واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
کردهای عراق، سوریه و ترکیه چه نگاهی به بارزانی دارند؟
بارزانی نمیتواند میان شعارهای خود مبنی بر حمایت از قوم کرد از یک سو و ماجراجوییهای دولت ترکیه در حمله به کردهای پ.ک.ک از سوی دیگر، بر شعارهای خود وفادار بماند.
کسی در شرایط کنونی انتظار حمله ترکیه به مواضع پ.ک.ک را نداشت. حزب دموکرایتک خلقها به رهبری دمیرتاش که عملا شاخه سیاسی غیررسمی پ.ک.ک محسوب میشود، در انتخابات پارلمانی اخیر توانست حدنصاب لازم برای حضور در پارلمان را کسب کرده و به موفقیت بیسابقه دست یابد. در چنین شرایطی، انتظار یک رفتار دموکراتیک در مواجهه جریانهای مختلف در ترکیهای که مدعی دموکراسی در منطقه است، بیشتر از شنیدن صدای شلیک گلوله بود. اما واقعیت این است که اکنون همه چیز آشفته شده و دولت ترکیه به دلایلی که هم ریشه داخلی و هم دلیل منطقهای دارد، حمله به پ.ک.ک را در دستور کار قرار داده است. در این میان اما، ارتش ترکیه در کنار بازداشت صدها عضو و حامی پ.ک.ک، حمله به مواضع این گروه در شمال عراق را هم آغاز کرد. این حمله اگر چه از زوایای مختلفی قابل تحلیل است اما به نظر میرسد میتوان به این مساله از منظر کردی و ادعاهای استقلالطلبانه مقامات اقلیم کردستان عراق هم نگریست. بارزانی در روزهای ابتدایی حمله ترکیه به مواضع پ.ک.ک از این اقدام آنکارا حمایت کرد و در مقابل حملاتی که در شمال عراق رخ داد، موضع قابل قبولی نگرفت و عملا باز هم کردهای پ.ک.ک را محکوم کرد. بارزانی در حالی از حمله به پ.ک.ک توسط ترکیه استقبال و موضع جانبدارانه از اردوغان اتخاذ کرده که همواره خود را در مقام یک رهبر برای کردهای جهان قلمداد میکند. وقتی داعش به کوبانی حمله کرد، بارزانی نسبت به کردها این شهر که موضع همسوتری با اوجالان و پ.ک.ک دارند و البته مخالف سیاستهای او هستند، احساس همدردی کرد و حتی به صورت نمادین گروههایی از پیشمرگه را به کوبانی فرستاد. بارزانی این کار را با همکاری اردوغانی انجام داد که در نبرد میان کردها-دواعش، جانب داعش را گرفته بود! بارزانی پیروزی حزب دموکراتیک خلقها در انتخابات پارلمانی ترکیه را تبریک گفت در حالی که میدانست اردوغان از این پیروزی عصبانی است. اما بارزانی نیاز داشت تا وجهه رهبریگونه خود را به رخ بکشد. حالا هم دمیرتاش گفته که حمله اترش ترکیه به پ.ک.ک برای خارج کردن حزب دموکراتیک خلقها از گردونه انتخابات مجدد پارلمانی است و این در حالی است که بارزانی حامی این حمله بوده است؛ همان بارزانیای که خود را اول شخص کردها میداند! واقعیت این است که بارزانی مدعی استقلال اقلیم کردستان عراق است در حالی که او به خوبی میداند حتی قدرت رهبری همان کردهای عراق را ندارد چه بماند به رهبری کردهای ترکیه و سوریه که با یکدیگر همسوترند. این روزها اقلیم کردستان عراق، درگیر یک بحران سیاسی بر سر انتخاب رئیس جدید اقلیم است. بارزانی که در سال 2005 با رای بالا از سوی مردم برگزیده شده بود، در سال 2009 هم در این سمت ابقا شد و تا سال 2013 به صورت قانونی رئیس اقلیم بود. اما در این سال، با مذاکرات و هماهنگیهای اتحادیه میهنی و حزب دموکرات، برای دو سال دیگر رئیس جمهور ماند و حالا و در اوت 2015 این مدت دو ساله به پایان میرسد. اما تا هماکنون نشانهای از سوی احزاب سیاسی مبنی بر اینکه خواهان ریاست مجدد بارزانی باشند، دیده نشده بلکه مخالفتهای گستردهای نیز صورت گرفته است. حتی اتحادیه میهنی که سعی میکند با وزانت در اینگونه موارد ورود کند هم مخالفت خود را با ریاست مجدد او اعلام داشته. چند هفته قبل، کار در پارلمان اقلیم آنقدر بالا گرفت که رئیس پارلمان ناچار شد برای حفاظت از جان برخی نمایندگان مخالف ریاست مجدد بارزانی، نمایندگان ایران، آمریکا، سازمان ملل و چند کشور دیگر را به جلسهای که بنا بود طرح مخالفان بارزانی برای ریاست قرائت شود، دعوت کند تا بلکه به حرمت این افراد، اتفاق ناگواری در اقلیم نیفتد! این وضعیت سیاسی اقلیم است. ادعای استقلال اگر چه یک رویای شیرین برای کردهای عراق است اما واقعیت این است که همه چنین رویایی را در سر نمیپرورانند و این حزب دموکرات است که بلندتر از همه، خوابهایش را فریاد میزند. نقل است که جلال طالبانی رهبر اتحادیه میهنی که مام میهن لقب داده شده، سالها قبل گفته بود استقلال کردهای عراق یعنی آغاز مشکلات، چون نه به دریا راهی خواهند داشت و نه از میان چهار کشوری که پیرامونش خواهد بود، صدای موافقی خواهد آمد. بارزانی نمیتواند میان شعارهای خود مبنی بر حمایت از قوم کرد از یک سو و ماجراجوییهای دولت ترکیه در حمله به کردهای پ.ک.ک از سوی دیگر، بر شعارهای خود وفادار بماند. او چگونه خواهد توانست مدعی استقلال کردها و آزادیبخشی این نژاد باشد در حالی که در اقلیم، برخی این ادعا را نمیپذیرند، رهبری او را قبول ندارند و بعضا حامی پ.ک.ک هستند؟ او چگونه میتواند نفر اول کردها باشد در حالی که از کشته شدن کردهای مخالف خود توسط اردوغان، لبخند رضایت بر لب دارد؟ نه تنها رهبری، که حتی ادعای رهبری، الزاماتی دارد که بارزانی از آن به دور است. سعید ساسانیان منبع: رصد، پایگاه تحلیلی دفتر پژوهش انتهای متن/
94/05/10 - 02:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]