تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804877453
آوای موسیقی در قلب تپنده آفریقا
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
آوای موسیقی در قلب تپنده آفریقا
مالاوی نام کشوری در جنوب شرقی آفریقاست که در قاره سیاه آن را با نام «قلب تپنده آفریقا» می شناسند. اکنون جهان موسیقی آن را با نام «گرمی» و زندانیانی که امسال برای دریافت این جایزه نامزد شده بودند، پیوند زده است.
هفته نامه چلچراغ - نسیم بنایی: «مالاوی» چیست؟ خوراکی است؟ نام یک خودروی جدید است؟ شاید غلط تایپی است، مثلا «مولوی» به اشتباه «مالاوی» تایپ شده است. خیر! مالاوی نام کشوری در جنوب شرقی آفریقاست که در قاره سیاه آن را با نام «قلب تپنده آفریقا» می شناسند. اکنون جهان موسیقی آن را با نام «گرمی» و زندانیانی که امسال برای دریافت این جایزه نامزد شده بودند، پیوند زده است. البته این زندانیان هنرمند موفق نشدند جایزه ای به خود اختصاص بدهند. آن ها باختند، اما به نوعی پیروز شدند، چرا که موفق شدند نام کشور خود را بر سر زبان ها بیندازند.
بسیاری از تحلیل گران معتقدند همین که 2000 مرد و 50 زن با لباس های مندرس، شکم های خالی و خشونتی که به هنجار تبدیل شده است، در زندانی قرن نوزدهمی که با 10 برابر ظرفیت واقعی اش اشباع شده است، توانستند نامزد چنین جایزه ای بشوند، یک موقعیت بزرگ است. از نظر این تحلیل گران، همین که زندانیان به افراد منزوی تبدیل نشده اند و به جای آن تلاش کرده اند خود را در جهان مطرح کنند، قابل تحسین است.
این جا چه خبر است؟
زندان زومبا تا چندی پیش نه تنها میزبان قاتل ها، دزدها و متجاوزان بود، بلکه خوانندگان نامزد جایره «گرمی» را نیز در خود جای داده بود. مدتی پیش، 14 زندانی به همراه دو زندانبان در نزدیکی یک کارگاه نجاری و یک تعمیرگاه خودرو، استودیویی موقتی برای خود درست کردند. آن ها در نزدیکی این مغازه های با صدای «تالاق و تولوق» چکش و «غِر غِر» اره رقابت کردند و آلبومی غیرمعمولی را درباره درس ها، کمبودها، گناه و بخشش آماده کردند؛ آلبومی با نام «من این جا چیزی ندارم» که زندانیان زومبا را به نامزد جایزه گرمی تبدیل کرد.
اثر آن ها در همین شرایط از آثار مشهورترین اجراکنندگان جهان موسیقی سبقت گرفته بود و به کشور فقیر مالاوی برای اولین بار این فرصت را داده بود که نام خود را در میان نازمدهای جایزه بزرگ صنعت موسیقی ثبت کند.
چیکاندی سالانجه 32 ساله که به جرم دزدی به پنج سال زندان محکوم شده و قرار است در ماه اوت آزاد شود، در گفت و گویی با نیویورک تایمز گفته بود: «بسیاری از مردم دنیا که تا به حال نام مالاوی به عنوان یک کشور به گوششان نخورده بود، این روزها می گویند کشوری است که مالاوی نام دارد!» او گفته بود آهنگش با نام «به من گوش بده» کودکان را هدف قرار داده است و از آن ها می خواهد که به حرف پدر و مادر خود گوش بدهند؛ کاری که خودش هیچ وقت انجام نداده است.
کاشف اعجوبه های موسیقی
«یک موسیقی ساده ولی شگفتی آور می تواند آرامشی را در جهان ایجاد کند که مشهورترین روان شناسان قادر به ایجاد آن نیستند.» این ها جملات ایان برنان است؛ یک آمریکایی آزاد که جهان را در جست و جوی موسیقی های اصیل زیر پا گذاشته و اکنون موفق به کشف این زندانیان در مالاوی شده است. این تولیدکننده موسیقی، چهار اثر در کارنامه خود ثبت کرده است که نامزد جایزه گرمی شده اند. اما شگفتی آورترین اثری که او تولید کرده است، از «پروژه زندان زومبا» آغاز شد.
آدم کش ها و دزدها در زندان زومبا تحت شرایط امنیتی ویژه آلبوم «من این جا چیزی ندارم» را با نظارت برنان تولید کردند. برنان که کتابی نیز با عنوان «نبرد برای دموکراسی در هنر» به چاپ رسانده است، در گفت و گویی با گاردین گفته بود: «شوکه شدم! واقعا شوکه شدم... دیگر نامزدهای جایزه گرمی همگی چندین دهه ریشه در دنیای هنر دارند. اما این گروه از افرادی کاملا ناشناخته تشکیل شده است که تنها برای دزدی و آدم کشی شناخته شده اند و بعضی از آن ها به حبس ابد یا اعدام محکوم هستند.»
زمانی که در دسامبر 2015 نام این افراد به عنوان نامزد بزرگ ترین جایزه دنیای موسیقی اعلام شد، برنان اظهار کرده بود که آن ها احتمالا روحشان هم از این جریان خبر ندارد، چرا که تحت شرایط امنیتی خاص در زندان به سر می برند. برنان با همسرش «مارینلا دلی» مستندساز امریکایی بیش از سه دهه است که جاده ها را طی می کنند تا استعدادها را پیدا کنند. او تاکنون اعجوبه های بسیاری را در عرصه هنر موسیقی کشف کرده است، اما این مورد آخر یک شاهکار به حساب می آید. این بار او در حقیقت موفق شد ملتی را که اصلا به چشم نمی آمدند، در سطح بین المللی معرفی کند.
یک موسیقی و سه فرهنگ
65 درصد از مردم مالاوی زیر خط فقر زندگی می کنند، اما این کشور توانسته است گلیم خود را در قاره آفریقا از آب بیرون بکشد و با آثار هنری اش خودش را مطرح کند. هنرمندان مالاوی در زمینه های مختلف، از نقاشی گرفته تا مجسمه سازی و موسیقی فعالیت دارند. این هنرمندان اغلب در نقاشی های خود تصویر خدایانشان را به نماش می گذارند. آن ها هم چنین مجسمه های زیبایی از دل چوب و تنه درخت می سازند.
اما مهم ترین آثار هنری این کشور، موسیقی آن است. مالاوی فرهنگ سه گانه ای را از بریتانیا، آفریقا و آمریکا میراث گرفته است که این فرهنگ در موسیقی آن به خوبی نمود پیدا کرده است. از آن جا که مردم مالاوی معمولا به نقاط مختلف جهان سفر می کنند، موسیقی محلی خود را نیز به سرتاسر جهان سفر می کنند، موسیقی محلی خود را نیز به سرتاسر جهان منتقل کرده اند. به این ترتیب موسیقی این کشور دامنه وسعی از جاز گرفته تا هیپ هاپ را به خود اختصاص داده است.
جسمی دربند و روحی آزاد
برخی از آن ها با درهای نوشابه گردن بند درست می کنند، برخی دیگر با هسته های خرما تسبیح درست می کنند. هر چند در چهاردیواری کوچکی حبس شده اند و تاوان اشتباهات خود را پس می دهند، اما روح خود را حبس نمی کنند. بسیاری از زندانیان در سرتاسر جهان نبوغ و خلاقیت خود را در زندان ها نشان می دهند. برخی از این خلاقیت ها ساده و کوچک هستند، مثل همان گردن بندها، برخی دیگر نیز بزرگ و ارزشمندتر هستند، مثل آلبوم موسیقی گروه زندانیان زومبا. اما همه این ها یک چیز را نشان می دهد؛ می توان در فضایی بسته نیز روح را آزاد گذاشت تا زیبا و خلاقانه شکوفا شود.
موسسه های بسیاری نیز در دنیا وجود دارند که به این زندانیان کمک می کنند هنر خود را شکوفا کنند و حتی از این طریق کسب درآمد کنند. موسسه خیریه «کوستلر» یکی از هزاران موسسه ای است که در این رابطه فعالیت می کند. کوستلر به عنوان شناخته شده ترین موسسه خیریه هنرمندان زندانی در بریتانیا، به صورت مستمر نمایشگاه هایی را برگزار می کند و آثار هنرمندان زندانی را در معرض نمایش می گذارد. این موسسه بیش از 50 سال است که مشغول به این کار است و هرساله جوایزی نیز برای این هنرمندان دربند ترتیب می دهد.
تاریخ انتشار: ۰۹ فروردين ۱۳۹۵ - ۱۲:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها