تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820548719
بگذشت مه روزه، عید آمد و عید آمد
واضح آرشیو وب فارسی:الف: بگذشت مه روزه، عید آمد و عید آمد
بخش فرهنگی الف، 27 تیر 94
تاریخ انتشار : شنبه ۲۷ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۴۸
مولانا بر خلاف دیگر شاعران که رمضان را به سوگ می نشستند، آن را جشن می گرفت و اینک در عید فطرهم به جشن می نشیند اما نه از آنروی که روزه تمام شده است بل از آنرو که یک حیات جدید در جهانی جدید و جانی جدید آغاز شده است.از نظر گاه مولانا در طول ماه رمضان منِ حقیقی انسان که در سایه من های دروغین وی قرار گرفته بود، مجال می یابد که از سایه برون آمده و خویشتنِ انسان شود؛ و با عید فطر این من برآمده که از مذبح من های دروغین ( من هایی که آلوده به نام و نان و شهوت اند. من هایی که نه سر بر آسمان که دل در گرو زمین دارند ) باز می گردد، فرصت عروج می یابد. در نظر گاه مولانا عید فطر عید عاشقی است که اسماعیلِ خویشتن را ابراهیم وار به مذبح برده است و در پاداش فطر و شادی آن را دریافت داشته است:" عید بر عاشقان مبارک بادعاشقان عیدتان مبارک بادبر تو ای ماه آسمان و زمینتا به هفت آسمان مبارک بادعید آمد به کف نشان وصالعاشقان این نشان مبارک بادروزه مگشای جز به قند لبشقند او در دهان مبارک بادعید آمد که این سبکروحانرطل های گران مبارک باد "عید فطر در نگاه مولانا روز کمال است و وصال، روز مشاهده و رویت، ماه فائق آمدن بر تضادها ... عید فطر روز اجابت است و شگفتا از شگفتی دریافت های مولوی در این روز:بگذشت مه روزه، عید آمد و عید آمدبگذشت شب هجران معشوق پدید آمدآن صبح چو صادق شد عذرای تو وامق شدمعشوق توعاشق شد شیخ تو مرید آمدشد جنگ و نظر آمد شد زهر و شکر آمدشد سنگ و گهر آمد شد قفل و کلید آمدجان ازتن آلوده هم پاک به پاکی رفتهرچند چو خورشیدی بر پاک و پلید آمداز لذت جام تو دل مانده به دام توجان نیز چو واقف شد او نیز دوید آمدبس توبه شایسته برسنگ تو بشکستهبس زاهد و بس عابد کو خرقه درید آمدباغ از دی نامحرم سه ماه نمی زد دمبر بوی بهار تو ازغیب رسید آمد" ۳شگفت که در این ماه، سنگ درون به گوهر، زهرجان به شکر و قفل دل به کلید تبدیل می شود و مولانا در عید فطر برتمام این گشایش ها دست افشان و سپاس گویان است.در غزلی مولانا رمضان را به " مریم " و عید فطر را به " عیسی " تشبیه می کند:نومید مشو جانا کاومید پدید آمدامید همه جان ما ازغیب رسید آمدنومید مشو گرچه مریم بشد از دستتکان نور که عیسی را بر چرخ کشید آمد...ای شب به سحر برده در یارب و یارب ، توآن یارب و یارب را رحمت به شنید آمدای درد کهن گشته ! بخ بخ که شفا آمدوی قفل فرو بسته بگشا که کلید آمدای روزه گرفته تو ازمائده بالاروزه بگشا خوش خوش کان غره عید آمد ... "از هر طرف دیوان مولانا که می روی جز حیرتت نمی افزاید وافزایش این حیرت ره آوردی جز شوق و شور" لا یدرک ولا یوصف" چیزی نیست. انتخاب غزلی از مولانا بعنوان فصل الخطاب این گفتار دشوار است که هر چه او در ستایش رمضان و پی آمد آن عید فطر دارد همه شور است و شیدایی ، مولانا در رمضانِ احیاء کننده ، زنده شده و دست افشان و پا کوبان می سراید:عید آمد و عید آمد و آن بخت سعید آمدبرگیر و دهل می زن کان ماه پدید آمدعید آمد ای مجنون، غلغل شنواز گردونکان معتمد سدره از عرش مجید آمدعید آمد ره جویان ، رقصان وغزل گویانکان قیصر مه رویان زان قصر مشید* آمدصد معدن دانایی مجنون شد و سوداییکان خوبی و زیبایی بی مثل و ندید آمدزان قدرت پیوستن ، داوود نبی مستشتا موم کند دستش ، گر سنگ و حدید آمدعید آمد و ما بی او عیدیم بیا تا مابرعید زنیم این دم کان خوان و ثرید** آمد؟زو زهر شکرگردد، زو ابرقمر گرددزو تازه و تر گردد هر جا که قدید*** آمدبرخیز و به میدان رو ، در حلقه رندان رورو جانب مهمان رو کز راه بعید آمدغمهاش همه شادی ، بندش همه آزادییک دانه بد و دادی ، صد باغ مزید آمدمن بنده آن شرقم ، در نعمت آن غرقمجز نعمت پاک او منحوس و پلید آمدبربند لب و تن زن چون غنچه و چون سوسنرو صبرکن از گفتن چون صبر کلید آمد.......................پی نوشت ها:* قصر مشید : مشید: برافراشته ،مرتفع. قصرمشید اشاره به "بروج مشیده"(سوره نسا آیه ۷۸)** قدید: گوشت کفانیده پاره کرده یا گوشت به درازا بریده خشک کرده . استعاره از هلال ماه شوال .*** ثرید: معرب ترید . تلیت و تریت عامیانه : نوعی از طعام که پاره های نان را در شوربای گوشت تر کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها