محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799057401
یادداشت: قشنگ روزگار من
واضح آرشیو وب فارسی:سایت هواداران فوتبال: ایستاده اند و دارند توی صورت تک تک مان فریاد می زنند فتح الفتوحشان را. دارند سرمان داد می زنند که که هستند و چه کرده اند و ما می خواهیم چگونه جواب این بزرگی شان را بدهیم؟ ایستاده اند آنجا پشت دیوارکی کوتاه. پشت آرمی بزرگ. رو به عکاس هایی که می کوشند تا به مدد لنزها به ثبت برسانند این واقعه تاریخی را...ایستاده اند آنجا و دارند توی صورت شرمگین ما نگاه می کنند و فریاد می زنند همه این چند ماه و چند سال را...همه روزهایی که تلاش کردند فوتبالیست شوند و پاسخشان خنده بود و تمسخر که دختر را چه به فوتبال درست همانطور که صد سال قبلش این بود که دختر را چه به درس ولابد چند سال بعدتر دختر را چه به گواهینامه و لابد چند سال بعد دختر را چه به دانشگاه ولابد بعدترش اینکه دختر را چه به فیزیک هسته ای یا چه به عضویت در نیروی پلیس یا چه می دانم دختر را چه به رویا؟ چه به پیشرفت؟ چه به موفقیت؟ چه به آسمان های پر نور؟ چه به رویاهای پرشور؟ چه به افق های دور؟ ایستاده اند و دارند توی صورت تک تک مان فریاد می زنند فتح الفتوحشان را. دارند سرمان داد می زنند که که هستند و چه کرده اند و ما می خواهیم چگونه جواب این بزرگی شان را بدهیم؟ ایستاده اند آنجا... دارند مزه مزه می کنند طعم شیرین موفقیت را...به بارنشستن رویای ممنوعه را... نصیب می برند از آنچه از اول به غلط برایشان ممنوع اعلام شد و حالا دارند توی روی خیلی ها می خندند که دیدید توانستیم؟ دیدید انجام دادیم؟ پرچمی که شما زمین زدید را ما به آسمان بردیم. رویایی که شما شکستید را ما بودیم که از نو ساختیم و تبدیلش کردیم به واقعیت. ما ...ما دخترها....ما ایراندخت های طلایی...ما بزرگوار ها...ما درست وعده ها که قولش را دادیم و به عملش هم رساندیم. *** سقف آرزوهای ملت ها را نه اما سقف توان دستیابی یک ملت به آرزوهایشان را کجا باید شناخت؟ کجا هست که می فهمی این ملت زورش را دارد تا بر سر چیزی مهم و ارزشمند ، پایبند بماند و پا سست نکند؟ کجا می شود قیاس کرد توان ملت ها را در سر برآوردن در میان ملل دیگر؟ کجا باید قضاوت کرد بنیه یک ملت را؟ کجا باید قضاوت کرد توانایی های ملتی در ممکن کردن ناممکن ها را؟ پاسخ این سوال را باید در این عکس دید. در این عکس زیبای به یادماندنی. در این فریادها...در این شادی ها...در این خوشی ها...در این زیبایی انکار ناپذیر رقص پرچمی سه رنگ در میانه ورزشگاهی دور به دست دخترکانی شاد و مغرور...همان پرچمی که یادمان می افتد در همین روزها بود که به زیر بمباران هم رفت و بر زمین نیفتاد. این پرچمی که آنگونه عاشقانه در میانه میدان چرخ زد و چرخ زد و چشم دنیا را گرفت ، پاسخی بود به سوالی که پرسیدیم. ملتی که فرزندانش ناممکن ها را ممکن می کنند ملتی هستند که دیواری و قفلی و توقفگاهی برای آرزوهای آنها ساخته نشده. که بلدند بگذرند از حصارهای خودساخته و تفسیرهای یک طرفه...تنها ملتی به این درجه می رسد و به این تصویر می رسد و به دنیا نشان می دهد که جوان هایش ، که فرزندهایش و از همه مهمتر ، که مادرهای آینده اش اینگونه در مقابله با سختی ها و دشواری ها پا پس نمی کشند که فرزندانش قفل های مهمتر را از قبل شکسته باشند. روزگاری در این ملک برای بانوان این سرزمین ، چه بسیار ممنوعه ها که همین حالایش هم در سرزمین بسیاری از همسایگان ، آن ممنوعه ها همچنان پابرجا. با این همه امروز واقعیت این سرزمین بزرگ و پهناور اینگونه باید به دنیا نشان داده شود. ملتی استوار که ناممکن ها سر راهش به دریوزگی می افتند. *** ایران دخت ها....گرد آفرید های روزگار ما... سر تعظیم به همت شما و اشک چشم به استقبال شما که شیرزنانه پرچمی را به اهتزاز در آوردید که برای پایین کشیدنش از میادین بین المللی میلیاردها میلیارد دلار هزینه می شود. درود بر شرفی که داشتید و سپاس از همه تلاش هایتان. آن پرچم بزرگ همیشه روی دوشتان و آن خنده های شیرین و آن نگاه مغرور و آن فریادهای از سر میهن دوستی ، کابین مهر تان. به افتخار شما که نشان دادید ایران و ایرانی پشت هیچ دری نمی مانند.باشد که ثبت شود این عکس در تقویم تاریخ ما به عنوانی که لیاقتش را دارید. قشنگ روزگار ما....شما
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت هواداران فوتبال]
[مشاهده در: www.esteghlali.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها