نگاهي به داستان هاي پسامدرن

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

نگاهي به داستان هاي پسامدرن نويسنده: اکبر رضی زاده * از پيشگامان سبک پسامدرنيسم دونالد بارتِلمي Donald Barthelme متولد 1933 آمريکاست. او همچون نويسنده ي پسامدرن ديگر «آلن روب گريه» ي فرانسوي معتقد است که ديگر نمي توان در قالبهاي سنتي و طرحهاي قراردادي و شخصيت پردازيهاي متداول مسائل و مشکلات دنيايي را که آشفته است و فاقد نظامي بهم پيوسته و مسنجم مي باشد بازگو کرد. لاجرم بايد قالبي نو، هرچند نامتعارف، براي دنياي پر از غرايب و آشفتگيهاي بي معني اما همچنان دلکش امروز جستجو کرد و بدان وسيله با واقعيات زندگي، واقعيات زندگي دهه ي ششم و هفتم قرن بيستم که در آن انسان ديگر نه مرکز اشياء که موجودي در حاشيه است، آشنا شد. * مشخصات داستانهاي پسامدرن: رمزي و کنائي و معما وارند + سفيد گذاشتن بعضي از صفحات کتاب (به اين منظور که خواننده آن صفحات را پُر کند) + فاقد علامات سجاوندي (، ؛ : ؟ !) مي باشند. + وجود پرسشنامه در متن کتاب + کُلاژ مي باشد (يعني در متن داستان تکه کاري، متکسّر، تکه تکه و... وجود دارد) + معنا در انحصار نويسنده نيست، (نويسنده در پسامدرن حذف مي شود) + پاراگرافها با هم نمي خوانند. مثلاً پاراگراف 1 با پاراگراف 4 مي خواند. و پاراگراف 6 در واقع ادامه ي پاراگراف 2 يا 3 است. در واقع در اين سبک گسستگي پاراگرافها وجود دارد. * بارتِلمي در آثار خود از گوگول و کافکا و بورخِس تأثير فراوان گرفته است. پاره اي از منتقدان ادبي او را بخاطر طنز تند و جدي اش «ساموئل بکت» آمريکا دانسته اند. * آثار مشهور بارتِلمي: مجموعه هاي «برگرد، دکتر کاليگاري»، «زندگي شهري»، «اندوه»، «لذات گناه آلود»، «آماتورها»، «تمرينهاي ناگفتني...» و دو داستان بلند «سفيد برفي»و «پدر مرده» * پسامدرنيسم يا پست مدرنيسم، اصطلاحي است که براي نشان دادن پيشرفت ها و تغييراتي به کار مي رود که در ادبيات، هنر، موسيقي، معماري و فلسفه از سال هاي 1950 به بعد در آمريکا و کشورهاي اروپايي پيش آمد و در پايان دهه ي 1960 به عنوان جنبش فرهنگي و هنري نيمه دوم قرن 20 شناخته شد. منبع: واژه نامه هنر داستان نوسي از جمال ميرصادقي، ميمنت ميرصادقي /ع
#فرهنگ و هنر#

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 341]