تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815249494
داستان تلخ قربانیان تجاوز در اوگاندا
واضح آرشیو وب فارسی:شهرخبر: جسیکا آگوتو از بین شکاف میان دو دندان جلوییش تفی می اندازد و پسرش را به خود به می چسباند. او می گوید: "این بچه کلی مشکل برای من درست کرده است."شهرخبر : آگوتوی سی وچند ساله، یکی از بسیار زنان اوگاندایی ای است که فرزندانی را به دنیا آوردند که پدرانشان سربازان ارتش مقاومت خدا هستند. ارتش مقاومت خدا گروهی شبه نظامی است که در دوره ای پیروان زیادی داشت. این گروه به رهبری جوزف کونی، که قاتلی خونریز و پیامبری خودخوانده است، از زمان تشکیلش در سال 1987 تا اواخر دهۀ اول قرن جاری، هزاران زن اوگاندایی را اسیر و به آنها تجاوز کرد. مشکل جدید برای قربانیان تجاوز در اوگاندا؛ حالا نوبت بچه هاست با وجود این که خشونت تا حد زیادی مهار شده است، اما زنانی همچون آگوتو همچنان طعمه هستند. او به تازگی در یک مرکز توانبخشی در حاشیۀ شهر گولو در شمال اوگاندا ساکن شده است؛ او می گوید: "پس از اینکه موفق شدم از اسارت بگریزم، خانواده و همروستایی هایم مرا طرد کردند. آنها به من گفتند که کودکم از گناه متولد شده و بایستی او را بکشم." دومینیک اوگون، یکی از رهبران ارشد ارتش مقاومت خدا که توسط دادگاه بین المللی جنایی محکوم شده است، وقتی که آگوتو 12 ساله بود او را به گروگان گرفت. او می گوید که اوگون پدر بزرگترین پسرش است که 14 سال دارد. این پسر و مادرش با 1000 زن و کودک دیگر در یک مرکز توانبخشی زندگی می کنند که از جامعه منزوی است و به وسیلۀ نیروهای امنیتی مراقبت می شود. او چهار بچۀ دیگر نیز که پدرانشان دیگر اعضای ارتش مقاومت خدا هستند، به دنیا آورده که کوچکترین آنها 4 سال دارد. سازمان ملل گفته است که ارتش مقاومت خدا مسئول مرگ بیش از 100000 نفر است و بین 60000 تا 100000 کودک را اسیر کرده بوده است. این گروه پسران اسیر را مجبور به جنگیدن می کرد و دختران اسیر را به بردگی جنسی برای جنگجویان گروه وادار می کرد. کونی، رهبر 54 ساله این گروه تروریستی، همچنان متواری است و تخمین زده می شود که در ارتش مقاومت خدا در حال حاضر کمتر از 200 جنگجو دارد که عمدتاً در جمهوری مرکز آفریقا، جمهوری دموکراتیک کنگو و جنوب سودان فعالیت می کنند. ایالات متحده برای کمک به نیروهای اوگاندایی دریافتن رهبر این گروه به این کشور مستشار فرستاده و برای دستگیری او جایزه ای 5 میلیون دلاری تعیین کرده است. در سال 2006، دولت اوگاندا با ارتش مقاومت خدا توافق ترک مخاصمه امضا نمود و از آن زمان تاکنون این کشور توانسته به پیشرفتهایی در زمینۀ توانبخشی به کودک سربازان سابق و اسکان دادن به 2.5 میلیون آوارۀ درگیری دست یابد. تا الان، اکثر فرماندهان ارشد ارتش مقاومت خدا یا مرده اند یا اینکه مراحل محاکمه را در دادگاه های اوگاندا و بین المللی طی می کنند. مشکل جدید برای قربانیان تجاوز در اوگاندا؛ حالا نوبت بچه هاست جوزف کونی (Joseph Kony) حتی با وجود اینکه اوگاندا بالاخره در حال رهایی از وحشتی چندین دهه ای است، برخی از کسانی که متحمل شرورانه ترین اعمال جنگ سالاران بودند، حالا با عواقب پیامدهای طولانی مدت این جنگ دست به گریبان هستند: کودکانی که پدرشان از جنگجویان ارتش مقاومت خدا بوده اند، حال در معرض انتقام و سرزنش قرار گرفته اند. آگوتو می گوید: "پسر دوست من اوایل امسال به قتل رسید، چرا که محلی ها تصور کرده بودند که پدرش جوزف کونی است. من هم پسرم را پنهان کرده ام، به این خاطر که اگر مردم بفهمند که پدرش اونگون است، او را خواهند کشت. آنها می گویند که باید انتقام بلاهایی را ارتش مقاومت خدا به سرشان آورده بگیرند." در دیوان بین المللی جنایی در لاهه، اونگون با 67 اتهام از جمله به کارگیری کودکهای سرباز و بردگی جنسی کشیدن از اسرا است. در حالی که رهبران ارتش مقاومت خدا در حال دادگاهی شدن هستند، آگوتو معتقد است که مسئولان باید تلاشهای بیشتری در جهت حفاظت از قربانیان آنها انجام دهند." او می گوید: "هر روز با بچه های ما در مدارس و در جامعه به خاطر والدینشان بدرفتاری می شود. ما باید جلوی این نوع رفتار را بگیریم. ما همه انسان هستیم و باید با مساوات با ما رفتار شود. ما نیاز به حمایت دولت داریم." لیدیا نِکِسا، مادر پنج بچه است که پدرانشان جنگجویان ارتش مقاومت خدا هستند، و می گوید که پدر بزرگترین پسرش، اریک، جوزف کونی است. اریک به جمهوری آفریقای مرکزی فرار کرده است. او می گوید: "من را چوپانانی در جنگل نجات دادند." سپس با حرکت دست از دخترش می خواهد که نزدش بیاید. او ادامه می دهد: "وقتی که بعد از سه روز طی مسیر به همراه بچه هایم به روستای خودم رسیدیم، با قمه به ما حمله شد و دوباره به جنگل فرار کردیم. یکی از مدیران محلی به من کمک کرد تا زندگی جدیدی را شروع کنم، اما پسرم وقتی که فهمید مردم به دنبال کشتنش هستند، فرار کرد." نکسا، که عضو گروهی است که برای حقوق زنانی که سابقاً اسیر شده بودند و فرزندانشان مبارزه می کند، یکی از بسیار زنان گولویی ای است که در مراکز توانبخشی این استان زندگی می کنند. در لانگو، یعنی ناحیه ای از گولو که این زنان از آنجا اسیر شدند، فرانسیس موگویا (بزرگ روستا) می گوید که بسیاری از زنان سابقاً اسیر، هویت پدارن فرزندانشان را مخفی نگاه می دارند. او می گوید: "این معضل بزرگی است در اینجا. مردم حاضر نیستند این زنان و بچه هایشان را در جامعۀ خود بپذیرند. اما ما به سختی کار می کنیم تا طرز رفتار نسبت به این قشر آسیب پذیر را تغییر دهیم." این کار آسان نخواهد بود. یکی از ساکنان لانگو، که حاضر به انتشار اسمش نبود، می گوید که مراکز توابخشی بهترین مکان برای زندگی چنین زنان و کودکانی است. او می گوید: "آنها نمی توانند با ما زندگی کنند. ممکن است ما را بکشند. آن ها خون بدی دارند که از سربازان جوزف کونی به ارث برده اند، ما پیش از اینکه آنها ما را بکشند، آنها را می کشیم." جورج لابیا، شهردار گولو، می گوید که پیگیر تصویب طرحی است که از زنان سابقاً اسیر و کودکانی که در اسارت به دنیا آمده اند، محافظت کند. او می گوید که سربازان ارتش مقاومت خدا، بیش از 15000 دختر را در طول بیش از دو دهه به اسارت گرفتند که از میان حدود 5000 نفرشان در حال حاضر در مراکز توانبخشی گوناگون زندگی می کنند. او می گوید: "ما انتظار داریم که این رقم بالاتر برود، چرا که برخی از قربانیان حاضر نیستند که از کنج انزوا بیرون بیایند و ثبت نام کنند. معدود کسانی که در جامعۀ شان پذیرفته اند، مجبور بوده اند که هویتشان را مخفی نگاه دارند و می ترسند که پیش بیایند و صحبت کنند، چرا که می ترسند اگر محلی ها بو ببرند، از سوی جامعه طرد شوند." لابیا می افزاید: "این زنان و همچنین کودکانی که در اسارت به دنیا آمده و بزرگ شده اند، هنوز برای کسب هویت در جامعه دست و پا می زنند. ما همچنان به دنبال راههایی هستیم تا آنها را به جامعه بازگردانیم." تا زمانی که این اتفاق روی دهد، کودکانی نظیر سامی کاتو، پسر 8 ساله ای که پدرش از جنگجویان ارتش مقاومت خدا بود، مجبورند که پیشداوری و تهدیدها را تحمل کنند. کاتو که در یک مرکز توانبخشی در گولو زندگی می کند، می گوید: "بقیۀ بچه های مدرسه به من می گوید که پدر من والدین آنها را کشته و خانه هایشان را سوزانده. من نمی فهمم که چرا اینها را به من می گویند. من خیلی ناراحت می شوم." 222 فرادید
سه شنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرخبر]
[مشاهده در: www.shahrkhabar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها