تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815456700
بدترین شاعر جهان اوتیسم داشت
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بدترین شاعر جهان اوتیسم داشت
محققی مدعی شده است ویلیام مگاناگال، شاعر اسکاتلندی که اغلب بدترین شاعر تاریخ شناخته میشود دچار بیماری اوتیسم بوده است. به گزارش خبرآنلاین از سایت تلگراف، این شاعر در برابر توهین‌های بسیاری که به اشعارش می‌شد واکنشی نشان نمی‌داد و همین موجب قوی شدن احتمال بیماری اوتیسم (درخودماندگی) او شده است. دکتر نورمن واتسن، مورخ مطرح در کتاب «مگاناگال: زندگینامه ویلیام مگاناگال» نوشته است این شاعر دچار سندروم آسپرگر بوده که نوعی اختلال اوتیسم است. دکتر واتسن به بی‌اعتنایی این شاعر به تقبیح شدنش از سوی مردم اشاره می‌کند. اغلب در نشست‌های کتابخوانی عمومی با پرتاب آرد، ماهی و تخم‌مرغ از این شاعر پذیرایی می‌شد. یک بار نیز آجری به سوی او پرتاب شد و عبارتی از شعر بی‌مایه او بارها تکرار شد. بیش از 60 شعر این شاعر با عبارت «این چنین بود» آغاز میشود و در شعرهایش از عبارت «خوش منظر» به کرات استفاده می‌کند. دکتر واتسن در کتابش مینویسد «صداهایی» که این شاعر بخت‌برگشته در اواخر عمرش در سرش می‌شنید و ادعای «شوالیه» خوانده شدنش از سوی پادشاهی خیالی همگی نشانه بیماری روحی او بوده است.«مگاناگال در برقراری رابطه اجتماعی دچار مشکل بوده است. او موجب خنده مردم می‌شد اما به دلیل این امر بی‌اعتنا بود. نشان ندادن همدلی یکی از جنبه‌های اختلالی آسپرگر است. یکی دیگر از نشانه‌های این بیماری نداشتن توانایی در درک حس مخاطب و واکنش او است.» بااینکه مگاناگال اشعارش را با دقت بسیار می‌سرود، اما ابیات او خنده ناخواسته مخاطب را به دنبال داشت. او مدت‌ها در سیرک زندگی میکرد. او با شادی تمام در جمعی شعرهایش را می‌خواند و مردم آزادانه با پرتاب تخم‌مرغ، سیب‌زمینی و نان بیات از او تشکر می‌کردند. او برای این کار شبی 15 شیلینگ دریافت میکرد، اما این کار چنان زشت و وقیح بود که شهرداری شهر این سیرک را تعطیل کرد. دکتر واتسن می‌گوید: «او نسبت به توهین بی‌تفاوت بود و این اهمیت ندادن به توهین مهمترین جنبه شخصیتی او بود. او نه از توهین کلامی ناراحت می‌شد و از پرتاب اشیاء به سویش.» تهیه و تنظیم : بخش ادبیات تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]
-
گوناگون
پربازدیدترینها