیده می شود، فقط شعر انقلابی بگوید. شما انسانی را سراغ دارید که از بدو کودکی تا پیری فقط مبارزه سیاسی کرده باشد؟ در نهایت اینکه؛ یک شاعر مطلوب شاعری هست که در همه موضوعات معمول یک انسان معاصر شعر می گوید. آن شاعری که در فرهنگ ایرانی و اسلامی ما تعریف می شود، شاعری است که در همه موضع ها و موضوع های مختلف شعر می گوید و مجموع اینهاست که یک شاعر را شاعر می کند. هر شاعری که خود را تنها در یک بخش محدود کرده، قطعا شاعر مطلوبی نیست و شعرهایش ادای موضع گیری در آن موضوع خاص است یعنی ادای این را درمی آورد که مثلا من همه زندگیم شعر و عاطفه است و لذا فقط شعر عاطفی و عاشقانه می گوید. * جواب سوال بعدی من را هم دادید که می خواستم بپرسم یک شاعر چطور می تواند هم درباره مرگ و تنهایی و عشق شعر بگوید هم درباره یمن و نیجریه و شیخ نمر و راکتور اتمی؟ - بله. همان توضیحی که دادم، فکر می کنم جواب سوال شما باشد. انسان جامع الاطراف است و چون همه موضوعات با انسان کار دارد، انسان هم با همه موضوعات سر و کار دارد. چون عشق و عاطفه و سیاست و اجتماع دست از سر انسان برنمی دارد، انسان هم دست از سر اینها نمی تواند بردارد. * تصمیم ندارید درباره موضوع سیاسی دیگری شعر بگویید؟ - شعر سیاسی باید کارکرد داشته باشد و اگر کارکرد نداشته باشد، اصلا گفتنش بی معناست. یعنی شاعر، شعر سیاسی را قطعا تنها برای دل خودش نمی گوید و هدف سیاسی از گفتنش دارد و می خواهد این شعر تاثیر بگذارد لذا من هر شعری در این فضا می گویم، زمانی است که بخواهم تاثیر بگذارد و این طور نیست که به هر مناسبتی شعر سیاسی بگویم. * شما شعر هیئت هم گفته اید؟ - بله در این زمینه هم اشعاری داشته ام که اغلب خیلی از اشعاری که در این فضا گفته ام را «حاج میثم مطیعی» خوانده اند و در کارهای خود از آن استفاده کرده اند. *شما هم از دانشجویان دانشگاه امام صادق بودید و هستید. دانشگاهی که یک جریان شعر و شاعری خیلی قوی را در کشور هدایت می کند - بله. من از سال 86 وارد این دانشگاه شدم و به تبع آن با هیئت میثاق آشنا شدم * و آشنایی شما با محمدمهدی سیار و میثم مطیعی از همین جا شکل گرفت؟ - با آقای سیار از قبل آشنایی داشتم. وقتی من وارد دانشگاه امام صادق شدم، آن موقع آقای سیار از یکی دو سال قبل تر از من برای حاج آقای مطیعی شعر می گفتند. من که به دانشگاه رفتم، این توفیق برایم به وجود آمد که در این فضا شعر بگویم و این را برکت مهمی در زندگی ادبی خودم می دانم و اگر شعر گفتن در فضای هیئت نبود، احساس می کنم که خیلی از داشته هایی که به لطف خدا الان دارم را نداشتم. حرکتی که از هیئت میثاق دانشگاه امام صادق آغاز شد و حاج میثم مطیعی هم نقش بسزایی در موفق بودن و پیشرو بودن این حرکت داشت، کمک شایانی هم به جامعه شعر و هم مداحی کشور کرد. آن چیزی که به عنوان تراز انقلاب اسلامی مطرح می شود و در این هیئت به بهترین شکل خودش را نشان داد. * چرا میثم مطیعی، از رسانه ها و مصاحبه فراری است ؟ - چون ایشان دنبال این نیستند که خودشان را به عنوان شخص میثم مطیعی مطرح کنند و این کار را یک جریان و کارگروهی می دانند و البته قطعا اخلاص و خضوع و خشوعشان هم از ما بیشتر است که با وجود نقش و اثرگذاری ای که دارند، اما مصاحبه نمی کنند و تمایلی به بودن و مطرح شدن در رسانه ها ندارند و به جز یکی دو مورد که درباره حاج آقا تهرانی صحبت کردند که آن هم به واسطه مرور خاطرات ایشان بود، صحبت دیگری و مصاحبه دیگری از ایشان ندیدیم. اعتقاد شخصی آقای مطیعی این است که مصاحبه نکنند و در خلوت یا به تعبیری گمنامی راه خود را ادامه بدهند. * وقتی یک جریانی اثرگذار است و به قول شما «تراز انقلاب اسلامی» است، آیا بهتر نیست تبلیغ و ترویج شود تا الگوسازی بشود؟ - به نظرم اصل، همان کاری است که آقای مطیعی دارد انجام می دهد. سیر و روند کار ایشان و تاثیری که گذاشته و حتی بازتاب جهانی و بین المللی داشته، مشخص هست و تاثیری که باید بگذارد را هم می گذارد و الحمدلله این سال ها هرچه گذشته به برکت جریان سازی و الگوسازی این هیئت و پیشرفت و کار دینی هنری که در آن انجام شده، بر میزان اثرگذاری آن افزوده شده است. * برگردیم به شعر؛ امکان دارد یک روز بخواهید برای یک شخصیت خاص سیاسی شعر بگویید؟ - شعرا معمولا به این شکل و به صورت موردی، شعر نمی گویند و من هم ترجیح می دهم ورود نکنم. البته من برای شخصیت های خاص در زمان های خاص شعر گفته ام؛ مثلا شهید احمدی روشن یا شیخ زکزاکی و یا برای شیخ نمر شعر گفتم و اتفاقا دوست دارم درباره شخصیت های بزرگ شعر بگویم . * مثلا درباره کدام شخصیت ؟ - منظورم شخص خاصی نیست. من معمولا وقتی در جریان حادثه ای مثل اعدام شیخ نمر یا کشتار شیعیان نیجریه متاثر می شوم، دوست دارم شعر بگویم. خیلی ها این را مذموم می دانند که بخواهند درباره یک شخصیت شعر بگویند یا او را مدح کنند اما از نظر من، راز شعر این است که تو به عنوان شاعر، موضع بگیری و واکنشت را نسبت به اتفاقات نشان بدهی. این شعرهایی که من گفتم، یک بخشی از آنها شامل موضع گیری های خودم هم هست. مثلا شعری که درباره شیخ نمر گفتم، درواقع واکنش نسبت به آل سعود هم هست. من به عنوان یک مسلمان موضع خودم را در این باره اعلام می کنم. در هر شعری که درباره یک شخصیت گفته می شود، آن شخصیت یک بهانه است برای بیان یک موضع یا حقی که زایل شده است. * چرا شاعری که مثلا درباره راکتور یا توافق هسته ای شعر بگوید را شاعر نظام معرفی می کنند؟ این دسته بندی ها از کجا شکل می گیرد؟ چرا گاهی می شنویم که می گویند شاعر آیینی باید فقط برای اهل بیت شعر بگوید؟ یعنی اگر مثلا منِ شاعر، همه شعرهایم عاشقانه است ولی در زندگی خودم این گونه نیستم و تجربه عاشقانه زیستن را نداشته ام ولی چون بازارمی طلبد، همه شعرهای من عاشقانه است، این شاعری است که صادق نیست یا شاعری که همه شعرهاش شعر روضه است آیا همه زندگیش هم با روضه و هیئت عجین است؟ شعر باید جمیع جهات زندگی را پوشش بدهد و این تقسیم بندی ها، تقسیم بندی درستی نیست. مخاطبان بدانند شاعرانی که صرفا به یک موضوع می پردازند، شاعران کاملی نیستند. ضمن اینکه شعر آیینی خودش عنوان درستی نیست. شعر آیینی یعنی شعری که به یک آیین می پردازد. این آیین می تواند بودا باشد یا اسلام یا هر آیین دیگری. نمی دانم چرا این عنوان شاعر آیینی رسم شده اما به هرحال، عنوان دقیق تر «شعر شیعی» است و اگر هم منظور شعری است که صرفا در هیئت استفاده می شود، پس باید نام آن را شعر هیئت گذاشت. - اصل صدق اگر بین شعر و انسان نباشد، یعنی شعری که من می گویم صادقانه آن چیزی نباشد که دغدغه من هست و من با آن مانوس هستم، این شعر قطعا کارکرد خودش را از دست خواهد داد. * در حال حاضر مسئولان و سیاستگذاران از جریان شعر و شاعری در کشور حمایت می کنند؟ ما در شعر کار پایه ای و بنیانی خیلی کم انجام دادیم. البته کارهای خوبی هم در این زمینه شده اما میزان این کارهای خوب و صرف بودجه، شاید 20 درصد بوده در مقابل آن همه کارهای نامناسب، بدون توجیه و غلطی که در حوزه شعر کشور انجام شده است. بیشترین برنامه هایی که در فضای شعر و شاعری کشور برگزار شده، به همایش ها و کنگره ها و جشنواره ها و شب شعرها محدود و منحصر می شود که اگر برآورد بشود چقدر کارکرد برای شعر داشته، به نظرم تنها 20 درصد باشد و فضای شعرکشور را به سمت شعر مکانیکی و شعر بدون روح گفتن برده و بودجه های ادبی در جایی که خیلی بازدهی ندارد، خرج شده است. جشنواره شعری رویکرد آموزشی و تربیتی ندارد. به عنوان مثال بودجه برگزاری یک شب شعر 50 میلیون است که حدود 40 میلیون آن، صرف کارهای ساختاری شب شعر مثل هتل و بلیت رفت و برگشت شاعران و عوامل اجرایی و تدارکات و ... می شود و ده میلیون باقی مانده هم جایزه برگزیدگان جشنواره است و هیچ کار آموزشی هم صورت نمی گیرد و تنها سه نفریا چند نفر که شعر خوب گفتند، جایزه می گیرند. فایده دیگر این برنامه ها این است که شاعران را دور هم جمع می کند ولی نه شاعران خوب بلکه شاعران متوسط را و شاعرانی که در بازار مخاطبان شعر را در اختیار ندارند. در حالی که باید از شاعرانی که واقعا شاعر هستند و به شعر کشور خدمت می کنند، حمایت ویژه ای بشود تا دلگرم شوند و به تولید ادبی بپردازند و مهم تر از اینها، پرورش نیروهای جوان و نوجوان است و حمایتی که باید از استعدادهای شعر و شاعری بشود. این استعدادها برای رشد خودشان نیاز به تعامل دارند. ما در انجمن شهرستان ادب و آفتابگردان ها این موضوع را پیگیری می کنیم که از جوانان و نوجوانانی که برای رشد ادبی پله ها را خودشان بالا آمده اند، حداقل حمایت کنیم. - شعر، در سیاستگزاری های کشور ما دوران پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته و هنوز جایگاه آن شناخته نشده است. مسئولان تنها برای اینکه بگویند ما برای ادبیات و فرهنگ کاری می کنیم، پای شعر را وسط می کشند و برنامه هایی که بیشتر آنها جنبه نمایشی دارد، اجرا می کنند. منبع: کیهان
یکشنبه ، ۳۱مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ناصرون]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها