محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکتهای مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803130814
مشکل اقتصاد ایران انزوای دیپلماتیک است/ عضویت در اتحادیه های بین المللی راهگشاست
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: یک اقتصاددان: مشکل اقتصاد ایران انزوای دیپلماتیک است/ عضویت در اتحادیه های بین المللی راهگشاست تهران - ایرنا - یک تحلیلگر اقتصادی؛ مشکل عمده اقتصاد ایران را انزوای دیپلماتیک دانست و گفت: اگر می توانستیم وارد اتحادیه های بین المللی و تعرفه های گمرکی شویم، درهای اقتصاد به روی بازارهای جهانی گشوده و درهای جهان نیز به روای صادرات ایران باز می شد.
سعید لیلاز روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا، افزود: مشکل عمده اقتصاد ایران این است که نمی تواند صادرات داشته باشد، اقتصاد غیرنفتی ایران به قیمت قدرت برابری تولید بین 500 تا 600 میلیارد دلار ثروت در سال تولید می کند که اگر بتوانیم 20 درصد آن را صادر کنیم، صادرات غیرنفتی ما باید به 100 میلیارد دلار در سال برسد.وی یادآور شد: دلیل اینکه نمی توانیم صادرات مناسب داشته باشیم، این است که تعرفه های ترجیحی با کشورها نداریم چرا که عضو هیچ موسسه یا نهاد یا اتحادیه بین المللی تخصیص تعرفه های گمرگی نیستیم.استاد دانشگاه شهید بهشتی افزود: در نتیجه نرخ موثر واردات کالا به ایران بسیار پایین و نرخ موثر صادرات کالای ایران بسیار بالا است که بخش مهم مشکل نیز به انزوای دیپلماتیک و اقتصادی ایران در سطح جهان برمی گردد.وی افزود: فرضا وقتی 110 میلیون تن در سال مواد غذایی و کشاورزی تولید می کنیم، چرا نباید 20 درصد آن را صادر کنیم، در حوزه های دیگر نیز به همین صورت می توانیم با گسترش تعاملات خارجی و عضویت در اتحادیه های بین المللی درهای اقتصاد را به سوی دنیا بگشاییم. این کارشناس اقتصادی افزود: سازمان تجارت جهانی یکی از اتحادیه های مهم است که البته ایران فرسنگ ها تا عضویت کامل در آن فاصله دارد اما چنانچه بتوانیم از طریق دیپلماتیک مشکلات را پشت سر گذاشته و به عضویت موقت این سازمان درآییم، آنها به ما دوره تنفس و فرصت می دهند تا خود را تطبیق دهیم که فرصت حتما به سود ایران خواهد بود.این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: اقتصاد ما یا می تواند مانند کره شمالی منزوی باشد یا مانند سنگاپور در اقتصاد جهانی ادغام شود و نمی توان پذیرفت که درهای واردات باز و درهای صادرات بسته باشد.وی اصل اساسی سازمان تجارت جهانی را تولید کالا و خدمات با صرفه اقتصادی عنوان و تصریح کرد: هر کدام از کشورها یک مزیت نسبی در تولید دارند که می توانند آن را صادر کنند و یک عدم وضعیت نسبی در تولید که آن را وارد می کنند و در تحلیل نهایی نه ایران و نه هیچ کشور دیگری در طولانی مدت نمی تواند بیش از صادرات، وارد کند بنابراین جای هیچگونه نگرانی در خصوص عضویت ما در این نهاد بین المللی وجود ندارد.این استاد دانشگاه افزود: در صورت باز شدن مرزها به روی صادرات به همان میزانی که موفق شویم صادرات را افرایش دهیم، قادر خواهیم بود، واردات داشته باشیم در نتیجه با عضویت ایران، فقط اولویت های تولید، صادرات و واردات تغییر خواهد کرد.لازم به ذکر است؛ عضویت در سازمان تجارت جهانی مستلزم پذیرفتن اصول و معاهدات متعدد و مورد قبول کشورهای عضو است. درخواست عضویت ما در WTO نیز از سال 1375 به دبیرخانه این سازمان ارایه و بارها با مخالفت آمریکا روبرو شد. مخالفت آمریکا که بیشتر جنبه سیاسی داشت، باعث می شد که پذیرش ایران مورد موافقت قرار نگیرد؛ تا اینکه در 26 مه 2005 (5 خرداد 1384) درخواست الحاق ایران که 9 سال پیش در 19 ژوئیه 1996 (28 تیر 1375) تسلیم این سازمان شده بود، برای بیست و دومین بار مورد بررسی قرار گرفت و بدون مخالفت آمریکا، از سوی اعضا پذیرفته شد و به این ترتیب؛ ایران به عنوان عضو ناظر این سازمان، روند عضویت کامل خود را آغاز کرد.پیش بینی می شود مذاکرات ایران و WTO برای پذیرش کامل، از زمان موافقت هشت تا 10 سال طول بکشد اما برخی کارشناسان نتیجه این پروسه را بیش از 10 سال برآورد می کنند.اقتصام (4)1070**1558
23/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها