تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836088123
گفتگو با عوامل نمایش "چرا نازی پرواز کرد؟"
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
گفتگو با عوامل نمایش "چرا نازی پرواز کرد؟" استان‌ها > البرز - قربانیان کارگردان تئاتر چرا نازی پرواز کرد معتقد است بیشتر مردم از وجود تآتر در کرج بی خبرند! و این در حالیست که شهرداری هم حمایتی چندانی نمی کند
مهدی تیموری-خبرآنلاین: ششمین جشنواره تاتر استانی البرز در راه است. جشنواره ای که هر ساله با همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز برگزار می شود و میزبان حضور پیشکسوتان این عرصه در استان و استعدادهای نوظهور می شود. پس از وسواس در تایید متن های فرستاده شده به دبیرخانه ی جشنواره گروه های نمایشی با حدود دو ماه تمرین کامل حالا دیگر آخرین روزهای تمرین خود را تا مرحله بازبینی سپری می کنند. از این رو ما از «ندا قربانیان» یکی از کارگردانان با سابقه ای که در ادوار گذشته ی جشنواره شرکت داشته و این دوره نیز می تواند از مدعیان جدی حضور در جشنواره و کسب جوایز باشند و «علی بابایی» دستیارکارگردان و «ایمان روزبهانی» آهنگساز این کار دعوت کردیم تا مصاحبه ای را با این گروه داشته باشیم که این روزها سخت درگیر آماده سازی کامل کارشان برای بازبینی هستند و پیش بینی می شود تا با جدیتی که در کارشان دارند بتوانند به توفیق بسیاری دست پیدا کنند.
* ابتدا یک خلاصه ای از سوابق کاری تان را شرح دهید.
ندا قربانیان: من کار رسمی ام را از سال 74 با بازیگری آغاز کردم و تا اوایل دهه 80 مشغول آموزش دوره جامع تآتر زیر نظر اساتید مجرب در حوزه هنری و مرکز آموزش بودم. آن اوایل جسارت کارگردانی و کار به صورت مستقل رو نداشتم و پس از گذشت 6 سال و در سال 1380 اولین کارگردانی ام با متنی که نوشته خودم نبود را به مرحله اجرا رساندم. طی این سال ها چندین اثر نمایشی را کارگردانی کرده ام که در عمده آنها به عنوان بازیگر نیز حضور داشته ام. نمایش هایی مثل "نریمان"، "دیلان"، "ساده با تو با یک ترانه" از نمایش هایست که کارگردانی کرده ام و آخرین اثرم که واپسین مراحل تمریناتش را می گذراند تا به مرحله ی بازبینی برسد. "چرا نازی پروازکرد؟" نام دارد.
علی بابایی: من هم بین سال های 85 تا 87 کارم رو شروع کردم. از ابتدا با کارگردانی و آن هم با نمایشنامه ای از خودم به صورت تآتر آزاد که جسارت خیلی بالایی را می خواست و من به لطف خدا و کمک همگی افراد گروه توانستم تا در سن 23 سالگی اولین کارم را با نمایشنامه ای از خودم کارگردانی کنم. بعد از آن بیشتر به بازیگری پرداختم تا اینکه این افتخار نصیبم شد تا با خانم قربانیان همکاری کنم که همیشه از دنبال کنندگان آثارشان بودم.
ایمان روزبهانی: اولین بار در سال 87 و در 13 سالگی به صورت جدی وارد موسیقی و کار اجرا شدم. پیش از این تا سال 93 بیشتر به نوازندگی سازهای گیتار الکتریک و گیتار باس و آهنگ سازی مشغول بودم تا اینکه تصمیم گرفتم فعالیت هایم را رسمی کنم و به انتشار قطعات نزدیک تر شوم تا اینکه امسال با نمایش "چرا نازی پرواز کرد؟" اولین کارم در زمینه تآتر آغاز شد، کاری که تاکنون تجربه ی بسیار شیرین و دلنشینی در کنار این گروه دوست داشتنی برای من به شمار می رود و حضور در کنار این اسم ها و استفاده از تجربه هایشان برایم یک افتخار است.
* حال و روز تآتر در کرج رو چطور ارزیابی می کنید؟
ندا قربانیان: حال و روز تآتر به عوامل متعددی بستگی دارد اما ما مشکلات مالی همیشه داشتیم و داریم و خواهیم داشت و تا وقتی که هیچ یک از ارگان ها دغدغه ی هنری نداشته باشند و هنر به خصوص تآتر را بی اهمیت بدانند و حاضر نباشند زمان و هزینه ای برای آن متحمل شوند وضعیت تغییر چندانی نخواهد کرد. نزدیک به سه ماه هست که در حال تمرین کار جدید هستیم تا آن را برای ششمین جشنواره استانی آماده کنیم.
* استقبال مردم را تاتر را چگونه ارزیابی می کنید؟
ندا قربانیان: تآتر با اجرای عموم است که زنده می شود و شکل یک تآتر رسمی را پیدا می کند، نه صرفا همیشه اجراهای جشنواره ای که متاسفانه تاتر کرج یک تاتر جشنواره ای است و چندان از سوی مردم مورد توجه نیست، به دلیل اطلاع رسانی های ضعیف و عوامل دیگر اجراهای عموم در آن جا نیفتاده است.
علی بابایی: من هم با گفته های ندا قربانیان موافقم. مسئولان استانی باید مقداری مهربان تر با تاتر رفتار کنند. در حال حاضر بیشترین استقبال از سوی مسئولان از نمایش های مذهبی صورت می گیرد و برای آثار دیگر هیچ تبلیغی نمی کنند و برای آن سرمایه گذاری نمی کنند. این یک مشکل اساسی و بزرگ است که باید حل شود.
* در حوزه موسیقی چه مشکلاتی در استان وجود دارد؟ اهل فن معتقدند که امروزه از هر هزار موزیسین یک نفر توان و پشتکار موفقیت و رسیدن به مراتب بالا را دارد.
ایمان روزبهانی: در شرایط فعلی مشکلات مالی به شدت همه ی گونه های هنر را تحت تاثیر خود قرار داده، در کشور ما قانون کپی رایت رعایت نمی شود و همین موضوع که ظاهرا خیلی ساده به نظر می آید می تواند به راحتی گردش مالی موسیقی یک کشور را فلج کند. با یک آمار خیلی ساده می توان متوجه شد. در حال حاضر یک آلبوم موسیقی به طور متوسط صد هزار نسخه از آن چاپ می شود. اگر این صد هزار نسخه با رعایت قانون کپی رایت خریداری شوند یک سرمایه ی خیلی خوب و عظیم وارد چرخه ی موسیقی می شود و وقتی هم این سرمایه وارد شود هنرمند دیگر مجبور نیست برای مخارج زندگی و روزمره اش هر کاری را انجام دهد و در آن شرایط است که با خیال راحت توان و انرژی خود را تماما صرف هنر می کند و آن چیزی را که به دلش می نشیند انجام می دهد و شک نکنید هنرمندی که خودخواه باشد، آثارش مخاطبان خاص خود را پیدا خواهد کرد و ماندگار خواهد شد.
* آقای بابایی گفتید که اولین کارتان به شکل کمدی و تآتر آزاد بود. آن سبک را ادامه دادید؟ چرا؟
علی بابایی: خیر. ادامه ندادم و به طور کلی کمتر به کارگردانی پرداختم و تمرکزم را بیشتر به سمت بازیگری و سرودن شعر و نوشتن معطوف کردم و فکر می کنم در این حیطه موفق تر باشم. البته همین امسال نمایش کمدی تک پرسوناژ "منوی هشتم" را با بازی خانم قربانیان در جشنواره تک به روی صحنه بردیم که در 4 شب اجرا با استقبال بسیار بالایی مواجه شد. طوری که خیلی ها به من گفتند که آمار مخاطب و فروش 4 شب اجرای ما با 20 شب اجرای آن ها برابری می کرده و بلکه بیشتر هم بوده!
* آیا تآتر در کرج در جایگاهی که لیاقت آن را دارد دیده می شود؟
ندا قربانیان: متاسفانه اصلا اینگونه نیست. تاتر کرج ظرفیت ها، پتانسیل و استعدادهای بسیار خوبی دارد و با توجه به ریشه و قدمت خوبی هم که از گذشته دارد حق آن بیش از این هاست و در اجرای عموم که تآتر با آن معنا می گیرد در کرج جا نیفتاده و از بین عموم مردم حتی خیلی ها از وجود تاتر در این شهر بی خبرند و اطلاع رسانی های ضعیف و تبلیغات و مدیریت رسانه ای کمتر نسبت به این بخش از استان باعث شده تا تآتر کرج بیش از تآتر سایر نقاط کشور مظلوم واقع شود.
* موسیقی در تآتر و هنرهای دیگر چه جایگاه و اهمیتی دارد؟ ایمان روزبهانی: من خودم از کودکی دغدغه ی موسیقی را همراه دارم. به نظرم موسیقی یک هنر نامحدود است که شامل بقیه ی هنرها هم می شود و خیلی از عوامل موفقیت آثار هنری از جمله تآترها و فیلم ها بی اغراق نیست اگر بگوییم که وامدار موزیک درخشانشان هستند و قطعا موسیقی نقش بسزایی را در انتقال روح، حس و حالات بازیگر به مخاطب ایفا می کند و یک مکمل خوب برای یک اثر موفق خواهد بود.
4- از کم توجهی مسئولان که بگذریم، در بهترین حالت همیشه فروش و درآمد تآتر در برابر سینما بسیار کمتر بوده؛ چرا؟ علی بابایی: مسئله فقط کم توجهی مسئولان نیست. خود رسانه ها و فضای تبلیغاتی و حتی خود ما برای تبلیغات تآتر و پوشش اخبار دنیای تآتر کم کاری می کنیم، بنابراین بی توجهی مسئولان تنها یک طرف ماجراست و طرف دیگر آن خود ما و رسانه ها هستیم که متاسفانه تآتر را جدی نمی گیریم و کمتر برای آن وقت صرف می کنیم. ندا قربانیان: به نظر من دنیا امروزه با ماشینی شدن به سمتی می رود که دیگر از حال و حوصله اکثریت خارج است تا یک نفر به همراه خانواده اش آخر هر هفته هزینه ای صرف کند و زمان بگذارد تا برود و یک تآتر ببیند. به طور کلی رسالت در درجه اول آگاهی و انتقال مفاهیم است. نقطه مقابل سینما که رسالتش در وهله اول سرگرمی است. من فکر می کنم بشر امروز کمتر حوصله شنیدن و دیدن دارد. متاسفانه این اصلا خوب نیست و باید راه حلی برای آن پیدا کرد. * البته می توان این حرف که سینما "فقط" برای سرگرمی است مخالفت کرد؟
ندا قربانیان :بله سینما فقط برای سرگرمی نیست و منظور من این نبود که فقط سرگرمی و بس اما آن چیزی که عیان است این است که آورندگان سینما این هنر را در درجه اول برای سرگرمی آوردن و بعد مفاهیم و موارد دیگر.
* کار تآتر سخت تر است یا سینما؟ چرا؟
ندا قربانیان: به نظر من کار در تآتر در بخش بازیگری سخت تر است. چرا که یک بازه زمانی محدود فرصت برای تمرین هست و پس از مطالعات و تحلیل شخصیت و پیدا کردن آن کاراکتر باید حداقل چندین شب به مدت زنده و هم نفس با مخاطب و بدون نقص اجرا کنی اما در بازیگری سینما هرچقدر که بخواهی فرصت اشتباه داری و می توانی جبران کنی و تنها با یک کات همه چیز حل می شود.
علی بابایی : این دو مقوله کاملا متفاوت است، در برخی بخش ها بخصوص بازیگری تآتر واقعا نفسگیرتر است اما به نظر من در بخش کارگردانی در سینما جزئیات بیشتری دارد و سختی هایش کمی بیشتر است. چرا که تمام بخش های کارگردانی تآتر در سینما هم هست اما در کارگردانی سینما کار با دوربین و خیلی چیزهای دیگری است که در تآتر نیازی به آن وجود ندارد. * فکر می کنید علت موفقیت بیشتر بازیگرانی که خاستگاه آن ها تآتر است در چیست؟
ندا قربانیان: فکر می کنم همین موضوع که ذهن یک بازیگر را آماده می کند تا بدون کوچکترین نقضی برای یک اجرا مقابل چهره مردم آماده شود او را آبدیده تر می کند و باعث می شود در هر زمان و مکانی از کار به بهترین شکل کارش را انجام دهد. خیلی کمتر پیش می آید که بازیگری از ابتدا در سینما شروع کند و موفق هم شود و بعد وارد تآتر شود و در این بخش هم موفق شود و بنابراین پختگی و بلوغ حرفه ای که در بازیگران تآتری شکل می گیرد به مراتب بیشتر است.
* آهنگسازی برای یک قطعه موسیقی یا آلبوم با آهنگسازی در تآتر تفاوت دارد؟
ایمان روزبهانی: من قطعاتی که برای خودم می سازم تماما برگرفته از احساسات و حالات درونی خودم هست و تمام آن چیزی است که در لحظه حسش می کنم اما قطعاتی که برای یک کار هنری به خصوص در تآتر ساخته می شود باید براساس حالات و اکت های بازیگران بر روی صحنه و برای انتقال اوج و فرودهای صحنه به مخاطب می باشد و باید بتوان به طور مثال با موسیقی راه رفتن غمگین کاراکتر که دچار پریشانی است را به مخاطب نشان داد.
* شرایط کار در حال حاضر با گذشته چه تفاوتی کرده است؟ ندا قربانیان: در گذشته شرایط برای کار خیلی سخت تر و البته به مراتب بهتر بود. هرکسی که میخواست وارد این حرفه شود باید دوره های آموزشی را طی می کرد و باید چندین کار را در پشت صحنه می گذراند، تا اجازه مستقل کار کردن را داشته باشد. حتی اگر کسی می خواست کاری را اجرا کند در کلاس ها به دنبال بازیگر و هنرجو می گشت تا بتواند هنرجویان با استعداد را برای کارش پیدا کند، امروز متاسفانه برخی از پارک و کافه بازیگر برای کارشان انتخاب می کنند و دوستانشان که حتی یک تآتر هم ندیده اند را برای عوامل پشت صحنه انتخاب می کنند و آن ها را بعضا در مقام نورپرداز می گذراند در صورتی که آن شخص کوچکترین اطلاعاتی از تآتر و نورپردازی ندارد اما چون فقط با چند کلید سر و کار دارد فکر می کند که می تواند نورپردازی تآتر انجام دهد! من خودم چندین سال به خودم اجازه کارگردانی ندادم و پله پله همه ی مراحل را طی کردم اما این سلسله مراتب امروز خیلی کمتر رعایت می شود و هنرجویان اکثرا دنبال موفقیت ناگهانی و رسیدن به مراحل بالا در مدت خیلی کم هستند. علی بابایی: ضمن اینکه در گذشته خیلی ها سعی می کردند چوب لای چرخ تازه کارها بگذارند و آن ها را با روش های متفاوت امتحان کنند تا به نوعی متوجه شوند که تا چه حد این کار را جدی گرفته ایم. یک بزرگی به من می گفت که در این کار باید حسابی پوست کلفت شد و اگر واقعا این کار را دوست داری باید آماده شوی تا تمام سرد و گرم اش را بچشی.
* تآتر تا چه حد زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد؟ آیا به عنوان شغل شما محسوب می شود؟
ندا قربانیان: خیلی سال است که تاتر به تمام زندگی من تبدیل شده است. بله من تآتر را شغل خودم می دانم و اگر چیزی که قرار باشد به عنوان یک منبع درآمد که از آن زندگی خودم را با آن می گذرانم تآتر است. اگرچه اغلب کم است اما ترجیح بیشترم این است که روحم بیشتر خشنود باشد تا اینکه درآمد بیشتری داشته باشم.
علی بابایی: تاتر در زندگی من حکم عشق را دارد. عشق هم از پول و کار جداست. من مهندس ناظر هستم اما دوست دارم در درجه ی اول یک تآتری باشم، اما متاسفانه با وضعیت اقتصادی حاکم در حال حاضر و رکود تآتر نمی توانم تمام زندگی ام را تنها روی تآتر و هنر متمرکز کنم و بنابراین باید آن شغل را داشته باشم تا بتوانم ذهن و فعالیتی را برای تآتر بگذارم که بتوانم از آن لذت ببرم در غیر اینصورت واقعا چرخ زندگی نمی چرخد.
* تاتر البرز چه جایگاهی در تاتر کشور دارد؟
ندا قربانیان: به طور کلی در حال حاضر در کشور شهرهای اردبیل، تبریز، کرمان و مشهد بسیار درجه یک هستند و در رده های بعد تهران و کرج هم هستند که به هر حال همیشه اسم و رسمی داشته اند و تاتر کرج حضورش در هر جشنواره ای این دلهره را در دل رقیبان به وجود آورده که با یک رقیب کاربلد طرف هستند. علی بابایی: به نظر من آنچنان نمی توان رتبه بندی خاصی را در نظر گرفت اما به طور کلی اردبیل و مشهد در این زمینه از ما جلوتر هستند، البته این هم باید در نظر گرفت که تاتر در شهر ما بیش از شهرهای دیگر مظلوم است و نیازمند دیده شدن بیشتری از سوی مخاطب و رسانه می باشد و اگر انگیزه های مالی خوب در پروژه ها ایجاد شود باور کنید تاتر کرج می تواند در سراسر کشور درخشان باشد چرا که ظرفیت بسیار بالایی دارد. * یعنی شما معتقدید که با تهران فاصله زیادی نداریم؟
ندا قربانیان: فاصله که وجود دارد اما مطمئن باشید نه آنقدر که دیده می شود. ما ضربه ی نزدیک بودن به تهران را هم می خوریم. به طور مثال در حال حاضر یک فرد معمولی با خود می گوید که خب چرا باید در کرج وقت بگذارد و بیاید تآتر ببیند؟ با مترو به تهران می رود و هم تآتر شهر رفته است و هم چند چهره سرشناس را دیده و یک تآتری را به تماشا نشسته که دستکم در سالنی بزرگ و با دکوری پرهزینه ساخته شده و بازیگران معروف دارد و از حضور استعدادهای فراوان و خیلی از تاترهایی که در این شهر اجرا می شوند و شک نکنید که در خیلی مواقع از اجراهای عموم در تهران جلوتر هستند اما خبر ندارند.
* برسیم به کار آخرتان. "چرا نازی پرواز کرد؟" چی شد که از کارهای رئال به این نوع از فانتزی در نمایش رسیدید؟
ندا قربانیان: برای خودم هم ابتدا خیلی دشوار بود. یک مدت که اصلا تردید داشتم که شاید نتوانم. چون من در انتخاب نوع کار و بازیگر کارهایم خیلی اهل ریسک نیستم و سعی می کنم مطمئن ترین انتخاب ها را داشته باشم. اما پس از نقدها و تذکراتی که از گوشه کنارها به من رسید متوجه شدم که ممکن است به ورطه تکرار وارد شوم اما شروع تغییرات در کار من از کار قبلی ام یعنی "ساده با تو با یک ترانه" بود که فضای ابزورد آن غلظت کمتری نسبت به آثار گذشته ام داشت تا اینکه از اواخر سال 94 فکر نگارش این نمایشنامه به سرم زد و با همه ی کارهایم متفاوت است.
* برای نگارش این متن از اثر خاصی هم اقتباس کردید؟
ندا قربانیان: ابتدا که طرح این کار را در سرم داشتم خیر اما وقتی آن را به روی کاغذ آوردم در برخی جاها اقتباس هایی از انیمیشن "فرار مرغی" داشتیم و خیلی خوب در کار درآمده و امیدوارم مورد اقبال مخاطبان هم قرار بگیرد.
* شما از کی و چگونه وارد کار شدید؟
علی بابایی: من ابتدا به عنوان دستیار کارگردان در این کار حضور داشتم اما با گذشت چندین جلسه از تمرینات این افتخار نصیب من شد تا علاوه بر دستیار و برنامه ریز ایفاگر نقش اولیوردین باشم که خیلی این نقش را دوست دارم اما چون خیلی دیرتر از دیگر بازیگران به این کار اضافه شدم هنوز کامل از خودم راضی نیستم و بسیار جای پیشرفت در نقش و کاراکتری که ایفا می کنم را دارم و امیدوارم روز به روز بهتر شوم و نظر کارگردان را هم جلب کنم.
* ادامه فعالیت شما با این اثر تاتری تحت تاثیر قرار خواهد گرفت؟
ایمان روزبهانی: به طور کلی خیر. من در درجه اول آهنگساز موسیقی های خودم هستم و کار تاتر را هم دوست دارم اما برایم اولویت اصلی نیست. اما به طور کلی از سال گذشته چند قطعه در سبک های بلوز، جاز و راک ساخته و تنظیم کرده ایم و مشغول ضبط دو ترک دیگر هم هستیم و پس از آماده شدن امیدواریم که مراحل قانونی را طی کرده و بتوانیم با اخذ مجوز آن را منتشر کنیم. به جز این ها هم صدابرداری همزمان و صداگذاری چند فیلم مستند کوتاه را هم انجام داده ام و چند پروژه دیگر هم هست که به تازگی به من پیشنهاد شده است.
* گفتید که این کار متفاوت ترین کار شماست. آیا سوپرایزی برای مخاطبانتان در این کار دارید؟ ندا قربانیان : به نظر من کل این کار سوپرایز خواهد بود از طراحی صحنه و لباس بازیگران گرفته تا کاراکتری که افراد ایفا می کنند و تک تک آنها دارای شخصیت های شناسنامه ای هستند تا موسیقی آن که به طور زنده در صحنه اجرا می شوند و از کار گروه موسیقی هم به شدت راضی هستم. خیلی ممنونم که وقتتان را در اختیار ما گذاشتید. بعنوان حرف آخر اگر مطلبی هست بفرمایید. ندا قربانیان : خیلی ممنونم از مصاحبه خوبتون. به امید موفقیت بیشتر شما در رسانه. از مردم هم می خواهم که تاتر کرج را بیشتر ببیند و اجراها را پیگیری کنند. این شهر حرف های زیادی برای گفتن خواهد داشت.
علی بابایی: متشکرم که ما را دعوت کردید. ایمان روزبهانی: مصاحبه بسیار خوبی بود. سپاسگزارم از شما و تیم خوبتان.
کلید واژه ها: استان البرز -
یکشنبه 3 مرداد 1395 - 16:44:24
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها